IDnews

Μετά τον Δεκαπενταύγουστο αναμένεται να ανοίξει η πλατφόρμα για νέες αιτήσεις στο βελτιωμένο πρόγραμμα «Σπίτι μου» για την παροχή επιδοτούμενων στεγαστικών δανείων σε νέους 25 έως 29 ετών. Στο πρόγραμμα «Σπίτι μου 2» θα ενταχθούν περισσότεροι δικαιούχοι. Το πρόγραμμα θα διευρυνθεί με τις διαδικασίες να «τρέχουν», καθώς ο προϋπολογισμός του προγράμματος «Σπίτι μου 2» ανέρχεται στα 375 εκατ. ευρώ (ο συνολικός προϋπολογισμός πρώτης και δεύτερης φάσης ανέρχεται πλέον σε 750 εκατ. ευρώ). –Το κατώτατο εισοδηματικό όριο ορίστηκε στις 10.000 ευρώ, ενώ το ανώτατο για τους νέους άγαμους στις 16.000 ευρώ , στις 24.000 ευρώ για ζευγάρι, με προσαύξηση 3.000 ευρώ για κάθε παιδί και στις 27.000 ευρώ για μονογονεϊκές οικογένειες, με αντίστοιχη προσαύξηση 3.000 ευρώ για κάθε παιδί πέραν του πρώτου. –Η παλαιότητα και το μέγεθος του ακινήτου. Υπενθυμίζεται πως στο Σπίτι μου 1, το ακίνητο έπρεπε να έχει οικοδομηθεί τουλάχιστον πριν από 15 έτη. Με την τροποποίηση ορίζεται πως η δεκαπενταετία υπολογίζεται από τον χρόνο έκδοσης της οικοδομικής άδειας και όχι από τον χρόνο αποπεράτωσης της κατασκευής. Όσον αφορά το μέγεθος του ακινήτου επισημαίνεται πως στο ανώτατο όριο των 150 τ.μ. δεν προσμετρώνται τετραγωνικά που αποτυπώνονται στο συμβόλαιο αγοράς ως παραρτήματα-παρακολουθήματα. Τι είπε σήμερα ο διοικητής της ΔΥΠΑ Σπύρος Πρωτοψάλτης Ποια ακίνητα θα υποστηρίζει η δανειοδότηση Μετά τις παραπάνω αλλαγές, το πρόγραμμα «Σπίτι μου 2» θα υποστηρίζει τη δανειοδότηση μόνο για ακίνητα που: -Θα χρησιμοποιηθούν ως κατοικία. -Έχουν μέγεθος έως 150 τ.μ. πλην οριζόμενων βοηθητικών χώρων -Η οικοδομική άδειά τους εκδόθηκε πριν από τουλάχιστον 15 έτη -Βρίσκονται εντός οικιστικής περιοχής -Παραμένει βέβαια η προϋπόθεση ότι οι αιτούντες δεν διαθέτουν άλλο σπίτι ή τυχόν ακίνητο που έχουν στην κατοχή τους δεν καλύπτει τις στεγαστικές τους ανάγκες. πηγή newmoney.gr View full Άρθρου

Προκλήσεις αντιμετωπίζει η υιοθέτηση των αντλιών θερμότητας στην Ευρώπη, λόγω της περιορισμένης προσφοράς και του υψηλού κόστους. Οι αντλίες θερμότητας είναι μια δημοφιλής εναλλακτική λύση στην κεντρική θέρμανση με φυσικό αέριο ή πετρέλαιο, γνωστή για την αποτελεσματικότητά της στην παραγωγή θερμότητας από ηλεκτρική ενέργεια. Ωστόσο, η μετάβαση στις αντλίες θερμότητας δεν είναι τόσο απλή όσο φαίνεται. Η αλλαγή των συστημάτων θέρμανσης είναι δαπανηρή και πολύπλοκη για τους ιδιοκτήτες σπιτιού, γεγονός που αποτελεί εμπόδιο στην αύξηση της ζήτησης, όπως αναφέρει και η ιστοσελίδα energyportal. Τα στοιχεία από την Ευρώπη δείχνουν ότι 3 εκατομμύρια μονάδες αντικατέστησαν περίπου 4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου το 2022 – το ισοδύναμο της αποφυγής 8 εκατομμυρίων τόνων εκπομπών CO2. Αυτό σημαίνει ότι οι αντλίες θερμότητας βοηθούν πλέον την Ευρώπη να αποφύγει 54 μεγατόνους CO2 ή περίπου τις ισοδύναμες ετήσιες εκπομπές της Ελλάδας. Τα στοιχεία προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση Αντλιών Θερμότητας (EHPA), όπως αναφέρει το Euronews. Αύξηση πωλήσεων Η Γερμανία παλεύει με τα σχέδια για τον διπλασιασμό των πωλήσεων αντλιών θερμότητας, αφού αντιμετώπισε αντιδράσεις για μια πρόταση απαγόρευσης των λεβήτων φυσικού αερίου και πετρελαίου. Αντίθετα, οι χώρες με σαφέστερα οικονομικά κίνητρα σημείωσαν μεγαλύτερη επιτυχία. Η ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη πέρυσι πυροδότησε την αύξηση των πωλήσεων αντλιών θερμότητας κατά 39%. «Το 2022 ήταν μια εκπληκτική χρονιά», λέει ο Thomas Nowak, γενικός γραμματέας της EHPA. Η Νορβηγία, με τα υδροηλεκτρικά της αποθέματα, έχει επιτύχει τη στροφή προς την άμεση ηλεκτρική θέρμανση. Η Πολωνία είδε επίσης διπλασιασμό των εγκαταστάσεων αντλιών θερμότητας λόγω των επιδοτήσεων. Eπιπλέον, και η Ιταλία, μέσω φορολογικών πιστώσεων για την αναβάθμιση της ενεργειακής απόδοσης, είδε αύξηση στις πωλήσεις αντλιών θερμότητας. Όσον αφορά την παραγωγή, η κινεζική Midea και οι γερμανικές Vaillant και Bosch έχουν πραγματοποιήσει σημαντικές επενδύσεις σε εργοστάσια αντλιών θερμότητας. Η αμερικανική Carrier Global εξαγόρασε τον γερμανικό όμιλο εξοπλισμού θέρμανσης Viessmann προσδοκώντας σε ανάπτυξη της αγοράς. Ουραγός η Βρετανία Η Βρετανία είναι ουραγός στην υιοθέτηση αντλιών θερμότητας. Με υψηλότερες τιμές ηλεκτρικής ενέργειας σε σύγκριση με τις τιμές του φυσικού αερίου, υπάρχουν λιγότερα κίνητρα για τους ιδιοκτήτες σπιτιών να στραφούν σε αυτό το μέσο θέρμανσης. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν δυνατότητες εξοικονόμησης. Το αρχικό κόστος για την αγορά και εγκατάσταση μιας αντλίας θερμότητας με πηγή αέρα στο Ηνωμένο Βασίλειο κυμαίνεται από 7.000 έως 15.000 λίρες. Καταβάλλονται προσπάθειες για να μειωθεί το κόστος ώστε να αυξηθούν τα ποσοστά υιοθέτησης. Παρά τις προκλήσεις, η υιοθέτηση των αντλιών θερμότητας στην Ευρώπη αυξάνεται σταδιακά ως απάντηση στην ανάγκη εξάλειψης της καύσης ορυκτών καυσίμων. Οι κυβερνήσεις και οι φορείς της βιομηχανίας εργάζονται για την αντιμετώπιση των εμποδίων και την παροχή κινήτρων για τη μετάβαση των νοικοκυριών σε πιο βιώσιμα συστήματα θέρμανσης. Τα συν Τα οικονομικά κίνητρα που είναι διαθέσιμα σήμερα καθιστούν την αγορά των φθηνότερων μοντέλων αντλιών θερμότητας συγκρίσιμη με εκείνη ενός νέου λέβητα αερίου για τους καταναλωτές στις περισσότερες μεγάλες αγορές. Ορισμένες χώρες προσφέρουν υψηλότερες επιδοτήσεις για νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος, γεγονός που ενισχύει την αγορά αντλιών θερμότητας. Τα πλην Tα τιμολόγια και η φορολογία ηλεκτρικής ενέργειας, εξακολουθούν να θέτουν τις αντλίες θερμότητας σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τους λέβητες ορυκτών καυσίμων σε ορισμένες χώρες. Αντίθετα, οι δασμοί και οι φόροι θα πρέπει να κλίνουν υπέρ «καθαρότερων» επιλογών των καταναλωτών. Προτεραιότητα οι πολυώροφες πολυκατοικίες και οι εμπορικοί χώροι Οι εγκαταστάσεις αντλιών θερμότητας παραμένουν συγκεντρωμένες σε νέα κτίρια και υπάρχουσες μονοκατοικίες. Οι πολυώροφες πολυκατοικίες και οι εμπορικοί χώροι θα πρέπει να αποτελέσουν τομέα προτεραιότητας για να συνεχιστεί η σταθερή ανάπτυξη. Οι εκσυγχρονισμοί ενεργειακής απόδοσης πρέπει επίσης να επιταχυνθούν για να διασφαλιστεί ότι οι νέες αντλίες θερμότητας που εγκαθίστανται σε υπάρχοντα κτίρια είναι όσο το δυνατόν πιο αποδοτικές. Αυτό θα μειώσει το αρχικό και το λειτουργικό κόστος για τους καταναλωτές και θα μειώσει τις καταπονήσεις στα συστήματα ισχύος, ειδικά εάν συνδυαστεί με έξυπνα χειριστήρια για ευέλικτη λειτουργία. Βασίλης Καλτσάς πηγή news.b2green.gr View full Άρθρου

