Jump to content

Ειδήσεις

Άρθρα και Ειδήσεις
Το Δ.Σ. του Ο.Ε.Κ. κατά, την υπ΄ αριθμ. 23/1976 συνεδρίασή του ενέκρινε τον Κανονισμό σχέσεων συνιδιοκτητών πολυορόφων κ.λπ. κτιρίων βάσει των διατάξεων του Ν. 3741/1929 “περί της κατ΄ όροφον ιδιοκτησίας όπως τροποποιήθηκε είς το Ν.Δ. 1024/1971 και τα άρθρα 1002 και 1117 του Α.Κ. και τον Α.Ν. 163/1967 όπως τροποποιήθηκε και αντικαταστάθηκε από τα Ν.Δ. 946/1971 και 145/1973. Ο Κανονισμός αυτός δημοσιεύθηκε στο υπ΄ αριθμ. 441/Β/5.4.1976 Φ.Ε.Κ. και περιλαμβάνει το Γενικό Κανονισμό των σχέσεων των συνιδιοκτητών έν σχέσει με τους κοινοχρήστους και κοινοκτήτους χώρους του όλου οικισμού και τον Ειδικό Κανονισμό συνιδιοκτητών κάθε μιας πολυκατοικίας ή στοίχου. Ο ανωτέρω Κανονισμός συμπληρώθηκε για να ρυθμίζει και τη σχέση συνιδιοκτητών στα κτίρια που διαθέτουν εγκαταστάσεις Κεντρικής θερμάνσεως και ανελκυστήρων για τις δαπάνες συντηρήσεως και λειτουργίας τους.
Σύμφωνα με το υπ’ αρ. 29089/1977 έγγραφο του Εισηγητή Διευθυντή Τεχν. Υπηρεσιών (ΦΕΚ 1296Β/1977), προκειμένου περί πολυκατοικίας που έχει ανελκυστήρα, κάθε δαπάνη συντήρησης, αντικατάστασης, επισκευής κ.λπ. της εγκατάστασης αυτής και των μηχανημάτων της (εκτός απο την τακτική περιοδική συντήρηση) βαρύνει κάθε διαμέρισμα της πολυκατοικίας (περιλαμβανομένων και των διαμερισμάτων του ισογείου) ποσοστό που θα είναι ο λόγος του εμβαδού αυτού σε σχέση με το συνολικό εμβαδό των διαμερισμάτων όλης της πολυκατοικίας (όπως δηλαδή γίνεται και η κατανομή των κοινοχρήστων δαπανών).
Όσον αφορά τον επιμερισμό της δαπάνης λειτουργίας του ανελκυστήρα, δηλαδή της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για την κίνησή του ως και της δαπάνης τακτικής περιοδικής συντηρήσεώς του, θα γίνεται -σύμφωνα πάντα με το ως άνω έγγραφο- με βάση του συντελεστές του κατωτέρω πίνακα. 
Επιμερισμός δαπάνης για κάθε όροφο:
1) Ισόγειο (περίπτωση βατού δώματος) Συντελ. 0,30, (περίπωση μη βατού δώματος, Συντελ. 0,00)
2) 1ος όροφος Συντελ. 1,00
3) 2ος όροφος Συντελ. 1,10
4) 3ος όροφος Συντελ. 1,20 κ.ο.κ.
Εν συνεχεία το έγγραφο αναλύει: “Αθροίζουμε αρχικά τους ανωτέρω συντελεστάς των ορόφων της πολυκατοικίας και το άθροισμα αυτό το παίρνουμε σαν παρανομαστή κλάσματος με αριθμητή τον αντίστοιχο συντελεστή κάθε ορόφου. Με το κλάσμα αυτό πολλαπλασιάζεται το συνολικό ποσό των δαπανών λειτουργίας του ανελκυστήρος και έτσι βρίσκεται η δαπάνη που αναλογεί σε κάθε όροφο. Στη συνέχεια η δαπάνη κάθε ορόφου επιμερίζεται αναλογικά με το εμβαδό κάθε διαμερίσματος του ορόφου δηλαδή πολλαπλασιάζεται με κλάσμα που έχει αριθμητή το εμβαδό κάθε διαμερίσματος και παρανομαστή το συνολικό εμβαδό των διαμερισμάτων του ορόφου”.
Στη συνέχεια του εγγράφου γίνεται ανάλυση παραδειγμάτων αναφορικά με την κατανομή δαπανών λειτουργίας του ανελκυστήρα σε κάθε διαμέρισμα. Αξιοπρόσεκτο ωστόσο είναι ότι άλλος είναι ο τρόπος χρέωσης των δαπανών του ανελκυστήρα όσον αφορά τα έξοδα επισκευής/αντικατάστασης ανελκυστήρα (για τα οποία πληρώνει και το ισόγειο) και άλλος ο τρόπος χρέωσης όσον αφορά την τακτική συντήρηση και λειτουργία και συνεπώς είναι πιθανόν να μην είναι τα ίδια χιλιοστά που αφορούν τα έξοδα ανελκυστήρα όσον αφορά αυτές τις δύο κατηγορίες.
Πηγή: efotopoulou.gr


