Didonis

Γενικά και περιμετρικά 

βλέπε άρθρο -->>εδώ

Το καινοτόμο στοιχείο αυτής της μονοκατοικίας είναι αναμφισβήτητα η εν προβόλω πισίνα της.   Γαβαλάς Αντώνης, Γαβαλάς Θωμάς - Gavalas architects   πηγή  ktirio.gr

μικρή εξοχική κατοικία στο Φυργάνι
διαμορφώσεις με ξερολιθιές
χαρακτηριστικών αγροτικών κτισμάτων της Σίφνου -τις θεμωνιές- και τα αλώνια τους.

Η ογκοπλασία, η εσωτερική οργάνωση των χώρων και η επιλογή των υλικών κατασκευής έγιναν με βάση τις αρχές του βιοκλιματικού σχεδιασμού.

Αυτό το σπίτι των 200 τετραγωνικών μέτρων χτίστηκε μέσα σε έναν ελαιώνα στις παρυφές του Βαμβακόπουλου, κοντά στα Χανιά, κατά μήκος του δρόμου Χανίων-Ομαλού.
 
Λειτουργεί ως μόνιμη κατοικία οικογένειας με δύο μικρά παιδιά.
 
Η κύρια κατοικία αποτελείται από δύο ορόφους (ισόγειο και πρώτος όροφος) ενώ ένα υπόγειο παρέχει χώρο για επιπλέον εγκαταστάσεις (αποθήκη, κεντρική θέρμανση, laundry room).
 
Η σχέση της κατοικίας με τον βαθμό κλίσης του ακινήτου, με τα δέντρα που βρίσκονται εκεί και με πιθανές όψεις ήταν καθοριστικός παράγοντας για τη διατύπωση της πρότασής μας.
 
Τα παιδικά υπνοδωμάτια (επίπεδο 3) αποτελούνται από μία μονάδα μαζί με χώρους υγιεινής και ένα καθιστικό. Η κρεβατοκάμαρα των γονέων (επίπεδο 4) είναι επίσης διαρρυθμισμένη ως μία μονάδα – περιλαμβάνει χώρους υγιεινής (ανοιχτό μπάνιο και WC), ντουλάπα και χώρο που χρησιμεύει ως καθιστικό.
 
Ανεβαίνοντας από την είσοδο φτάνουμε στη μονάδα που αποτελείται από την κουζίνα και την τραπεζαρία, χώρο που περιλαμβάνει επίσης το τζάκι και το οικογενειακό καθιστικό.
 
Στον πρώτο όροφο βρίσκεται το σαλόνι, ένας ορθογώνιος χώρος που αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα με προσανατολισμό Ανατολή-Δύση, θέα στην οροσειρά Λευκά Όρη προς τα νότια και μεγάλα μπαλκόνια στη βόρεια και νότια πλευρά.
 
Το κύριο μέλημα όσον αφορά τον καθορισμό της εσωτερικής δομής των σπιτιών ήταν να δημιουργηθεί μια φιλική σχέση μεταξύ του κτιρίου και του τόπου: μια σχέση που καθιστά το κτίριο ένα στοιχείο ταυτόχρονα που καλωσορίζει και ταιριάζει με το γύρω τοπίο. ένα στοιχείο που δεν έρχεται σε αντίθεση με το περιβάλλον του. Είναι ένα κτίριο που έχει τον δικό του χαρακτήρα αλλά προσπαθεί να υπάρχει δίπλα και μέσα στο τοπίο με ταπεινότητα.
 
Οι παραπάνω σχέσεις εγγράφονται στις ενότητες του εσωτερικού χώρου που συναντά κανείς καθώς ανεβαίνει από την είσοδο στα διάφορα επίπεδα του σπιτιού. Οι μονάδες περιλαμβάνουν:
 
Το παιδικό δωμάτιο, μια αυτόνομη μονάδα που περιλαμβάνει ένα μικρό καθιστικό και ξεχωριστά μικρά δωμάτια όπου κοιμούνται και μελετούν τα παιδιά, καθώς και βοηθητικούς χώρους.
Τα δωμάτια γονέων, τα οποία περιλαμβάνουν την κύρια κρεβατοκάμαρα και τους χώρους υγιεινής και αποθήκευσης που σχηματίζουν έναν ενιαίο χώρο αυξημένης ιδιωτικότητας.
Το καθιστικό, η τραπεζαρία και η κουζίνα – ο ιδιωτικός χώρος της οικογένειας.
Το σαλόνι: ένας δημόσιος χώρος υποδοχής επισκεπτών, με υπαίθριες προεκτάσεις με τη μορφή μεγάλων μπαλκονιών, που αναπτύσσονται κατά μήκος ανατολής-δυτικής κατεύθυνσης, με τη μεγάλη νότια πλευρά του με θέα στην οροσειρά των Λευκά Όροι.
 