Μέχρι τον Δεκέμβριο θα ολοκληρωθεί το «Μητρώο Ιδιοκτησίας και Διαχείρισης Ακινήτων» που θα καταγράψει ξανά τις ιδιοκτησίες όλων των Ελλήνων φορολογουμένων. Κατόπιν από τον Ιανουάριο του 2024, τα στοιχεία της νέας εφαρμογής θα διασταυρωθούν, με εκείνα που δηλώθηκαν στο Κτηματολόγιο και τις διαφορές που θα προκύψουν, θα πρέπει να τις διαχειριστούν οι ιδιοκτήτες των συγκεκριμένων ακινήτων. Πρόκειται για το «Μητρώο Ιδιοκτησίας και Διαχείρισης Ακινήτων» ή Μ.Ι.Δ.Α. το οποίο, σύμφωνα με το νέο Επιχειρησιακό Σχέδιο της ΑΑΔΕ θα είναι έτοιμο των Δεκέμβριο του 2023. Συγκεκριμένα στο Επιχειρησιακό Σχέδιο αναγράφεται «Μητρώο Ιδιοκτησίας και Διαχείρισης Ακινήτων (ΜΙΔΑ) - Διασύνδεση με Κτηματολόγιο» με χρόνο ολοκλήρωσης, Δεκέμβριος 2023. Στο ερώτημα, γιατί δημιουργείται ένα νέο αρχείο, ενώ ήδη υπάρχει στο Taxisnet το αρχείο των ακινήτων, η απάντηση είναι ότι το αρχείο του Taxisnet δεν μπορεί να διασταυρωθεί με το αρχείο του Κτηματολογίου. Διαπιστώθηκε δηλαδή, ότι, δεν είναι δυνατή η διασύνδεση των δύο συστημάτων, του Περιουσιολογίου και του αρχείου του Κτηματολογίου και χρειάζεται μια άλλη εφαρμογή πιο συμβατή, η οποία θα αναλάβει να συνδέσει τα δύο τεράστια αρχεία. Στο πλαίσιο αυτό δρομολογήθηκε το «Μητρώο Ιδιοκτησίας και Διαχείρισης Ακινήτων», στο οποίο θα καταχωρηθούν ξανά τα αναλυτικά στοιχεία των ακινήτων φυσικών και νομικών προσώπων, αλλά με τρόπο ώστε να είναι συμβατή η διασταύρωση και η αλληλεπίδρασή τους με τα στοιχεία του Κτηματολογίου. Τεκμήρια και πρόστιμα Με τη μεταφορά του αρχείου των ακινήτων του Taxisnet στο ΜΙΔΑ, θα ξεκινήσει η διασταύρωση των στοιχείων ώστε να διαπιστωθεί αν ο Χ. φορολογούμενος έχει δηλώσει τα ίδια στοιχεία των ακινήτων, τόσο στην Εφορία όσο και στο Κτηματολόγιο. Καθώς οι δύο εφαρμογές θα είναι συμβατές, η ταυτοποίηση θα είναι εύκολη διαδικασία και θα εντοπιστούν οι διαφορές που θα υπάρχουν. Στην ΑΑΔΕ εκτιμούν ότι πολλοί ιδιοκτήτες ακινήτων δήλωσαν τα ακίνητα στο Κτηματολόγιο, ώστε να τα κατοχυρώσουν ως ιδιοκτησία, έναντι των γειτόνων ή του δημοσίου, αλλά δεν τα έχουν δηλώσει στην Εφορία είτε ολόκληρα ή δεν εμφανίζουν το πραγματικό τους εμβαδόν ή την κατάσταση του ακινήτου. Στόχος είναι βασικά η πληρωμή λιγότερων φόρων και συγκεκριμένα του ΕΝΦΙΑ και των δημοτικών τελών. Παράλληλα, στόχος είναι να ξεφύγουν από τα τεκμήρια δαπανών διαβίωσης, αλλά και να αποφύγουν κατασχέσεις για χρέη προς την εφορία, τον ΕΦΚΑ ή τις τράπεζες. Σε όσες περιπτώσεις εντοπιστούν διαφορές μεταξύ των δηλωθέντων σε Εφορία και Κτηματολόγιο θα κληθούν οι υπόχρεοι για εξηγήσεις και για να υποβάλουν τροποποιητικές δηλώσεις, ώστε να ταυτιστούν τα δύο αρχεία. Εφόσον η περιουσία, που είναι εγγεγραμμένη στο Κτηματολόγιο είναι μεγαλύτερη από εκείνη που ήταν δηλωμένη στο Ε9, θα επανυπολογιστεί ο ΕΝΦΙΑ, του τρέχοντος έτους αλλά και των προηγούμενων ετών, όπως και άλλοι φόροι και τέλη που βαρύνουν τα ακίνητα. Ακόμη, θα επανυπολογιστούν και τα τεκμήρια για το τελευταίο και τα προηγούμενα έτη, με βάση τη νέα αξία της ακίνητης περιουσίας που σημαίνει την επιβολή και αναδρομικών φόρων εισοδήματος. https://www.sofokleousin.gr/dekemvrio-syndeontai-taxisnet-ktimatologio View full Άρθρου

Αύξηση κατά 10,1% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, εμφανίζει το τετράμηνο Ιανουαρίου - Απριλίου 2023, σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Η αύξηση αυτή μεταφράζεται σε αύξηση κατά 18,5% στην επιφάνεια και αύξηση κατά 18,0% στον όγκο, σε σχέση με το αντίστοιχο τετράμηνο του έτους 2022. Κατά την ίδια περίοδο Ιανουαρίου - Απριλίου 2023,η Ιδιωτική Οικοδομική Δραστηριότητα, εμφανίζει στο σύνολο της Χώρας, αύξηση κατά 10,1% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, αύξηση κατά 16,6% στην επιφάνεια και αύξηση κατά 16,1% στον όγκο, σε σχέση με την περίοδο Ιανουαρίου -Απριλίου 2022. Κατά την περίοδο των τελευταίων δώδεκα μηνών, δηλαδή από τον Μάιο 2022 έως τον Απρίλιο 2023, το μέγεθος τηςΣυνολικής Οικοδομικής Δραστηριότητας (Ιδιωτικής-Δημόσιας) με βάση τις εκδοθείσες οικοδομικές άδειες, στο σύνολο τηςΧώρας, ανήλθε σε 25.910 οικοδομικές άδειες, που αντιστοιχούν σε 5.851.786 m2 επιφάνειας και 26.419.278 m3όγκου. Σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο Μαΐου 2021 - Απριλίου 2022 παρατηρήθηκε αύξηση κατά 7,7% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, μείωση κατά 2,5% στην επιφάνεια και αύξηση κατά 1,7% στον όγκο. Την ίδια χρονική περίοδο, (Μαΐου 2022 - Απριλίου 2023), η Ιδιωτική Οικοδομική Δραστηριότητα, στο σύνολο της Χώρας, αυξήθηκε κατά 7,3% στον αριθμό των εκδοθεισών οικοδομικών αδειών, και μειώθηκε κατά 4,2% στην επιφάνεια και κατά 0,2% στον όγκο, σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο Μαΐου 2021 - Απριλίου 2022 (Πίνακας 4). Το ποσοστό συμμετοχής της Δημόσιας Οικοδομικής Δραστηριότητας στον συνολικό οικοδομικό όγκο, είναι 2,8%. Η ανοδική πορεία δείχνει να «φρενάρει», κατά τον μήνα Απρίλιο 2023, καθώς το μέγεθος της Συνολικής Οικοδομικής Δραστηριότητας (Ιδιωτικής - Δημόσιας) στο σύνολο της Χώρας με βάση τις εκδοθείσες οικοδομικές άδειες, ανήλθε σε 2.015 οικοδομικές άδειες, που αντιστοιχούν σε 448.791 m2 επιφάνειας και 2.079.810 m3 όγκου, παρουσίασε δηλαδή, αύξηση κατά 0,9% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, αύξηση κατά 4,8% στην επιφάνεια και μείωση κατά 2,6% στον όγκο, σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2022. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι τον μήνα Απρίλιο 2023, στο σύνολο της Χώρας, οι εκδοθείσες άδειες Δημόσιας Οικοδομικής Δραστηριότητας ανήλθαν σε μόλις 20 οικοδομικές άδειες, που αντιστοιχούν σε 15.074 m2 επιφάνειας και 64.948 m3 όγκου. πηγή ered.gr View full Άρθρου

Διψήφια ποσοστά αύξησης παρουσίασε η συνολική οικοδομική δραστηριότητα στο τετράμηνο Ιανουαρίου - Απριλίου 2023, σε σχέση με το ίδιο διάστημα πέρυσι. Ειδικότερα, όπως ενημέρωσε η ΕΛΣΤΑΤ, το τετράμηνο Ιανουαρίου - Απριλίου 2023, η Συνολική Οικοδομική Δραστηριότητα εμφανίζει, στο σύνολο της Χώρας, αύξηση κατά 10,1% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, αύξηση κατά 18,5% στην επιφάνεια και αύξηση κατά 18% στον όγκο, σε σχέση με το αντίστοιχο τετράμηνο του έτους 2022. Κατά την ίδια περίοδο Ιανουαρίου - Απριλίου 2023, η Ιδιωτική Οικοδομική Δραστηριότητα, εμφανίζει στο σύνολο της Χώρας, αύξηση κατά 10,1% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, αύξηση κατά 16,6% στην επιφάνεια και αύξηση κατά 16,1% στον όγκο, σε σχέση με την περίοδο Ιανουαρίου - Απριλίου 2022. Κατά τα άλλα, μόνο για τον Απρίλιο του 2023, το μέγεθος της Συνολικής Οικοδομικής Δραστηριότητας (Ιδιωτικής - Δημόσιας) στο σύνολο της Χώρας με βάση τις εκδοθείσες οικοδομικές άδειες, ανήλθε σε 2.015 οικοδομικές άδειες, που αντιστοιχούν σε 448.791 m2 επιφάνειας και 2.079.810 m3 όγκου, παρουσίασε δηλαδή, αύξηση κατά 0,9% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, αύξηση κατά 4,8% στην επιφάνεια και μείωση κατά 2,6% στον όγκο, σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2022. Οι εκδοθείσες άδειες Ιδιωτικής Οικοδομικής Δραστηριότητας, στο σύνολο της Χώρας, κατά τον μήνα Απρίλιο 2023 ανήλθαν σε 1.995 οικοδομικές άδειες, που αντιστοιχούν σε 433.717 m2 επιφάνειας και 2.014.862 m3 όγκου, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 0,9% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, αύξηση κατά 2,1% στην επιφάνεια και μείωση κατά 4,9% στον όγκο, σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2022. Οι εκδοθείσες άδειες Δημόσιας Οικοδομικής Δραστηριότητας κατά τον μήνα Απρίλιο 2023, στο σύνολο της Χώρας, ανήλθαν σε 20 οικοδομικές άδειες, που αντιστοιχούν σε 15.074 m2 επιφάνειας και 64.948 m3 όγκου. Το ποσοστό συμμετοχής της Δημόσιας Οικοδομικής Δραστηριότητας στον συνολικό οικοδομικό όγκο, για τον μήνα Απρίλιο 2023, είναι 3,1%. Κατά την περίοδο των τελευταίων δώδεκα μηνών, δηλαδή από τον Μάιο 2022 έως τον Απρίλιο 2023, το μέγεθος της Συνολικής Οικοδομικής Δραστηριότητας (Ιδιωτικής-Δημόσιας) με βάση τις εκδοθείσες οικοδομικές άδειες, στο σύνολο της Χώρας, ανήλθε σε 25.910 οικοδομικές άδειες, που αντιστοιχούν σε 5.851.786 m2 επιφάνειας και 26.419.278 m3 όγκου. Σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο Μαΐου 2021 - Απριλίου 2022 παρατηρήθηκε αύξηση κατά 7,7% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, μείωση κατά 2,5% στην επιφάνεια και αύξηση κατά 1,7% στον όγκο. Κατά την ίδια χρονική περίοδο, Μαΐου 2022 - Απριλίου 2023, η Ιδιωτική Οικοδομική Δραστηριότητα, εμφανίζει στο σύνολο της Χώρας, αύξηση κατά 7,3% στον αριθμό των εκδοθεισών οικοδομικών αδειών, μείωση κατά 4,2% στην επιφάνεια και μείωση κατά 0,2% στον όγκο, σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο Μαΐου 2021 - Απριλίου 2022. Το ποσοστό συμμετοχής της Δημόσιας Οικοδομικής Δραστηριότητας στον συνολικό οικοδομικό όγκο, για την ανωτέρω περίοδο, είναι 2,8%. View full Άρθρου