Η αγορά ακινήτων επανέρχεται δυναμικά, με τα οικόπεδα να αποκτούν κεντρικό ρόλο στον σχεδιασμό και την υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Οικοπέδων για την Αττική της GEOAXIS property & Valuatios services. εμπεδώνεται το θετικό πρόσημο και η αύξηση των αξιών οικοπέδων και το 2025, αφού και στις πέντε περιοχές μελέτης εντός λεκανοπεδίου καταγράφεται για έβδομη συνεχόμενη χρονιά αύξηση των πιθανών τιμών πώλησης. Η αύξηση μετρήθηκε κατά μέσο όρο σε 5,60% σε σχέση με το 2024 και σε 15,06% σε σχέση με το 2023, φανερώνοντας τη δυναμική της συγκεκριμένης αγοράς. Σε βάθος δεκαετίας, οι αξίες των οικοπέδων βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο αφού καταγράφεται αύξηση 40,25%, κατά μέσο όρο.
Μεσοπρόθεσμη τάση
Σύμφωνα με την GEOAXIS, η άνοδος των αξιών οικοπέδων στην Αττική όπου επικεντρώνεται η έρευνα, αναμένεται να συνεχιστεί για τους επόμενους 12 μήνες, αλλά με μικρότερη ένταση, προδικάζοντας ίσως την κορύφωση του κύκλου. Σε καμία περίπτωση η αγορά δεν βιώνει συνθήκες φούσκας καθώς η ανισορροπία προσφοράς και ζήτησης νεόδμητων διαμερισμάτων συντηρεί την ζήτηση γης, άρα και την οικοδομική δραστηριότητα.
Μεγάλα στοιχήματα αποτελούν ο πιθανός επαναπροσδιορισμός στα ποσοστά των αντιπαροχών και ο χρόνος επανάκαμψης στις αξίες οικοπέδων των Βορείων προαστίων. Ο περιορισμός των ευεργετημάτων του ΝΟΚ δεν ευνοεί τους εργολάβους και τους τελικούς χρήστες, αν και θεωρούμε πως επαναφέρει την ομαλότητα στην αλυσίδα της οικοδομικής δραστηριότητας.
Δεκαετία 2016-2025
Ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα αποτελέσματα της χρονικά βαθύτερης ανάλυσης που προχωρήσαμε μεταξύ 2016 και 2025. Από την επεξεργασία των στοιχείων φαίνεται πως σε αντίθεση με άλλες κατηγορίες ακινήτων τα οικόπεδα δείχνουν μια αξιοσημείωτη σταθερότητα τόσο στην φάση της πτώσης όσο και στην φάση της ανόδου. Η τάση της 10ετίας δείχνει καθαρά ότι βρισκόμαστε σε ανοδική φάση του κύκλου, ίσως κοντά σε μια νέα κορύφωση. Οι αξίες των οικοπέδων βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο της δεκαετίας αφού καταγράφεται αύξηση των ζητούμενων τιμών πώλησης σε ένα μέσο όρο της τάξης 40,25% σε σχέση με το 2016, για τις πέντε τοπικές αγορές. Τη μεγαλύτερη αύξηση στις ζητούμενες τιμές (46,02%) καταγράφουν τα οικόπεδα με Σ.Δ. 3,6 στον Δήμο Αθηναίων, περιοχή Αμπελοκήπων, και τη μικρότερη αύξηση τα οικόπεδα με Σ.Δ. 1,8 στο Περιστέρι (35,43%).
Αναλυτικότερα, η εξέλιξη των τιμών πώλησης κατοικιών ανά τετραγωνικό μέτρο (ευρώ/τ.μ.) σε έξι περιοχές της Αττικής για την περίοδο 2016-2025:
•Αμπελόκηποι: Η τιμή αυξήθηκε από 1.784 ευρώ/τ.μ. το 2016 σε 2.605 ευρώ/τ.μ. το 2025, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη αύξηση μεταξύ των περιοχών.
•Μαρούσι: Από 650 ευρώ/τ.μ. το 2016, η τιμή φτάνει τα 935 ευρώ/τ.μ. το 2025, με πιο ήπιους ρυθμούς ανόδου.
•Παλαιό Φάληρο: Από 1.188 ευρώ/τ.μ. το 2016, οι τιμές φτάνουν τα 1.621 ευρώ/τ.μ. το 2025, με σταθερή αυξητική τάση.
•Περιστέρι: Οι τιμές ξεκινούν από 714 ευρώ/τ.μ. το 2016 και φτάνουν τα 967 ευρώ/τ.μ. το 2025, παρουσιάζοντας επίσης ήπια αλλά σταθερή αύξηση.
•Χολαργός: Από 929 ευρώ/τ.μ. το 2016, οι τιμές αγγίζουν τα 1.296 ευρώ/τ.μ. το 2025.
Ο Συντελεστής Δόμησης (ΣΔ) κάθε περιοχής, με υψηλότερο στους Αμπελόκηπους (3,6) και χαμηλότερο στο Μαρούσι (0,8). Οι αυξήσεις στις τιμές πώλησης αποτυπώνουν την αυξανόμενη ζήτηση και τις μεταβολές στην αγορά ακινήτων ανά περιοχή.
Συμπεράσματα έρευνας 2025 - Σύγκριση αξιών με 2024
Μεταξύ του 2ου τριμήνου 2025 και του 2ου τριμήνου 2024 καταγράφεται αύξηση των διάμεσων ζητούμενων τιμών πώλησης οικοπέδων σε ένα μέσο όρο της τάξης του 5,60% και για τις πέντε τοπικές αγορές που παρακολουθούμε. Η μεγαλύτερη αύξηση (7,22%) παρατηρείται στα οικόπεδα με Σ.Δ. 1,2 στον Χολαργό, με τη διάμεση πιθανή τιμή πώλησης το 2ο τρίμηνο του 2025 να διαμορφώνεται στα 1.296 ευρώ/τ.μ., από 1.209 ευρώ/τ.μ. πέρσι.
Ακολουθεί η περιοχή των Αμπελοκήπων του Δήμου Αθηναίων με τα οικόπεδα με Σ.Δ. 3,6 να καταγράφουν αύξηση 6,09% (στα 2.605 ευρώ/τ.μ., από 2.455 ευρώ/τ.μ.). Έπονται η περιοχή του Περιστερίου όπου οικόπεδα με Σ.Δ. 1,8 καταγράφουν αύξηση 6,07% (στα 967 ευρώ/τ.μ. από 912 ευρώ/τ.μ.) και το Παλαιό Φάληρο όπου οικόπεδα με Σ.Δ. 1,4 καταγράφουν αύξηση 4,77% (στα 1.621 ευρώ/τ.μ. από 1.547 ευρώ/τ.μ.). Τέλος, αύξηση φαίνεται να καταγράφει η περιοχή του Αμαρουσίου με οικόπεδα με Σ.Δ. 0,8 να αυξάνονται 3,91% (στα 935 ευρώ/τ.μ. από 900 ευρώ/τ.μ.).
Όλες οι αξίες που αναφέρονται στο Παρατηρητήριο είναι διάμεσες και αφορούν σε απολύτως τυπικά οικόπεδα. Είναι προφανές ότι οικόπεδα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ως προς τη θέση, την προβολή, τη θέα αλλά και την επιφάνεια, βρίσκονται στο επάνω όριο του δείγματος, με αξίες πολλές φορές μέχρι και 25% υψηλότερες.
Διάμεσες επιφάνειες οικοπέδων προς πώληση
Το Περιστέρι (204 τ.μ.) και οι Αμπελόκηποι (209 τ.μ.) καταγράφουν μικρότερα οικόπεδα συγκριτικά με τον Χολαργό (405 τ.μ.), το Παλαιό Φάληρο (380 τ.μ.) και το Μαρούσι (337 τ.μ.). Είναι φανερό ότι αδόμητα οικόπεδα επιφανείας του ενός στρέμματος είναι πλέον δυσεύρετα, ενώ σε πλείστες των περιπτώσεων τα οικόπεδα αυτά έχουν παλαιά σπίτια ή άλλες κατασκευές εντός.
Όπως αναφέρει η GEOAXIS, το ΣτΕ με τις αποφάσεις του αυστηροποίησε την εφαρμογή του ΝΟΚ, θέτοντας σοβαρά νομικά ζητήματα που εστιάζουν στο πραγματικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα και όχι μόνο στους αριθμητικούς περιορισμούς με σκοπό την αλλαγή της φιλοσοφίας στον σχεδιασμό και τη συμβατότητα με τα εργαλεία πολεοδομικού σχεδιασμού (Τ.Π.Σ., Ε.Π.Σ.), όπου αυτά υπάρχουν. Οι επιπτώσεις στον κλάδο της οικοδομής και του real estate γενικότερα προκαλούν αβεβαιότητα σε ιδιώτες, μηχανικούς, κατασκευαστές και θεσμικούς επενδυτές, ειδικά σε περιοχές υψηλής αξίας (π.χ. Αθήνα, τουριστικές περιοχές), όπου το bonus δόμησης καθορίζει την απόδοση μιας επένδυσης.
Παρόλα αυτά, ο κύκλος της υψηλής οικοδομικής δραστηριότητας που άνοιξε μετά το 2018 συνεχίζεται, αν και με μειούμενη ένταση, καθώς η ζήτηση αδόμητων οικοπέδων ή/και οικοπέδων με παλαιά κτίσματα για την ανέγερση νεόδμητων διαμερισμάτων γνωρίζει άνθιση. Βασικές αιτίες που τροφοδοτούν την υφιστάμενη ζήτηση μπορούν να αναζητηθούν:
•Στα συσσωρευμένα αιτήματα στέγασης που δεν ικανοποιήθηκαν λόγω οικονομικής κρίσης την τελευταία δεκαπενταετία,
•Στην άμεση διάθεση κεφαλαίου (υψηλή ρευστότητα) παράλληλα με την ύπαρξη αδήλωτων εισοδημάτων από τη μεσαία τάξη,
•Στη νέα πραγματικότητα για εργασία από το σπίτι,
•Στην ποιοτική και τεχνολογική απαξίωση μεγάλου αριθμού κατασκευών πριν το 1980,
•Στην ένταξη των διαμερισμάτων στα επενδυτικά προϊόντα,
•Στη δυνατότητα επίτευξης αποδόσεων μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης, και
•Στη διάθεση για διασπορά επενδυτικού ρίσκου μέσω αγοράς ακινήτων.
Ταυτόχρονα, η διαπραγμάτευση μεταξύ εργολάβων και ιδιοκτητών γης γίνεται όλο και σκληρότερη, καθώς η αύξηση των τιμών πώλησης διαμερισμάτων αντισταθμίζεται από την αύξηση του κόστους κατασκευής και χρηματοδότησης. Σήμερα ένα μέσο επιτόκιο δανεισμού βρίσκεται στο φάσμα του 5-5,5%.
Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το κόστος των πρώτων υλών για τις νέες κατασκευές αντανακλάται στον Δείκτη Τιμών Υλικών Νέων Κτηρίων. Ο μέσος δείκτης του δωδεκαμήνου Απριλίου 2024 - Μαρτίου 2025, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του δωδεκαμήνου Απριλίου 2023 - Μαρτίου 2024, παρουσίασε αύξηση 5,1%, έναντι αύξησης 6,6% που σημειώθηκε κατά τη σύγκριση των αντίστοιχων προηγούμενων δωδεκάμηνων.
Τα βασικά στάδια ανάπτυξης και οι κυρίαρχες τάσεις
Η υλοποίηση όμως ενός επενδυτικού σχεδίου στον χώρο των ακινήτων απαιτεί προγραμματισμό, τεχνική επάρκεια και επιχειρηματική οργάνωση. Από την αγορά του οικοπέδου μέχρι την τελική του αξιοποίηση, κάθε στάδιο κρίνεται από την ακρίβεια στον σχεδιασμό και την ικανότητα εκτέλεσης. Για τον επενδυτή, η ορθή διαχείριση της διαδικασίας είναι καθοριστική για την απόδοση του έργου.
Ειδικότερα, όπως επισημαίνεται από την κατασκευαστική εταιρεία ΕΠΙΚΥΚΛΟΣ, η δομή ενός σύγχρονου επενδυτικού project στον τομέα των ακινήτων ακολουθεί πλέον πέντε βασικά στάδια:
1.Ανάλυση επενδυτικού πλάνου & αρχιτεκτονικός σχεδιασμός. Η πρώτη φάση περιλαμβάνει τη στρατηγική προσέγγιση: ανάλυση δυνατοτήτων του οικοπέδου, μελέτη αγοράς, αρχιτεκτονικές λύσεις που απαντούν στις ανάγκες του ακινήτου.
2.Αδειοδότηση & προετοιμασία εργοταξίου. Από τις άδειες και τις εγκρίσεις μέχρι τη χωροθέτηση εργοταξίου, απαιτείται εμπειρία και καλός χειρισμός του γραφειοκρατικού πλαισίου.
3.Κατασκευή βάσει αυστηρών ποιοτικών προδιαγραφών. Το έργο πρέπει να υλοποιείται βάσει πιστοποιημένων υλικών, με σταθερότητα στον χρόνο και συνεχή ποιοτικό έλεγχο.
4.Παράδοση με πλήρη τεχνική & εμπορική τεκμηρίωση. Όταν το έργο ολοκληρώνεται, δεν παραδίδεται απλώς το κλειδί. Παραδίδονται φάκελοι, τεχνικές ταυτότητες, εγγυήσεις, ψηφιακή τεκμηρίωση και πλήρης εικόνα για τη μελλοντική διαχείριση.
5.Υποστήριξη στην απόδοση της επένδυσης. Το τελικό στάδιο περιλαμβάνει συμβουλευτική και υποστήριξη στην αξιοποίηση του ακινήτου: από την ενοικίαση ή πώληση μέχρι τα σενάρια εμπορικής εκμετάλλευσης.
Πέντε πρακτικές συμβουλές
Με βάση την εμπειρία του κλάδου, αλλά και στοιχεία που παρουσιάζει η εταιρεία ΕΠΙΚΥΚΛΟΣ, που διαθέτει ένα ευρύ χαρτοφυλάκιο από κτήρια κατοικιών, επαγγελματικούς χώρους και ξενοδοχειακά και τουριστικά καταλύματα, οι επενδυτές που επιλέγουν να «χτίσουν» σε σταθερές βάσεις θα πρέπει να δώσουν έμφαση στα εξής:
•Ξεκάθαρο κοστολόγιο από την αρχή. Κλειδωμένα κόστη για κάθε φάση, χωρίς αποκλίσεις και αιφνιδιασμούς, είναι βασική προϋπόθεση για βιώσιμη επένδυση.
•'Αμεση κινητοποίηση εργοταξίου. Ο χρόνος είναι χρήμα. Η ύπαρξη ετοιμοπόλεμου δικτύου συνεργείων και προμηθευτών είναι κρίσιμη για την τήρηση του χρονοδιαγράμματος.
•Πληρωμές βάσει επιβεβαιωμένης προόδου. Σταδιακές πληρωμές που αντιστοιχούν σε πιστοποιημένα στάδια εργασιών ενισχύουν τη διαφάνεια και μειώνουν τον επενδυτικό κίνδυνο.
•Ποιότητα υλικών με πιστοποιήσεις. Από τα κουφώματα μέχρι τις σωληνώσεις, τα υλικά πρέπει να έχουν τεχνικές προδιαγραφές που τεκμηριώνονται. Δεν είναι κόστος — είναι επένδυση.
•360° διαχείριση και σενάρια απόδοσης. Μια καλή εταιρεία δεν είναι απλώς εργολάβος, αλλά συνεργάτης. Παρέχει σενάρια αξιοποίησης, συμβουλευτική και στρατηγική υποστήριξη μέχρι το τέλος.
πηγή flash.gr
Το εργαλείο της μεταφοράς συντελεστή δόμησης, αν και θεωρητικά θεσπίστηκε ως ένας φιλόδοξος θεσμός κοινωνικής και πολεοδομικής εξισορρόπησης, στην πράξη παραμένει ανεφάρμοστο λόγω νομοθετικών αστοχιών, αντισυνταγματικών προβλέψεων και αδράνειας της διοίκησης. Η πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών το επιβεβαιώνει , αναδεικνοντας τα ζητήματα αστικής ευθύνης του Δημοσίου.
Η πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών (υπ’ αρ. 1137/2025) αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της αποτυχίας εφαρμογής του θεσμού της Μεταφοράς Συντελεστή Δόμησης στην Ελλάδα, ως συνέπεια της μακροχρόνιας αδράνειας της Διοίκησης. Σύμφωνα με το δικαστήριο, η μη έκδοση των αναγκαίων κανονιστικών πράξεων – επί σειρά ετών – συνιστά παραβίαση της δέσμιας αρμοδιότητας της Διοίκησης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την στέρηση των περιουσιακών δικαιωμάτων των εναγόντων, κατά παράβαση των άρθρων 17 και 24 παρ. 6 του Συντάγματος.
Νομική προστασία «στον πάγο» επί σειρά ετών
Οι ενάγοντες, πέντε ιδιώτες κάτοικοι Θεσσαλονίκης, ήταν κάτοχοι ονομαστικών τίτλων Μ.Σ.Δ., οι οποίοι είχαν εκδοθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3044/2002 και αφορούσαν ακίνητα χαρακτηρισμένα ως διατηρητέα, εντός του σχεδίου πόλης του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Παρά τη ρητή πρόβλεψη του ν. 3044/2002 για τη δυνατότητα μεταφοράς συντελεστή σε άλλες περιοχές, η Διοίκηση, επί μακρό διάστημα – από το 2002 έως και την άσκηση της αγωγής το 2017 – δεν προέβη ούτε στην έκδοση της κανονιστικής υπουργικής απόφασης για τις τεχνικές προδιαγραφές των σχετικών μελετών, ούτε στον καθορισμό των αναγκαίων Ζωνών Υποδοχής Συντελεστή (Ζ.Υ.Σ.).
Σύμφωνα με τους ενάγοντες, αυτή η παράλειψη είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη αδρανοποίηση των τίτλων Μ.Σ.Δ. και, κατ’ επέκταση, την ουσιαστική αποστέρηση των περιουσιακών τους δικαιωμάτων. Πιο συγκεκριμένα, η ζημία των εναγόντων προσδιορίστηκε στην αντικειμενική αξία της δομήσιμης επιφάνειας που αναγραφόταν στους τίτλους Μ.Σ.Δ., η οποία, λόγω της αδυναμίας πραγματοποίησης της μεταφοράς, παρέμεινε ανεκμετάλλευτη. Με το σκεπτικό αυτό, κατέθεσαν αγωγή με την οποία ζητούσαν την αναγνώριση αποζημιωτικής ευθύνης του Ελληνικού Δημοσίου, βάσει του αρ. 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα περί αστικής ευθύνης του κράτους, και την καταβολή των σχετικών ποσών.
Το Δημόσιο, από την πλευρά του, υποστήριξε ότι η έκδοση των σχετικών διοικητικών πράξεων αποτελούσε αντικείμενο τεχνικής και πολεοδομικής εκτίμησης και, ως εκ τούτου, υπαγόταν στη διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης.
Τι έκρινε το Εφετείο;
Το Διοικητικό Εφετείο, εξετάζοντας την έφεση του Ελληνικού Δημοσίου, επικύρωσε πλήρως την κρίση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, το οποίο είχε ήδη απορρίψει τον βασικό ισχυρισμό του Δημοσίου περί διακριτικής ευχέρειας της Διοίκησης ως προς την έκδοση των κανονιστικών πράξεων. Κατά την ερμηνεία του Εφετείου, η εξουσιοδοτική διάταξη του νόμου συνιστά δέσμια αρμοδιότητα, καθώς ο νόμος προβλέπει με δεσμευτικό τρόπο τόσο τη διαδικασία όσο και τις προϋποθέσεις έκδοσης των σχετικών πράξεων.
Το Δικαστήριο υπογράμμισε ότι η μεταφορά συντελεστή δόμησης αποτελεί τον θεσμοθετημένο μηχανισμό έμμεσης αποζημίωσης για τέτοιου είδους περιορισμούς, και ότι η ματαίωσή του λόγω της αδράνειας της Διοίκησης ισοδυναμεί, ουσιαστικά, με στέρηση περιουσίας χωρίς αποζημίωση. Επιπλέον, έγινε επίκληση του αρ. 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, που θεμελιώνει την αστική ευθύνη του Δημοσίου για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του.
Παρομοίως, το Διοικητικό Εφετείο απέρριψε και τα επικουρικά επιχειρήματα του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία εστίαζαν στη μεταβολή του νομοθετικού πλαισίου με τον ν. 4495/2017. Ειδικότερα, το Δημόσιο υποστήριξε ότι, με την κατάργηση των αρ. 1-7 του ν. 3044/2002 και την εισαγωγή της Τράπεζας Δικαιωμάτων Δόμησης και Κοινοχρήστων Χώρων, οι εφεσίβλητοι θα μπορούσαν να λάβουν νέους τίτλους ή αποζημίωση, οπότε δεν υφίσταται πλέον ζημία ή έχει διακοπεί ο αιτιώδης σύνδεσμος.
Το Δικαστήριο απέρριψε και τους σχετικούς ισχυρισμούς τονίζοντας ότι κρίσιμος χρόνος για τη θεμελίωση της ευθύνης είναι η ημερομηνία άσκησης της αγωγής (1.9.2017), κατά την οποία η ζημία είχε ήδη επέλθει, λόγω της επί δεκαπενταετία αδράνειας της Διοίκησης. Η μεταγενέστερη νομοθετική ρύθμιση δεν μπορούσε να αναιρέσει αναδρομικά τις έννομες συνέπειες της προηγηθείσας παράλειψης.
Τελικά, το Εφετείο, βασιζόμενο στο αρ. 105 ΕισΝΑΚ αναγνώρισε την υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου να καταβάλει συνολικό ποσό 1.273.036,03 ευρώ ως αποζημίωση, βάσει της αντικειμενικής αξίας της μη αξιοποιήσιμης δομήσιμης επιφάνειας που ενσωματώνεται στους τίτλους Μ.Σ.Δ., καθώς και το ποσό των 700 ευρώ σε καθέναν εξ αυτών ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Λίγα λόγια για τον θεσμό: Μια χαμένη ευκαιρία;
Η Μεταφορά Συντελεστή Δόμησης (ΜΣΔ) αποτελεί εδώ και δεκαετίες ένα από τα πιο φιλόδοξα αλλά και αμφιλεγόμενα εργαλεία του πολεοδομικού σχεδιασμού στην Ελλάδα. Θεωρητικά, συνιστά έναν μηχανισμό κοινωνικής δικαιοσύνης και περιβαλλοντική και πολεοδομικής εξισορρόπησης καθώς βασικός σκοπόες της ρύθμισης είναι η αποκατάσταση της περιουσιακής θέσης ιδιοκτητών που στερούνται τη δυνατότητα δόμησης, εξαιτίας περιορισμών που τίθενται χάριν του δημοσίου συμφέροντος (π.χ. ρυμοτομία, προστασία μνημείων, αρχαιολογικές ζώνες). Στην πράξη όμως, ο θεσμός έχει παραμείνει ανενεργός ή ανεφάρμοστος, εξαιτίας νομοθετικών αστοχιών, αντισυνταγματικών πρόβλεψεων και αδράνειας της διοίκησης.
Τι προβλέπεται;
Η ΜΣΔ επιτρέπει σε έναν ιδιοκτήτη βαρυνόμενου ακινήτου, ο οποίος στερείται τη δυνατότητα δόμησης (λόγω απαλλοτρίωσης, προστασίας μνημείου, ρυμοτομίας ή αρχαιολογικού ενδιαφέροντος), να μεταφέρει το δικαίωμα δόμησης σε άλλο ακίνητο – το λεγόμενο ακίνητο υποδοχής – το οποίο βρίσκεται σε προκαθορισμένη Ζώνη Υποδοχής Συντελεστή (ΖΥΣ). Το ωφελούμενο αυτό ακίνητο αποκτά δικαίωμα πρόσθετης δόμησης, πέραν των συνήθως ισχυόντων πολεοδομικών ορίων, αλλά, υπό συγκεκριμένες και αυστηρά καθορισμένες προϋποθέσεις.
Οι περιοχές στις οποίες επιτρέπεται η υποδοχή του μεταφερόμενου συντελεστή ονομάζονται Ζώνες Υποδοχής Συντελεστή Δόμησης (ΖΥΣ) και επιλέγονται με βάση πολεοδομικά κριτήρια, όπως η υφιστάμενη υποδομή, η οικιστική πυκνότητα και οι δυνατότητες επιβάρυνσης της περιοχής. Επίσης, δεν επιτρέπεται η εφαρμογή της ΜΣΔ σε περιοχές με αυστηρό προστατευτικό καθεστώς, όπως αρχαιολογικοί χώροι, παραδοσιακοί οικισμοί και ιστορικά κέντρα.
Με αυτό τον τρόπο, αντί να αποζημιώνεται με χρήματα από το Δημόσιο, ο ιδιοκτήτης μπορεί να αξιοποιήσει το δικαίωμα δόμησης που «έχασε», μεταφέροντάς το σε άλλο σημείο ή και πωλώντας τον σχετικό τίτλο μέσω της Ψηφιακής Τράπεζας Γης.
Το «πολύπαθο» νομικό πλαίσιο και η στάση του ΣτΕ
Η διαδικασία αυτή θεωρείται συνταγματικά θεμιτή, καθώς επιδιώκει να συγκεράσει τη συνταγματική προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς (αρ. 24 §6 Σ), του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος (αρ. 24 §2 Σ) και της ιδιοκτησίας (αρ. 17 Σ). Ωστόσο, στην πράξη, η εφαρμογή του θεσμού υπήρξε ιδιαίτερα προβληματική.
Έτσι, ο θεσμός βρέθηκε σε πολυετή αδράνεια λόγω των νομοτεχνικών ελλειμμάτων του προϋφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου (ν. 880/1979, 2300/1995 και 3044/2002). Ο νομοθέτης επιχείρησε να επανενεργοποιήσει τη ΜΣΔ με τους ν. 4495/2017 και ν. 4759/2020, με τον δεύτερο να εισάγει κρίσιμες καινοτόμες ρυθμίσεις, όπως:
Τη θεσμοθέτηση της Ψηφιακής Τράπεζας Γης ως υποχρεωτικού μηχανισμού για την καταγραφή, παρακολούθηση και διαχείριση των τίτλων ΜΣΔ, ενισχύοντας τη διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα του συστήματος.
Την κατάργηση των διατάξεων περί Περιοχών Αυξημένης Επιβάρυνσης Συντελεστή (ΠΑΕΣ) και της Εισφοράς Περιβαλλοντικού Ισοζυγίου (ΕΠΙ), οι οποίες είχαν προκαλέσει σοβαρές συνταγματικές ενστάσεις και αφορούσαν τη χρήση ΜΣΔ ακόμη και για νομιμοποίηση αυθαιρέτων.
Τη ρύθμιση της χωροθέτησης ΖΥΣ με προεδρικά διατάγματα, βάσει τεκμηριωμένων πολεοδομικών και περιβαλλοντικών κριτηρίων, και μετά από Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση, όπως επιτάσσει η νομολογία του ΣτΕ.
Μέχρι σήμερα, παρά τις νομοθετικές προβλέψεις και τις εν εξελίξει διαδικασίες ήδη από το 2022, η οριοθέτηση των Ζωνών Υποδοχής Συντελεστή Δόμησης δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί στην Ελλάδα.
Μαρία Καραντουμάνη
πηγή daily.nb.org
Μετά την ολοκλήρωση υποβολής των 192.226 αιτήσεων που υποβλήθηκαν στο Πρόγραμμα άνοιξε σήμερα η πλατφόρμα για την εγγραφή των προμηθευτών.
Σύμφωνα με τον οδηγό του Προγράμματος και τις οδηγίες του ΥΠΕΝ η συμμετοχή στο Πρόγραμμα επιτρέπεται εφόσον δραστηριοποιείστε στο λιανικό εμπόριο ηλιακών θερμοσιφώνων, συστημάτων αντλίας θερμότητας θέρμανσης ή άλλων συναφών Κωδικών Αριθμών Δραστηριότητας (ΚΑΔ), όπως ορίζονται στην παράγραφο 5.3 του Οδηγού του Προγράμματος.
Οι προμηθευτές υποβάλλουν αιτήσεις έως τη λήξη των αγορών του Προγράμματος.
Όλοι οι προμηθευτές που διαθέτουν σχετική δραστηριότητα στην Ελλάδα μπορούν να συμμετάσχουν στο Πρόγραμμα και να διαθέτουν προς πώληση τα επιδοτούμενα προϊόντα τους, εφόσον συμμορφώνονται με κάποιες βασικές προϋποθέσεις και όρους του Προγράμματος.
Προκειμένου να συμμετάσχετε, θα πρέπει να υποβάλετε Αίτηση Συμμετοχής στην Ψηφιακή Πλατφόρμα Προμηθευτών του Προγράμματος, η οποία είναι απαραίτητο να έχει εγκριθεί πριν ξεκινήσετε να πουλάτε επιδοτούμενο εξοπλισμό σε ωφελούμενους του Προγράμματος.
Οι ειδικοί όροι και τα βήματα για την έγκριση της συμμετοχής σας στο Πρόγραμμα περιγράφονται αναλυτικά στο Κεφάλαιο 5 του Οδηγού του Προγράμματος.
Εγγραφή Προμηθευτών:
Πλατφόρμα: https://suppliers-allazosistimathermansis-thermosifona.gov.gr/go-beyond/login
Σχετικά Αρχεία:
Υπεύθυνη Δήλωση Νόμιμου Εκπροσώπου ΔΙΚ1
Υπεύθυνη Δήλωση Πιστοποίησης Εξοπλισμού
User Manual Προμηθευτών
Πρόγραμμα «Αλλάζω Σύστημα Θέρμανσης και Θερμοσίφωνα»
Το Πρόγραμμα «Αλλάζω Σύστημα Θέρμανσης και Θερμοσίφωνα» επιχορηγεί νοικοκυριά για την αντικατάσταση ενεργοβόρων ηλεκτρικών θερμοσίφωνων, με νέους σύγχρονης τεχνολογίας ηλιακούς θερμοσίφωνες ή/και με σύστημα αντλίας θερμότητας. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει:
- Την επιδότηση αγοράς νέου ηλιακού́ θερμοσίφωνα σύγχρονης τεχνολογίας (Επιλέξιμος Εξοπλισμός Κατηγορίας Α).
- Την επιδότηση αγοράς νέου συστήματος αντλίας θερμότητας θέρμανσης (συμπεριλαμβάνεται η εξωτερική μονάδα, fan coil, σωληνώσεις) (Επιλέξιμος Εξοπλισμός Κατηγορίας Β).
- Την επιδότηση της δαπάνης για την εκτέλεση αναγκαίων συμπληρωματικών εργασιών τοποθέτησης επιλέξιμου εξοπλισμού (π.χ. κόστος μεταφοράς, κόστος τοποθέτησης, αναλώσιμα, εξαρτήματα, smart system (χρονοδιακόπτης) κλπ.) (Επιλέξιμη Δαπάνη των Κατηγοριών Α και Β).
Πρόγραμμα «Αλλάζω σύστημα θέρμανσης και θερμοσίφωνα»
Χρηματοδότηση: Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας
Παρουσίαση του προγράμματος: «Αλλάζω σύστημα θέρμανσης και θερμοσίφωνα»
Οδηγός του προγράμματος: Προκήρυξη του Προγράμματος «Αλλάζω σύστημα θέρμανσης και θερμοσίφωνα»
1η Τροποποίηση: «Αλλάζω Σύστημα Θέρμανσης και Θερμοσίφωνα»: Η 1η τροποποίηση του οδηγού του προγράμματος
Πλατφόρμα: https://allazosistimathermansis-thermosifona.gov.gr/
Οδηγός Προγράμματος
Οδηγός Προγράμματος
1η Τροποποίηση Οδηγού
Χρήσιμα Αρχεία
Συχνές Ερωτήσεις
Βεβαίωση Εγκατάστασης
Υπόδειγμα Υπεύθυνης Δήλωσης Συναίνεση Ιδιοκτήτη
Πρότυπο ΥΔ DE Minimis
Οδηγίες επικοινωνίας_Αλλάζω σύστημα θέρμανσης
Συχνές Ερωτήσεις v2
Υπεύθυνη Δήλωση Νόμιμου Εκπροσώπου ΔΙΚ1
Υπεύθυνη Δήλωση Πιστοποίησης Εξοπλισμού
User Manual Προμηθευτών
ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ: Ένας αιώνας σχεδιασμού του χώρου: από το Διάταγμα του 1923 στον σύγχρονο χωρικό σχεδιασμό
Κυκλοφόρησε ο συλλογικός τόμος (ΕΛΛΕΤ, ΣΕΠΟΧ, ΣΕΜΠΧΠΑ) “Ένας αιώνας σχεδιασμού του χώρου: από το Διάταγμα του 1923 ‘Περί σχεδίων πόλεων..’ στον σύγχρονο χωρικό σχεδιασμό” σε επιστημονική επιμέλεια των: Αιμιλίας Αλεξανδροπούλου, Σοφίας Αυγερινού-Κολώνια, Λουδοβίκου Βασενχόβεν, Μάρως Ευαγγελίδου, Μαίρης Ζήφου, Γιώργου Μελισσουργού και Μαίρης Τζιράκη.
Ο τόμος περιλαμβάνει τα πρακτικά της Επετειακής Επιστημονικής Ημερίδας με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη θεσμοθέτηση του πρώτου θεμελιακού νομοθετήματος πολεοδομικού σχεδιασμού στην Ελλάδα. Η ημερίδα διοργανώθηκε τον Δεκέμβριο του 2023 από την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ), τον Σύλλογο Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ) και τον Σύλλογο Ελλήνων Μηχανικών Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΣΕΜΠΧΠΑ).
Βασικός στόχος και φιλοδοξία της ημερίδας ήταν η διερεύνηση των σύγχρονων τάσεων και απαιτήσεων στον ολοκληρωμένο χωρικό σχεδιασμό, η ανάδειξη των διακυβευμάτων του σήμερα για τη χώρα και η εκτίμηση της ανταπόκρισης του συστήματος σε αυτά, μετά τη διαμόρφωση του πρόσφατου ενιαίου θεσμικού πλαισίου του χωρικού σχεδιασμού, περιλαμβάνει όμως και μια συνοπτική αναγνώριση της συνεισφοράς του Ν.Δ. του 1923 στην ιστορική του συγκυρία και τη διαχρονική εφαρμογή του. Με κεντρική επιδίωξη την ανάπτυξη επιστημονικού προβληματισμού αλλά και τη διατύπωση προτάσεων για την ασκούμενη πολιτική σχεδιασμού του χώρου στην Ελλάδα, η ημερίδα επικεντρώνεται στη διερεύνηση ερωτημάτων που ομαδοποιούνται στις εξής θεματικές ενότητες: (α) ιστορική αναδρομή, (β) ρόλος και χαρακτήρας του συστήματος χωρικού σχεδιασμού, (γ) διακυβεύματα του σήμερα.
Ο τόμος κυκλοφορεί με τα ISBN των τριών φορέων, με την επιμέλεια της Μαίρης Τζιράκη και σε σχεδιασμό, γλωσσική επιμέλεια και παραγωγή από τις εκδόσεις Προπομπός.
Μπορείτε να διαβάσετε/αποθηκεύσετε όλον τον τόμο σπό ΕΔΩ !
Ο Ηλίας Αγγελόπουλος ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες μηχανικούς του 19ου και 20ού αιώνα, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εισαγωγή του οπλισμένου σκυροδέματος (μπετόν αρμέ) στην Ελλάδα. Γεννήθηκε το 1859 στην Τρίπολη, με καταγωγή από τη Δημητσάνα, και μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που ενθάρρυνε τη γνώση και την καινοτομία. Ο πατέρας του ήταν εκδότης της εφημερίδας «Παλιγγενεσία», γεγονός που επηρέασε την ευρύτερη παιδεία και την κοινωνική του αντίληψη.
Σπουδές και επαγγελματική πορεία
Το 1886, αποφοίτησε από τη Σχολή Γεφυροποιών Ecole des Ponts et Chaussees στη Γαλλία, όπου ήρθε σε επαφή με τις πρωτοποριακές τεχνικές κατασκευής από οπλισμένο σκυρόδεμα. Στη συνέχεια, συνεργάστηκε ως αντιπρόσωπος με την εταιρεία του François Hennebique, ενός από τους πρωτοπόρους του μπετόν αρμέ.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, ανέλαβε σημαντικές θέσεις στον δημόσιο τομέα:
Υπηρεσία Δημοσίων Έργων
Διευθυντής έργων του Δήμου Αθηναίων
Διευθυντής της Λιμενικής Επιτροπής
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, επεξεργάστηκε προτάσεις και μελέτες για την υδροδότηση της Αθήνας από τη Στυμφαλία, ένα έργο ζωτικής σημασίας για την πόλη.
Συμβολή στην εκπαίδευση και την επιστήμη
Ο Αγγελόπουλος είχε έντονη δραστηριότητα στον ακαδημαϊκό χώρο. Διετέλεσε καθηγητής στο Σχολείο Βιομηχανικών Τεχνών του Πολυτεχνείου, όπου δίδαξε καινοτόμες τεχνικές κατασκευής. Παράλληλα, εξέδωσε τη «Μηχανική Επιθεώρηση», το πρώτο ελληνικό τεχνικο-επιστημονικό περιοδικό, καθώς και το περιοδικό «Αρχιμήδης», συμβάλλοντας στη διάδοση της τεχνικής γνώσης.
Το 1898, πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Πολυτεχνικού Συλλόγου, ενώ το 1925-1927 διετέλεσε πρώτος πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ), καθορίζοντας την πορεία του τεχνικού κόσμου της χώρας.
Κοινωνική ζωή και επιρροή
Ο Αγγελόπουλος δεν ήταν μόνο ένας εξαιρετικός μηχανικός, αλλά και ένας άνθρωπος με βαθιά κοινωνική συνείδηση. Η ενασχόλησή του με την εκπαίδευση και την τεχνική αρτιότητα των κατασκευών είχε ως στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών. Η δράση του επηρέασε την εξέλιξη της ελληνικής αρχιτεκτονικής και των κατασκευών, καθώς το μπετόν αρμέ έγινε το βασικό δομικό υλικό των σύγχρονων κτιρίων, προσφέροντας μεγαλύτερη αντοχή και ασφάλεια.
Η κληρονομιά του συνεχίζει να επηρεάζει την κατασκευαστική βιομηχανία της Ελλάδας μέχρι σήμερα, καθώς οι αρχές που εισήγαγε εξακολουθούν να αποτελούν θεμέλιο της σύγχρονης μηχανικής.
Οικία Αφεντούλη.
Πρόκειται για ένα ιστορικό κτήριο που συνδέεται με την αρχιτεκτονική κληρονομιά της Ελλάδας. Ανήκε στην οικογένεια Αφεντούλη, η οποία είχε σημαντική παρουσία στον επιχειρηματικό και κοινωνικό χώρο. Το κτήριο χαρακτηρίζεται από την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του, που συνδυάζει νεοκλασικά και μοντέρνα στοιχεία, και αποτελεί ένα από τα αξιοσημείωτα δείγματα της αστικής αρχιτεκτονικής της εποχής του.
Το κτήριο κατασκευάστηκε βάση σχεδίων Γάλλου Αρχιτέκτονα με μελέτες των Όψεων από τον Αε. Μπαλανός. Ήταν όμως καθοριστική η παρέμβαση του Η. Αγγελόπουλου να πείσει την Αφεντούλη να κατασκευαστεί με οπλισμένο σκυρόδεμα.

Σταδίου και Κολοκοτρώνη. Ο ολοκληρώθηκε σε 7 μήνες το 1907 από τον Αγγελόπουλο. 5όροφοι και υπόγεια.
Είχε συμμετοχή και σε άλλα εμβληματικά έργα.