Ενσωματώνοντας παραδοσιακές επιρροές σε ένα σύγχρονο μορφολογικό και κατασκευαστικό λεξιλόγιο, η κατοικία "Ζ Ηouse" στις Άλπεις επαναπροσδιορίζει τη σχέση της αρχιτεκτονικής με τη φύση.
 
Αρχιτέκτονες:
Stefano Gri, Piero Zucchi, Stefania Anzil, Tina Carletti, Marjana Dedaj, Elisa Mansutti
 

Ενιαίο ισόγειο κτήριο με 2 λειτουργικά ανεξάρτητα διαμερίσματα.

Κοσμοθεωρητικό πλαίσιο του Le Corbusier για σχεδίαση με ανθρωπομετρικά δεδομένα και αναλογίες οπτικές του ανθρώπου για τα κτήρια 

Διεύθυνση :   Παλαιολόγου 123 & Θερμοπυλών 95, Σπάρτη
Επωνυμία :   Οικία Βαλσαμάκη - Κουμαντάρειος Πινακοθήκη
Αρχιτεκτονική τάση   :   Νεοκλασικό
Χρόνος Κατασκευής   :   1909
Αρχιτέκτονας   :  
  Περιγραφή   : Πρόκειται για αξιόλογο νεοκλασικό κτίριο το οποίο παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό και μορφολογικό ενδιαφέρον, με συμμετρία στη διάρθρωση των τεσσάρων όψεων και στη διαμόρφωση των ανοιγμάτων.
Στην κυρίως όψη, η είσοδος και η εξώθυρα του ορόφου είναι σε εσοχή, ενώ ο εξώστης είναι τοποθετημένος στον κεντρικό άξονα. Είναι κτισμένο σε βάση από εμφανή ισόδομο λιθοδομή και στο ισόγειο οριζόντιες γραμμές διαρθρώνουν τις όψεις. Στον όροφο, στις γωνίες και μεταξύ των ανοιγμάτων υπάρχουν ανάγλυφες παραστάδες που καταλήγουν σε ταινία και επιστύλιο. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το στηθαίο το οποίο χωρίζεται από το υπόλοιπο κτίριο με ένα γείσο.
  Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία   : Η Κουμαντάρειος Πινακοθήκη η οποία αποτελεί παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης, στεγάζεται στην οικία Βαλασάκη, ένα νεοκλασικό κτίριο που χτίστηκε γύρω στο 1909. Αποτελεί δωρεά της Ντόλλης Γουλανδρή και του αδελφού της Γεωργίου Κουμάνταρου, προς τιμήν του πατέρα τους, Ιωάννη Κουμάνταρου.
Επισκευάστηκε το 1980 για να χρησιμοποιηθεί ως Πινακοθήκη. Η Κουμαντάρειος Πινακοθήκη υποδέχτηκε πρώτη φορά το κοινό το 1982. Περιλαμβάνει στο ισόγειο μια μόνιμη έκθεση με ελαιογραφίες του τέλους του 16ου αι. έως τις αρχές 20ου αι., δυτικοευρωπαίων ζωγράφων. Επίσης, κάθε χρόνο φιλοξενεί μια περιοδική έκθεση που διοργανώνεται από την Εθνική Πινακοθήκη και λειτουργεί και εργαστήρι.
  Χαρακτηρίστηκε   ως έργο τέχνης που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία με την απόφαση  
Υπ. Πολιτισμού   ΥΠΠΕ   ΔΙΛΑΠ/Γ/379/10158/24-3-1982   ΦΕΚ 177/Β/21-4-1982
Περισσότερες πληροφορίες στο https://diathrhtea.blogspot.com/2020/06/123-95.html
  Πηγές  
 Υπ. Πολιτισμού   http://listedmonuments.culture.gr
Ιστοσελίδα   http://manivoice.gr

Οδός Πατησίων, δεύτερο μισό του 19ου αι., όπως την περιγράφει στην «Παληά Αθήνα» ο Γρηγόριος Ξενόπουλος. Νωρίτερα, ο Henri Belle, στα κατάστιχά του, έχει σημειώσει: «Στη φαρδιά λεωφόρο με τα καχεκτικά δέντρα που οδηγεί από την πόλη στο μικρό προάστιο των Πατησίων, κυκλοφορούν σηκώνοντας σύννεφα σκόνης νοικιασμένα αμάξια, γεμάτα περιπατητές. Κάθε τόσο περνάει στα γρήγορα ένα ανοιχτό λαντό με δύο όμορφα άλογα και αμαξά με λιβρέα. Στα καθίσματα απλώνονται υπέροχες τουαλέτες, μόλις φερμένες από το Παρίσι».

Το έγκυρο αρχιτεκτονικό περιοδικό Architizer έκανε κατάταξη για την Ελλάδα.

Render από  Το Α' Βραβείο στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την ανάπλαση του νέου σταθμού Μετρό Αλεξάνδρας