Ανακοίνωση για την ενεργοποίηση της δυνατότητας δήλωσης προμηθευτών και μεταφόρτωσης παραστατικών στην πλατφόρμα pvstegi για τους αυτοπαραγωγούς με επιλέξιμες προς επιχορήγηση αιτήσεις σύνδεσης ΦΒ με Ενεργειακό Συμψηφισμό (Net Metering) ισχύος έως 10.8 kW Ο Διαχειριστής του Δικτύου ως Φορέας Διαχείρισης του Προγράμματος «Φωτοβολταϊκά στη Στέγη» ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους ότι στην διαδικτυακή πλατφόρμα https://pvstegi.gov.gr/ έχει ενεργοποιηθεί η δυνατότητα δήλωσης προμηθευτών και μεταφόρτωσης παραστατικών για τους αυτοπαραγωγούς με επιλέξιμες προς επιχορήγηση αιτήσεις, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον οδηγό του εν λόγω Προγράμματος. Διευκρινίζεται ότι προϋπόθεση για την καταχώρηση των παραστατικών και την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου σταδίου της αίτησης επιχορήγησης, ώστε αυτή να προωθηθεί για τελικό έλεγχο και καταβολή της επιχορήγησης, αποτελεί η ολοκλήρωση της διαδικασίας ηλεκτροδότησης του φωτοβολταϊκού σταθμού. Επισημαίνεται ότι, σε περίπτωση που μετά τον έλεγχο των καταχωρημένων στοιχείων ή παραστατικών προκύψουν διαφορές, η αρχική έγκριση δύναται να τροποποιηθεί ή να ανακληθεί και κατ’ επέκταση το ποσό της επιχορήγησης να μειωθεί ή να αποδεσμευτεί. View full Άρθρου

Αν κανείς περνούσε τις προηγούμενες ημέρες από την περιοχή της Λαγκούνας του αεροδρομίου στη Νάξο (Laguna Coast), θα συναντούσε μία διαφορετική εικόνα από αυτές που βλέπει στα υπόλοιπα πολυσύχναστα και τουριστικά σημεία του νησιού. Εκεί έδινε ραντεβού από νωρίς το πρωί μία πολύχρωμη ομάδα φοιτητών από τις ΗΠΑ, την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Σουηδία, τη Ρουμανία οι οποίοι εργάζονταν με πάθος όλη την ημέρα σε ένα περιβάλλον τεράστιας περιβαλλοντικής αξίας. Η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών υπό την ευθύνη της καθηγήτριας στο Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος κ. Νίκης Ευελπίδου, κάνει σπουδαία δουλειά επί χρόνια και όσα έχουν καταφέρει να ανακαλύψουν στο μαγικό αυτό σημείο της Νάξου, θα σας εκπλήξουν. Τι κάνει τη Λαγκούνα ξεχωριστή; Πού κρύβεται η αρχαία παραλία; Ποια μέθοδος πράσινης πρακτικής ανακαλύφθηκε στο νησί που έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον μέχρι και της Ιαπωνίας; Γιατί οι παραλίες της Δυτικής Νάξου, όπως ο Αγιος Προκόπιος έχουν αυτά τα διαυγή νερά; Απαντήσεις για όλα αυτά και ακόμα περισσότερα μας έδωσε η κ. Ευελπίδου αλλά και ο Laguna Coast Foundation, ο οργανισμός που στοχεύει στην υποστήριξη του σχεδίου αναβάθμισης και προστασίας της σπάνιας αυτής περιοχής. Η ομορφιά της Laguna Coast Οι ύφαλοι της Λαγκούνας Γιατί η Λαγκούνα του αεροδρομίου είναι τόσο σημαντική Μόνο τυχαίο δεν είναι που αυτός ο παράκτιος υγρότοπος των Κυκλάδων, μόλις 3 χιλιόμετρα από την πόλη της Νάξου, έχει γίνει case study για ξένα πανεπιστήμια. Πρόκειται για έναν επί γης παράδεισο που προσφέρει εξαιρετικές κλιματολογικές συνθήκες, σπάνια γεωλογικά φαινόμενα, ένα μοναδικό υποθαλάσσιο κόσμο και μια πλούσια ποικιλία χλωρίδας και πανίδας. Ηταν το φυσικό λιμάνι του νησιού στην αρχαιότητα και αποτελεί μια ζωντανή μαρτυρία της ιστορίας της ανθρωπότητας καθώς αποτελεί ένα παιχνίδι καταστροφής και δημιουργίας, ανάμεσα στην ξηρά και τη θάλασσα. Εδώ βρίσκεται η αλυκή της Νάξου και ουσιαστικά έχουμε ένα σύμπλεγμα διαφορετικών οικοτόπων σε μια έκταση 1.000 στρεμμάτων, με περισσότερα από 80 είδη φυτών, που αποτελεί και στάση για τα αποδημητικά πουλιά. Παλαιότερα αυτή η αλυκή ήταν ένας παραθαλάσσιος υγρότοπος που επικοινωνούσε απευθείας με τη θάλασσα, αλλά με τα χρόνια κατασκευάστηκε φράγμα που παγίδευε τα νερά, έτσι σήμερα μόνο μια τάφρος συνδέει τα γλυκά νερά με το Αιγαίο Πέλαγος. Παράλληλα, η εξέλιξη και η ιστορία της περιοχής αποτελεί το κλειδί σε βασικά ερωτήματα σχετικά με το μέλλον της βιοποικιλότητας, την κλιματική κρίση και την ολιστική προσέγγιση για τη ζωή. Τι έκαναν τα πανεπιστήμια στην αποστολή τους Η ερευνητική αποστολή αποτελούμενη από περισσότερους από 50 επιστήμονες, διοργανώθηκε από το Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών σε συνεργασία με κορυφαία πανεπιστήμια παγκοσμίως. Στόχος ήταν να γίνουν μετρήσεις, να αντληθούν δεδομένα και να κατανοηθεί η ιδιαίτερη σημασία της περιοχής. Τα πανεπιστήμια που συμμετείχαν ήταν αυτά της Βουδαπέστης, της Μαδρίτης, της Στοκχόλμης, του Aix-Marseille (Γαλλία) και του Charleston (Η.Π.Α.), ενώ η καθηγήτρια Νίκη Ευελπίδου είχε την ευθύνη του εκπαιδευτικού προγράμματος. Οι φοιτητές χωρίζονται σε ομάδες, βγάζουν ίζημα, κάνουν μετρήσεις και από τα δεδομένα μετά βλέπουν τι θα συμβεί στο περιβάλλον τα επόμενα χρόνια. Θα μετακινηθεί η θάλασσα; Προς τα πού; Πόσο; Φοιτητές κάνουν μετρήσεις Στη Νάξο βρέθηκαν φοιτητές από όλο τον κόσμο Η αρχαία παραλία Η Λαγκούνα (Laguna Coast) είναι είναι ένα ιδιαίτερο περιβάλλον μεγάλης περιβαλλοντικής αξίας καθώς πίσως της έχει μία λιμνοθάλασσα, ενώ μπροστά καλύπτεται από 4 σειρές υφάλων. Οι ύφαλοι είναι μεγάλες πλάκες (εξ ου και η ονομασία Πλάκα της διάσημης παραλίας του νησιού) και το αξιοσημείωτο είναι ότι ουσιαστικά αποτελούν οι ίδιοι μία αρχαία παραλία, που η φύση την τσιμεντοποίησε με ό,τι υλικό υπήρχε: βότσαλα, άμμο, κοχύλια... Πρόκειται για ένα αρχαίο μνημείο της φύσης, το οποίο μάλιστα γέννησε σε εκείνη την περιοχή μία ιδέα που μπορεί να βοηθήσει ολόκλρο τον πλανήτη. «Η Laguna Coast της Νάξου είναι ένα μέρος με συνθήκες ιδανικές, ένα μέρος που κάποτε η ζωή ευδοκίμησε και μπορεί να το κάνει ξανά» όπως ανέφερε ο Διευθύνων Σύμβουλος του Laguna Coast Foundation, Αντώνης Πιτταράς. Ο Διευθύνων Σύμβουλος του Laguna Coast Foundation, Αντώνης Πιτταράς Διακρίνεται η λιμνοθάλασσα πίσω από την παραλία Πανοραμική άποψη Πανοραμική άποψη Η ιδέα που γεννήθηκε στη Νάξο και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο Ως γνωστό εδώ και πολλά έτη βιώνουμε την αναθέρμανση του πλανήτη με τους πάγους να λιώνουν και ολοένα και περισσότερο νερό να εισέρχεται στην ωκεάνια λεκάνη. Τα αποτελέσματα είναι ορατά σε πολλά σημεία της Γης, ενώ οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για περιοχές που θα κατακλυστούν από νερό. Η κ. Ευελπίδου μία ημέρα, πριν χρόνια, που φύσαγε πολύ στη Νάξο, ανέβηκε στις αμμοθίνες της Λαγκούνας και άρχισε να αναρωτιέται: «Είναι ένα τρωτό και ευαίσθητο περιβάλλον, η άμμος είναι τόσο λεπτή, άρα θα έπρεπε να την παίρνει το κύμα. Γιατί δεν φεύγει;». Η απάντηση είναι ότι δεν εξαφανίζεται λόγω των υφάλων καθώς η κυματική δράση εκτονώνεται και είναι πραγματικά ένα τεράστιο δώρο για τη Νάξο το γεγονός ότι στη δυτική πλευρά υπάρχουν τόσοι ακτόλιθοι στη θάλασσα και προστατεύουν τις μαγευτικές παραλίες. Από εκεί γεννήθηκε μία