Γ' Σεπτεμβρίου 146 Εθνικής Τράπεζας. Έτος κατασκευής 1924




Γενικά


Εργασία
1886: διορισμός στην Υπηρεσία Δημοσίων Έργων και στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Αθηναίων. Αργότερα μηχανικός της Λιμενικής Επιτροπής Πειραιά. 1886-1888: Δ/ντής της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου Αθηναίων. 1892: νομομηχανικός στην Ερμούπολη. Ανώτερο κρατικό στέλεχος, ιδιοκτήτης τεχνικής εταιρείας
Λοιπή Δραστηριότητα
(1) Ιδρυτικό μέλος Πολυτεχνικού Συλλόγου. (2) Πρώτος πρόεδρος του Τ.E.Ε. (1925-1927), (3) Ιδρυτής/συνιδρυτής περιοδικών Μηχανική Επιθεώρησις (1887-1888) και Αρχιμήδης (Διευθυντής/επιμελητής 1899). (4) 1899: Υπεύθυνος του περιοδικού του Πολυτεχνικού Συλλόγου, Αρχιμήδης.
Πηγές - Βιβλιογραφία
περ. Έργα, τχ. 41, 15.2.1927, σ. 409-416, τχ. 43, 15.3.1927, σ. 459-461, τχ. 88, 30.1.1929, σ. 441-449, τχ. 91, 15.3.1929, σ. 552-553, τχ. 93, 15.4.1929, σ. 597-600, τχ. 166, 30.4.1932, σ. 618, Αντωνίου-Ασημακόπουλος-Χατζής, «The National Identity of Inter-war Greek Engineers: Elitism, Rationalization, Technocracy, and Reactionary Modernism History and Technology», vol. 23, No 3, September 2007, σ. 241-261, Γεωργία Μαυρογόνατου, Κωνσταντίνος Χατζής, «Τεχνολογία και δημόσια σφαίρα στην Ελλάδα: το ζήτημα της υδροδότησης της Αθήνας μέσα από το πρίσμα της «δημοποίησης», 1880-1914», Τα Ιστορικά, τχ. 55, Σπύρος Τζόκας, «Περιοδικά και κοινότητες μηχανικών στην Ελλάδα: Η περίοδος πριν την ίδρυση του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας», Νεύσις, τχ. 18, 2009, σ. 49-68 και Ασημακοπούλου Φωτεινή – Χατζής Κώστας, «Σπουδαστές στη Γαλλία, μηχανικοί στην Ελλάδα. Ο κόσμος των Ελλήνων μηχανικών, 19ος – αρχές 20ου αιώνα», Νεοελληνικά Ιστορικά 1, Ακαδημία Αθηνών, Αθήνα 2008, σ. 121-128





Όπως έγραψε στις 12/05 το B2Green, για μια σειρά από λόγους, το ΥΠΕΝ δεν είχε κανένα λόγο να μη χορηγήσει νέα παράταση στην υλοποίηση των έργων του «Εξοικονομώ 2021», δεδομένου ότι το πλήθος των έργων που φαινόταν μέσα από το πληροφοριακό σύστημα πως είναι σε διαδικασία υλοποίησης, έχοντας εκταμιεύσει προκαταβολές, έχοντας προχωρήσει τις εργασίες, αλλά μη έχοντας κλείσει τα έργα, εξακολουθούσε να είναι μεγάλο.
Μια ενδεχόμενη απένταξη των έργων αυτών θα προκαλούσε τεράστιο πρόβλημα στην αγορά, σε ιδιοκτήτες, μηχανικούς, προμηθευτές, εγκαταστάτες κλπ., ενώ θα έπληττε σημαντικά, τόσο τη φήμη των προγραμμάτων Εξοικονομώ, όσο και το Υπουργείο και κατ’ επέκτασιν την κυβέρνηση, η οποία δεν παρείχε επιπλέον χρόνο για την υλοποίηση των έργων.
Εξάλλου, υπενθυμίζουμε πως βάσει το οδηγού του προγράμματος, δεν είναι δυνατή η ολοκλήρωση του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου των ωφελούμενων μετά τις 30/09/2025. Ουσιαστικά, εξακολουθούν να υπάρχουν (μειωμένα) χρονικά περιθώρια, τα οποία επιτρέπουν στο ΥΠΕΝ να προχωρήσει στην απόφαση νέας παράτασης.
Κλείνοντας το άρθρο του το B2Green σημείωνε μεταξύ άλλων πως “…βάσει όλων των ανωτέρω, το ΥΠΕΝ προσανατολίζεται κατά πάσα πιθανότητα σε μία ακόμα παράταση…”. Έτσι ακριβώς έγινε στην πράξη, καθώς πριν λίγο το ΥΠΕΝ αποφάσισε να χορηγήσει νέα παράταση για τα έργα του προγράμματος. Συγκεκριμένα, η νέα ανακοίνωση του ΥΠΕΝ αναφέρει τα εξής:
Παράταση, έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2025, δίνεται για τις αιτήσεις του προγράμματος «Εξοικονομώ 2021», που έχουν υπαχθεί μετά τις 27 Ιουνίου 2023 και η συμβατική προθεσμία ολοκλήρωσης εργασιών λήγει έως τις 29 Σεπτεμβρίου 2025.
Ίδια παράταση δίνεται στις αιτήσεις που έχουν υπαχθεί πριν τις 30 Μαρτίου 2023 εφόσον έχει ολοκληρωθεί η μεταφορά των χρημάτων σε αναδόχους για την κατασκευή των έργων.
Πηγή: b2green.gr
Στη Βουλή κατατέθηκε από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) η πολυαναμενόμενη ρύθμιση η οποία επιχειρεί να διασώσει όσες περισσότερες οικοδομικές άδειες είναι εφικτό από εκείνες που ακυρώθηκαν έπειτα από τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) τον περασμένο Φεβρουάριο.
Οι ανώτατοι δικαστές είχαν τότε κρίνει ότι αντίκειται στο Σύνταγμα η μη προσμέτρηση στον συντελεστή δόμησης, των εσωτερικών εξωστών (παταριών) και του χώρου κύριας χρήσης των 35 τ.μ. στο δώμα της οικοδομής, όπως και η εξομοίωση της πισίνας με φυτεμένη επιφάνεια.
Βάσει των προωθούμενων ρυθμίσεων, όσοι είχαν ξεκινήσει οικοδομικές εργασίες (π.χ. εκσκαφές) έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024 μπορούν να συνεχίσουν ως έχουν. Ωστόσο, το τί σημαίνει οικοδομικές εργασίες, το οποίο αποτελούσε και το μεγάλο ζητούμενο, τελικά θα προσδιοριστεί αργότερα με Προεδρικό Διάταγμα. Όσοι δεν είχαν ξεκινήσει εργασίες θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις άδειές τους αφαιρώντας τα έξτρα τετραγωνικά ή το ύψος που είχαν πάρει από τα «μπόνους» που προέβλεπε ο Νέος Οικοδομικός Κανονισμός (ν. 4067/2012). Οι νέες άδειες θα εκδίδονται δίχως «μπόνους».
Ωστόσο, υπάρχουν ειδικές προβλέψεις για τη διάσωση συγκεκριμένων κατηγοριών οικοδομικών αδειών με την καταβολή ενός περιβαλλοντικού τέλους. Αυτές αφορούν άδειες για έργα που είναι ενταγμένα ή θα ενταχθούν σε χρηματοδοτικά εργαλεία (ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης) αλλά δεν είχαν ξεκινήσει εργασίες έως και την 11η Δεκεμβρίου του 2024 καθώς και άδειες που είχαν ξεκινήσει οικοδομικές εργασίες έως τη συγκεκριμένη ημερομηνία αλλά αντιμετωπίζουν αιτήσεις ακύρωσης ή οι άδειες έχουν ήδη ακυρωθεί.
Είναι αξιοσημείωτο ότι στο ΣτΕ, αλλά και στα κοινά δικαστήρια, εκκρεμούν κι άλλες υποθέσεις με οικοδομικές άδειες στις οποίες τίθεται το ζήτημα της αντισυνταγματικότητας άλλων διατάξεων του ΝΟΚ που δεν είχαν κριθεί στις αποφάσεις του περασμένου Φεβρουαρίου (π.χ. υπόσκαφα, διεύρυνση υπογείων γκαράζ κλπ). Μάλιστα, προσφάτως με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Κομοτηνής κρίθηκε ως αντισυνταγματική και η εξαίρεση της σοφίτας από τον συντελεστή δόμησης.
Η προωθούμενη ρύθμιση από το ΥΠΕΝ επιχειρεί να προσαρμόσει τα πολεοδομικά κίνητρα του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ν. 4067/2012) στις αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας και να διασφαλίσει τη συνέχιση των εργασιών σε έργα που είχαν εκκινήσει νόμιμα έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024 ενώ προβλέπει διαδικασίες αναθεώρησης όπου απαιτείται.
Δείτε εδώ αναλυτικά τη ρύθμιση
Ποιους αφορά η ρύθμιση;
Η ρύθμιση αφορά όλους τους κατόχους οικοδομικών αδειών που κάνουν χρήση των συγκεκριμένων κινήτρων του ΝΟΚ που έδιναν έξτρα ύψος και τετραγωνικά στα κτίρια και
τα οποία κρίθηκαν αντισυνταγματικά. Αφορά αγοραστές, επενδυτές, κατασκευαστές αλλά και τις Υπηρεσίες Δόμησης (ΥΔΟΜ), που έχουν την έχουν την αρμοδιότητα έκδοσης και αναθεώρησης των οικοδομικών αδειών.
Ποιοι διατηρούν δικαίωμα δόμησης με «μπόνους»
Όσοι έχουν οικοδομική άδεια με κίνητρα και προσαυξήσεις του ΝΟΚ και έχουν ξεκινήσει οικοδομικές εργασίες (π.χ. εκσκαφές) έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024, μπορούν να προχωρήσουν στην υλοποίηση της οικοδομικής τους άδειας, χωρίς αναθεώρηση ή οικονομική επιβάρυνση, ενώ τους παρέχεται και η δυνατότητα αναθεώρησης της άδειας, εφόσον το επιθυμούν, χωρίς οικονομική επιβάρυνση (φόρους, παράβολα, εισφορές, κρατήσεις). Με Προεδρικό Διάταγμα, σε συνέχεια των σχετικών κατευθύνσεων του ΣτΕ, θα περιγραφούν με λεπτομέρεια οι όροι και οι προϋποθέσεις με τις οποίες αποδεικνύεται ότι έχει γίνει εκκίνηση εργασιών έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024.
Όσοι δεν ξεκίνησαν οικοδομικές εργασίες έως τη συγκεκριμένη ημερομηνία θα πρέπει να αναθεωρήσουν την οικοδομική τους άδεια, προκειμένου να απαλειφθούν τα κίνητρα και οι προσαυξήσεις που είχαν εξασφαλίσει βάσει του ΝΟΚ. Οι συγκεκριμένες αναθεωρήσεις θα διενεργούνται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες Δόμησης ανέξοδα και κατά προτεραιότητα ενώ δεν θα υποχρεούνται οι πολίτες να καταβάλλουν εκ νέου φόρους, παράβολα, εισφορές ή κρατήσεις.
Προβλέψεις για τη διάσωση χρηματοδοτούμενων έργων
Για όσους διαθέτουν οικοδομικές άδειες αλλά δεν είχαν ξεκινήσει οικοδομικές εργασίες έως και την 11η Δεκεμβρίου του 2024 ενώ τα έργα είναι ενταγμένα ή θα ενταχθούν σε χρηματοδοτικά εργαλεία (ΕΣΠΑ, ΤΑΑ), προκειμένου να διατηρηθεί η αξιοπιστία της χώρας απέναντι σε θεσμικούς εταίρους, επενδυτές και δικαιούχους ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών προγραμμάτων και για να διασφαλιστεί η υλοποίηση των έργων, προβλέπεται περιβαλλοντικό ισοδύναμο, το οποίο θα αντισταθμίζει τη χρήση των κινήτρων και προσαυξήσεων του ΝΟΚ.
Ουσιαστικά πρόκειται για ένα περιβαλλοντικό τέλος το οποίο θα συνδέεται με στοχευμένες παρεμβάσεις για την αναβάθμιση της δημοτικής ενότητας ή του δήμου όπου κατασκευάζεται μια οικοδομή με κίνητρα και προσαυξήσεις. Τα συγκεκριμένα μέτρα θα εξειδικεύονται σε ένα Ειδικό Σχέδιο Περιβαλλοντικού Ισοδύναμου Αναβάθμισης Πόλεων (ΕΣΠΙΑΠ) το οποίο θα εκπονεί το ΥΠΕΝ και θα εξειδικεύει τις παρεμβάσεις σε επίπεδο δήμου ή δημοτικής Ενότητας.
Για να μπορεί να γίνει χρήση των κινήτρων και των προσαυξήσεων δόμησης του ΝΟΚ, θα πρέπει να πληρωθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και να έχει εγκριθεί και το ΕΣΠΙΑΠ. Με Προεδρικό Διάταγμα θα δίνεται η δυνατότητα να εξειδικευτούν τα μέτρα του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου (π.χ. δημιουργία χώρων πρασίνου, αναπλάσεις, πεζοδρομήσεις, κατεδάφιση αυθαίρετων, οριοθέτηση ρεμάτων κλπ.), να καθοριστεί η διαδικασία έγκρισης του ΕΣΠΙΑΠ, καθώς και το ύψος και η διαδικασία του τέλους. Το περιβαλλοντικό ισοδύναμο ως εργαλείου αντιστάθμισης της επιβάρυνσης στο οικιστικό περιβάλλον είχε προβλεφθεί για πρώτη φορά στον νόμο Καλαφάτη (4178/2013) για την τακτοποίηση αυθαιρέτων.
Ποιες άλλες περιπτώσεις σώζει το περιβαλλοντικό τέλος;
Χρήση του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου μπορούν να κάνουν και όσοι είχαν ξεκινήσει οικοδομικές εργασίες έως και την 11η Δεκεμβρίου του 2024, με βάση το νομοθετικό πλαίσιο που ίσχυε τότε, αλλά αντιμετωπίζουν αιτήσεις ακύρωσης στα δικαστήρια ή οι άδειες έχουν ήδη ακυρωθεί. Έτσι και αυτές οι άδειες διατηρούνται σε ισχύ. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη του νομοθέτη στοχεύει στον περιορισμό του φαινομένου των εγκαταλελειμμένων ημιτελών κτισμάτων.
Ειδικότερα, αν έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός της οικοδομής, η κατασκευαστική διαδικασία συνεχίζεται, με τα κίνητρα και τις προσαυξήσεις, εφόσον πληρωθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και εκκινήσει η εκπόνηση του ΕΣΠΙΑΠ. Εάν δεν έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός, τότε θα επιλαμβάνονται το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής και το Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων του ΥΠΕΝ για να εξετάσουν με τεχνικά, κοινωνικά, οικονομικά και νομικά κριτήρια την αναγκαιότητα ή μη της συνέχισης υλοποίησης της οικοδομικής άδειας με τα κίνητρα και τις προσαυξήσεις ΝΟΚ. Εάν οι εγκρίσεις δοθούν τότε θα μπορεί να συνεχιστεί η κατασκευή με τα «ευεργετήματα» του ΝΟΚ, εφόσον καταβληθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και εκκινήσει η εκπόνηση του ΕΣΠΙΑΠ.
Όσο για τις οικοδομικές άδειες που εντάσσονται σε ειδικά χωρικά σχέδια αναπτυξιακού χαρακτήρα (ΕΣΧΑΣΕ και ΕΣΧΑΔΑ) προτείνεται να εξαιρούνται του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, επειδή έχει προηγηθεί επιστημονική τεκμηρίωση. Το ίδιο ισχύει και για τα διατηρητέα κτίρια και μνημεία.
Τι ισχύει για τις νέες άδειες;
Έπειτα από την ψήφιση της ρύθμισης από την Ολομέλεια της Βουλής, δεν θα προβλέπονται πολεοδομικά κίνητρα του ΝΟΚ οριζόντια. Αυτά, όπως έκρινε και με τις πρόσφατες αποφάσεις του το Συμβούλιο της Επικρατείας, θα μπορούν να εντάσσονται προσαρμοσμένα και έπειτα από μελέτη, στον πολεοδομικό σχεδιασμό κάθε περιοχής μέσω των Ειδικών και Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΕΠΣ και ΤΠΣ) που «τρέχουν» σήμερα για το 80% της ελληνικής επικράτειας και εκτιμάται ότι θα έχουν ολοκληρωθεί σε περίπου μια διετία. Με άλλα λόγια, μέσω των ΤΠΣ – ΕΠΣ οι μελετητές θα μπορούν να καθορίσουν, κατόπιν επιστημονικής τεκμηρίωσης, ειδικές ζώνες κινήτρων, όπου θα προβλέπονται «μπόνους» δόμησης του ΝΟΚ που ακυρώθηκαν – τα οποία έως σήμερα δίνονταν οριζόντια – λαμβάνοντας υπόψη τη θέση, τον βαθμό της οικιστικής ανάπτυξης του κάθε οικισμού, τις ιδιαιτερότητες, τα χαρακτηριστικά και τη φυσιογνωμία του, τη φέρουσα ικανότητα, τη συνολική επιβάρυνση της περιοχής και την οικιστική πυκνότητά της.

πηγή ot.gr
Πολλοί είναι οι ιδιοκτήτες ακινήτων, κυρίως κλειστών καταστημάτων και γραφείων, που επιλέγουν να τα ανακαινίσουν και ταυτόχρονα να τα μετατρέψουν σε μικρά διαμερίσματα είτε για βραχυχρόνια μίσθωση, είτε για ενοικίαση.
Η μετατροπή όμως ενός χώρου από επαγγελματική χρήση σε χρήση κατοικίας απαιτεί στις περισσότερες περιπτώσεις και άδεια από την πολεοδομία για Αλλαγή Χρήσης του κτιρίου καθώς επίσης θα πρέπει να γίνει και ασφαλιστική τακτοποίηση για τις απαιτούμενες ημέρες εργασίας για την κατασκευή του έργου.
Γι αυτό το λόγο θα πρέπει οι πολίτες να είναι πολλοί προσεκτικοί και πριν προβούν σε κάθε εργασία θα πρέπει να συμβουλευτούν μηχανικό για να τους ενημερώσει ποιες είναι οι επιτρεπόμενες χρήσεις στην περιοχή και ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την αλλαγή χρήσης του κτιρίου και την μετατροπή του σε κατοικία, προκειμένου μα αποφύγουν τα προβλήματα με την πολεοδομία και τον ΕΦΚΑ.