ιδέα για να προστατευτούν και οι περιοχές που δεν έχουν ακτολίθους. Γιατί να μη μιμηθούμε τη φύση που συνεκτικοποίησε το υλικό της; Γιατί να μη φτιάξουμε ακτολίθους με άμμο και στοιχεία της παραλίας που πρέπει να προστατεύσουμε; Τα πειράματα έγιναν, ήταν άκρως επιτυχημένα και δημιουργήθηκε μία νέα μέθοδος πράσινης πρακτικής. Ετσι η Νάξος έδωσε στίγμα στην παγκόσμια κοινότητα για το τι πρέπει να κάνουμε για να αποφύγουμε τη διάβρωση. Ο διδάκτωρ του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος κ. Γιάννης Σαΐτης επισήμανε ότι η μέθοδος αυτή πλέον ταξιδεύει μέχρι την Ιαπωνία και έχει τραβήξει το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Το ηλιοβασίλεμα πίσω από τους υφάλους Οι ύφαλοι Οι πολύ σημαντικές αμμοθίνες και γιατί δεν πρέπει να... μισούμε τα φύκια και τις πέτρες στη θάλασσα Οι αμμοθίνες διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη και προστασία του περιβάλλοντος και αυτό γίνεται πολύ ορατό στη Λαγκούνα. Είναι το πρώτο «τείχος» στα μεγάλα κύματα, τα οποία όπως όλα δείχνουν θα τα συναντάμε όλο και πιο συχνά πια. Αν πίσω από μία παραλία υπάρχει για παράδειγμα απλώς ένας τοίχος, το νερό επιστρέφει πίσω με την ίδια δύναμη και παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του. Αν όμως υπάρχουν αμμοθίνες, το κύμα περνάει από μέσα και δεν επιστρέφει με την ίδια ενέργεια. Και καμία φορά οι τουρίστες αγανακτούν με τις αμμοθίνες, τις πέτρες στη θάλασσα ή τα φύκια, αλλά αν ήξεραν τη σημασία τους θα σκέφτονταν διαφορετικά. Για παράδειγμα: Έχετε πάει σε δάσος και να θυμώσετε που τα φύλλα είναι κάτω; Έτσι και τα φύκια είναι τα φύλλα της βλάστησης μέσα στο νερό και μάλιστα είναι δείκτης καθαρότητας για το μέρος που κολυμπάμε. Οι αμμοθίνες Γιατί οι παραλίες της Νάξου έχουν τόσο διαυγή νερά; Στη Λαγκούνα βλέπεις κανείς επίσης και σπηλαιώσεις για τις οποίες μαθαίνει κανείς πολύ σημαντικά πράγματα, όπως επί παραδείγματι για τον γρανοδιορίτη που υπάρχει εκεί, ένα πυριγενές πέτρωμα με πολύ χαλαζιακό υλικό που βγάζει την πιο ποιοτική άμμο που υπάρχει. Γι αυτό και το νησί είναι γεμάτο από μοναδικές παραλίες με διαυγή νερά και μία καταπληκτική άμμο που δεν καίει και δεν κολλάει. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς Η ενημέρωση του κοινού είναι πάντα κομβικής σημασίας προκειμένου να υπάρξει ευαισθητοποίηση στα περιβαλλοντικά ζητήματα. Στη Λαγκούνα, οι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες της Νάξου είχαν τη δυνατότητα να συναντήσουν τους επιστήμονες και να ενημερωθούν για όσα γίνονται στο σημείο. Οπως είπε ο κοσμήτορας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Εμμανουήλ «στο ΕΚΠΑ γίνεται έρευνα αιχμής και είναι σημαντικό αυτή η έρευνα να διαχυθεί στην κοινωνία». Οι δράσεις που πρέπει να γίνουν είναι πολλές και συνδέονται και με την αλλαγή της στάσης μας και της εικόνας που έχουμε για το ελληνικό καλοκαίρι και τα μπάνια στη θάλασσα, αλλά και για το τουριστικό προϊόν που προσφέρουμε. Οπως επισημαίνουν οι ειδικοί, πρέπει να προστατεύσουμε τις παραλίες μας με κάθε τρόπο. Πέτρες και φύκια μέσα στο νερό δρουν ως «πέπλο προστασίας» και γι' αυτό είναι μεγάλο λάθος όταν δήμοι ή ιδιώτες προχωρούν στην απομάκρυνσή τους για να δημιουργήσουν ένα πιο ειδυλλιακό τοπίο. Επίσης το να παρκάρουμε σχεδόν πάνω στην παραλία, κάτι που βλέπουμε πολύ συχνά στα νησιά το καλοκαίρι, είναι «τραυματικό» για το περιβάλλον. Ηλιοβασίλεμα στη Λαγκούνα Η ομορφιά της Laguna Coast Και αρχαιολογικό ενδιαφέρον στην περιοχή Μία από τις ερευνητικές ομάδες Οι ερευνητές σε σκάφη για μετρήσεις στα διαυγή νερά της Νάξου πηγή protothema.gr View full Άρθρου

Σημαντικοί αρχιτέκτονες και κάτοικοι της πόλης απαντούν στο ερώτημα αν θέλουμε την Αθήνα ως έναν παγκόσμιο τόπο αναψυχής ή ως μια πόλη βιώσιμη για τους κατοίκους της. Ατελείωτες ουρές στην είσοδο της Ακρόπολης, παρκαρισμένα πούλμαν στην αρχή της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, κατάληψη λωρίδων σε κεντρικά σημεία όπως η πλατεία Συντάγματος από μεγάλα ξενοδοχεία, κυκλοφοριακή συμφόρηση, πλήθη τουριστών με μια βαλίτσα στο χέρι, οικοδομικός οργασμός, ραγδαία αύξηση στη ζήτηση καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης, υψηλά ντεσιμπέλ το βράδυ, ηχορρύπανση γενικά. Αυτές είναι μερικές απ’ τις εικόνες που κυριαρχούν σήμερα στην αθηναϊκή πραγματικότητα. Η αυξανόμενη ανάγκη της πόλης να προσφέρει στον σύγχρονο ταξιδιώτη αυθεντικές εμπειρίες και τη δυνατότητα να αφουγκραστεί την πόλη έχει επηρεάσει κομβικά τη σύνθεση και την αστική γεωγραφία αρκετών περιοχών, αλλάζοντας τη φυσιογνωμία τους. Προφανώς, η υπέρμετρη αύξηση του τουρισμού στην Αθήνα έχει ευεργετικά αποτελέσματα για την οικονομία, αλλά όταν αυτό γίνεται χωρίς όρια, αυστηρά πλαίσια, προϋποθέσεις, κανόνες και σχεδιασμό, ελλοχεύουν πολλοί κίνδυνοι, προκαλούνται παράπλευρες απώλειες. Λόγω έλλειψης σωστών υποδομών όλο το κέντρο έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο «ψητοπωλείο» με φουγάρα που βγάζουν καπνούς και μυρωδιές προς κάθε κατεύθυνση. Ακούω τους καταστηματάρχες να διαμαρτύρονται για τουρίστες χαμηλού budget. Μήπως παίρνουμε αυτό που προσφέρουμε; Κάτοικοι που ζουν στη σκιά της Ακρόπολης, όπως η Νόνη Στεριώτη, τονίζουν ότι ο υπερτουρισμός έχει μετατρέψει την Αθήνα σ’ ένα απέραντο ξενοδοχείο. «Καταρχάς, ένα από τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι τουρίστες της Αθήνας είναι η έλλειψη πεζοδρομίων, καθότι παντού υπάρχουν τραπεζοκαθίσματα, τεράστια φορτηγά που εκφορτώνουν όλο το 24ωρο, μαύρα βανάκια που μεταφέρουν τους ίδιους και αμέτρητα αυτοκίνητα παρκαρισμένα παράνομα. Και μέσα σε αυτό το χάος, γκρουπάκια τουριστών με ποδήλατα και πατίνια, που πηγαίνουν αντίθετα στο ρεύμα. Φυσικά, ως κάτοικος της Πλάκας καθημερινά υφίσταμαι την αφόρητη ηχορρύπανση από τις ταράτσες των ξενοδοχείων και τα υπαίθρια μπαράκια. Να πούμε ότι το 30% των τουριστών που διανυκτερεύει στο κέντρο της Αθήνας, σύμφωνα με τις κριτικές που γράφουν στις τουριστικές πλατφόρμες, ενοχλείται από τον θόρυβο και τη δυνατή μουσική από διάφορα παράνομα ηχεία. Τέλος, λόγω έλλειψης σωστών υποδομών όλο το κέντρο έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο "ψητοπωλείο" με φουγάρα που βγάζουν καπνούς και μυρωδιές προς κάθε κατεύθυνση. Ακούω τους καταστηματάρχες να διαμαρτύρονται για τουρίστες χαμηλού budget. Μήπως παίρνουμε αυτό που προσφέρουμε;» Προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με τις ουρές των τουριστών το υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε τη δημιουργία συστήματος ζωνών επισκεψιμότητας στην Ακρόπολη. Φωτ.: Eurokinissi Αν μιλήσεις με κατοίκους της Πλάκας και του Κουκακίου, θα σου πουν για το δυσεπίλυτο πρόβλημα της οδού Μισαραλιώτου με τα πολυάριθμα πούλμαν που αναγκάζονται να διασχίσουν έναν μικρό δρόμο, δημιουργώντας κομφούζιο. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, υπολογίζεται ότι ετησίως πολλές χιλιάδες τουριστικά λεωφορεία μεταφέρουν τους περίπου 3.000.000 επισκέπτες στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, περνώντας ή σταθμεύοντας σε συγκεκριμένους δρόμους, ενώ σχεδόν 1.500.000 τουρίστες πηγαίνουν στο Μουσείο της Ακρόπολης. Απόρροια αυτού είναι όχι μόνο η ηχητική αλλά και η περιβαλλοντική ρύπανση, με αποτέλεσμα πολλές φορές οι περίοικοι να μην μπορούν να ανοίξουν καν τα παράθυρα. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο δήμος Αθηναίων προχώρησε, για πρώτη φορά, στον καθορισμό και τη σήμανση χώρων στάσης και στάθμευσης των τουριστικών λεωφορείων με στόχο την εύρυθμη λειτουργία, την αποσυμφόρηση κεντρικών οδικών αρτηριών, την εξυπηρέτηση των επαγγελματιών του κλάδου αλλά και τη διευκόλυνση των χιλιάδων επισκεπτών της πόλης. Στέλιος Κόης Ο Στέλιος Κόης είναι ένας καταξιωμένος αρχιτέκτονας ο οποίος ζει και εργάζεται στο κέντρο της πρωτεύουσας και στη συζήτησή εξηγεί γιατί δεν απέχουμε πολύ από το παράδειγμα της Βενετίας. «Είμαι Αθηναίος πολίτης, κάτοικος Πλάκας, κι αυτό που βιώνω στη γειτονιά μου δεν θα το χαρακτήριζα ανάπτυξη όσο ολοκληρωτική εμπορευματοποίηση. Ο πολεοδομικός ιστός της Αθήνας αλλάζει ραγδαία κλίμακα σε βάρος κατοίκων και μικροεμπόρων που αγανακτούν με τον ευτελισμό της ποιότητας της ζωής τους ή αφανίζονται οικονομικά μέσα στο νέο περιβάλλον της τουριστικής υπερεκμετάλλευσης που έχει μετατρέψει τις συνοικίες της Αθήνας σε τουριστικά γκέτο. Το ευκαιριακό, το μαζικό, το γρήγορο, κυριαρχεί στην Αθήνα σήμερα. Η ανάπτυξη καλπάζει χωρίς όρια και ασυναίσθητα. Δεν απέχουμε πολύ από το μοντέλο της Βενετίας, μιας πόλης που ξεπουλούσε τη ρομαντική της γοητεία στον υψηλότερο κάθε φορά πλειοδότη κι έτσι κατάντησε playground πολυεκατομμυριούχων Ευρωπαίων και Ρώσων. Κι εκεί, όπως εδώ, τα ενοίκια έχουν εκτοξευθεί σε επίπεδα που κανένας ντόπιος δεν αντέχει, η ποιότητα στις υπηρεσίες, το φαγητό ή τις τέχνες σπανίζει και κοστίζει ακριβά, η διόγκωση της τουριστικής κίνησης πιέζει αφόρητα τις υποδομές της πόλης και ο εξευγενισμός, το περίφημο gentrification, μεμονωμένων κτιρίων ή και ολόκληρων περιοχών έχει αλλάξει την ανθρωπογεωγραφία της πόλης. Αυτό που συμβαίνει στην Αθήνα στα χρόνια μετά την οικονομική κρίση αντιβαίνει σε κάθε έννοια αειφορίας, αν αυτή την ορίσουμε ως ηθική αρχή που υλοποιείται μέσα από τη δημοκρατία και τον κοινωνικό έλεγχο. Η ισορροπία ανάμεσα στο φυσικό περιβάλλον, την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνία δεν επιδιώχθηκε ποτέ. Μόνο η οικονομία προτάσσεται, για να καλύψει άμεσες ανάγκες, αφήνοντας το περιβάλλον και την κοινωνία να υποχωρούν. Έτσι, όμως, δεν υπονομεύεται η δυνατότητα των μελλοντικών γενεών να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες;» Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, ετησίως υπολογίζεται ότι πολλές χιλιάδες τουριστικών λεωφορείων μεταφέρουν τους περίπου 3.000.000 επισκέπτες στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, περνώντας ή σταθμεύοντας σε συγκεκριμένους δρόμους, και σχεδόν 1.500.000 τουρίστες που πηγαίνουν στο Μουσείο της Ακρόπολης. Όσον αφορά τους τρόπους επίλυσης των προβλημάτων αυτών, ο Στέλιος Κόης απαντά: «Επείγει μια αλλαγή σε ήθος, αντιλήψεις και πρακτικές. Θα έλεγα και μια πρωτοβουλία των κατοίκων να κρατήσουν την πόλη τους ζωντανή. Προσωπικά, με πληγώνει ιδιαίτερα να βλέπω τη φυσιογνωμία νεότερων μνημείων αρχιτεκτονικής να αλλοιώνεται στο όνομα της ανάπτυξης. Ενδεικτικά αναφέρω την περίπτωση του "Αναπαυτηρίου" του Δημήτρη Πικιώνη στον λόφο του Φιλοπάππου. Το μοναδικό αυτό κτίσμα-πέργκολα, ένα διαχρονικό δείγμα φωτισμένης ελληνικότητας που ο μοντερνιστής αρχιτέκτονας ενσωμάτωσε στο αστικό τοπίο ως έναν τόπο στοχασμού και γαλήνης, θα "αξιοποιηθεί" (αλίμονο!) μέσω μακροχρόνιας επινοικίασης σε ιδιωτική εταιρεία για να λειτουργήσει ως τόπος εστίασης. Ποιος οραματίστηκε αυτήν τη χρήση άραγε; Θέλουμε την Αθήνα ως έναν παγκόσμιο τόπο αναψυχής ή ως μια πόλη βιώσιμη για τους κατοίκους της; Ας το αναλογιστεί η πολιτεία κι ας το διαχειριστεί άμεσα με ένα ρυθμιστικό πλαίσιο, με αντίβαρο στον κυνισμό της κερδοφορίας τον πολιτισμό». Ανδρέας Γιακουμακάτος Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι η μέση πληρότητα του Μαΐου του 2023 άγγιξε το 88,5% –αρκετά βελτιωμένος συγκριτικά με πέρυσι, που έφτασε το 82%– και κινήθηκε σε επίπεδα αντίστοιχα του 2019 (88,2%). Ο κ. Ανδρέας Γιακουμακάτος είναι ομότιμος καθηγητής στην ΑΣΚΤ και καθηγητής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Φλωρεντίας. Όταν τον ρωτώ αν αντέχει η Αθήνα τον υπερτουρισμό, υποστηρίζει: «Η απάντηση βρίσκεται στην ερώτηση: φυσικά όχι, όπως κάθε πόλη που αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα, το οποίο παρουσιάζεται διεθνώς με διαφορετικές μορφές, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε προορισμού, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει βρει τη λύση ή αποτελεσματική διαχείριση. Πώς εκδηλώνεται; Με την αισθητή πτώση της ποιότητας ζωής των μόνιμων κατοίκων και την αλλοίωση της ποιότητας της εμπειρίας των τουριστών, τόσο ώστε ο τόπος να χάνει τα όποια χαρακτηριστικά αυθεντικότητας. Τα ταξίδια έχουν αυξηθεί και θα συνεχίσουν να αυξάνονται, καθώς η ανάγκη της γνωριμίας και της ανταλλαγής συνοδεύει την ανθρώπινη φύση. Ένας άλλος λόγος είναι ότι τα ταξίδια πλέον είναι εύκολα και σύντομα, γιατί πραγματοποιούνται κυρίως με το αεροπλάνο και γιατί ικανοποιούν ανάγκες μιας εξαιρετικά ολιγοήμερης τουριστικής εμπειρίας. Κάθε πόλη έχει μια λίγο-πολύ συγκεκριμένη τουριστική χωρητικότητα, ανάλογα με τα φυσικά χαρακτηριστικά της. Η Αθήνα είναι μια μητρόπολη και θεωρητικά οι αντοχές της στις τουριστικές ροές είναι μεγαλύτερες από εκείνες π.χ. της Φλωρεντίας. Ωστόσο, και στην ελληνική πρωτεύουσα τα σημεία τουριστικού ενδιαφέροντος βρίσκονται σχεδόν αποκλειστικά στο κέντρο της πόλης, ενώ θα ήταν εύστοχη μια επιχείρηση αποκέντρωσης του τουριστικού προϊόντος, ξεκινώντας καταρχάς από την ίδια τη διαμονή. Yπάρχει και η πιθανότητα κάποια μέρα το προϊόν να λήξει, και να βρεθούμε μπροστά στην πόλη-φάντασμα του undertourism. Φωτ.: Eurokinissi Ο αντίλογος σε οποιαδήποτε προσπάθεια ρύθμισης είναι τα γενικότερα οικονομικά οφέλη, οι θέσεις εργασίας, το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση της ιδιοκτησίας (Airbnb) κ.λπ. Η συζήτηση είναι παλιά και η παγίδα γνωστή· στην πραγματικότητα αφορά το ιδιωτικό συμφέρον έναντι του κοινού καλού. Το ερώτημα δεν είναι πόσο τουρισμό αντέχει η Αθήνα αλλά τι πόλη-πρωτεύουσα σχεδιάζουμε να έχουμε σε είκοσι χρόνια από τώρα. Η κεντρική διοίκηση και η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλουν να έχουν ένα όραμα πόλης μέσα στο οποίο εντάσσεται και η τουριστική δραστηριότητα, στο ποσοστό που της αναλογεί. Η ανεξέλεγκτη μετατροπή αθηναϊκών κτιρίων σε ξενοδοχεία με την παράλληλη αγνόηση π.χ. του στεγαστικού προβλήματος στην πρωτεύουσα είναι κρίσιμο λάθος. Δεν μπορεί όλα να επαφίενται στις πάντα βουλιμικές διαθέσεις της ελεύθερης αγοράς. Ρύθμιση χρήσεων απαιτείται για κατοικία, εργασία, περιοδική –τουριστική– κατοίκηση και επίσης αποθάρρυνση (έλεγχος αδειών) του υπερβολικού αριθμού εμπορικών δραστηριοτήτων σχετικών με το τουριστικό προϊόν. Γιατί υπάρχει και η πιθανότητα κάποια μέρα το προϊόν να λήξει και να βρεθούμε μπροστά στην πόλη-φάντασμα του undertourism». Το κέντρο μεταμορφώνεται, σταδιακά, σ’ ένα απέραντο ξενοδοχείο, με πολλά εγκαταλελειμμένα κτίρια να αναβιώνουν μέσω της νέας χρήσης τους. Παράλληλα, για χάρη και των τουριστών, διάφορα χρήσιμα και άχρηστα έργα –άλλα οργανωμένα και άλλα ασυντόνιστα–, προγραμματίζονται, ξεκινούν, ολοκληρώνονται, μένουν στη μέση ή δεν λένε να τελειώσουν. Την ίδια στιγμή, για να έχουμε μια πλήρη εικόνα των τουριστικών αφίξεων, να θυμίσουμε ότι κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου οι διεθνείς αφίξεις στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο, ενώ φέτος η Αθήνα συμπεριλαμβάνεται ήδη στο top 10 των δημοφιλέστερων ευρωπαϊκών πόλεων για βραχυχρόνιες μισθώσεις τύπου Airbnb. Μυρτώ Κιούρτη Από την πλευρά της η Μυρτώ Κιούρτη, αρχιτέκτονας και διδάκτορας του ΕΜΠ, επιχειρεί μια πρόβλεψη για το μέλλον, λέγοντας: «Είμαστε στο έτος 2050. Στις σχολές Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας διεθνώς η Αθήνα διδάσκεται ως χαρακτηριστικό παράδειγμα πόλης που δεν κατάφερε να διαχειριστεί τα κατακλυσμιαία φαινόμενα που προκλήθηκαν από τη νέα, υπερμεγέθη, παγκόσμια μεσαία τάξη. Η Ελλάδα, χώρα μικρή, που αντλούσε παραδοσιακά μεγάλα κεφάλαια από τον τουρισμό, δεν αποκωδικοποίησε έγκαιρα το ότι εκατομμύρια πολίτες αναπτυσσόμενων χωρών, αντί των χιλιάδων Ευρωπαίων και Αμερικανών, θα διεκδικούσαν κάποια στιγμή στις αρχές του 21ου αιώνα το δικαίωμα του “να πάω κι εγώ στην Αθήνα”. Με ξενοδοχεία παντού και τις υπηρεσίες εξυπηρέτησης των τουριστών να έχουν αποδιώξει κάθε άλλη δραστηριότητα, όπως και όλους τους Αθηναίους, η Αθήνα κατέρρευσε ως πόλη και μετεξελίχθηκε σε ένα τεράστιο resort το οποίο διαχειρίζονταν παγκόσμια funds. Η πόλη έμεινε γνωστή ως “ευρωπαϊκό Las Vegas” ή “αρχαιοελληνική Disneyland”, ενώ το πολεοδομικό αυτό φαινόμενο καταγράφηκε στη διεθνή βιβλιογραφία ως “τουριστική άλωση της πόλης”. Η μοντέρνα Αθήνα είχε ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και ζωντάνια λόγω της μείξης των χρήσεων που είχε κατακτήσει και κυρίως χάρη στους Αθηναίους που την κατοικούσαν με τρόπο μοναδικό. Γι’ αυτό άλλωστε είχε τραβήξει το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Μην προλαβαίνοντας να αντιδράσει στις πληθυσμιακές πιέσεις έχασε την ταυτότητά της κι έτσι δεν κατόρθωσε να προσχωρήσει στο λεγόμενο “τρίτο κύμα ταξιδιωτικής εμπειρίας” που διαμορφώθηκε ως αντίδραση στην άκρατη μαζικοποίηση του τουρισμού στα μέσα του 21ου αιώνα. Η ανάπτυξη καλπάζει χωρίς όρια και χωρίς ασυναίσθητα. Δεν απέχουμε πολύ από το μοντέλο της Βενετίας, μιας πόλης που ξεπουλούσε τη ρομαντική της γοητεία στον υψηλότερο κάθε φορά πλειοδότη και κατάντησε playground πολυεκατομμυριούχων Ευρωπαίων και Ρώσων. Φωτ.: Eurokinissi Οι μετανεωτερικοί ταξιδιώτες που εκ πεποιθήσεως δεν αυτοχαρακτηρίζονται ως τουρίστες γιατί ταξιδεύουν προκειμένου να συνδεθούν ψυχικά με μια άλλη κοινωνία και όχι απλώς να φωτογραφηθούν μέσα σε ένα τουριστικό σκηνικό δεν επιλέγουν ποτέ την Αθήνα, μια πόλη που έχει ταυτιστεί στη συνείδησή τους με τουριστική φάμπρικα. Την πόλη, αντίθετα, επιλέγουν εκατομμύρια λιγότερο μορφωμένων ανθρώπων που ακολουθούν τυφλά πληρωμένες διαφημίσεις, σχεδιασμένες με τεχνητή νοημοσύνη, και περνάνε από πόλη σε πόλη χωρίς καμία ψυχική αλληλεπίδραση, βάζοντας απλώς το τικ στο check list τους: “Έχω πάει και στην Αθήνα”». Πάνος Εξαρχόπουλος Για τον αρχιτέκτονα και επίκουρο καθηγητή του τμήματος Αρχιτεκτόνων - Μηχανικών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Πάνο Εξαρχόπουλο, το θέμα αυτό είναι πολύπλευρο και ερμηνευτικά πολυεπίπεδο. «Όσον αφορά τον τουρισμό, παρατηρούμε μια πορεία από την ήπια αξιοποίηση του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος στην απόλυτη εμπορευματοποίηση και την μετάλλαξή του σε επικερδέστατο τομέα του επιχειρείν. Όσον αφορά τις διακοπές, μια πορεία από την παροδική αποδέσμευση από τον αστικό τρόπο διαβίωσης και τη λυτρωτική καταφυγή στην ανεπιτήδευτη ομορφιά της φύσης στην ενσωμάτωση σε ένα κατ’ επίφαση ηδονιστικό, τεχνητό σκηνικό, με το ανάλογο τίμημα. Από τον φιλοπερίεργο ταξιδευτή-περιηγητή με το πάθος της ανακάλυψης περνάμε στον νευρωτικό κυνηγό και καταναλωτή των προσφερόμενων "υψηλού επιπέδου" τουριστικών υπηρεσιών· από την αμόλυντη διατήρησή του τοπίου στις ευφάνταστες καταπατήσεις του, στις φωτοβολταϊκές "καλλιέργειες", τις ανεμογεννήτριες, τις τρέχουσες τρωγλοδυτικές οικήσεις του. Από τον μοναχικό ταξιδιώτη ή τις μικρές παρέες με τα σακίδια στα αδηφάγα πλήθη των κρουαζιερόπλοιων, στα πακέτα με τις ελεγχόμενες μετακινήσεις, τις ατέλειωτες πυρακτωμένες ουρές για την Ακρόπολη· από την εύρωστη αλλά και ευγενή αρχιτεκτονική των ξενοδοχειακών μονάδων του ’60 και ’70 στα "rooms to let", στα boutique και luxury hotels, στα Αirbnb παντού στη χώρα». Για την περίπτωση της Αθήνας θα πει: «Εδώ και κάποια χρόνια, η πρωτεύουσα, από περιστασιακή στάση για την τυπική επίσκεψη στην Ακρόπολη (και κατευθείαν στο λιμάνι για τα νησιά) έχει μετατραπεί σε τόπο πολυήμερης παραμονής πλήθους επισκεπτών. Δεν είναι μόνο η Ακρόπολη πια, είναι και η διασκέδαση, τα μπαράκια, οι διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, ακόμα και τα "εξωτικά" Εξάρχεια. Για να είμαστε ακριβείς, ένα μικρό τμήμα της πόλης, το λεγόμενο "κέντρο", είναι αυτό που συγκεντρώνει και μονοπωλεί το ενδιαφέρον. Το κέντρο μεταμορφώνεται, σταδιακά, σ’ ένα απέραντο ξενοδοχείο, με πολλά εγκαταλελειμμένα κτίρια να αναβιώνουν μέσω της νέας χρήσης τους. Παράλληλα, για χάρη και των τουριστών, διάφορα χρήσιμα και άχρηστα έργα –άλλα οργανωμένα και άλλα ασυντόνιστα– προγραμματίζονται, ξεκινούν, ολοκληρώνονται, μένουν στη μέση ή δεν λένε να τελειώσουν. Η κερδοσκοπία και η αισχροκέρδεια καλπάζουν. Όσο και αν αυτοπροβαλλόμαστε ως ελκυστικός επενδυτικός τουριστικός προορισμός, φαινόμενα όπως η κοινωνική ανισότητα, οι άστεγοι, οι εξαρτημένοι, το κυκλοφοριακό, οι λιγοστοί ελεύθεροι χώροι, η ανεπαρκής συντήρηση του αστικού εξοπλισμού, των πεζοδρομίων κ.ά. είναι διαρκή προβλήματα της πόλης και δεν αφορούν αποκλειστικά στο κέντρο της. Δεν ξέρω, λοιπόν, αν αντέχει τον υπερτουρισμό η Αθήνα, σίγουρα, όμως, δεν αντέχουμε μια Αθήνα που μόνη της έγνοια είναι ο τουρισμός». Πλήθος τουριστών στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη κατά την αλλαγή φρουράς την Κυριακή. Φωτ.: Γιάννης Παναγόπουλος/Eurokinissi Πριν από λίγες μέρες, η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με τις ουρές των τουριστών, ανακοίνωσε τη δημιουργία συστήματος ζωνών επισκεψιμότητας στην Ακρόπολη. Συγχρόνως, σημείωσε ότι η επισκεψιμότητα στον Ιερό Βράχο έχει αυξηθεί κατά 80% σε σχέση με το 2019 την αντίστοιχη περίοδο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μεγάλη συμφόρηση. Ηώ Καρύδη Η αρχιτέκτονας Ηώ Καρύδη επισημαίνει: «Για να απαντήσουμε στο ερώτημα πρέπει να προσδιορίσουμε ποια είναι η Αθήνα (υποδοχέας που καλείται να διαχειριστεί το φαινόμενο της αθρόας τουριστικής ζήτησης;) και τι είδους φαινόμενο είναι ο υπερτουρισμός σε επίπεδο χώρου και χρόνου. Διότι η Αθήνα-υποδοχέας του μαζικού φαινομένου παραμένει μια πολύ εκλεκτική ζώνη γύρω από την Ακρόπολη, το ιστορικό κέντρο της πόλης και τις συνοικίες άμεσης επιρροής τους με μικρή, μέχρι στιγμής, διάχυση σε άλλα σημεία ενδιαφέροντος της πόλης. Για τα διαχρονικά hot spots, λοιπόν, οι εξαγγελθείσες πολιτικές του τουρισμού και του πολιτισμού σιγοντάρουν τα υψηλά νούμερα επισκεψιμότητας. Πρόσφατα εξαγγέλθηκαν προτάσεις για βελτίωση της προσπελασιμότητας στην Ακρόπολη: σκίαστρα, μηχανήματα-πωλητές νερού, επαναφορά της ρωμαϊκής σκάλας στα Προπύλαια, έλεγχος και περιορισμός της χρονικής παραμονής εντός του ιερού βράχου, προτάσεις χειρισμού του πλήθους με ποσοτικά κριτήρια, λιγότερος χρόνος παραμονής, περισσότεροι επισκέπτες, συμπίεση της εμπειρίας του τόπου και της καθημερινής διαβίωσης σε αυτόν. Τι γίνεται πέριξ και εκτός των αρχαιολογικών χώρων; Στις ώρες αιχμής τα τουριστικά λεωφορεία παρουσιάζουν υψηλότερη κυκλοφοριακή συχνότητα από την αστική συγκοινωνία. Οι αρτηρίες κλατάρουν. Ουδέποτε μετρήθηκαν οι αέριοι ρύποι από τα εν αναμονή τουριστικά λεωφορεία και πούλμαν που παρκάρουν στον περιφερειακό του Φιλοπάππου. Η πόλη γίνεται ένας στενός διάδρομος προδιαγεγραμμένης πορείας ανάμεσα σε τραπεζοκαθίσματα που φορτώνουν τον ιστό. Οι εικόνες είναι οικείες για τους πολίτες που υπομένουν. Άλλες πόλεις με αντίστοιχη ή μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, όπως η Βενετία ή η Φλωρεντία, αρχίζουν να λαμβάνουν διαφορετικά μέτρα που εξισορροπούν τη φέρουσα ικανότητα με τις αρχές της βιώσιμης πόλης και μοντέλα βιώσιμου τουρισμού που δίνουν έμφαση στην ποιότητα αντί για την ποσότητα». Μπορεί, λοιπόν, να διατηρηθεί μια ισορροπία στον δημόσιο χώρο; Θα μπει όριο στον υπερτουρισμό της Αθήνας; Θα υπάρξουν ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια αλλά και προστασία του δικαιώματος της κατοικίας; Το βέβαιο είναι ότι η συζήτηση πρέπει να ξεκινήσει άμεσα. πηγή Γιάννης Πανταζόπουλος lifo.gr View full Άρθρου