Ποια είναι τα βασικά πολεοδομικά ζητήματα για την μετατροπή ενός καταστήματος ή γραφείου σε κατοικία;
Το κτίριο να είναι νόμιμα κτισμένο
Να τηρείται οπωσδήποτε η ισχύουσα ρυμοτομία
Να εφαρμόζονται οι διατάξεις του οικοδομικού κανονισμού π.χ. σκάλες, χώροι στάθμευσης κλπ, που αντιστοιχούν στη νέα χρήση
Να διασφαλίζεται υποχρεωτικά η προσβασιμότητα στα άτομα µε αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα στους κοινόχρηστους χώρους του κτιρίου µε την προϋπόθεση να µην θίγεται ο φέρων οργανισμός του κτιρίου.
Μπορεί να μετατραπεί σε κατοικία οποιοσδήποτε επαγγελματικός χώρος;
Μόνο οι χώροι κύριας χρήσης, δηλαδή καταστήματα, γραφεία κλπ, που έχουν προσμετρηθεί στον συντελεστή δόμησης μπορούν να μετατραπούν νόμιμα σε κατοικίες. Υπόγεια ή άλλοι βοηθητικοί χώροι, που δεν έχουν προσμετρηθεί, δεν μπορούν να αποκτήσουν τέτοια χρήση, ανεξαρτήτως των εργασιών που θα πραγματοποιηθούν.
Ποιοι Χώροι Πολεοδομικά είναι Κύριας Χρήσης;
Χώροι κύριας χρήσης των κτιρίων είναι όσοι προορίζονται για την εξυπηρέτηση της βασικής χρήσης του κτιρίου και την παραμονή των χρηστών του σε αυτούς, όπως είναι σε κτίρια κατοικίας τα υπνοδωμάτια, οι χώροι διημέρευσης, οι κουζίνες, τα γραφεία. Οι χώροι κύριας χρήσης έχουν για τα κτίρια, που κατασκευάζονται μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος ελεύθερο ύψος τουλάχιστον 2,50 μ.
Πότε απαιτείται για τις εργασίες έκδοση Οικοδομικής Άδειας και πότε Άδεια Μικρής Κλίμακας;
Απαιτείται η έκδοση Άδειας Δόμησης όταν:
Χρειάζεται να γίνουν εκτεταμένες κατασκευές ή εργασίες που αλλάζουν το διάγραμμα δόμησης, ως προς τους ισχύοντες όρους δόμησης, κάλυψη, αποστάσεις, φύτευση, κλπ.
Όταν προκύπτουν δυσμενέστερα φορτία και πρέπει να γίνει νέα στατική μελέτη.
Σε περίπτωση που γίνει και προσθήκη εγκατάστασης.
Όταν ο προϋπολογισμός του συνόλου των εργασιών είναι μεγαλύτερος από το ποσό των 25.000 ευρώ.
Μπορεί να εκδοθεί Άδεια Έγκρισης Εργασιών Δόμησης Μικρής Κλίμακας για αλλαγή χρήσης και τις απαραίτητες διαρρυθμίσεις, με τις προϋποθέσεις ότι:
α) από τις εργασίες διαρρύθμισης δεν θίγονται τα στοιχεία του φέροντος οργανισμού του κτιρίου
β) από τη νέα χρήση δεν μεταβάλλονται προς το δυσμενέστερο τα φορτία και η κατηγορία σεισμικής σπουδαιότητας σύμφωνα με τον Ελληνικό Αντισεισμικό Κανονισμό (Ε.Α.Κ.). Επίσης θα πρέπει να καλύπτεται και η απαίτηση επιπλέον θέσεων στάθμευσης σε περίπτωση που η αλλαγή χρήσης γίνεται προς την δυσμενέστερη κατηγορία π.χ. από κατοικία σε γραφεία.
γ) δεν ξεπερνά ο προϋπολογισμός των απαιτούμενων εργασιών το ποσό των 25.000 ευρώ
δ) εξασφαλίζονται ή εξαγοράζονται οι απαιτούμενες θέσεις στάθμευσης σε περίπτωση αλλαγής χρήσης προς το δυσμενέστερο π.χ. από κατοικία σε γραφεία.
Τι σημαίνει ακριβώς «αλλαγή κατηγορίας σεισμικής σπουδαιότητας»;
Κάθε κτίριο μελετάται και στη συνέχεια κατασκευάζεται σύμφωνα με τη στατική μελέτη που ακολουθεί τον αντισεισμικό κανονισμό, ως προς την ασφάλεια του κοινού. Διαφορετικά είναι τα φορτία όταν στο κτίριο στεγάζονται συνήθεις χρήσεις π.χ. κατοικίες, γραφεία, καταστήματα και διαφορετικά όταν στεγάζονται χώροι συνάθροισης κοινού και γενικώς κτίρια στα οποία ευρίσκονται πολλοί άνθρωποι κατά μεγάλο μέρος του 24ώρου όπως είναι γυμναστήρια, εκπαιδευτήρια, ΚΔΑΠ κλπ.
Σύμφωνα λοιπόν με τον αντισεισμικό κανονισμό υπάρχουν τέσσερις (4) κατηγορίες.
α) ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑΣ–Σ1
Κτίρια μικρής σπουδαιότητας ως προς την ασφάλεια του κοινού, όπως:
Αγροτικά οικήματα και αγροτικές αποθήκες, υπόστεγα, στάβλοι, βουστάσια, χοιροστάσια, ορνιθοτροφεία, κλπ.
β) ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑΣ–Σ2
Συνήθη κτίρια, όπως κατοικίες και γραφεία, βιομηχανικά – βιοτεχνικά κτίρια, ξενοδοχεία (τα οποία δεν περιλαμβάνουν χώρους συνεδρίων), ξενώνες, οικοτροφεία, χώροι εκθέσεων, χώροι εστιάσεως και ψυχαγωγίας (ζαχαροπλαστεία, καφενεία, εστιατόρια, μπαρ, κλπ), τράπεζες, ιατρεία, αγορές, υπεραγορές, εμπορικά κέντρα, καταστήματα, φαρμακεία, κουρεία, κομμωτήρια, ινστιτούτα γυμναστικής, βιβλιοθήκες, εργοστάσια, συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία, ξυλουργεία, εργαστήρια ερευνών, παρασκευαστήρια τροφίμων, καθαριστήρια, κέντρα μηχανογράφησης, αποθήκες, κτίρια στάθμευσης αυτοκινήτων, πρατήρια υγρών καυσίμων κλπ.
γ) ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑΣ–Σ3
Κτίρια τα οποία στεγάζουν εγκαταστάσεις πολύ μεγάλης οικονομικής σημασίας, καθώς και κτίρια δημόσιων συναθροίσεων και γενικώς κτίρια στα οποία ευρίσκονται πολλοί άνθρωποι κατά μεγάλο μέρος του 24ώρου, όπως χώροι συνεδρίων, εκπαιδευτικά κτίρια, αίθουσες διδασκαλίας, φροντιστήρια, νηπιαγωγεία, χώροι αθλητικών συγκεντρώσεων, κέντρα διασκέδασης, ιδρύματα ατόμων με ειδικές ανάγκες, ιδρύματα χρονίως πασχόντων, οίκοι ευγηρίας, βρεφοκομεία, βρεφικοί σταθμοί, παιδικοί σταθμοί, παιδότοποι, κλπ.
δ) ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑΣ–Σ4
Κτίρια των οποίων η λειτουργία, τόσο κατά τη διάρκεια του σεισμού, όσο και μετά τους σεισμούς, είναι ζωτικής σημασίας, όπως κτίρια τηλεπικοινωνίας, νοσοκομεία κλπ.
Είναι απαραίτητη η συναίνεση της πολυκατοικίας για να κάνω αλλαγή της χρήσης του ισογείου καταστήματος σε διαμέρισμα;
Στις περιπτώσεις ακινήτων που αποτελούν μέρος πολυκατοικίας, εκτός από τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στην πολεοδομική νομοθεσία για τη νόμιμη αλλαγή χρήσης, θα πρέπει να εξετάζεται αν επιτρέπεται η νέα χρήση από τον κανονισμό του κτιρίου.
Σε περίπτωση που απαγορεύεται από τον κανονισμό, θα πρέπει να εξασφαλισθεί η αλλαγή των σχετικών όρων του κανονισμού κι αυτό απαιτεί συνήθως τη συμφωνία μεγάλου μέρους των συνιδιοκτητών και για το λόγο αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο από πρακτικής άποψης, ειδικά όταν πρόκειται για παλαιά κτίρια που ανήκουν σε πολλούς συνιδιοκτήτες.
Μπορώ να κλείσω τις τζαμαρίες του ισογείου καταστήματος, να βάλω γυψοσανίδες και να αλλάξω τα ανοίγματα;
Για την μετατροπή των όψεων, όπως είναι η κάλυψη τζαμαρίας, το άνοιγμα παραθύρων κλπ, απαιτείται συναίνεση όλων των συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας, διότι οι όψεις θεωρούνται κοινόχρηστα μέρη της πολυκατοικίας.
Τι γίνεται όταν έχω αγοράσει υπόγειο διαμέρισμα και στην οικοδομική άδεια φαίνεται αποθήκη. Μπορώ τώρα να κάνω αλλαγή χρήσης;
Αυτό συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις, γιατί στις πολυκατοικίες οι εργολάβοι δείχνανε στα σχέδια του υπογείου και ημιυπόγειου βοηθητικές χρήσεις για να κερδίσουν δόμηση και στη συνέχεια μετέτρεπαν τις υπόγειες αποθήκες, γκαράζ, κλπ σε διαμερίσματα τα οποία μεταβίβαζαν με συμβολαιογραφικά έγγραφα ως διαμερίσματα με τα σχέδια μηχανικού. Έτσι σήμερα βρίσκονται στα υπόγεια των πολυκατοικιών χιλιάδες διαμερίσματα διαμορφωμένα εδώ και 50 χρόνια που στην πολεοδομία εμφανίζονται ως αποθήκες και γκαράζ και σήμερα θα πρέπει με πρόστιμο να τακτοποιήσουν οι σημερινοί ιδιοκτήτες κάνοντας την αλλαγή χρήσης. Θα πρέπει όμως να υπάρχουν αποδεδειγμένα δημόσια έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι το ακίνητο είχε χρήση κατοικίας πριν από τις 28 Ιουλίου 2011.
Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ,
τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού
πηγή taxydromos.gr
Ανοίγει αύριο, Δευτέρα 12 Μαΐου, η ηλεκτρονική πλατφόρμα του ΔΕΔΔΗΕ για την υποβολή αιτήσεων στήριξης των επιχειρήσεων για το αυξημένο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας που κατέβαλαν κατά την περίοδο από 1 Δεκεμβρίου 2024 έως και 28 Φεβρουαρίου 2025.
Η πλατφόρμα (https://www.power4business.deddie.gr), σύμφωνα με τη σχετική υπουργική απόφαση που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα, θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι τις 12 Ιουνίου και θα εμφανίζει στους ενδιαφερόμενους άμεσα το ύψος της επιδότησης που δικαιούνται, αντλώντας στοιχεία από την ΑΑΔΕ.
Οι ενισχύσεις θα καταβληθούν σε περισσότερες από 1 εκατ. επιχειρήσεις με κύκλο εργασιών έως 10 εκατ. ευρώ, και στόχος είναι οι επιδοτήσεις να φανούν στους λογαριασμούς ρεύματος των επιχειρήσεων έως το τέλος Ιουνίου. Η επιδότηση θα εμφανιστεί στους λογαριασμούς κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, έναντι ή εκκαθαριστικούς, οι οποίοι εκδίδονται από την έναρξη ισχύος της παρούσας και εφεξής.
Κατηγορίες επιχειρήσεων και ύψος επιδότησης
Οι επιχειρήσεις διακρίνονται σε τρεις ομάδες, ανάλογα με τον κύκλο εργασιών, προκειμένου να προσδιοριστεί το ύψος της επιδότησης.
Η 1η ομάδα αφορά νομικά ή φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, με ετήσιο κύκλο εργασιών οικονομικού έτους 2023 από €0 έως €500.000. Η επιδότηση ανέρχεται σε 0,02 €/kWh και εφαρμόζεται στο 100% της κατανάλωσης της ωφελούμενης επιχείρησης.
Η 2η ομάδα αφορά νομικά ή φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, με ετήσιο κύκλο εργασιών οικονομικού έτους 2023 από €500.000,01 έως €1.000.000. Η επιδότηση ανέρχεται σε 0,02 €/kWh και εφαρμόζεται στο 80% της κατανάλωσης της ωφελούμενης επιχείρησης.
Η 3η ομάδα αφορά φυσικά ή νομικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, με ετήσιο κύκλο εργασιών οικονομικού έτους 2023 από €1.000.000,01 έως €10.000.000. Η επιδότηση ανέρχεται σε 0,02 €/kWh και εφαρμόζεται στο 60% της κατανάλωσης της ωφελούμενης επιχείρησης.
Επιπλέον, ενεργοβόρες επιχειρήσεις (υπολογίζονται σε 11.000), όπως αρτοποιεία, ζαχαροπλαστεία και καθαριστήρια, θα λάβουν επιδοτήσεις 0,04 €/kWh, για το 100% της κατανάλωσης ανεξαρτήτως του κύκλου εργασιών τους. Πρόκειται συγκεκριμένα για επιχειρήσεις με κύριο ΚΑΔ 10.71 και 10.72 («Αρτοποιία, παραγωγή νωπών ειδών ζαχαροπλαστικής» και «Παραγωγή παξιμαδιών και μπισκότων, παραγωγή διατηρούμενων ειδών ζαχαροπλαστικής», αντίστοιχα) ή κύριο ΚΑΔ 96.01 («Πλύσιμο και (στεγνό) καθάρισμα κλωστοϋφαντουργικών και γούνινων προϊόντων»).
Ειδικές περιπτώσεις και εξαιρέσεις
Για νέες συνδέσεις, εφόσον αυτές έχουν ενεργοποιηθεί μέχρι και την 28 Φεβρουαρίου 2025, οι επιδοτήσεις υπολογίζονται βάσει πιστοποιημένων καταμετρήσεων με αναλογία ημερών. Ενώ για νέες επιχειρήσεις, οι οποίες δεν παρουσιάζουν ακαθάριστα έσοδα για το φορολογικό έτος 2023 και εφόσον υπάρχουν πιστοποιημένες καταμετρήσεις της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας από τον αρμόδιο διαχειριστή, αυτές τεκμαίρεται ότι ανήκουν στην Α κατηγορία.
Καμία επιδότηση δεν θα λάβουν οι επιχειρήσεις που έχουν προβεί σε διαπιστωμένη ρευματοκλοπή, και τα κονδύλια που θα ελάμβαναν (περίπου 3 εκατ. ευρώ) θα προστεθούν στις επιδοτήσεις των υπόλοιπων. Επίσης, δεν θα λάβουν επιδότηση όσες επιχειρήσεις είχαν συμβόλαια με σταθερά τιμολόγια.
Διαδικασία εισόδου και έλεγχος στοιχείων
Οι αιτούντες θα μπαίνουν από τη Δευτέρα στην πλατφόρμα του ΔΕΔΔΗΕ, όπου θα πρέπει να επιβεβαιώσουν την ταυτότητα της επιχείρησης με τους κωδικούς (username & password) πρόσβασης στις φορολογικές υπηρεσίες της ΑΑΔΕ (πληροφοριακό σύστημα taxis-net). Με βάση τα δεδομένα που επιστρέφονται από το taxis-net, θα ελέγχεται αν ο χρήστης είναι νομικό ή φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς και αν ο πρωτεύων ΚΑΔ (Κωδικός Δραστηριότητας) της συμπεριλαμβάνεται στους κανόνες επιλεξιμότητας και επιδότησης. Αν η ταυτοποίηση είναι ολοκληρωμένη και θετική ως προς τα παραπάνω δύο ζητούμενα, τότε θα επιτρέπεται η είσοδος, διαφορετικά θα εμφανίζεται σχετικό μήνυμα.
Εάν στον ΑΦΜ δεν βρεθεί καμία συνδεδεμένη παροχή που ήταν ενεργή εντός Δεκεμβρίου 2024 – Φεβρουαρίου 2025, εμφανίζεται σχετικό μήνυμα που δεν επιτρέπει την είσοδο στην πλατφόρμα. Σε περίπτωση που η ταυτοποίηση είναι ολοκληρωμένη, τότε, στη συνέχεια, η αιτούσα επιχείρηση θα επιλέγει τον/τους αριθμό/-ούς παροχής για τον/τους οποίο/-ους θέλει να υποβάλει αίτημα επιδότησης. Οι αριθμοί παροχής που θα εμφανίζει το σύστημα θα πρέπει να είναι ενεργές παροχές ή να ήταν ενεργές έστω για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός της περιόδου επιδότησης, με χρήση εμπορική ή βιομηχανική.
Διευκρινίζεται τέλος ότι η ύπαρξη ληξιπρόθεσμων οφειλών σε λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας των δικαιούχων της επιδότησης δεν επηρεάζει τη χορήγησή της. Επομένως, οι αιτούντες με ληξιπρόθεσμες οφειλές θα λάβουν κανονικά στους λογαριασμούς τους την ενίσχυση που αφορά στην περίοδο επιδότησης, εφόσον καταστούν δικαιούχοι.
Πηγή: b2green.gr
Στα ψιλά της γραφειοκρατίας, μέσα σε χιλιάδες σελίδες του Κτηματολογίου, κρύβεται μία από τις πιο καλοσχεδιασμένες και διαχρονικές απάτες της τελευταίας δεκαετίας. Μια μέθοδος που εξελίσσεται αθόρυβα, κάτω από τη μύτη των Αρχών, αξιοποιώντας τα τυφλά σημεία του νόμου και τις παθογένειες ενός κρατικού συστήματος που λειτουργεί αργά και άνισα.
Μια απάτη που, όπως όλα δείχνουν, δεν αφορά μία μόνο περιοχή αλλά αποτελεί πανελλαδικό φαινόμενο, με επίκεντρο τα περιζήτητα «φιλέτα» – παραθαλάσσια ακίνητα, εκτάσεις σε νησιά, οικόπεδα σε τουριστικές ζώνες ή σε ακριβές αστικές περιοχές όπως η Γλυφάδα, η Βούλα, η Κηφισιά, η Ρόδος, η Σαντορίνη, η Μύκονος. Εκεί που η σιωπή ενός παλιού ιδιοκτήτη ή η απουσία ενός κληρονόμου μετατρέπεται σε χρυσή ευκαιρία για επιτήδειους.
Η μέθοδος δεν έχει θόρυβο. Δεν χρειάζονται ούτε σπασμένες πόρτες, ούτε ψεύτικα πληρεξούσια, ούτε βιαστικές κινήσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι χρόνος, γνώση του συστήματος και οι σωστές διασυνδέσεις. Ο πρώτος κρίκος της αλυσίδας είναι η πληροφορία. Μέσα στο Κτηματολόγιο -ή καλύτερα μέσω συγκεκριμένων υπαλλήλων που έχουν πρόσβαση στα δεδομένα- εντοπίζονται ακίνητα τα οποία έχουν καταγραφεί ως «αγνώστου ιδιοκτήτη».
ρόκειται για περιουσίες που ενώ κτηματογραφήθηκαν, δεν δηλώθηκαν εμπρόθεσμα από τους νόμιμους ιδιοκτήτες τους. Συχνά οι λόγοι είναι ανθρώπινοι: ηλικιωμένοι που πέθαναν χωρίς διαθήκη ή κληρονόμους που να γνωρίζουν την ύπαρξη του ακινήτου, Έλληνες του εξωτερικού που δεν ενημερώθηκαν ποτέ για τη διαδικασία, διαλυμένες οικογένειες, ακίνητα χωρίς τίτλους ή με προβληματικά συμβόλαια.
Αφού εντοπιστεί το ακίνητο, ξεκινά η δεύτερη πράξη. Κάποιος εμφανίζεται και καταθέτει αίτημα διόρθωσης της αρχικής εγγραφής. Με τη συνδρομή δικηγόρου, υποστηρίζει ότι κατέχει το ακίνητο επί σειρά ετών και ζητά να εγγραφεί ως ιδιοκτήτης, επικαλούμενος χρησικτησία. Συνήθως παρουσιάζονται πλαστά ή μεθοδευμένα «στοιχεία»: έγγραφα που δείχνουν ότι πληρώνει ΕΝΦΙΑ, λογαριασμούς ΔΕΗ, φωτογραφίες περίφραξης, ίσως και ψευδομάρτυρες που καταθέτουν ότι «ο κύριος το έχει από το ’95».
Αλλά η αληθινή παγίδα στήνεται στο επόμενο βήμα. Τότε εμφανίζεται ένας δεύτερος διεκδικητής. Δεν είναι τυχαίος. Είναι μέλος του ίδιου κυκλώματος και έχει έναν μόνο σκοπό: να ξεκινήσει αντιδικία. Να δημιουργηθεί δηλαδή δικαστική διαδικασία – με την ψευδαίσθηση μιας πραγματικής διαμάχης για το ακίνητο. Η υπόθεση οδηγείται στα δικαστήρια. Ξεκινά ένας δικαστικός μαραθώνιος, που μπορεί να κρατήσει χρόνια, με ενστάσεις, εφέσεις, αναβολές και μαρτυρίες.
Στο τέλος, όποιος κι αν δικαιωθεί -ο πρώτος ή ο δεύτερος- το αποτέλεσμα είναι ίδιο: υπάρχει πια τίτλος. Μια αμετάκλητη δικαστική απόφαση, η οποία αναγνωρίζει ως κύριο του ακινήτου ένα από τα δύο μέλη του κυκλώματος. Κανείς δεν θα ρωτήσει πώς ξεκίνησε αυτή η διαμάχη. Κανείς δεν θα ερευνήσει αν υπήρξε πραγματική διεκδίκηση ή θεατρική παράσταση για τα μάτια της Δικαιοσύνης.
Από τη στιγμή που υπάρχει τίτλος, το ακίνητο καθίσταται εμπορεύσιμο. Μπορεί να μεταβιβαστεί, να πουληθεί σε τρίτους, να γίνει αντικείμενο επένδυσης. Ο επίδοξος αγοραστής -ή πολλές φορές ένας ανυποψίαστος επενδυτής- αποκτά ένα «φιλέτο», στηριζόμενος σε καθαρά χαρτιά, χωρίς ποτέ να γνωρίζει το βρόμικο παρασκήνιο. Ετσι μεταφέρονται περιουσίες εκατομμυρίων ευρώ, νόμιμα στα χαρτιά, παράνομα στην ουσία.
Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι η μέθοδος αυτή δεν αφορά μεμονωμένες περιπτώσεις. Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν πως πρόκειται για ένα ευρύ δίκτυο, ένα παρασκηνιακό σύστημα με γνώση των διαδικασιών, παρουσία σε πολλές περιοχές και -ενδεχομένως- εσωτερικές άκρες. Υπάλληλοι σε κτηματολογικά γραφεία, συμβολαιογράφοι, δικηγόροι και ψευδομάρτυρες συνεργάζονται σιωπηλά για να συνθέσουν το τέλειο σκηνικό. Είναι μια μορφή εγκλήματος «λευκού κολάρου», που αφήνει πίσω του καθαρές αποφάσεις, χαμόγελα σε υποθηκοφυλακεία και ένα κράτος θεατή.
Ηδη, δύο υποθέσεις στη Γλυφάδα με συνολική αξία 14 εκατ. ευρώ φανερώνουν πως το σενάριο επαναλαμβάνεται αυτούσιο, με μόνο διαφοροποιημένο το όνομα του πρωταγωνιστή. Αλλά τα πρόσωπα είναι τα ίδια – ή έστω πολύ γνώριμα μεταξύ τους. Η σιωπή του Κτηματολογίου, η αδυναμία των ιδιοκτητών να διεκδικήσουν έγκαιρα και η δικαστική αναγνώριση μιας δήθεν «χρησικτησίας», μετατρέπονται σε τρίπτυχο υφαρπαγής. Κι όσο το κράτος δεν παρεμβαίνει, όσο δεν γίνεται έλεγχος στους τίτλους που προκύπτουν από τέτοιες αντιδικίες, η χώρα θα συνεχίσει να χάνει τα πιο πολύτιμα κομμάτια της – αθόρυβα, με σφραγίδες, με αποφάσεις, με νόμιμο μανδύα.
Τα ακίνητα της Γλυφάδας
Μέσα σε διάστημα μόλις είκοσι ημερών, το protothema.gr έφερε στο φως δύο χαρακτηριστικές υποθέσεις που αποτυπώνουν με γλαφυρό τρόπο πώς στήνεται βήμα-βήμα η υφαρπαγή περιουσιών μεγάλης αξίας, μέσω του μηχανισμού της χρησικτησίας και με όχημα τα κενά του Κτηματολογίου. Και στις δύο περιπτώσεις, ο κοινός παρονομαστής δεν είναι μόνο η περιοχή -η Γλυφάδα- αλλά και το γεγονός ότι πρόκειται για ακίνητα ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, τα οποία καταγράφηκαν ως «αγνώστου ιδιοκτήτη», αφήνοντας ανοικτό το παράθυρο σε επιτήδειους να εμφανιστούν από το πουθενά και να τα διεκδικήσουν ως δήθεν νομείς και κάτοχοί τους επί σειρά ετών.
Η πρώτη υπόθεση αφορά ένα ιστορικό ακίνητο επί της οδού Τσιτσάνη αρ. 2, στη λεγόμενη Ανω Γλυφάδα. Πρόκειται για μία προνομιακή έκταση που κάποτε ανήκε σε γνωστή παλιά οικογένεια, με ρίζες στη δεκαετία του ’50, όταν η περιοχή ήταν ακόμη αδόμητη και θεωρούνταν εξοχικό καταφύγιο. Το οικόπεδο αυτό, έκτασης περίπου 1.500 τ.μ., περιήλθε σε αδράνεια μετά τον θάνατο των αρχικών ιδιοκτητών και, όπως όλα δείχνουν, οι απόγονοι δεν ασχολήθηκαν ποτέ ενεργά με την ιδιοκτησία ή δεν δήλωσαν εμπρόθεσμα τα δικαιώματά τους κατά την κτηματογράφηση. Ετσι, το ακίνητο καταγράφηκε στο Κτηματολόγιο ως «αγνώστου ιδιοκτήτη» – μία τεχνική διατύπωση, που όμως στην πράξη λειτουργεί σαν καμπανάκι για όσους γνωρίζουν τι σημαίνει.
Χρόνια αργότερα, και ενώ η αξία του ακινήτου έχει φτάσει τα 4 εκατ. ευρώ, εμφανίζεται αίτηση για εγγραφή νέου ιδιοκτήτη στο Κτηματολόγιο, βάσει χρησικτησίας. Ο αιτών ισχυρίζεται ότι συγγενής του κατείχε το ακίνητο επί τουλάχιστον είκοσι έτη, ότι το συντηρούσε, το περιέφραξε, το καθάριζε, και ότι ουδείς άλλος το διεκδίκησε ποτέ. Ωστόσο, σχεδόν ταυτόχρονα, εμφανίζεται και δεύτερος διεκδικητής, επίσης επικαλούμενος πολυετή χρήση και παρουσία. Οι δύο πλευρές καταλήγουν στα δικαστήρια, με σκοπό να αποδείξουν ποιος από τους δύο είναι ο «αληθινός» ιδιοκτήτης.
Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι απλώς η ύπαρξη δύο διεκδικητών, αλλά η χρονική συγκυρία και η ομοιότητα της επιχειρηματολογίας τους. Και οι δύο παρουσιάζουν έγγραφα, φωτογραφίες, ακόμη και μαρτυρίες που χρονολογούνται σχεδόν στις ίδιες περιόδους. Σε ανθρώπους με γνώση των μεθοδεύσεων, η εικόνα αυτή παραπέμπει σε προσυνεννοημένο «στημένο σχήμα», στο οποίο το βασικό ζητούμενο δεν είναι ποιος από τους δύο θα κερδίσει, αλλά το γεγονός ότι -σε κάθε περίπτωση- η υπόθεση θα καταλήξει σε αμετάκλητη δικαστική απόφαση, που θα αποδίδει το ακίνητο σε έναν από τους δύο.
Αυτό ακριβώς χρειάζεται το κύκλωμα: ένα χαρτί που θα νομιμοποιεί την ιδιοκτησία και θα ανοίγει τον δρόμο για μεταβίβαση ή αξιοποίηση. Η εμπορική αξία της γης αυτής, λόγω θέσης και έκτασης, θεωρείται εκρηκτική.
Η δεύτερη υπόθεση εξελίσσεται με παρόμοιο τρόπο, αλλά αφορά ακίνητο ακόμα μεγαλύτερης αξίας – σχεδόν 10 εκατ. ευρώ. Βρίσκεται επί της οδού Οινόης 67, στο παραλιακό μέτωπο της Γλυφάδας, με πρόσοψη σε δρόμο υψηλής επισκεψιμότητας και δυνατότητα οικοδομικής εκμετάλλευσης. Και αυτό το ακίνητο χαρακτηρίστηκε «αγνώστου ιδιοκτήτη» στο Κτηματολόγιο, και πάλι λόγω έλλειψης εμπρόθεσμης δήλωσης από τους αρχικούς κατόχους ή τους κληρονόμους τους.
Όπως και στην πρώτη περίπτωση, εμφανίζεται αιφνιδιαστικά πρόσωπο που ζητά την εγγραφή του ως ιδιοκτήτη, επικαλούμενο πολυετή κατοχή. Λίγο αργότερα, παρουσιάζεται και δεύτερος διεκδικητής. Και εδώ το σενάριο δείχνει να ακολουθεί την ίδια δομή: διεκδίκηση, αντιδικία, δικαστήριο, έκδοση τίτλου.
Το πιο ανησυχητικό στοιχείο είναι ότι στα δύο ακίνητα εμφανίζεται το ίδιο πρόσωπο ως βασικός διεκδικητής. Ο ίδιος άνθρωπος που σε μία υπόθεση δηλώνει ότι κατείχε το ακίνητο από τη δεκαετία του ’90, εμφανίζεται και στην άλλη ως ο μακροχρόνιος κάτοχος διαφορετικού «φιλέτου», χωρίς να υπάρχει εμφανής σύνδεση, ούτε κάποιο προφανές επαγγελματικό ή οικογενειακό ιστορικό που να εξηγεί τη σχέση του με τις ιδιοκτησίες. Το γεγονός αυτό εγείρει εύλογα ερωτήματα για τη φύση των διεκδικήσεων και τη συστηματικότητα με την οποία εφαρμόζεται η μέθοδος.
Το protothema.gr έχει στα χέρια του τα έγγραφα και των δύο υποθέσεων και παρακολουθεί τις εξελίξεις στενά. Οι δύο υποθέσεις, όταν ιδωθούν απομονωμένα, ίσως να φαίνονται ως τυπικές νομικές διαφορές περί κυριότητας. Οταν όμως μπουν δίπλα-δίπλα, ξεδιπλώνεται μια πιο σκοτεινή εικόνα: εκείνη της μεθοδικής αξιοποίησης των κενών του Κτηματολογίου από κύκλους που γνωρίζουν πού να ψάξουν, πότε να κινηθούν και πώς να νομιμοποιήσουν την υφαρπαγή.
Στον εισαγγελέα
Ειδικότερα στην περίπτωση του οικοπέδου επί της οδού Οινόης, ο Δήμος Γλυφάδας είχε αντιληφθεί τις ύποπτες κινήσεις εδώ και περίπου έναν χρόνο, βλέποντας εγκαίρως ότι κάποιοι επιχειρούν να υφαρπάξουν μία δημόσια έκταση τεράστιας αξίας. Από τους πρώτους μήνες του 2024 είχε απευθυνθεί στο -νεοσύστατο τότε- υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, καλώντας το να παρέμβει θεσμικά, ώστε να διασφαλιστεί η κυριότητα του Δημοσίου.
Ωστόσο, η ανταπόκριση ήταν μάλλον χλιαρή. Το υπουργείο φάνηκε απροετοίμαστο, επικαλούμενο τη διοικητική του αδυναμία, καθώς -όπως ανέφεραν αρμοδίως- δεν είχε ακόμη διαμορφώσει την απαραίτητη υπηρεσιακή δομή για να χειριστεί τέτοιου είδους υποθέσεις. Το αποτέλεσμα ήταν πολύτιμος χρόνος να χαθεί.
Ετσι, με την απειλή της απώλειας να γίνεται πλέον ορατή, στις αρχές του 2025 ο Δήμος Γλυφάδας αποφάσισε να αναλάβει πρωτοβουλία και προχώρησε στην άσκηση αγωγής κατά των φυσικών προσώπων που διεκδικούσαν το ακίνητο, ζητώντας από το δικαστήριο να αναγνωρίσει την κυριότητα του υπουργείου επί της έκτασης.
Μετά από συνεχείς πιέσεις και αλλεπάλληλες επικοινωνίες, το Δημόσιο προχώρησε τελικά στην άσκηση πρόσθετης παρέμβασης υπέρ του Δήμου, συντασσόμενο με το αίτημά του και ζητώντας την αποδοχή της αγωγής. Παρά την κινητοποίηση, δεν έλειψαν οι ενστάσεις. Οπως σημειώνουν νομικές πηγές που γνωρίζουν σε βάθος την υπόθεση, η ενέργεια του Δημοσίου να περιοριστεί σε πρόσθετη παρέμβαση δεν ήταν η πιο ενδεδειγμένη νομικά. Αντιθέτως, θα ήταν προτιμότερο -και πιο ισχυρό δικονομικά- είτε να ασκήσει κύρια παρέμβαση είτε να ζητήσει από τον Δήμο να παραιτηθεί και να υποβάλει το ίδιο αυτοτελή αγωγή για την υπεράσπιση της κυριότητάς του.
Μέχρι σήμερα, η υπόθεση δεν έχει φτάσει ακόμη στο ακροατήριο. Την ίδια στιγμή, ο Δήμος Γλυφάδας ετοιμάζεται να προχωρήσει και σε πιο αποφασιστική θεσμική κίνηση. Σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται στην τελική φάση προετοιμασίας μηνυτήριας αναφοράς προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, στην οποία θα ενσωματωθούν τόσο τα στοιχεία για το ακίνητο της Οινόης όσο και όσα ανέδειξε το protothema.gr για τη δεύτερη υπόθεση, αυτή της οδού Τσιτσάνη. Ο στόχος είναι η συνολική διερεύνηση πιθανής μεθοδευμένης απάτης, με συντονισμένες ενέργειες από τα ίδια ή συναφή πρόσωπα, που επιχειρούν να βάλουν χέρι σε περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου.
Πηγή: b2green.gr
Το συγκρότημα Earthitect 2 στην Κρήτη μεταφέρει μία ενδιαφέρουσα άποψη για το πώς θα μπορούσε να είναι η κατοίκηση του μέλλοντος στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο. Με την υπογραφή των Deplot Architects «παντρεύει» τις ποιότητες της μονοκατοικίας και της πολυκατοικίας, ενώ επιτρέπει στη φύση να εισχωρήσει στον αστικό ιστό.
Για ποιον χτίζουμε; Ποιοι θα είναι ευτυχείς να ζήσουν εδώ; Πώς αναβαθμίζουμε τον τρόπο ζωής τους και πώς συνδέουμε τη σύγχρονη καθημερινότητα με έναν οικείο, αυθεντικό τρόπο διαβίωσης;
Η αρχιτέκτονας Ουρανία Πικραμένου και οι Deplot Architects απαντούν σε αυτά τα ερωτήματα σχεδιάζοντας το Earthitect 2. Πρόκειται για ένα οικιστικό συγκρότημα στην Κρήτη, που συνδυάζει την ιδιωτικότητα της μονοκατοικίας με τη λογική της σύγχρονης micro-community. Με 12 πολυτελείς κατοικίες ενταγμένες σε ένα αρμονικό σύνολο, το Earthitect 2 προσφέρει έναν νέο τρόπο ζωής, βασισμένο στην οικειότητα, τη φύση και τον βιώσιμο σχεδιασμό.

Η εξέλιξη της κατοίκησης από την πολυκατοικία στη νέα αυτονομία
«Μετά τη δεκαετία του ’60, η αντιπαροχή άλλαξε ριζικά την ελληνική πόλη, καθιερώνοντας την πολυκατοικία ως το βασικό μοντέλο κατοίκησης. Οι νέες συνθήκες, όμως, μας οδηγούν να ξανασκεφτούμε το πώς ζούμε. Το Earthitect 2 είναι ένα βήμα προς το μέλλον. Ένα συγκρότημα που διατηρεί την αυτονομία της μονοκατοικίας, αλλά παράλληλα εισάγει κοινόχρηστους χώρους που ενισχύουν την αίσθηση κοινότητας», διευκρινίζει η Ουρανία Πικραμένου, επικεφαλής αρχιτέκτονας των Deplot Architects.


Όπως εξηγεί, στο Earthitect 2 δεν υπάρχει η έννοια της μεσοτοιχίας που χαρακτηρίζει την τυπική ελληνική πολυκατοικία. Αντί για στενούς διαδρόμους και μικρά διαμερίσματα, εδώ οι κατοικίες περιβάλλονται από αίθρια, φυτεμένα δώματα και ιδιωτικές αυλές, διαμορφώνοντας έναν ανοιχτό τρόπο ζωής που φέρνει τη φύση μέσα στον αστικό ιστό. Μάλιστα, το κύριο δώμα του συγκροτήματος φιλοξενεί έναν υπαίθριο κινηματογράφο, έναν χώρο χαλάρωσης και συνάντησης.
Αρχιτεκτονική που γεφυρώνει τη φύση με την πόλη
«Η αρχιτεκτονική μας αντιλαμβάνεται ότι γύρω της προϋπάρχει μία γειτονιά, όπως επίσης ότι γειτνιάζει με την παρθένα φύση στις παρυφές της πόλης. Δημιουργεί λοιπόν μία γέφυρα, μία νησίδα που εισάγει αυτή τη φύση στον αστικό ιστό», συνεχίζει η Ουρανία Πικραμένου.
Η πρόσβαση στο συγκρότημα είναι σχεδιασμένη έτσι, ώστε να ενισχύει αυτή την αίσθηση ένταξης. Το Earthitect 2 ανοίγεται προς όλες τις πλευρές, επιτρέποντας μια φυσική ροή προς το εσωτερικό του. Το σύνολο των κατοικιών είναι προσανατολισμένο προς το Κρητικό Πέλαγος, προσφέροντας ανεμπόδιστη θέα στη θάλασσα, ενώ η είσοδος σχεδιάστηκε έτσι, ώστε ο επισκέπτης να διασχίζει ένα φυσικό τοπίο με δέντρα και βλάστηση πριν φτάσει στο εσωτερικό.


Οι Deplot Architects αξιοποίησαν τη βιώσιμη αρχιτεκτονική σε μεγαλύτερη κλίμακα από αυτήν μιας μονοκατοικίας. Οι φυσικές επικλινείς επιφάνειες των κήπων λειτουργούν ως φυσική περίφραξη, αλλά και ως ένα βιωματικό τοπίο περιήγησης. Οι προσβάσιμες φυτεμένες ταράτσες δεν είναι μόνο ένας τρόπος να επεκταθεί ο λειτουργικός χώρος του συγκροτήματος, αλλά δημιουργούν μικροκλίμα και φυσική θερμομόνωση.

Το συγκρότημα διαθέτει ενεργειακή κλάση Α++, μειώνοντας το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα στο ελάχιστο. Το κτίριο δεν παράγει κανένα ενεργειακό αποτύπωμα, ενσωματώνοντας έξυπνες τεχνολογίες που το καθιστούν ανθεκτικό και βιώσιμο στον χρόνο.
Τι σημαίνει «αίσθηση μονοκατοικίας» όταν ζούμε σε συγκρότημα;
Η ιδιωτικότητα είναι κεντρικό στοιχείο του σχεδιασμού. Κάθε κατοικία διαθέτει ιδιωτική πισίνα, ευρύχωρο κήπο, καθιστικό, BBQ ή τραπεζαρία, προσφέροντας μια εμπειρία διαμονής που ξεπερνά την τυπική αστική κατοικία. Ταυτόχρονα, η κοινωνικότητα αποτελεί μια εξίσου σημαντική πτυχή.



«Η αρχιτεκτονική μας βασίζεται στην προσαρμοστικότητα. Θέλουμε να δημιουργούμε κτίρια που ανταποκρίνονται στις ανάγκες του σήμερα, αλλά ταυτόχρονα να παραμένουν επίκαιρα και λειτουργικά για τις μελλοντικές γενιές. Για αυτόν τον λόγο, σχεδιάσαμε διακριτικούς κοινόχρηστους χώρους, που δίνουν τη δυνατότητα στον κάτοικο να επιλέξει πότε και πώς θέλει να συνδεθεί με την κοινότητά του», εξηγεί η αρχιτέκτονας. Χαρακτηριστική είναι η ύπαρξη κινηματογράφου σε μία από τις κοινόχρηστες ταράτσες.


Συνολικά η αρχιτεκτονική προτείνει μια σύγχρονη, smooth luxury προσέγγιση στη ζωή, όπως αρμόζει στο πνεύμα της Μεσογείου. «Το Earthitect 2 φιλοδοξεί να προσφέρει ένα νέο αφήγημα για το πώς θα μπορούσε να είναι η κατοίκηση του μέλλοντος στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο».




πηγή mononews.gr
Τι μάθαμε από 25 χρόνια πυρκαγιών στην Ελλάδα;
Τα δεδομένα δεν μιλούν από μόνα τους. Όταν όμως τα εξετάζεις προσεκτικά, λένε πολλά. Το αρχείο των τελευταίων 25 ετών του Πυροσβεστικού Σώματος δείχνει ότι ο κίνδυνος στη χώρα μας εξελίσσεται — και συχνά δεν μένει στο ημερολόγιο.
- Λιγότερες ενάρξεις πυρκαγιών, μεγαλύτερη ζημιά: Αν και οι πυρκαγιές εντός αντιπυρικής περιόδου μειώνονται, η συνολική καμένη έκταση αυξάνεται σταθερά.
- Όλο και μεγαλύτερες μεγάλες πυρκαγιές: Οι πυρκαγιές άνω των 2.000 στρεμμάτων γίνονται συχνότερες και μεγαλύτερες.
- Αθόρυβη έξαρση εκτός εποχής: Οι χειμερινοί και ανοιξιάτικοι μήνες παρουσιάζουν αύξηση τόσο σε ενάρξεις πυρκαγιών όσο και σε καμένες εκτάσεις.
- Ο χάρτης αλλάζει: Η Βόρεια Ελλάδα και άλλες περιοχές με όχι σημαντικό ιστορικό πυρκαγιών εμφανίζουν πλέον σημάδια επιδείνωσης.
Διαβάστε παρακάτω την πλήρη ανάλυση των δεδομένων.
Η μεγάλη εικόνα: Τι δείχνει το αρχείο του Πυροσβεστικού Σώματος (2000–2024);
Τα δεδομένα δεν μιλούν από μόνα τους. Όταν όμως τα εξετάζεις προσεκτικά, λένε πολλά.
Από το 2000 έως το 2024, καταγράφεται σαφής μείωση στις ετήσιες πυρκαγιές εντός της αντιπυρικής περιόδου (Εικόνα 1). Από περίπου 4.300 ετησίως, κατά μέσο όρο, την περίοδο 2000–2012, πέφτουμε στις 3.700 την περίοδο 2013–2024.
Εικόνα 1. Ετήσιος αριθμός πυρκαγιών στην Ελλάδα, Μάιος – Οκτώβριος (2000–2024).
Όμως, αυτή η μείωση στις ενάρξεις δεν μεταφράζεται σε μείωση της συνολικής καμένης έκτασης. Αντίθετα, η καμένη έκταση μέσα στην αντιπυρική περίοδο παρουσιάζει αυξητική τάση, περίπου ίση με επιπλέον 6.000 στρέμματα κάθε χρόνο (Εικόνα 2).
Εικόνα 2. Ετήσια καμένα στρέμματα στην Ελλάδα, Μάιος – Οκτώβριος (2000–2024).
Με απλά λόγια, η ανάλυση των δεδομένων του Πυροσβεστικού Σώματος δείχνει πως όταν ξεφεύγει μια πυρκαγιά, ξεφεύγει πολύ. Από το 2000 έως το 2024, ο αριθμός των πυρκαγιών που ξεπερνούν τα 2.000 στρέμματα —μέγεθος που αντιστοιχεί μόλις στο 0.5% καταγεγραμμένων πυρκαγιών της περιόδου 2000–2024— παρουσιάζει αύξηση (Εικόνα 3).
Εικόνα 3. Ετήσιος αριθμός πυρκαγιών άνω των 2.000 στρεμμάτων στην Ελλάδα, Μάιος – Οκτώβριος (2000–2024).
Παράλληλα, αν εξετάσουμε το ελάχιστο μέγεθος των μεγαλύτερων πυρκαγιών κάθε έτους — δηλαδή εκείνων που αντιστοιχούν μόλις στο 0.5% των ετήσιων καταγεγραμμένων περιστατικών — διαπιστώνουμε ότι αυτό αυξάνεται σταθερά από το 2000 έως το 2024 (Εικόνα 4).
Εικόνα 4. Ελάχιστο μέγεθος των μεγαλύτερων πυρκαγιών κάθε έτους στην Ελλάδα (πυρκαγιών που αντιστοιχούν στο 0.5% των ετήσιων καταγεγραμμένων περιστατικών), Μάιος – Οκτώβριος (2000–2024).
Αυτό το εύρημα ίσως αντικατοπτρίζει τις επιδεινούμενες λόγω της κλιματικής κρίσης πυρομετεωρολογικές συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη μεγάλων πυρκαγιών. Ίσως όμως να αντανακλά και μια αδυναμία του μηχανισμού να ανταποκρίνεται και να προσαρμόζεται αποτελεσματικά στις πυρκαγιές που ξεφεύγουν της πρώτης προσβολής και αποκτούν διαστάσεις. Τα δεδομένα δεν απαντούν στο “γιατί”, αλλά μας καλούν να το διερευνήσουμε.
Την ίδια στιγμή, η εκτός αντιπυρικής περιόδου δραστηριότητα των πυρκαγιών εξελίσσεται αθόρυβα αλλά ανησυχητικά. Οι χειμερινοί και ανοιξιάτικοι μήνες εμφανίζουν αύξηση τόσο στις ενάρξεις όσο και στη συνολική καμένη έκταση. Ο μέσος ετήσιος αριθμός πυρκαγιών αυξήθηκε κατά 47% μετά το 2012 (Εικόνα 5), ενώ η μέση καμένη έκταση αυξήθηκε από περίπου 18.000 σε πάνω από 23.000 στρέμματα (Εικόνα 6).
Εικόνα 5. Ετήσιος αριθμός πυρκαγιών στην Ελλάδα, Νοέμβριος – Απρίλιος (2000–2024). Εικόνα 6. Ετήσια καμένα στρέμματα στην Ελλάδα, Νοέμβριος – Απρίλιος (2000–2024).
Έχει αλλάξει η γεωγραφία των πυρκαγιών;
Η μεγάλη εικόνα των πυρκαγιών στην Ελλάδα δεν έχει αλλάξει μόνο στο χρόνο. Έχει επίσης αλλάξει και στο χώρο.
Κατά την αντιπυρική περίοδο, οι περισσότερες περιοχές της χώρας παρουσιάζουν μείωση στις ενάρξεις (Εικόνα 7). Αυτό όμως δεν αποτυπώνει ολόκληρη την αλήθεια. Σε ορισμένες περιοχές —ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα, όπου ιστορικά η παρουσία της φωτιάς ήταν περιορισμένη— οι ενάρξεις αυξάνονται. Μικροί, τοπικοί θύλακες αύξησης κάνουν την εμφάνισή τους σε μια περίοδο όπου, πανελλαδικά, οι πυρκαγιές υποχωρούν.
Εικόνα 7. Μεταβολή μέσου ετήσιου αριθμού πυρκαγιών από το 2000–2012 στο 2013-2024, Μάιος – Οκτώβριος.
Ακόμα πιο ανησυχητική είναι η εικόνα εκτός αντιπυρικής περιόδου. Οι χειμερινοί και ανοιξιάτικοι μήνες δείχνουν γενικευμένη αύξηση στις ενάρξεις σχεδόν σε όλη την επικράτεια, ακόμα και σε περιοχές που δεν θεωρούνταν ποτέ ιδιαίτερα πυρόπληκτες (Εικόνα 8).
Εικόνα 8. Μεταβολή μέσου ετήσιου αριθμού πυρκαγιών από το 2000–2012 στο 2013-2024, Νοέμβριος – Απρίλιος.
Σε ό,τι αφορά την καμένη έκταση, η γενική αύξηση εντός της αντιπυρικής περιόδου δεν κατανέμεται ομοιόμορφα. Την τάση οδηγούν συγκεκριμένες περιοχές — η Αττική, η Εύβοια, ο Έβρος, η Βοιωτία και τα Δωδεκάνησα — που έχουν βιώσει πολλαπλά μεγάλα περιστατικά πυρκαγιών τα τελευταία λίγα χρόνια (Εικόνα 9). Εκτός αντιπυρικής περιόδου, η αύξηση στην καμένη έκταση είναι ευρύτερη, με πολλές περιοχές να παρουσιάζουν σαφή επιδείνωση (Εικόνα 10).
Εικόνα 9. Μεταβολή της μέσης ετήσιας καμένης έκτασης από το 2000–2012 στο 2013-2024, Μάιος – Οκτώβριος. Εικόνα 10.

Μεταβολή της μέσης ετήσιας καμένης έκτασης από το 2000–2012 στο 2013-2024, Νοέμβριος – Απρίλιος.
Τι δεν δείχνουν τα δεδομένα (κι όμως έχει σημασία);
Η ανάλυση δεδομένων είναι απαραίτητη. Αλλά από μόνη της δεν αρκεί.
Τα επίσημα δεδομένα του Πυροσβεστικού Σώματος προσφέρουν μια μοναδική ευκαιρία να σχεδιάσουμε την μεγάλη εικόνα των πυρκαγιών στην Ελλάδα. Να καταγράψουμε τάσεις, να αναγνωρίσουμε υφιστάμενα και αναδυόμενα μοτίβα, να ποσοτικοποιήσουμε την επιβάρυνση. Αλλά η ανάλυση τους αδυνατεί να μας απαντήσει στο “γιατί;”. Και χωρίς το γιατί, η κατανόηση μας παραμένει περιορισμένη.
Πρώτον, δεν γνωρίζουμε τι προκαλεί τις ενάρξεις πυρκαγιών. Τα δεδομένα του Πυροσβεστικού Σώματος δεν περιλαμβάνουν ως πληροφορία τις αιτίες έναρξης. Και αυτό είναι κρίσιμο. Αν δεν ξέρουμε τι ή ποιος προκαλεί τις φωτιές, πώς θα μπορέσουμε να τις προλάβουμε; Δεν μπορούμε να περιορίσουμε αυτό που δεν κατανοούμε.
Δεύτερον, τα στοιχεία είναι περιγραφικά, όχι αναλυτικά. Μας λένε πόσες φωτιές ξεκίνησαν και πόσα στρέμματα κάηκαν. Αλλά δεν μας λένε πώς εξαπλώθηκαν, πόσο γρήγορα, με τι ένταση, με ποιες πυρομετεωρολογικές συνθήκες. Δεν έχουμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των πυρκαγιών. Και χωρίς αυτά, δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι ενδεχομένως πήγε λάθος — ούτε να σχεδιάσουμε καλύτερα για το μέλλον.
Τρίτον, τα δεδομένα είναι γεωχωρικά περιορισμένα. Η γεωγραφία τους περιορίζεται στο επίπεδο των νομών — διοικητικών ενοτήτων που πλέον δεν υφίστανται. Δεν γνωρίζουμε τις ακριβείς θέσεις των ενάρξεων. Δεν έχουμε δεδομένα των τελικών ή/και ενδιάμεσων περιμέτρων. Και χωρίς αυτά τα κρίσιμα δεδομένα, δεν μπορούμε να συσχετίσουμε με λεπτομέρεια τις πυρκαγιές με το ανάγλυφο, τη βλάστηση ή τον καιρό. Χάνουμε την ευκαιρία να κατανοήσουμε τους τοπικούς παράγοντες που ενισχύουν ή υποβαθμίζουν τον κίνδυνο.
Με λίγα λόγια: δεν αμφισβητούμε τη χρησιμότητα των επίσημων δεδομένων. Αλλά αναγνωρίζουμε τα όρια τους. Αν θέλουμε να περάσουμε από την καταγραφή στην κατανόηση — και από την κατανόηση στην πρόληψη και την πρόγνωση — χρειαζόμαστε καλύτερα δεδομένα.
Η ουσία — Όχι στον πανικό, ναι στο μοτίβο
Η κινδυνολογία δεν αποτελεί στρατηγική. Η απάθεια, όμως, είναι εξίσου επικίνδυνη.
Αυτό που μας δείχνουν τα δεδομένα της τελευταίας 25ετίας δεν είναι μια καταστροφή χωρίς ελπίδα. Είναι ένα μοτίβο που, αν το διαβάσουμε σωστά, μας δίνει κατευθύνσεις — όχι μόνο για το πού βρισκόμαστε, αλλά και για το πού πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα.
🔹 Οι πυρκαγιές εντός αντιπυρικής περιόδου μειώνονται, αλλά γίνονται πιο καταστροφικές. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ενισχυθεί η ικανότητα άμεσης προσβολής και η επιχειρησιακή διαχείριση των περιστατικών όταν η πρώτη προσβολή αποτύχει.
🔹 Οι πυρκαγιές εκτός αντιπυρικής περιόδου αυξάνονται — και συχνά περνούν «κάτω από το ραντάρ». Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αναθεωρηθεί η χρονική στόχευση της πρόληψης και της επιτήρησης. Ο κίνδυνος δεν ακολουθεί πλέον το αυστηρό ημερολόγιο του παρελθόντος.
🔹 Ορισμένες περιοχές επαναλαμβάνονται στον χάρτη των μεγάλων πυρκαγιών. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να εκπλησσόμαστε κάθε φορά. Αυτές οι περιοχές χρειάζονται εστιασμένη ετοιμότητα — όχι μόνο επιχειρησιακή, αλλά και πολιτική, τεχνική, επιστημονική.
🔹 Τέλος, η έλλειψη λεπτομερών δεδομένων δεν πρέπει να μας παγιδεύει στην αδράνεια. Αντίθετα, είναι η καλύτερη υπενθύμιση πως η καλύτερη εικόνα προκύπτει όταν οι ανάγκες των επιχειρησιακών, θεσμικών και ερευνητικών φορέων ευθυγραμμιστούν.
Καθώς μια ακόμη αντιπυρική περίοδος έχει ξεκινήσει, η ουσία δεν είναι να προφητεύσουμε τι θα συμβεί, ούτε να επιδοθούμε σε αγώνες δηλώσεων ετοιμότητας. Είναι να είμαστε παρόντες — και προετοιμασμένοι — με τα σωστά ερωτήματα, τις σωστές προτεραιότητες και τα σωστά εργαλεία.
Γιατί η φωτιά, όπως δείχνει το ιστορικό αρχείο, δεν περιμένει ποτέ να είμαστε έτοιμοι.
Πηγή: fireweather.eu


Με την υπ' αριθ. πρωτ.: 19517, 06 Μαΐου 2025 διαπιστωτική πράξη του ΤΕΕ με θέμα: Έναρξη Διαλειτουργίας του πληροφοριακού συστήματος «e-Άδειες» του ν.4495/2017 με το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα «e-EΦΚΑ» τίθεται σε λειτουργία η διασύνδεση των δύο πληροφοριακών συστημάτων. Πιο συγκεκριμένα η πράξη αναφέρει:
Ο Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις του ν. 4495/2017 “Έλεγχος και προστασία του Δομημένου Περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις.” (Α’ 167/03.11.2017), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει,
2. Την υπ’ αριθμ. ΥΠΕΝ/ΥΠΡΓ/48123/6983 απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Διαδικασίες ηλεκτρονικής υποβολής, ελέγχου και έκδοσης των διοικητικών πράξεων του άρθρου 29 του ν.4495/2017 και καθορισμός ηλεκτρονικών
υπηρεσιών σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 33 του ν.4495/2017» (ΦΕΚ Β’ 3136/31-07-2018)
3. Την υπ’ αριθμ. ΥΠΕΝ/ΔΑΟΚΑ/43266/1174 απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Εργασίες για τις οποίες απαιτείται Έγκριση Εργασιών Δόμησης Μικρής Κλίμακας (ΕΕΔΜΚ) και απαιτούμενα δικαιολογητικά για την χορήγησή της» σε αντικατάσταση της 69701/4461/12-10-2018 απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Διαδικασία έγκρισης και απαιτούμενα δικαιολογητικά για εργασίες για τις οποίες απαιτείται Έγκριση Εργασιών Δόμησης Μικρής Κλίμακας (ΕΕΔΜΚ) καθώς και συμπλήρωση της εργασίας α. και τροποποίηση της εργασίας κη. της παρ. 2 του άρθρου 29 του ν. 4495/2017» (ΦΕΚ Β ́ 4520)» (ΦΕΚ Β’ 1843/13-05-2020) και ιδίως την παρ. 6 του άρθρου 5 αυτής,
εκδίδει την διαπιστωτική πράξη έναρξης της διαλειτουργίας του πληροφοριακού συστήματος «e-Άδειες» του ν. 4495/2017 με το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα «e-EΦΚΑ» για την διαβίβαση δεδομένων για τις άδειες τύπου «Εγκρίσεις Εργασιών Δόμησης Μικρής Κλίμακας (ΕΕΔΜΚ)» από την Τρίτη 6 Μαίου2025.
Η διαπιστωτική πράξη εδώ: diavgeia.gov.gr
Η ηλεκτρονική υπηρεσία απογραφής ιδιωτικών οικοδομοτεχνικών έργων παρέχει τη δυνατότητα στον κύριο του έργου ή εργολάβο με αντιπαροχή (φυσικά και νομικά πρόσωπα) να πραγματοποιήσει αυτοματοποιημένα την απογραφή του οικοδομοτεχνικού έργου, χωρίς την αυτοπρόσωπη παρουσία του σε Τοπική Διεύθυνση του e-ΕΦΚΑ.