Στο ΦΕΚ συγκεκριμένα αναφέρεται: Αποφασίζουμε την τροποποίηση της υπό στοιχεία Α.Π. ΥΠΕΝ/ΕΣΠΑΕΝ/ 112232/1033/20.11.2020 κοινής υπουργικής απόφασης «Προκήρυξη του προγράμματος ”Εξοικονομώ - Αυτονομώ”, που θα υλοποιηθεί στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2014-2020 και του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας» (Β’ 5229), ως κατωτέρω: Α. Η τρίτη παράγραφος της ενότητας 7.5.3 του Οδηγού Εφαρμογής του Προγράμματος τροποποιείται ως εξής: «Για αιτήσεις σε υπαγωγή, όπου η προθεσμία αποδοχής της απόφασης Υπαγωγής και υπογραφής της δανειακής σύμβασης (όπου απαιτείται), λήγει εντός του διαστήματος από 30/04/2023 έως και 14/06/2023, παρατείνεται αυτοδίκαια ως και τις 15/06/2023, ενώ όπου η προθεσμία ολοκλήρωσης του έργου λήγει εντός του διαστήματος από 31/05/2023 έως και 14/07/2023, παρατείνεται αυτοδίκαια ως και τις 15/07/2023». Το ΦΕΚ View full Άρθρου

Σας ενημερώνουμε ότι στο Κτηματολογικό Γραφείο Αθηνών η επιτόπια εξυπηρέτηση κοινού σε θέματα κτηματολογίου και συγκεκριμένα η υποβολή ερωτημάτων για την εφαρμογή του ν.2664/1998 για τη λειτουργία του Κτηματολογίου και των προβλεπόμενων στον ίδιο νόμο διαδικασιών, προς το σκοπό της προληπτικής παροχής οδηγιών και πληροφοριών τέτοιου περιεχομένου σχετικά με τις κτηματολογικές εγγραφές, θα γίνεται καθημερινά, Δευτέρα έως και Παρασκευή, 8.30 π.μ. -13.00 μ.μ. στον ισόγειο όροφο της υπηρεσίας, στο τμήμα Εξυπηρέτησης Κοινού, το οποίο στελεχώνεται από νομικούς από τους οποίους θα απαντώνται. Συνάντηση με την Προϊσταμένη του Κτηματολογικού Γραφείου θα είναι δυνατή στην περίπτωση που έχει προηγηθεί η επικοινωνία της προηγούμενης παραγράφου κι έχει αποβεί άκαρπη και μόνο ύστερα από συνεννόηση (ραντεβού) με τη Γραμματεία. Τυχόν ερωτήματα για ζητήματα ευρύτερου δικονομικού και συμβολαιογραφικού ενδιαφέροντος καθώς και για τη σύνταξη αιτήσεων διόρθωσης, δικογράφων ή συμβολαιογραφικών πράξεων δεν θα γίνονται δεκτά. View full Άρθρου

«Αν ένας φοιτητής ή φοιτήτρια βρει σήμερα γκαρσονιέρα σχετικά κοντά στο πανεπιστήμιο με 350 ευρώ τον μήνα, θα πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του τυχερό. Σπάνια μπορεί να βρει κάποιος ανακαινισμένη γκαρσονιέρα στη Θεσσαλονίκη, με μηνιαίο ενοίκιο χαμηλότερο από 500 ευρώ»: τη φράση αυτή, σε διάφορες παραλλαγές και με διαφορετικές διατυπώσεις, αλλά με το ίδιο νόημα και τους ίδιους -χονδρικά- αριθμούς, χρησιμοποίησαν οι μεσίτες της Θεσσαλονίκης, περιγράφοντας τη φετινή τάση ως προς τη μίσθωση φοιτητικής στέγης στην πόλη. Την ίδια στιγμή, τα διαμερίσματα και στούντιο στις ιδιωτικές φοιτητικές εστίες της πόλης είναι ήδη από τώρα «κλεισμένα», παρότι δεν έχουν ακόμα ανακοινωθεί οι βάσεις εισαγωγής στο πανεπιστήμιο -κάποια από αυτά μάλιστα ετοιμάζονται να υποδεχτούν ξένους φοιτητές και φοιτήτριες. Όπως επισημαίνει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Συλλόγου Μεσιτών Αστικών Συμβάσεων Θεσσαλονίκης (ΣΜΑΣΘ), Κωνσταντίνος Τζάρος, οι τιμές στη φοιτητική στέγη είναι φέτος ελαφρώς αυξημένες, σε σχέση με πέρυσι, αν και σε αρκετές περιπτώσεις -κυρίως σε γκαρσονιέρες στην περιοχή από την Εγνατία μέχρι την Αγίου Δημητρίου- είναι πολύ πιο «τσιμπημένες», με άνοδο έως και αρκετά άνω του 10%, σε σύγκριση με το 2022. Η ακτίνα εντός της οποίας οι φοιτητές και φοιτήτριες αναζητούν στέγη είναι κυρίως αυτή που ξεκινά από την Εγνατία, τη Λεωφόρο Στρατού, την Αγίου Δημητρίου, την Κασσάνδρου και την Ολύμπου και φτάνει μέχρι την Τριανδρία, την Ευαγγελίστρια, τις Σαράντα Εκκλησιές, τις παρυφές της Τούμπας ή ακόμα και το Φάληρο. Ο κ. Τζάρος προσθέτει ακόμα ότι τα τελευταία χρόνια οι νεοεισαχθέντες στα πανεπιστήμια συχνά αναζητούν στέγη πιο ανατολικά ή ακόμα και στα δυτικά της Θεσσαλονίκης, σε περιοχές όπως η Ξηροκρήνη, οι Αμπελόκηποι και οι γειτονιές γύρω από το εμπορικό κέντρο «One Salonica», δεδομένου ιδίως ότι τα ενοίκια εκεί είναι χαμηλότερα και η πρόσβαση στην πανεπιστημιούπολη εύκολη (με λεωφορείο). Δεν είναι μόνο οι φοιτητές που αναζητούν «φοιτητικά» σπίτια Κατά τον πρόεδρο του ΣΜΑΣΘ, πιο ξεκάθαρη θα είναι η εικόνα όταν ανακοινωθούν οι βάσεις εισαγωγής, καθώς προς το παρόν σπεύδουν να «κλείσουν» διαμερίσματα μόνο όσες και όσοι έχουν πολύ υψηλή βαθμολογία και αισθάνονται τη βεβαιότητα ότι θα περάσουν στη σχολή της προτίμησής τους. Οι υπόλοιποι περιορίζονται προς το παρόν σε διερευνητικές κρούσεις και ερωτήσεις για τις τιμές, με τους μεσίτες και τους ιδιοκτήτες να εισπράττουν συχνά ερωτήματα όπως «γιατί οι τιμές είναι τόσο υψηλές;». Όπως λέει ο κ. Τζάρος, τα «φοιτητικά» σπίτια δεν είναι περιζήτητα μόνο από τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, αφού επιπλωμένες γκαρσονιέρες αναζητούν τα τελευταία χρόνια -συνεπεία της ανόδου των διαζυγίων, ιδίως εν μέσω πανδημίας- και εργένηδες και εργένισσες εργαζόμενοι. Επιπλέον, η έλευση μεγάλων ξένων εταιρειών στη Θεσσαλονίκη επιδρά κι αυτή στην αγορά, καθώς μπορεί μεν τα υψηλόβαθμα στελέχη να αναζητούν μεγάλα σπίτια σε περιοχές όπως το Πανόραμα ή το Καραμπουρνάκι, αλλά τα πιο χαμηλόβαθμα βρίσκουν ελκυστική τη λύση μιας γκαρσονιέρας κοντά στο κέντρο, που το ενοίκιό της δεν «καταβροχθίζει» τις αποδοχές τους. Ως προς τις ιδιωτικές φοιτητικές εστίες, ο πρόεδρος των μεσιτών της Θεσσαλονίκης επισημαίνει ότι το ενδιαφέρον για αυτές είναι μεγάλο, όχι μόνο από τους φοιτητές και τους γονείς τους, αλλά και από εταιρείες και επενδυτές που θέλουν να μπουν στην αγορά. Ωστόσο, πολλές φορές το ενδιαφέρον αυτό μένει σε επίπεδο προθέσεων, καθώς «τα προβλήματα νομικής και πολεοδομικής φύσης ή έλλειψης κατάλληλων ακινήτων σε “φοιτητογειτονιές” φρενάρουν σε σημαντικό βαθμό την υλοποίηση τέτοιων επενδύσεων». «Αυξημένες κατά 10%-20% σε σχέση με το 2022 και έως και κατά 30%-40% σε σύγκριση με το 2018-2019» είναι φέτος οι τιμές της φοιτητικής στέγης στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με τον μεσίτη Κώστα Γεωργάκο, πρόεδρο του Παρατηρητηρίου Τιμών και Εκτιμήσεων Ακινήτων Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Όπως επισημαίνει, η αύξηση αυτή οφείλεται σε τρεις λόγους, ουδείς εκ των οποίων αφορά τη βραχυχρόνια μίσθωση: «συχνά λέγεται ότι τις τιμές έχει ανεβάσει η βραχυχρόνια ζήτηση, κάτι που δεν ισχύει. Ο πρώτος λόγος της ανόδου των τιμών χρονολογείται από λίγα χρόνια πριν, με το πρόγραμμα στέγασης για μετανάστες και πρόσφυγες, όταν οι τιμές εκτοξεύτηκαν από τα 150-200 ευρώ στα 400 σε έναν χρόνο, επειδή κάποιοι ιδιοκτήτες έκριναν ότι μπορούν να διαθέσουν τ’ ακίνητα τους ακριβότερα, λαμβάνοντας μάλιστα τα χρήματα έξι μήνες μπροστά και μάλιστα με εγγύηση της ΕΕ. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την ιδιοκατοίκηση και ο τρίτος με τα funds και τους servicers (εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις), οι οποίοι έχουν πάρα πολύ αργές διαδικασίες, με αποτέλεσμα χιλιάδες ακίνητα να μένουν “παρκαρισμένα”» σημείωσε ο κ. Γεωργάκος επισημαίνοντας ότι σε αυτό το τελευταίο σημείο χρειάζεται να υπάρχει παρέμβαση από το κράτος. Και ξένοι φοιτητές στις ιδιωτικές φοιτητικές εστίες, που είναι ήδη πλήρεις Πλήρη είναι ήδη και τα περίπου 300 επιπλωμένα φοιτητικά διαμερίσματα στα πέντε κτήρια της «Οikotrust», της εταιρείας με τις περισσότερες ιδιωτικές φοιτητικές εστίες στη Θεσσαλονίκη, όπως επισημαίνει εκ μέρους της ο Χρήστος Τραμπούκης, υπενθυμίζοντας ότι τα ακίνητά της (κτήρια με διαμερίσματα και στούντιο) βρίσκονται στην Αγίας Σοφίας, τη Λάζου Εξάρχη και την Κασσάνδρου, δηλαδή στα 250- 500 μέτρα από το πανεπιστήμιο, στην Πλάτωνος και τη Βενιζέλου (σε απόσταση εννέα έως 20 λεπτών με τα πόδια από το ΑΠΘ και το Πανεπιστήμιο Μακεδονία). Όπως επισημαίνει, η εταιρεία δεν κατέγραφε στην αρχή της λειτουργίας της τόσο υψηλές πληρότητες τόσο νωρίς, αλλά τα τελευταία δύο-τρία χρόνια αυτό έχει αλλάξει και τα διαμερίσματα, που διατίθενται προς 360-480 ευρώ (με πληρωμένους όλους τους λογαριασμούς, όπως ρεύμα, νερό, θέρμανση, Ιντερνετ και χρήση κοινόχρηστων χώρων), γίνονται από νωρίς ανάρπαστα. Γιατί; «Αφενός διότι γονείς και φοιτητές δυσκολεύονται να βρουν σπίτια σε καλή κατάσταση και με καλή τιμή κοντά στα πανεπιστήμια και αφετέρου επειδή θεωρούν μεγάλο πλεονέκτημα το “all inclusive”, δηλαδή ότι γνωρίζουν εκ των προτέρων πόσο θα πληρώσουν για ρεύμα, νερό κτλ κι ότι όλες οι ανάγκες του παιδιού τους είναι καλυμμένες. Άλλο σημαντικό κίνητρο είναι η ασφάλεια. Επιπλέον, όλες οι κρατήσεις γίνονται ηλεκτρονικά, δηλαδή δεν χρειάζεται να έρθει και να ξανάρθει ο γονιός π.χ., από την Καλαμάτα, για να κλείσει σπίτι για το παιδί του» απαντά. Μάλιστα, μετά το 2021, με την έναρξη του πρώτου αγγλόγλωσσου προγράμματος προπτυχιακών σπουδών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο Τμήμα Ιατρικής, στα διαμερίσματα της Oikotrust μένουν πλέον και ξένοι φοιτητές και φοιτήριες, που -όπως παρατηρεί ο κ. Τραμπούκης- δεν είναι «περαστικοί» με Erasmus, που θα ζήσουν στην πόλη για λίγους μήνες, αλλά πλήρους πενταετούς φοίτησης. Κι αυτό είναι κάτι που δημιουργεί προϋποθέσεις για σημαντική μελλοντική υπεραξία για τη Θεσσαλονίκη. «Είναι πλέον διάχυτος διεθνώς ο ανταγωνισμός για το ποιες πόλεις θα προσελκύσουν τους περισσότερους ξένους φοιτητές και φοιτήτριες. Κι αυτό διότι διάφορες έρευνες δείχνουν ότι τα οφέλη της υπεραξίας που δημιουργείται για μια πόλη με αυτόν τον τρόπο, συνεχίζονται χρόνια έπειτα την αποφοίτηση των φοιτητών. Κάποιοι από αυτούς θα παραμείνουν για να εργαστούν στην πόλη κι άλλοι θα επιστρέψουν ξανά και ξανά ως επισκέπτες και επισκέπτριες, ενίοτε φέρνοντας μαζί τους και άλλους ανθρώπους. Τα οφέλη είναι πολλά» σημειώνει, ενώ προσθέτει ότι συνολικά στη Θεσσαλονίκη διατίθενται σήμερα περί τα 700-800 δωμάτια σε ιδιωτικές φοιτητικές εστίες, πολλά εκ των οποίων δημιουργήθηκαν την τελευταία τετραετία. πηγή ot.gr View full Άρθρου

Από το 2024 ισχύει μείωση 10% στον ΕΝΦΙΑ για κατοικίες φυσικών προσώπων που ασφαλίζονται για σεισμό, πυρκαγιά και πλημμύρες. Η έκπτωση θα υπολογίζεται στο συνολικό ποσό του φόρου και θα δίνεται αναλογικά για τις ημέρες του έτους που είναι ασφαλισμένη η κατοικία. Ο ΕΝΦΙΑ Η ασφάλιση πρέπει να αφορά το σύνολο της αξίας του ακινήτου επί της οποίας υπολογίζεται ο ΕΝΦΙΑ. Το δημοσιονομικό κόστος ανέρχεται στα 40 εκατ. ευρώ και ωφελούμενοι είναι περίπου 1 εκατ. πολίτες. Ένα μέτρο για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης με σκοπό να προστατευθεί η περιουσία και οι πολίτες. Όπως τονίσθηκε, θα υπάρχει και κλιμακωτή μείωση για τις περιπτώσεις που ένα κτίριο δεν έχει ασφαλισθεί για ολόκληρο τον χρόνο. Όπως τόνισε ο υφυπουργός Οικονομικών, Χάρης Θεοχάρης ο ΕΝΦΙΑ μειώνεται κατά 10% το 2024 για όσους έχουν ασφαλίσει ή θα ασφαλίσουν έως το τέλος του έτους τα σπίτια τους από φυσικές καταστροφές. Σύμφωνα με τα όσα ειπώθηκαν, η έκπτωση αφορά μόνο το ποσό του ΕΝΦΙΑ, που αφορά το ακίνητο που είναι ασφαλισμένο. Επιπλέον, εξήγησε πως η έκπτωση είναι αναλογική. Δηλαδή αν ένα ακίνητο δεν είναι ασφαλισμένο για όλο τον χρόνο, αλλά για 9 μήνες, θα υπάρχει έκπτωση 7,5%. Αντίστοιχα για 6 μήνες θα είναι 5% και για 3 μήνες 2,% κοκ. «Στηρίζουμε και βοηθάμε τους πολίτες στην προστασία της περιουσίας τους. Το δημοσιονομικό κόστος είναι περίπου 30 εκατ. ευρώ και οι ιδιοκτήτες που θα ωφεληθούν είναι ιδιοκτήτες περίπου 1 εκατ. ασφαλισμένων κατοικιών» τόνισε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: «Θέλουμε να ενισχύσουμε την ασφαλιστική νοοτροπία των Ελλήνων». View full Άρθρου

Οι επιβαλλόμενοι εκ του άρθρου 24 παρ. 6 Συντάγματος περιορισμοί είναι ουσιώδεις. Εξυπηρετούν το γενικότερο (δημόσιο) συμφέρον. Ωστόσο, δεν δύναται να θίγουν τον πυρήνα των εξουσιών της ιδιοκτησίας, όπως διαμορφώνεται εν όψει του σκοπού του άρθρου 24 του Συντάγματος και της φύσης του προστατευόμενου αγαθού. Σε αυτή την περίπτωση, δημιουργείται, κατά την παράγραφο 6 του άρθρου αυτού, υποχρέωση αποζημίωσης του θιγόμενου ιδιοκτήτη που θα καθορίσουν τα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια. Σε κάθε περίπτωση επέμβασης στην περιουσία ενός προσώπου, πρέπει να εξασφαλίζεται δίκαιη ισορροπία μεταξύ των απαιτήσεων του γενικού συμφέροντος του κοινωνικού συνόλου και των απαιτήσεων για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσώπου. Για τη στάθμιση αυτή λαμβάνεται υπ’ όψιν, μεταξύ άλλων κριτηρίων, και η αναγνώριση δικαιώματος αποζημίωσης του θιγομένου. Η Διοίκηση, προκειμένου για ακίνητο εντός σχεδίου, για το οποίο κρίνεται απαραίτητη η επιβολή περιορισμών για την προστασία μνημείου, οφείλει να αναζητήσει τη βέλτιστη λύση που θα συνδυάζει την ανάδειξη – προστασία του μνημείου με τη δυνατότητα ανοικοδόμησης του ακινήτου, ώστε να μη θίγεται ουσιωδώς το δικαίωμα ιδιοκτησίας επ΄ αυτού, σε περίπτωση δε, κατά την οποία κριθεί αναγκαία η απαγόρευση δόμησης, που όπως έχει κριθεί (ΣτΕ Ολ 3146/1986), συνιστά ουσιώδη περιορισμό της ιδιοκτησίας κατά τον προορισμό της και εφ΄όσον δεν χωρήσει απ΄ευθείας εξαγορά ή αναγκαστική απαλλοτρίωση του ακινήτου, έχει την υποχρέωση να εξετάσει, αν συντρέχει δικαίωμα αποζημίωσης του θιγόμενου ιδιοκτήτη και να καθορίσει το ύψος της. Κατά συνέπεια, αν υποβληθεί σχετικό αίτημα από τον ιδιοκτήτη του βαρυνομένου ακινήτου, η Διοίκηση οφείλει να διαλάβει ειδική κρίση εάν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής μιας από τις προβλεπόμενες στις ως άνω διατάξεις δυνατότητας, δηλαδή απευθείας εξαγοράς, αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ή καταβολής αποζημίωσης, ενόψει και του ισχύοντος στην περιοχή του ακινήτου πολεοδομικού καθεστώτος. Παναγιώτης Γαλάνης, Δικηγόρος Περιβαλλοντικού – Πολεοδομικού Δικαίου, Διδάκτωρ Νομικής ΕΚΠΑ Εμπειρογνώμων Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης Μεταδιδάκτωρ Δικ. Περιβάλλοντος info@pgalanislaw.gr www.pgalanislaw.gr View full Άρθρου