Η ηλεκτρονική διαδικασία περιλαμβάνει τα ακόλουθα βήματα:

Καταχώρηση/άντληση στοιχείων των υπευθύνων,
Καταχώρηση στοιχείων εκτέλεσης και τεχνικών στοιχείων του έργου (πίνακες Ι ή/και ΙΙ  ή/και ΙΙΙ),

Υποβολή απαιτούμενων δικαιολογητικών (επισύναψη σε μορφή ηλεκτρονικού αρχείου),
Ηλεκτρονική αποδοχή της απογραφής από όλους τους συνιδιοκτήτες του έργου,
Απόδοση Αριθμού Μητρώου Οικοδομοτεχνικού Έργου (Α.Μ.Ο.Ε.) και ταυτοτήτων πληρωμής τρεχουσών εισφορών για τον e-Ε.Φ.Κ.Α. και το Τ.Ε.Κ.Α.,
Έκδοση (με δυνατότητα αποθήκευσης/εκτύπωσης) των κάτωθι εντύπων:

«Έντυπο Απόδοσης Αριθμού Μητρώου Οικοδομοτεχνικού Έργου/Α.Μ.Ο.Ε.»
«Σημείωμα για Ημέρες Εργασίας Έργου»
«Προσωρινό Γραμμάτιο Είσπραξης» με RF πληρωμής της προκαταβολής
«Σημείωμα Κατάθεσης Εισφορών για Έκδοση Οικοδομικής Άδειας».

Δείτε ένα αναλυτικό βίντεο οδηγιών με την διαδικασία βήμα-βήμα:

Είσοδος στην υπηρεσία από εδώ: https://apps.e-efka.gov.gr/ePrivateConstructions

Εκδόθηκε στο ΦΕΚ το ΠΔ 194 (ΦΕΚ 194/Δ/15.04.2025) με θέμα: Καθορισμός κριτηρίων, τρόπου και διαδικασιών οριοθέτησης των οικισμών της Χώρας με πληθυ- σμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων, περιλαμβανομένων και των προϋφιστάμενων του 1923, καθώς και καθορισμός χρήσεων γης και γενικών όρων και περιορισμών δόμησης.
Αντικείμενο - Πεδίο Εφαρμογής
1. Το παρόν προεδρικό διάταγμα (π.δ.) αφορά στον καθορισμό των κριτηρίων, του τρόπου και των διαδικασι-
ών οριοθέτησης των οικισμών της χώρας που φέρονται απογεγραμμένοι ως αυτοτελείς οικισμοί, σε απογραφή
προ του έτους 1983 με πληθυσμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων, και οι οποίοι εξακολουθούν, κατά
την εκάστοτε τελευταία απογραφή, να έχουν πληθυσμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων, περιλαμβανο-
μένων και των προϋφιστάμενων του 1923 οικισμών. Οι οικισμοί αυτοί είτε δεν έχουν οριοθετηθεί είτε το όριό
τους επανεγκρίνεται βάσει των διατάξεων του παρόντος, λόγω καθορισμού του ορίου τους από αναρμόδια όρ-
γανα, είτε αναοριοθετείται, στις περιπτώσεις που αυτό κρίνεται αναγκαίο.
2. Με το παρόν καθορίζεται, επίσης, το πλαίσιο των γενικών όρων και περιορισμών δόμησης και επιτρεπό-
μενων χρήσεων γης των οικισμών ανάλογα με την κατηγορία του οικισμού, κατά το άρθρο 3, για την προστασία της φυσιογνωμίας του.
3. Οι διατάξεις του παρόντος θέτουν το πλαίσιο κανόνων για την οριοθέτηση του οικισμού και δεν εφαρμόζονται ευθέως από τις αρμόδιες Υπηρεσίες Δόμησης αν δεν έχει προηγηθεί η έκδοση του π.δ. οριοθέτησης του οικισμού.
4. Το παρόν δεν εφαρμόζεται σε οικισμούς: 
α) Με πληθυσμό άνω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων, ανεξαρτήτως του χρόνου δημιουργίας τους,
β) οι οποίοι δημιουργήθηκαν μετά την έναρξη εφαρμογής του ν. 1337/1983,
γ) οι οποίοι εμπίπτουν σε παραθεριστικές παραλιακές περιοχές, οι οποίες έχουν καθοριστεί μέσα σε Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) των νομών Αττικής, Εύβοιας, Κορινθίας, Θεσσαλονίκης, Πιερίας και Χαλκιδικής.
Κατηγορίες οικισμών
1. Για την εφαρμογή του παρόντος, οι οικισμοί, αναλόγως της γεωγραφικής θέσης τους, των αρχιτεκτονικών, μορφολογικών ή πληθυσμιακών στοιχείων τους, της δυναμικής τους, της πυκνότητας των οικοδομών και του λειτουργικού ρόλου τους στον χώρο, διακρίνονται ως εξής:
α) Περιαστικοί: όσοι βρίσκονται σε επαφή ή πλησίον αστικών κέντρων και έχουν ή αναμένεται να αποκτήσουν άμεση λειτουργική εξάρτηση, ως τόποι προαστιακοί. Δεν θεωρούνται περιαστικοί οικισμοί όσοι αποτελούν ενιαίο οικιστικό σύνολο με τα αστικά ή ημιαστικά κέντρα και περιλαμβάνονται, μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος, εντός εγκεκριμένων ορίων Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ),
β) παραλιακοί: όσοι εμπίπτουν στο σύνολο ή κατά τμήμα τους σε ζώνη πεντακοσίων (500) μ. από τον αιγιαλό ή βρίσκονται έξω από τη ζώνη αυτή, αλλά η ανάπτυξή τους επηρεάζεται σημαντικά από τη θάλασσα. Δεν θεωρούνται παραλιακοί όσοι οικισμοί εμπίπτουν εντός της ζώνης των πεντακοσίων (500) μ. αλλά το συνεκτικό ή και διάσπαρτο τμήμα τους έχει υψόμετρο μεγαλύτερο ή ίσο των εκατό (100) μ., σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ),
γ) ορεινοί: εκείνοι που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους βρίσκονται σε υψόμετρο άνω των οκτακοσίων (800) μ.,
δ) ημιορεινοί: εκείνοι που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους βρίσκονται σε υψόμετρο μεταξύ τριακοσίων έως και οκτακοσίων (300-800) μ.,
ε) πεδινοί: όσοι βρίσκονται σε πεδιάδες και σε υψόμετρο έως τριακόσια (300) μ. ή και μεγαλύτερο, σε περιοχή όμως που δεν παρουσιάζει κλίσεις (π.χ. οροπέδιο),
στ) τουριστικοί: όσοι λειτουργούν ως πόλοι τακτικών ή εποχιακών τουριστικών συγκεντρώσεων,
ζ) παραδοσιακοί: οικισμοί που έχουν χαρακτηριστεί ή χαρακτηρίζονται με π.δ., βάσει του άρθρου 6 του ν. 4067/2012 ή αντίστοιχων διατάξεων του ν.δ. 8/1973 (Α’ 124) ή του ν. 1577/1985 (Α’ 210),
η) αξιόλογοι: οικισμοί που τα μορφολογικά και πολεοδομικά χαρακτηριστικά τους συγκροτούν σύνολο σημαντικού αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος,
θ) ενδιαφέροντες: όσοι συγκροτούν σύνολο περιορισμένου αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος ή παρουσιάζουν ενδιαφέροντα πολιτιστικά, ιστορικά, λαογραφικά στοιχεία ή βρίσκονται εντός τοπίου ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.
Ο χαρακτηρισμός ενός οικισμού ως (η) αξιόλογου ή (θ) ενδιαφέροντος τεκμηριώνεται με βάση το Δελτίο Αναγνώρισης, όπως ορίζεται στο άρθρο 19,
ι) απλοί: όσοι δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερα μορφολογικά ή πολεοδομικά χαρακτηριστικά ή αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον,
ια) συνεκτικοί: οικισμοί των οποίων τουλάχιστον το ενενήντα τοις εκατό (90%) των οικοδομών δεν απέχουν ανά δύο (2) μεταξύ τους απόσταση μεγαλύτερη των σαράντα (40) μ.,
ιβ) διάσπαρτοι: οικισμοί που δεν είναι συνεκτικοί,
ιγ) δυναμικοί: όσοι έχουν πληθυσμό ίσο ή μεγαλύτερο των διακοσίων (200) κατοίκων σύμφωνα με την τελευταία απογραφή πληθυσμού, κατά την απογραφική δεπερίοδο της τελευταίας δεκαετίας εμφανίζουν πληθυσμιακή αύξηση μόνιμου πληθυσμού μεγαλύτερη του δέκα τοις εκατό (10%) ή κατά την τελευταία τριετία εμφανίζουν αριθμό νέων οικοδομών και προσθηκών
κύριων χώρων σε ποσοστό μεγαλύτερο του δέκα τοις εκατό (10%) του συνολικού αριθμού των υφιστάμενων κτιρίων του οικισμού.
Σε περίπτωση οικισμού στον οποίο διαπιστώνεται πληθυσμιακή μόνο αύξηση, η οποία όμως προκύπτει από πληθυσμιακές μετακινήσεις, όπως π.χ. κτηνοτροφικός οικισμός, ο οικισμός δύναται να μη χαρακτηρίζεται δυναμικός,
ιδ) μικροί: όσοι, κατά την τελευταία απογραφή, είχαν πληθυσμό έως και διακόσιους (200) κατοίκους ή έως εκατό (100) οικοδομές,
ιε) μεσαίοι: όσοι, κατά την τελευταία απογραφή, είχαν πληθυσμό από διακόσιους έναν έως και χίλιους (201-1.000) κατοίκους ή έως πεντακόσιες (500) οικοδομές,
ιστ) μεγάλοι: όσοι, κατά την τελευταία απογραφή, είχαν πληθυσμό από χίλιους έναν έως δύο χιλιάδες (1.001-2.000) κατοίκους.
2. Η κατάταξη στις ως άνω κατηγορίες πραγματοποιείται με δεδομένα του χρόνου οριοθέτησης του οικισμού, μετά από συναξιολόγηση των χαρακτηριστικών και της φυσιογνωμίας του κατά τα οριζόμενα στην παρ. 1, λαμβάνοντας υπόψη και τα στοιχεία εκτίμησης για τον προσδιορισμό του ορίου του κατά το άρθρο 4. 
Στοιχεία εκτίμησης για τον προσδιορισμό ορίου και Ζωνών οικισμού Για τον προσδιορισμό της πολυγωνικής γραμμής του
ορίου του οικισμού και τον καθορισμό των εντός του ορίου του Ζωνών, συνεκτιμώνται τα παρακάτω στοιχεία:
α) Απογραφή: ο οικισμός πρέπει να καταγράφεται σε απογραφή προ του έτους 1983 με πληθυσμό μη υπερ-
βαίνοντα τους δύο χιλιάδες (2.000) κατοίκους και σε επόμενες απογραφές της ΕΛΣΤΑΤ και να μην έχει υπερβεί τους δύο χιλιάδες (2.000) κατοίκους κατά την τελευταία απογραφή πριν από την οριοθέτησή του. Επίσης, καταγράφονται στοιχεία της εξέλιξης του πληθυσμού του βάσει όλων των μεταγενεστέρων απογραφών, προκειμένου να συνεκτιμηθούν με τα υπόλοιπα στοιχεία.
β) Ειδικά για τη διαπίστωση ύπαρξης εντός του οικιστικού συνόλου οικισμού προϋφιστάμενου της 16.08.1923 και τον προσδιορισμό της πολυγωνικής γραμμής αυτού, εκτός από τα κατωτέρω, συνεκτιμώνται και τα εξής στοιχεία: αα) απογραφή του 1920, ββ) αεροφωτογραφίες κατά το δυνατόν εγγύτερες στο 1923, εφόσον υφίστανται, άλλως ιστορικοί ορθοφωτοχάρτες της περιόδου 1945-1960, γγ) τοπογραφικά διαγράμματα της Γεωγραφικής Υπηρεσίας του Στρατού (ΓΥΣ) σε κλίμακα 1:5.000
και οποιοδήποτε επίσημο χαρτογραφικό υλικό πλησιέστερο στο 1923, και δδ) επικουρικά, τίτλοι ιδιοκτησίας μαζί με τα λοιπά στοιχεία. Επίσης, λαμβάνονται υπόψη προγενέστερες πράξεις της Διοίκησης περί καθορισμού του ορίου του οικισμού σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, καταχωρισμένες στο αρχείο της αρμόδιας Υπηρεσίας Δόμησης (ΥΔΟΜ) ή άλλων συναρμοδίων Υπηρεσιών, καθώς και οποιαδήποτε διαπιστωτική πράξη σχετική με το όριο του οικισμού.
γ) Θέση: ταυτοποιείται η ύπαρξη του οικισμού στην εξεταζόμενη θέση και ερευνάται τυχόν μετονομασία του ή μεταφορά/μετακίνησή του από άλλη θέση/τοποθεσία.
δ) Μέγεθος/έκταση: συνεκτιμώνται μεταβολές του πληθυσμού, βάσει των καταγραφών και των απογραφών, και λοιπά χωρικά ή πολεοδομικά δεδομένα και στοιχεία που αφορούν στη μορφολογία του εδάφους, στη και στον τύπο της πληθυσμιακής πυκνότητας (χαμηλή, μεσαία ή υψηλή).
ε) Αεροφωτογραφίες κατά το δυνατόν εγγύτερες στην 14.03.1983 (ημερομηνία έναρξης ισχύος του ν. 1337/1983), χαρτογραφικό υλικό.
στ) Κάθε σχετική προγενέστερη διοικητική πράξη, γνωμοδοτήσεις και έγγραφα στοιχεία των αρμόδιων
Υπηρεσιών για περιοχές, οι οποίες εμπίπτουν σε ίδιο νομικό καθεστώς (δάση, αρχαιολογικοί χώροι, παραδο-
σιακοί οικισμοί κ.λπ.) ή περιοχές προστασίας φυσικού περιβάλλοντος (Natura κ.ά.).
ζ) Νομολογία σχετική με τον καθορισμό των ορίων οικισμού (δικαστικές αποφάσεις, γνωμοδοτήσεις του
Συμβουλίου της Επικρατείας).
--
ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΔΟΜΗΣΗΣ - ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ
Άρθρο 9
Αρτιότητα
Α. Στη Ζώνη Α του οικισμού καθορίζεται αρτιότητα ως εξής:
1. α) Άρτια θεωρούνται τα οικόπεδα που έχουν ελάχιστο εμβαδόν δύο χιλιάδων (2.000) τ.μ. και ελάχιστο μήκος προσώπου δεκαπέντε (15) μ. σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
β) Κατ’ εξαίρεση, τα οικόπεδα μικρών οικισμών, απομακρυσμένων από αστικά κέντρα, όπως ορεινοί, ημιορεινοί, θεωρούνται άρτια εφόσον έχουν ελάχιστο εμβαδόν πεντακοσίων (500) τ.μ. και πρόσωπο ελάχιστου μήκους δέκα (10) μ. σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
2. Κατά παρέκκλιση των διατάξεων της προηγουμένης περίπτωσης, θεωρούνται άρτια τα οικόπεδα που έχουν:
α) Κατά τη δημοσίευση του παρόντος: ελάχιστο εμβαδόν δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ. και πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
β) Κατά την 13.03.1981, ημερομηνία δημοσίευσης του από 02.03.1981 π.δ.: ελάχιστο εμβαδόν τριακόσια (300) τ.μ. και πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
γ) Κατά την 25.07.1979, ημερομηνία δημοσίευσης του από 19.07.1979 π.δ. (Δ’ 401): ελάχιστο εμβαδόν εκατόν πενήντα (150) τ.μ. και πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
δ) Στις ανωτέρω υποπερ. α, β και γ, με το π.δ. οριοθέτησης καθορίζεται και ελάχιστο μήκος προσώπου του οικοπέδου σε κοινόχρηστο χώρο, βάσει της φυσιογνωμίας, των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών και της μορφής των οικοπέδων του οικισμού, ως και της από μακρού χρόνου διαμορφωμένης κατάστασης, για την εξασφάλιση ακώλυτης πρόσβασης στο ακίνητο.
Β. Στις Ζώνες Β και Β1 του οικισμού καθορίζεται αρτιότητα ως εξής:
Άρτια θεωρούνται τα οικόπεδα με εμβαδόν αρτιότητας από τριακόσια (300) τ.μ. έως δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ. και
πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο ελάχιστου μήκους δέκα (10) μ. Το εμβαδόν αρτιότητας και το πρόσωπο σε κοινό-
χρηστο χώρο εξειδικεύονται με το π.δ. οριοθέτησης του οικισμού, λαμβάνοντας υπόψη εκείνα που θεωρούνται
τα πλέον αντιπροσωπευτικά του χαρακτήρα του και του πολεοδομικού ιστού του.
Εντός του ως άνω εύρους αρτιότητας είναι δυνατόν να ορίζονται, κατά περίπτωση, τομείς με διαφορετική
αρτιότητα οικοπέδων, προκειμένου να διασφαλισθεί η προστασία του ιδιαίτερου πολεοδομικού χαρακτήρα του
εκάστοτε τομέα του οικισμού.
Για οικόπεδα που δημιουργήθηκαν μετά την 04.11.2011, ημερομηνία δημοσίευσης του από 04.11.2011 π.δ. (ΑΑΠ 289), ισχύει πρόσθετη προϋπόθεση ελάχιστου μήκους προσώπου δέκα (10) μ. για εμβαδόν οικοπέδου έως πεντακοσίων (500) τ.μ. και δεκαπέντε (15) μ. για εμβαδόν μεγαλύτερο των πεντακοσίων (500) τ.μ.
Γ. Διατάξεις για όλες τις Ζώνες
1. Οικόπεδα άρτια κατά κανόνα ή κατά παρέκκλιση, που απομειούνται συνεπεία απαλλοτριώσεων ή διάνοι-
ξης διεθνών, εθνικών ή επαρχιακών οδών, θεωρούνται άρτια, εφόσον, μετά την απομείωση, έχουν τουλάχιστον
τα μεγέθη της κατά παρέκκλιση αρτιότητας της Ζώνης στην οποία εμπίπτουν και δύναται να εγγραφεί σε αυτά
οικοδομή κάλυψης κατ’ ελάχιστον πενήντα (50) τ.μ. και πλευράς τουλάχιστον πέντε (5) μ.
2. Για την αρτιότητα και μόνο των οικοπέδων των Ζωνών Β και Β1 προσμετράται και η έκταση που παραχωρείται από τον ιδιοκτήτη για τη διαπλάτυνση του κοινόχρηστου χώρου στον οποίο έχουν πρόσωπο, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 12 του παρόντος.
3. Οικόπεδα που, μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος, δημιουργήθηκαν ή κατατμήθηκαν νομίμως με βάση προϊσχύουσες διατάξεις ή με βάση τα ορισθέντα μεγέθη σε προγενέστερη πράξη οριοθέτησης του οικισμού, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα κατά κανόνα ή κατά παρέκκλιση, εφόσον έχουν πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
Άρθρο 10
Μέγιστο ποσοστό κάλυψης και συντελεστής δόμησης
Α. Στη Ζώνη Α του οικισμού καθορίζεται μέγιστο ποσοστό κάλυψης των ακινήτων και συντελεστής δόμησης (ΣΔ) ως εξής:
1. Μέγιστο επιτρεπόμενο ποσοστό κάλυψης των οικοπέδων: εξήντα τοις εκατό (60%) της επιφάνειας αυτών.
2. Ο μέγιστος επιτρεπόμενος ΣΔ των οικοπέδων ορίζεται ως εξής:
α) Για τις χρήσεις των περ. β, γ, ε και η της παρ. Α του άρθρου 14:
αα. Για οικόπεδα εμβαδού έως και δύο χιλιάδες πεντακόσια (2.500) τ.μ., ΣΔ: οκτώ δέκατα (0,8),
ββ. για οικόπεδα εμβαδού μεγαλύτερου των δύο χιλιάδων πεντακοσίων (2.500) τ.μ., ΣΔ: οκτώ δέκατα (0,8) για τα πρώτα δύο χιλιάδες πεντακόσια (2.500) τ.μ. και για το επιπλέον των δύο χιλιάδων πεντακοσίων (2.500) τ.μ. εμβαδόν του οικοπέδου ΣΔ: τέσσερα δέκατα (0,4).
β) Για κτίρια αμιγούς χρήσεως των περ. θ, ι, ια, ιβ, ιγ και ιδ της παρ. Α του άρθρου 14:
αα. Για οικόπεδα εμβαδού έως και δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ., ΣΔ: οκτώ δέκατα (0,8).
ββ. για οικόπεδα εμβαδού μεγαλύτερου των δύο χιλιάδων (2.000) τ.μ., ΣΔ: οκτώ δέκατα (0,8) για τα πρώτα δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ. και για το επιπλέον των δύο χιλιάδων (2.000) τ.μ. εμβαδόν του οικοπέδου ΣΔ: τέσσερα
δέκατα (0,4).
γ) Για κατοικία και χρήσεις των λοιπών περιπτώσεων της παρ. Α του άρθρου 14:
αα. Για οικόπεδα εμβαδού έως και εκατό (100) τ.μ., ΣΔ: ένα και έξι δέκατα (1,6), με δυνατότητα το ποσοστό κάλυψης να υπερβαίνει το εξήντα τοις εκατό (60%) και να φθάνει έως και το ογδόντα τοις εκατό (80%),
ββ. για οικόπεδα εμβαδού άνω των εκατό (100) τ.μ. έως και διακόσια (200) τ.μ., ΣΔ: ένα και δύο δέκατα (1,2),
με δυνατότητα ελάχιστης συνολικής δόμησης εκατόν εξήντα (160) τ.μ. και δυνατότητα το ποσοστό κάλυψης
να υπερβαίνει το εξήντα τοις εκατό (60%) και να φθάνει έως και το ογδόντα τοις εκατό (80%),
γγ. για οικόπεδα εμβαδού άνω των διακοσίων (200) τ.μ. έως και τριακόσια (300) τ.μ., ΣΔ: ένα (1,0), με δυνατό-
τητα ελάχιστης συνολικής δόμησης διακόσια σαράντα (240) τ.μ.,
δδ. για οικόπεδα εμβαδού άνω των τριακοσίων (300) τ.μ. έως και δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ., ΣΔ: οκτώ δέκατα (0,8), με δυνατότητα ελάχιστης συνολικής δόμησης τριακόσια (300) τ.μ. και μέγιστης επιτρεπόμενης δόμησης τετρακόσια (400) τ.μ.,
εε. για οικόπεδα εμβαδού άνω των δύο χιλιάδων (2.000) τ.μ., η μέγιστη επιτρεπόμενη δόμηση υπολογίζεται βάσει του τύπου:
Επιτρεπόμενη Δόμηση = 400 τ.μ. + (εμβαδόν οικοπέδου - 2.000 τ.μ.) Χ 0,05.
Β. Στις Ζώνες Β και Β1 του οικισμού καθορίζεται μέγιστο ποσοστό κάλυψης των ακινήτων και ΣΔ ως εξής:
1. Μέγιστο ποσοστό κάλυψης των οικοπέδων: εξήντα τοις εκατό (60%) της επιφάνειας αυτών.
2. Ο μέγιστος ΣΔ ορίζεται ως εξής:
α) Για τις χρήσεις των περ. β, γ, ε και η της παρ. Β του άρθρου 14, ΣΔ: οκτώ δέκατα (0,8), ο οποίος δύναται, με
την έγκριση τοπικού ρυμοτομικού σχεδίου κατά τις ισχύουσες διατάξεις, να καθορίζεται μεγαλύτερος, ανάλογα
με τις ανάγκες του οικισμού, χωρίς να υπερβαίνει το ένα και οκτώ δέκατα (1,8),
β) για κτίρια αμιγούς χρήσεως των περ. θ, ι, ια, ιβ, ιγ και ιε της παρ. Β του άρθρου 14, ο ΣΔ ορίζεται κλιμακωτός,
ως εξής:
αα. Για τα πρώτα χίλια (1.000) τ.μ. του εμβαδού του
οικοπέδου: έξι δέκατα (0,6),
ββ. για τα επόμενα χίλια (1.000) τ.μ. του εμβαδού του
οικοπέδου: πέντε δέκατα (0,5),
γγ. για τα επόμενα χίλια (1.000) τ.μ. του εμβαδού του
οικοπέδου: τέσσερα δέκατα (0,4),
δδ. για τα επόμενα χίλια (1.000) τ.μ. του εμβαδού του
οικοπέδου: τρία δέκατα (0,3),
εε. για το άνω των τεσσάρων χιλιάδων (4.000) τ.μ. τμή-
μα του εμβαδού του οικοπέδου: δύο δέκατα (0,2).
γ) Για κατοικία και χρήσεις των λοιπών περιπτώσεων
της παρ. Β του άρθρου 14:
αα. Για οικόπεδα εμβαδού έως διακοσίων (200) τ.μ.,
ΣΔ: ένα (1,0),
ββ. για οικόπεδα εμβαδού από διακόσια (200) τ.μ. έως
επτακόσια (700) τ.μ., επιτρέπεται η ανέγερση κτιρίου μέ-
γιστης δόμησης διακοσίων σαράντα (240) τ.μ.,
γγ. για οικόπεδα εμβαδού ίσου ή μεγαλύτερου των
επτακοσίων (700) τ.μ. επιτρέπεται η ανέγερση κτιρίου
μέγιστης δόμησης τετρακοσίων (400) τ.μ.
Γ. Διατάξεις για όλες τις Ζώνες:
Στην περίπτωση ανέγερσης κτιρίου ή κτιρίων ή προ-
σθήκης εντός του ίδιου οικοπέδου, με περισσότερες
της μίας χρήσης από τις καθοριζόμενες στο άρθρο 14,
εφαρμόζονται οι δυσμενέστεροι, κατά περίπτωση, όροι
δόμησης.
Άρθρο 11
Μέγιστο ύψος κτιρίων -
μέγιστος αριθμός ορόφων
Α. Στη Ζώνη Α του οικισμού καθορίζεται μέγιστο ύψος
κτιρίων και μέγιστος αριθμός ορόφων ως εξής:
1. Ο μέγιστος αριθμός ορόφων των κτιρίων ορίζεται σε
δύο (2), με δυνατότητα κατασκευής και τρίτου (3ου) ορό-
φου λόγω κλίσεως του εδάφους, χωρίς υπέρβαση του ΣΔ.
2. Το μέγιστο ύψος των κτιρίων ορίζεται σε επτά και
μισό (7,50) μ.
3. Σε περίπτωση προσθήκης καθ’ ύψος ορόφου σε νό-
μιμα υφιστάμενο κτίριο κατά τη 13.03.1981, ημερομηνία
δημοσίευσης του από 02.03.1981 π.δ., επιτρέπεται υπέρ-
βαση του μέγιστου ύψους των επτά και μισό (7,50) μ.
μέχρι ένα (1,00) μ.
Β. Στις Ζώνες Β και Β1 του οικισμού καθορίζεται μέγι-
στο ύψος κτιρίων και μέγιστος αριθμός ορόφων ως εξής:
1. Ο μέγιστος αριθμός ορόφων των κτιρίων ορίζεται
σε δύο (2). Σε περίπτωση που από το κατ’ άρθρο 19 Δελ-
τίο Αναγνώρισης του οικισμού προκύπτουν τριώροφα
κτίρια ως κυρίαρχος τύπος των κτισμάτων του, λόγω
κλίσεως εδάφους, είναι δυνατή, με τη σύμφωνη γνώμη
του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής, η κατασκευή και τρίτου
ορόφου, χωρίς υπέρβαση του ΣΔ.
2. Το μέγιστο ύψος των κτιρίων ορίζεται επτά και μισό
(7,50) μ. Κατ’ εξαίρεση, για τους πεδινούς οικισμούς το μέ-
γιστο ύψος κτιρίου μπορεί να ορίζεται στα οκτώ (8,00) μ.
Γ. Διατάξεις για όλες τις Ζώνες:
1. Το μέγιστο ύψος του κτιρίου μετράται από το ψηλό-
τερο σημείο της τομής του περιγράμματος της κάτοψης
του κτιρίου με το φυσικό ή το οριστικά διαμορφωμένο
έδαφος. Τo κτίριο δεν επιτρέπεται, λόγω κλίσης του εδά-
φους, να υπερβαίνει το μέγιστο ύψος των δέκα (10) μ. σε
οποιοδήποτε σημείο αυτού.
2. Η στάθμη οροφής τυχόν υπόγειου ορόφου δεν
δύναται να υπερβαίνει σε οποιοδήποτε σημείο το ένα
μέτρο και είκοσι εκατοστά (1,20) μ. από το φυσικό ή το
οριστικά διαμορφωμένο έδαφος.
3. Για τη διαμόρφωση των ακάλυπτων χώρων των
οικοπέδων επιτρέπονται μόνο οι απολύτως αναγκαίες
εκσκαφές, επί κεκλιμένου δε εδάφους επιτρέπεται η δια-
μόρφωση του οικοπέδου σε επίπεδα ελάχιστου πλάτους
πέντε (5) μ. με αναλημματικά τοιχία ή πρανή μέγιστου
ύψους ενός και μισού (1,50) μ.
4. Το ύψος των προβολών των όψεων του κτιρίου, μη
συμπεριλαμβανομένης της υπάρχουσας στέγης, σε αντί-
στοιχα κατακόρυφα επίπεδα διερχόμενα από την τομή
του περιγράμματος αυτού με το έδαφος, δεν μπορεί να
υπερβαίνει τα ανωτέρω κατά περίπτωση οριζόμενα. Σε
περίπτωση μη εξάντλησης της επιτρεπόμενης δόμησης
κατά τα ως άνω, επιβάλλεται η διάσπαση του κτιρίου σε
ανεξάρτητα κτίρια εντός του οικοπέδου.
5. Όταν η κλίση του οικοπέδου, στο τμήμα που χωρο-
θετείται το υπό ανέγερση κτίριο, είναι μεγαλύτερη από
είκοσι τοις εκατό (20%) και βρίσκεται στην κατωφέρεια
(κατάντη) της οδού, η προβολή της όψης του κτιρίου
πάνω από τη στάθμη της οδού δεν δύναται να υπερβαίνει
τα τέσσερα και μισό (4,50) μ. Στην περίπτωση που η φυ-
σική στάθμη του οικοπέδου στο όριο της οδού βρίσκεται
χαμηλότερα των τριών (3,00) μ. από τη στάθμη της οδού,
η προβολή της όψης του κτιρίου πάνω από τη στάθμη της
οδού δε δύναται να υπερβαίνει τα τρία (3,00) μ.
6. Προκειμένου περί τουριστικών καταλυμάτων, σε
οικόπεδα μεγαλύτερα των χιλίων (1.000) τ.μ., η κάλυψη
με ισόγειους όγκους κτιρίων μέγιστου ύψους τεσσάρων
(4,00) μ. είναι κατ’ ελάχιστον το τριάντα τοις εκατό (30%)
της πραγματοποιούμενης κάλυψης.
7. Πάνω από το καθοριζόμενο, σύμφωνα με τις προη-
γούμενες διατάξεις, μέγιστο επιτρεπόμενο ή υλοποιού-
μενο ύψος των κτιρίων επιτρέπονται:
α) Η κατασκευή στέγης ύψους έως δύο (2,00) μ. Η υπο-
χρέωση ή μη κατασκευής στέγης εξειδικεύεται για κάθε
οικισμό με το π.δ οριοθέτησης, αναλόγως των χαρακτη-
ριστικών αυτού,
β) οι κατασκευές που προβλέπονται στις παρ. 2
περ. β, στ και η και 3 περ. α και β του άρθρου 19 του
ν. 4067/2012,
γ) κτιστή δεξαμενή αποθήκευσης νερού, ύψους έως
ένα (1,00) μ.,
δ) απολήξεις κλιμακοστασίων με στάση ή μη ανελ-
κυστήρα στο δώμα (φυτεμένο ή μη) και φρεατίων
ανελκυστήρων αντίστοιχα, με τις ελάχιστες αναγκαίες
διαστάσεις και μέγιστο εξωτερικό ύψος δύο και μισό
(2,50) μ. Επί των απολήξεων, απαγορεύεται η τοποθέτη-
ση οποιασδήποτε κατασκευής ή εγκατάστασης,
ε) Στηθαία και κιγκλιδώματα ασφαλείας. Στηθαία ή
τμήματα στηθαίων του δώματος ή και της εγκιβωτισμέ-
νης στέγης δύνανται να αποτελούν ανεστραμμένες δο-
κούς του φέροντος οργανισμού του κτιρίου,
στ) Κατασκευές αντιθορυβικής προστασίας (ηχοπετά-
σματα) για την απόσβεση θορύβου των μηχανημάτων
κλιματισμού. Τοποθετούνται σε απόσταση τουλάχιστον
μισού (0,50) μ. από κάθε όψη του κτιρίου και έχουν μέ-
γιστο ύψος τρία και μισό (3,50) μ. με τη βάση στήριξής
τους. Στη Ζώνη Α του οικισμού, οι εν λόγω κατασκευές
επιτρέπονται μόνο σε κοινωφελή ή δημόσια κτίρια και
στις Ζώνες Β και Β1 του οικισμού, επιπροσθέτως και σε
ειδικά κτίρια.
8. Όλες οι κατασκευές πάνω από το μέγιστο επιτρε-
πόμενο ή υλοποιούμενο ύψος των κτιρίων αποτελούν
ένα ενιαίο αισθητικό σύνολο, δύναται να συνδέονται ή
να περιφράσσονται με ελαφρά ή διάτρητα στοιχεία, οι
θέσεις τους δε αποτυπώνονται υποχρεωτικά στις μελέτες
που συνοδεύουν την οικοδομική άδεια.
9. Με το π.δ. οριοθέτησης του οικισμού και για λό-
γους προστασίας του αρχιτεκτονικού χαρακτήρα του,
δύνανται να επιβάλλονται περιορισμοί στις κατασκευές
που επιτρέπονται κατά τις περ. 7 και 8 της παρ. Γ του
παρόντος.
Άρθρο 12
Γραμμή δόμησης - Θέση κτιρίου στο οικόπεδο -
Οικοδομησιμότητα
Α. Γραμμή Δόμησης
1. Στη Ζώνη Α του οικισμού:
α. Για να είναι οικοδομήσιμο το οικόπεδο, πρέπει να
έχει πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο,
β. ως γραμμή δόμησης νοείται η εν τοις πράγμασι υφι-
στάμενη. Το κτίριο τοποθετείται επ’ αυτής ή και εσώτερα
αυτής,
γ. στις περιπτώσεις που δεν υφίσταται συμπαγής ανά-
πτυξη του πολεοδομικού μετώπου επί του προσώπου
των οικοπέδων προς τον κοινόχρηστο χώρο, σε οικόπε-
δα εμβαδού ίσου ή μεγαλύτερου των πεντακοσίων (500)
τ.μ. το κτίριο τοποθετείται σε υποχώρηση τουλάχιστον
τεσσάρων (4,00) μ. από το πρόσωπο αυτών.
2. Στις Ζώνες Β και Β1 του οικισμού:
α. Για να είναι οικοδομήσιμο το οικόπεδο, πρέπει να
έχει πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο πλά-
τους τουλάχιστον τεσσάρων (4,00) μ. Όπου το πλάτος
υπολείπεται των τεσσάρων (4,00) μ., προκειμένου να
καταστεί οικοδομήσιμο, τίθεται με συμβολαιογραφική
πράξη σε κοινή χρήση λωρίδα αυτού τόση ώστε, από
το πρόσωπο του εναπομένοντος οικοπέδου μέχρι τον
άξονα του κοινόχρηστου χώρου, να επιτυγχάνεται πλά-
τος τουλάχιστον δύο (2,00) μ. Αντίγραφο της ως άνω
συμβολαιογραφικής πράξης κοινοποιείται με απόδειξη
στον οικείο Δήμο, ο οποίος υποχρεούται να τηρεί σχετικό
αρχείο των παραχωρημένων λωρίδων, προς ενημέρωση
του δικτύου κοινόχρηστων χώρων του οικισμού. Από την
ανωτέρω ρύθμιση εξαιρούνται τμήματα του οικοπέδου
που καταλαμβάνονται από υφιστάμενες οικοδομές,
β. το κτίριο τοποθετείται κατά την κύρια όψη του, είτε
ολόκληρη, είτε κατά τμήμα της, επί της γραμμής δόμη-
σης, όπως αυτή διαμορφώνεται με την εφαρμογή των
διατάξεων της προηγουμένης παραγράφου ή και εσώ-
τερα αυτής,
γ. σε οικόπεδα ίσα ή μεγαλύτερα των πεντακοσίων
(500) τ.μ. εντός της Ζώνης Β και ειδικότερα στις περιπτώ-
σεις που δεν υφίσταται συμπαγής ανάπτυξη του πολε-
οδομικού μετώπου επί του προσώπου των οικοπέδων
προς τον κοινόχρηστο χώρο, το κτίριο τοποθετείται σε
υποχώρηση δύο και μισό (2,50) μ. τουλάχιστον από το
πρόσωπο αυτών,
δ. σε οικόπεδα ίσα ή μεγαλύτερα των πεντακοσίων
(500) τ.μ. εντός της Ζώνης Β1 και ειδικότερα στις περι-
πτώσεις που δεν υφίσταται συμπαγής ανάπτυξη του πο-
λεοδομικού μετώπου επί του προσώπου των οικοπέδων
προς τον κοινόχρηστο χώρο, το κτίριο τοποθετείται σε
υποχώρηση τεσσάρων (4,00) μ. τουλάχιστον από το πρό-
σωπο αυτών.
3. Διατάξεις για όλες τις Ζώνες:
α. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν ισχύουν
στις περιπτώσεις τμημάτων του οικισμού που διαθέτουν
εγκεκριμένο σχέδιο,
β. διατάξεις περί ελάχιστων αποστάσεων δόμησης για
την ασφάλεια της υπεραστικής συγκοινωνίας δυσμενέ-
στερες από τις καθοριζόμενες στο παρόν άρθρο, κατι-
σχύουν των διατάξεών του,
γ. για λόγους κυκλοφοριακούς, μετά από σχετική
γνωμοδότηση του οικείου Δημοτικού Συμβουλίου,
γνωμοδότηση του οικείου ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α. και απόφαση του
Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, δύναται να
επιβάλλεται η τοποθέτηση του κτιρίου κατά την κύρια
όψη του σε υποχώρηση από την ως άνω γραμμή δόμη-
σης, στο σύνολο ή σε τμήμα του. Στην περίπτωση που
τμήμα του οικοπέδου, κατ’ εφαρμογή των ανωτέρω, απο-
δίδεται σε κοινή χρήση για διευκόλυνση της κυκλοφο-
ρίας, δεν επηρεάζονται η αρτιότητα και ο υπολογισμός
των πολεοδομικών μεγεθών αυτού, η δε αποδιδόμενη
έκταση συμπεριλαμβάνεται στο δίκτυο κοινόχρηστων
χώρων του οικισμού με ενημέρωση του αρχείου της
περ. α της παρ. 2 της ενότητας υπό στοιχείο Α του πα-
ρόντος άρθρου,
δ. κατά τη διαδικασία οριοθέτησης του οικισμού, μετά
από γνωμοδότηση του οικείου Δήμου και αιτιολογημένη
γνωμοδότηση του οικείου ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α., είναι δυνατόν να
ορίζεται ελάχιστη απόσταση των κτιρίων από το όριο
των υφιστάμενων κοινόχρηστων χώρων ή από τον άξο-
να της οδού διαφορετική από εκείνη που ορίζεται στις
ανωτέρω περιπτώσεις του παρόντος άρθρου είτε για
ολόκληρο τον οικισμό είτε για τμήμα του είτε και για
μεμονωμένη περίπτωση, εφόσον κρίνεται αναγκαίο για
λόγους κυκλοφοριακούς, περιβαλλοντικούς, αρχιτεκτο-
νικούς και προστασίας εν γένει της φυσιογνωμίας του
οικισμού,
ε. κατά την οριοθέτηση του οικισμού και μόνο στις
Ζώνες Β και Β1, είναι δυνατό να καθορίζεται για την
εφαρμογή της περ. α της περ. 2 της παρ. Α του παρόντος
άρθρου, πλάτος κοινόχρηστου χώρου μεγαλύτερο των
τεσσάρων (4,00) μ. και έως οκτώ (8,00) μ., εφόσον αυτό
επιβάλλεται για λόγους κυκλοφοριακούς, περιβαλλο-
ντικούς, αρχιτεκτονικούς και προστασίας εν γένει της
φυσιογνωμίας του οικισμού. Η εφαρμογή της παρούσας
διάταξης είναι δυνατή και μετά την οριοθέτηση του οι-
κισμού, τηρουμένης της διαδικασίας της ως άνω περ. γ.
Β. Θέση κτιρίου στο οικόπεδο
Το κτίριο τοποθετείται ελεύθερα εντός του οικοπέδου,
τηρουμένων των ρυθμίσεων περί γραμμής δόμησης.
Όπου το κτίριο δεν εφάπτεται στα πλάγια ή και τα πίσω
όρια του οικοπέδου, επιβάλλεται υποχρεωτική από-
σταση τουλάχιστον δύο και μισό (2,5) μ. από αυτά. Η
απόσταση μεταξύ ανεξάρτητων κτιρίων εντός του ίδιου
οικοπέδου ορίζεται σε δύο και μισό (2,5) μ. τουλάχιστον.
Άρθρο 13
Γραμμή δόμησης παραλιακών οικισμών
Στους παραλιακούς οικισμούς και σε ό,τι αφορά στη
γραμμή δόμησης αυτών προς την θάλασσα, ως «διαμορ-
φωμένη γραμμή δόμησης» νοείται εκείνη που διαμορ-
φώθηκε από κτίσματα νομίμως υφιστάμενα ή ανεγερ-
θέντα με βάση οικοδομική άδεια, αλλά και κτίσματα και
κατασκευές τα οποία έχουν νομιμοποιηθεί ή εξαιρεθεί
της κατεδάφισης, σύμφωνα με τις οικείες κατά περίπτω-
ση διατάξεις, εξαιρουμένων των αυθαίρετων επεκτάσε-
ων με πέργκολες και άλλες συναφείς κατασκευές προς
τη θάλασσα. Ειδικότερα ισχύουν τα εξής:
1. Στα παραλιακά οικόπεδα, το κτίριο τοποθετείται σε
απόσταση τουλάχιστον δεκαπέντε (15,00) μ. από την
καθορισμένη, κατά τις ισχύουσες διατάξεις, γραμμή αιγι-
αλού και οπωσδήποτε μετά τη γραμμή παραλίας, εφόσον
έχει καθοριστεί. Στην περίπτωση που η γραμμή δόμησης
είναι διαμορφωμένη σε απόσταση μεγαλύτερη των δε-
καπέντε (15,00) μ. από τη γραμμή αιγιαλού, η οικοδομή
τοποθετείται επ’ αυτής ή και εσώτερα αυτής.
2. α) Όπου υφίσταται εν τοις πράγμασι διαμορφωμέ-
νη γραμμή δόμησης, η οποία εντοπίζεται σε απόσταση
μικρότερη των δεκαπέντε (15,00) μ. από τη γραμμή αιγι-
αλού και εκτός της ζώνης παραλίας, η οικοδομή δύναται
να τοποθετείται επί της γραμμής δόμησης που καθορί-
ζεται, κατόπιν σχετικής μελέτης, με το π.δ. της οριοθέ-
τησης του οικισμού ή με αυτοτελές π.δ., με πρόταση του
Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
β) Στην ως άνω περ. α, ο καθορισμός γραμμής δό-
μησης, περιλαμβάνει και τον καθορισμό και την απο-
τύπωση κοινόχρηστων διόδων, πλάτους τουλάχιστον
τεσσάρων (4,00) μ., που συνδέουν το εσωτερικό δίκτυο
κοινόχρηστων χώρων του οικισμού με τη ζώνη παρα-
λίας, σε αποστάσεις μεταξύ τους που προσδιορίζονται
κατά περίπτωση, αναλόγως του πολεοδομικού ιστού
του οικισμού. Οι αποδιδόμενες σε κοινή χρήση λωρί-
δες των οικοπέδων για τη δημιουργία των ανωτέρω δι-
όδων προσμετρούνται στο απομειούμενο εμβαδόν των
οικοπέδων για την αρτιότητα και τον υπολογισμό των
λοιπών πολεοδομικών τους μεγεθών. Για την απόδοση
σε κοινή χρήση λωρίδων των οικοπέδων κατά τα ανω-
τέρω, συντάσσεται σχετική συμβολαιογραφική πράξη
με επισπεύδοντα τον ενδιαφερόμενο ιδιοκτήτη ή τον
Δήμο, κατά περίπτωση, αντίγραφο της οποίας καταχω-
ρίζεται υποχρεωτικά σε σχετικό αρχείο παραχωρημένων
λωρίδων, προς ενημέρωση του δικτύου κοινόχρηστων
χώρων του οικισμού. Σε περίπτωση μη συναίνεσης ή
αγνώστου ιδιοκτήτη για την παραχώρηση της ως άνω
λωρίδας προς υλοποίηση των εν λόγω κοινόχρηστων
διόδων, ο επισπεύδων Δήμος μεριμνά για την κίνηση της
διαδικασίας αναγκαστικής απαλλοτρίωσης της έκτασης
της διόδου σύμφωνα με τις διατάξεις του κώδικα περί
αναγκαστικών απαλλοτριώσεων. Στην τελευταία περί-
πτωση, η λωρίδα που καταλαμβάνεται δεν προσμετράται
στον εμβαδόν του οικοπέδου από το οποίο αφαιρείται,
προκειμένου για την αρτιότητα και τον υπολογισμό των
λοιπών πολεοδομικών του μεγεθών. Από την ανωτέρω
ρύθμιση για τον καθορισμό κοινόχρηστων διόδων εξαι-
ρούνται τμήματα του οικοπέδου που καταλαμβάνονται
από νομίμως υφιστάμενες οικοδομές, κατά το πρώτο
εδάφιο του παρόντος. Η υλοποίηση των διόδων εκτε-
λείται με ευθύνη και δαπάνη του Δήμου.
3. Κατ’εξαίρεση της περ. 8 της παρ. Α του άρθρου 6,
στην περίπτωση που η διαμορφωμένη γραμμή δόμησης,
όπως ορίζεται ανωτέρω, ή τμήμα αυτής εμπίπτει εντός
της καθορισμένης ζώνης παραλίας, για την οποία δεν
έχει συντελεσθεί η σχετική απαλλοτρίωση, όπου απαι-
τείται, επανακαθορίζεται η γραμμή παραλίας και με βάση
αυτήν καθορίζεται η γραμμή δόμησης με π.δ., καθώς
και εφαρμόζονται τα οριζόμενα στην παρ. 2. Για την έκ-
δοση οικοδομικής άδειας ή έκδοση άλλης πράξης που
σχετίζεται με τη δόμηση των ακινήτων που εντοπίζονται
εντός της ζώνης παραλίας, απαιτείται προηγουμένως
ο επανακαθορισμός αυτής, προκειμένου η οριογραμ-
μή της παραλίας να μην υπερβαίνει τη διαμορφωμένη
γραμμή δόμησης κατά τα οριζόμενα στην παρ. 5 του
άρθρου 7 του ν. 2971/2001 σε συνδυασμό με την παρ. 1
του άρθρου 5 του ν. 5092/2024.
4. Στη Ζώνη Α όλων των παραλιακών οικισμών, ο ως
άνω καθορισμός κοινόχρηστων διόδων είναι δυνητικός
και εξετάζεται κατά περίπτωση, βάσει της πολεοδομικής
συγκρότησης του παράκτιου μετώπου του οικισμού.
5. Νομίμως υφιστάμενα κτίσματα που βρίσκονται
εντός της εδαφικής λωρίδας που ορίζεται από τη γραμ-
μή δόμησης και τη γραμμή παραλίας, επιτρέπεται να
επισκευάζονται μόνο για λόγους χρήσης, υγιεινής και
ασφάλειας.
6. Με έκδοση π.δ., μετά από γνωμοδότηση του Δή-
μου και σύμφωνη γνώμη του ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α. ή του αρμόδιου
ΚΕ.ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α. στην περίπτωση παραδοσιακών οικισμών,
είναι δυνατόν να καθορίζεται γραμμή δόμησης διαφο-
ρετική από αυτήν που προκύπτει από την εφαρμογή
των ανωτέρω.
7. Η περίφραξη των οικοπέδων που έχουν πρόσωπο προς τη θάλασσα τοποθετείται επί της καθορισμένης γραμμής παραλίας.
Άρθρο 14
Χρήσεις γης
Με το π.δ. οριοθέτησης του οικισμού, εντός των Ζωνών του και μέχρι την πολεοδόμηση αυτού, επιτρέπεται να καθορίζονται οι κατωτέρω χρήσεις γης, οι οποίες δύνανται, ανά κατηγορία και περίπτωση οικισμού, να ορίζονται είτε στο σύνολό τους είτε σε μέρος αυτών, με βάση τη φυσιογνωμία του, τα ειδικότερα χαρακτηριστικά του, την προστασία του και τις προβλέψεις υπερκείμενου σχεδιασμού. Ειδικά στην περίπτωση παραδοσιακού οικισμού, για τον καθορισμό των χρήσεων γης απαιτείται
εξειδίκευση των κατά τα κατωτέρω επιτρεπόμενων χρήσεων γης και ειδική τεκμηρίωση στο πλαίσιο της μελέτης οριοθέτησης, με σκοπό την ανάδειξη της ιδιαίτερης ιστορικής, πολεοδομικής, αρχιτεκτονικής, λαογραφικής, κοινωνικής και αισθητικής φυσιογνωμίας του καθώς και την αποτροπή αλλοίωσής του. Ειδικότερα, επιτρέπεται να καθορίζονται οι εξής χρήσεις γης, σύμφωνα με το άρθρο 16 του π.δ. 59/2018:
Α. Στη Ζώνη Α του οικισμού:
α. (1) Κατοικία.
β. (2) Κοινωνική πρόνοια.
γ. (3) Εκπαίδευση: Επιτρέπονται μόνο Νηπιαγωγεία (3.1), Πρωτοβάθμια (3.2) Δευτεροβάθμια (3.3) και Ειδική
εκπαίδευση (3.5).
δ. (4.1) Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (κατηγορίες Α1, Α2, Β1, Δ, Ε1).
ε. (5) Θρησκευτικοί χώροι.
στ. (6) Πολιτιστικές εγκαταστάσεις.
ζ. (7) Διοίκηση τοπικής κλίμακας.
η. (8.1) Πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας χωρίς νοσηλεία.
θ. (10.1) Εμπορικά καταστήματα και (10.2) Καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, συνολικής επιφάνειας δόμησης έως εκατόν πενήντα (150) τ.μ. ανά οικόπεδο.
ι. (11) Γραφεία, συνολικής επιφάνειας δόμησης έως διακόσια (200) τ.μ. ανά οικόπεδο.
ια. (12) Εστιατόρια, συνολικής επιφάνειας δόμησης έως διακόσια (200) τ.μ. ανά οικόπεδο.
ιβ. (13) Αναψυκτήρια, συνολικής επιφάνειας δόμησης έως εκατόν πενήντα (150) τ.μ. ανά οικόπεδο.
ιγ. (15) Τουριστικά καταλύματα μέχρι πενήντα (50) κλίνες.
ιδ. (22) Επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης που συνδέονται με την άσκηση παραδοσιακών δραστηριοτήτων οικισμού και προϊόντων που εξάγονται, τα οποία δεν επιβαρύνουν τη λειτουργία του οικισμού.
ιε. (30) Γωνιές ανακύκλωσης και μικρά πράσινα σημεία.
ιστ. (48) Κατασκευές σε δημόσιους κοινόχρηστους χώρους κατά το άρθρο 20 του ν. 4067/2012, με την εξαίρεση της παρ. 5 αυτού.
Β. Στις Ζώνες Β και Β1 του οικισμού:
α. (1) Κατοικία.
β. (2) Κοινωνική πρόνοια.
γ. (3) Εκπαίδευση: Επιτρέπονται μόνο Νηπιαγωγεία (3.1), Πρωτοβάθμια (3.2) Δευτεροβάθμια (3.3) και Ειδική
εκπαίδευση (3.5).
δ. (4.1) Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (κατηγορίες Α1, Α2, Β1, Δ, Ε1).
ε. (5) Θρησκευτικοί χώροι.
στ. (6) Πολιτιστικές εγκαταστάσεις.
ζ. (7) Διοίκηση τοπικής κλίμακας.
η. (8.1) Πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας χωρίς νοσηλεία.
θ. (10.1) Εμπορικά καταστήματα και (10.2) Καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών μέχρι εκατόν πενήντα (150) τ.μ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο και (10.3) υπεραγορές μέχρι τριακόσια (300) τ.μ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο.
ι. (11) Γραφεία μέχρι τριακόσια (300) τ.μ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο.
ια. (12) Εστιατόρια μέχρι τριακόσια (300) τ.μ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο.
ιβ. (13) Αναψυκτήρια μέχρι εκατόν πενήντα (150) τ.μ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο.
ιγ. (15) Τουριστικά καταλύματα μέχρι εκατό (100) κλίνες.
ιδ. (20) Αποθήκες χαμηλής όχλησης, μέχρι τριακόσια (300) τ.μ. συνολικής επιφάνειας, εξαιρουμένων των αποθηκών με κωδικό (20.1).
ιε. (22) Επαγγελματικά εργαστήρια (άρθρο 17 του ν. 3982/2011, Α’143).
ιστ. (30) Γωνιές ανακύκλωσης και μικρά πράσινα ση-
μεία.
ιζ. (48) Κατασκευές σε δημόσιους κοινόχρηστους χώ-
ρους κατά το άρθρο 20 του ν. 4067/2012.
Γ. Με το π.δ. της οριοθέτησης μπορεί να καθορίζονται
εντός της Ζώνης Β1 του οικισμού, με βάση τα ειδικότε-
ρα χαρακτηριστικά και τη φυσιογνωμία του, πέραν των
επιτρεπόμενων χρήσεων, και οι εξής:
α. (16.1) Στάθμευση αυτοκινήτων μέχρι 3,5 τόνους κοι-
νής χρήσης, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων.
β. (17) Πρατήρια παροχής καυσίμων και ενέργειας.
γ. (18) Πλυντήρια, λιπαντήρια αυτοκινήτων.
δ. (19.1) Συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων συνήθων
οχημάτων (συμπεριλαμβάνονται μοτοσικλέτες και μο-
τοποδήλατα) μέχρι 3,5 τόνους μικτού φορτίου ή δυνα-
τότητα μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων.
ε. (24.1) Γεωργικές, δασικές, κτηνοτροφικές, αλιευτικές
και λοιπές αγροτικές εκμεταλλεύσεις και (24.2) γεωργικές
αποθήκες και λοιπές εγκαταστάσεις αγροτικού τομέα.
στ. (26) Εγκαταστάσεις Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
ζ. (34) Εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας
(φωτοβολταϊκά).
η. (21.Α) Κέντρα Δεδομένων και τεχνολογικής υποστή-
ριξης επιχειρήσεων και λοιπές συνοδευτικές δραστηρι-
ότητες (Data Centres).
θ. (36.Α) Κέντρα Περίθαλψης Ειδών Άγριας Πανίδας
(ΚΕΠΕΑΠ).
ι. (41) Eγκαταστάσεις προσωρινής υποδοχής και φιλο-
ξενία προσφύγων μέχρι εκατό (100) ατόμων.
Για τις εν λόγω χρήσεις εφαρμόζονται οι όροι δόμησης
των περ. 1 και 2 υποπερ. γ της παρ. Β του άρθρου 10.
Δ. Διατάξεις για όλες τις Ζώνες
1. Εκτός του ορίου του οικισμού και σε απόσταση έως
και πεντακοσίων (500) μ. περιμετρικά αυτού, απαγορεύ-
εται η ανέγερση βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκα-
ταστάσεων κατηγορίας Α της παρ. 1 του άρθρου 1 του
ν. 4014/2011 (Α’ 209), όπως εξειδικεύεται με τις εκάστοτε
ισχύουσες σχετικές κανονιστικές ρυθμίσεις, και εν γένει
οχλουσών εγκαταστάσεων.
2. Με απόφαση του Γραμματέα Αποκεντρωμένης Δι-
οίκησης, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερ-
νήσεως, μετά από γνώμη του οικείου δημοτικού ή κοι-
νοτικού συμβουλίου, γνωμοδότηση του ΚΕ.ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α.
και γνώμη της αρμόδιας Υπηρεσίας του Υπουργείου
Ανάπτυξης που πρέπει να διατυπωθεί σε προθεσμία
είκοσι (20) ημερών από την υποβολή του ερωτήματος,
είναι δυνατόν:
α) Για οικισμούς τουριστικούς ή αξιόλογους ή συνεκτι-
κούς ή περιαστικούς να καθορίζεται πλάτος ζώνης μεγα-
λύτερο από πεντακόσια (500) μ. και έως χίλια (1.000) μ.,
β) για τους μη δυναμικούς οικισμούς το πλάτος της
ζώνης να μειώνεται μέχρι τα διακόσια (200) μ. σε όλη την
περίμετρο του οικισμού ή σε τμήμα αυτής,
γ) για όλους τους οικισμούς να καθορίζεται γραφικά
ζώνη ποικίλου πλάτους, όταν η εφαρμογή των παραπάνω
αποστάσεων δεν είναι δυνατή (μικρή απόσταση μεταξύ
των οικισμών-απαγορευτικό ανάγλυφο κ.ά.) και επιβάλ-
λεται για τις ανάγκες χωροθέτησης της βιομηχανίας.
Για την εφαρμογή των υποπερ. β και γ, ελέγχεται υπο-
χρεωτικά και η απόσταση από τη Ζώνη Α του οικισμού, η
οποία δεν επιτρέπεται να είναι μικρότερη της οριζόμενης
στην περ. 1.
3. Σε κάθε περίπτωση ελέγχεται υποχρεωτικά η από-
σταση από τη Ζώνη Α του οικισμού, η οποία δεν επιτρέ-
πεται να είναι μικρότερη της οριζόμενης στην περ. 1.
4. Εντός των αποστάσεων της περ. 1, επιτρέπεται ο εκσυγχρονισμός και η επέκταση των υφιστάμενων κτιριακών και λοιπών εγκαταστάσεων δικτύων κοινής ωφέλειας. Επιτρέπεται, επίσης, ο εκσυγχρονισμός και η επέκταση των υφιστάμενων βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων, οι οποίες ιδρύθηκαν και λειτουργούν σε εφαρμογή διατάξεων που ίσχυαν κατά τον χρόνο ίδρυσής τους, τηρουμένων των προϋποθέσεων και προδιαγραφών του σχετικού θεσμικού πλαισίου.
Άρθρο 15
Ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης
Οι ειδικοί όροι δόμησης των οικισμών καθορίζονται με το π.δ. οριοθέτησης οικισμού στο πλαίσιο ΤΠΣ, ΕΠΣ ή αυτοτελούς π.δ.
Α. Τρόπος καθορισμού ειδικών όρων.
1. Για τον καθορισμό των ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης των οικισμών, απαιτείται η συμπλήρωση Δελτίου Αναγνώρισης του οικισμού, όπως περιγράφεται στο άρθρο 19. Κατά την αναγνώριση, καταγράφεται ο κυρίαρχος αρχιτεκτονικός τύπος των προϋφισταμένων του 1985 κτισμάτων του οικισμού, η πολεοδομική του διάρθρωση και εν γένει η φυσιογνωμία του, καθώς και λαογραφικά και πολιτιστικά στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν.
2. Ως κυρίαρχος τύπος των κτισμάτων και των κατασκευών (π.χ. λιθόστρωτα, κρήνες κ.λπ.), θεωρείται ο πλέον διαδεδομένος ή αντιπροσωπευτικός τύπος στον οικισμό. Κτίριο μεμονωμένο, έστω και πολύ αξιόλογο, δεν εκφράζει τον κυρίαρχο τύπο.
Β. Περιεχόμενο των ειδικών όρων δόμησης.
Οι ειδικοί όροι δόμησης αφορούν, κατ’ αρχήν, όλες τις κατηγορίες οικισμών:
1. Απλοί οικισμοί: στην περίπτωση οικισμού, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως απλός, με το π.δ. οριοθέτησης δύναται να καθορίζονται ειδικοί όροι δόμησης που αφορούν:
α) Στον τρόπο κάλυψης των κτιρίων και, σε περίπτωση στέγης, στην επικάλυψη κατά το υλικό και το χρώμα του
υλικού αυτού (π.χ. τύπος κεραμιδιού, χρώμα),
β) στο χρώμα των όψεων του κτιρίου,
γ) στους ανοιχτούς εξώστες ως προς τη θέση τους στις όψεις του κτιρίου, το πλάτος και το μήκος τους,
δ) στα στηθαία ή κιγκλιδώματα εξωστών, εξωτερικών κλιμάκων και δωμάτων ως προς το υλικό κατασκευής τους,
ε) στις αναλογίες των εξωτερικών ανοιγμάτων,
στ) στην αναλογία κενών και πλήρων των όψεων,
ζ) στον τύπο και τον χρωματισμό της περίφραξης του οικοπέδου.
2. Ενδιαφέροντες οικισμοί: με το π.δ. οριοθέτησης οικισμού, δύναται να καθορίζονται ειδικοί όροι δόμησης επιπροσθέτως των αναφερομένων στην παρ. 1 που αφορούν:
α) Στα εμφανή υλικά των όψεων του κτιρίου,
β) στη διαμόρφωση του υπέρθυρου (πρέκι) των εξωτερικών ανοιγμάτων,
γ) στο υλικό κατασκευής, τον τύπο και το χρώμα των εξωτερικών ανοιγμάτων.
3. Αξιόλογοι οικισμοί: οι ειδικοί όροι δόμησης επιβάλλουν την τήρηση όλων των επικρατούντων χαρακτηριστικών του κατ’ άρθρο 19 Δελτίου Αναγνώρισης του οικισμού.
Το π.δ. οριοθέτησης του οικισμού δύναται να προβλέψει ότι, κατά την έκδοση οικοδομικών αδειών, απόκλιση από τα ανωτέρω είναι δυνατή μόνο μετά από έγκριση του οικείου Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 7 παρ. 1 περ. ε του ν. 4495/2017 (Α’ 167).

ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΒΥΡΩΝ βρίσκεται στο νούμερο 38 της οδού Αιόλου. Πιθανότατα χτίστηκε το 1839 και αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της αρχιτεκτονικής των κτιρίων του νεοσύστατου ελληνικού κράτους που σώζονται μέχρι σήμερα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Λίγο νωρίτερα, το 1833, εμφανίστηκε στην τοπογραφία της Αθήνας, όπως καταγράφει το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ), η «Αιολική οδός». Είναι ο δρόμος ο οποίος την περίοδο 1840-1860 θα φιλοξενήσει τα καλύτερα και τα περισσότερα ξενοδοχεία της Αθήνας. Ανάμεσα σ’ αυτά και το ξενοδοχείο Βύρων.  
Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα κτίρια της πόλης και η αποκατάστασή του «είναι μια πρόκληση και παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον», λέει στη LiFO ο Δημήτρης Σταθόπουλος, ιδιοκτήτης της εταιρείας ARDH Ι.Κ.Ε. - Architecture Reuse Development Heritage.
Ένα κτίριο-έργο τέχνης
Η εταιρεία του Δημήτρη Σταθόπουλου έχει νοικιάσει το κτίριο για 49 χρόνια από το Ίδρυμα Γεωργίου και Ειρήνης Χατζηκώστα, στην κυριότητα του οποίου βρίσκεται το ξενοδοχείο Βύρων, με την υποχρέωση της πλήρους αποκατάστασης. Ο επικεφαλής της ARDH Ι.Κ.Ε., μηχανολόγος μηχανικός με ειδικές μεταπτυχιακές σπουδές στη διοίκηση επιχειρήσεων αλλά και στη διαχείριση μνημείων, μας λέει ότι το βασικό αντικείμενο της επιχειρηματικής του δραστηριότητας «είναι η αποκατάσταση κτιρίων τα οποία έχουν μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον».
Το ξενοδοχείο Βύρων δεν αποτελεί εξαίρεση. Κάθε άλλο. Το 1980 το κτίριο χαρακτηρίστηκε διατηρητέο από το υπουργείο Πολιτισμού. Θεωρείται έργο τέχνης επειδή «συνιστά μια ενδιαφέρουσα μορφή του 19ου αιώνα και ιστορικό κτίριο γιατί αποτελεί ένα αξιόλογο οικοδόμημα, ιδιαίτερα σημαντικό για την ιστορία της αρχιτεκτονικής της πόλεως των Αθηνών», όπως αναφέρει η μελέτη. Το project σήμερα βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της αδειοδότησης, καθώς αναμένεται η τελική έγκριση της μελέτης από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων.
Ένα hôtel de charme στην Αιόλου
Όταν ολοκληρωθεί η αποκατάσταση, θα λειτουργήσει ως μικρό ξενοδοχείο, «μια χρήση συμβατή με τις χρήσεις και τις απαιτήσεις των σημερινών αναγκών της γειτονιάς», λέει ο Δ. Σταθόπουλος. Ένα μικρό ξενοδοχείο τύπου «hôtel de charme», ένας όρος που δεν αποτελεί επίσημη κατάταξη στον ξενοδοχειακό κλάδο, ο οποίος αφορά κυρίως μικρά ατμοσφαιρικά ξενοδοχεία που στεγάζονται σε ιστορικά κτίρια μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας, τα οποία έχουν αποκατασταθεί χωρίς να αλλοιωθούν τα μορφολογικά στοιχεία και η αρχιτεκτονική τους ταυτότητα. Μάλιστα, ακριβώς επειδή στην Αθήνα και στο ιστορικό κέντρο υπάρχουν πάρα πολλά κτίρια εξαιρετικής αρχιτεκτονικής και πολλά νεοκλασικά τα οποία καταρρέουν σιωπηλά, η αντιπρόταση όσων διαφωνούν με τη δημιουργία θηριωδών ξενοδοχειακών μονάδων είναι ακριβώς αυτή. Αυτά τα αξιόλογα κτίρια που μέρα με τη μέρα πεθαίνουν, ή κάποια εξ αυτών, θα μπορούσαν να μετατραπούν σε μικρά ξενοδοχεία (hôtel de charme), τα οποία είναι συμβατά με την κλίμακα της περιοχής και του μοναδικού αθηναϊκού ιστορικού τοπίου.
Ένα πονεμένο κτίριο: Από αστεροσκοπείο, ξενοδοχείο και μετά υφασματάδικο


Ο Δ. Σταθόπουλος μιλάει για ένα «πονεμένο κτίριο λόγω της εγκατάλειψης». Το 2019 κατέρρευσε ένα τμήμα του και τότε το Ίδρυμα Χατζηκώστα σε συνεργασία με το ΥΠ.ΠΟ. προχώρησε σε κάποιες εργασίες αποκατάστασης. Το κτίριο έχει μεγάλη και ενδιαφέρουσα ιστορία. Αν και είναι γνωστό ως ξενοδοχείο, η πρώτη του χρήση ήταν μετεωρολογικός σταθμός. Το τριώροφο κτίριο στη βορινή γωνία της πλατείας Αγίας Ειρήνης με την οδό Αιόλου ήταν αρχικά κατοικία. Σ’ αυτήν την κατοικία ο καθηγητής Πανεπιστημίου Γιάννης Βούρης είχε εγκαταστήσει παρατηρητήριο και μετεωρολογικό σταθμό από το 1839 ως το 1842, πριν δηλαδή λειτουργήσει το αστεροσκοπείο. Εκείνος ήταν που πρότεινε την ίδρυση αστεροσκοπείου στην Αθήνα, του οποίου έγινε ο πρώτος διευθυντής, διασφαλίζοντας σχετική δωρεά για τη λειτουργία του από τον Γιώργο Σίνα.
Από το 1878 μέχρι το 1974 το κτίριο λειτούργησε ως ξενοδοχείο. Η έλλειψη συντήρησης αλλά και το ανύπαρκτο επιχειρηματικό ενδιαφέρον για τέτοιου είδους επενδύσεις στην περιοχή εκείνη την εποχή το οδήγησαν στην παρακμή. Την τελευταία δεκαετία λειτούργησε ως ξενοδοχείο ημιδιαμονής. Το 1974 τού αφαιρέθηκε η άδεια από τον ΕΟΤ και έκτοτε η χρήση του περιορίστηκε στην εμπορική λειτουργία κάποιων καταστημάτων· για πολλά χρόνια στέγασε υφασματάδικα. Το 2019 έφυγε και η τελευταία εμπορική επιχείρηση φυτοφαρμάκων που στεγαζόταν στο ισόγειο, η οποία μετακόμισε σε άλλο κτίριο της ίδιας γειτονιάς. Ο επικεφαλής της ARDH Ι.Κ.Ε μάς εξηγεί ότι για τις ανάγκες των επεμβάσεων στο κτίριο θα ληφθούν υπόψη όλες οι χρονικές φάσεις της ιστορίας του: «Το έργο του προσδιορισμού της παρθενικής κατάστασης του κτιρίου καθίσταται εξαιρετικά δύσκολο καθώς σε όλη τη διάρκεια της ζωής του έχει υποστεί αλλαγές χρήσεων και σημαντικές μεταβολές των μορφολογικών του στοιχείων μέχρι τη μερική κατάρρευσή του και την εφαρμογή μέτρων προσωρινής αντιστήριξης», λέει.


Το τριώροφο κτίριο στη βορινή γωνία της πλατείας Αγίας Ειρήνης με την οδό Αιόλου ήταν αρχικά κατοικία. Φωτ.: Αρχείο Δ. Σταθόπουλου
«Το ακίνητο χτίστηκε με προδιαγραφές κατοικίας και μεταγενέστερα μετατράπηκε σε ξενοδοχείο, ενώ αργότερα φιλοξενούσε χρήσεις εμπορίου μέχρι την εγκατάλειψή του. Προσδιορίζονται για τις ανάγκες ανάλυσης των επεμβάσεων στο κτίριο τέσσερις διαφορετικές χρονικές φάσεις, οι οποίες χαρακτηρίζονται από τις αλλαγές χρήσεων και κατά συνέπεια τις αλλαγές μορφολογικών στοιχείων στο σώμα του ακινήτου. Η πρώτη φάση συμπεριλαμβάνει το χρονικό διάστημα 1839-1878, όταν το κτίριο ήταν κατοικία. Η δεύτερη φάση αφορά το χρονικό διάστημα 1878-1974, κατά το οποίο το κτίριο φιλοξενούσε στους ορόφους του το ξενοδοχείο με την επωνυμία “Βύρων”. Η τρίτη φάση συμπεριλαμβάνει το  διάστημα 1974-2019 κατά το οποίο στο κτίριο δραστηριοποιούνταν εταιρείες εμπορίου ρούχων. Τέλος, η τέταρτη φάση ορίζεται από το 2019-2024, μετά την τμηματική κατάρρευση και τις επεμβάσεις που έγιναν στο κτίριο ως σήμερα», προσθέτει.
«Θα διασωθούν όλο το αυθεντικό υλικό και τα αντικείμενα»
Από την ARDH Ι.Κ.Ε υπογραμμίζεται ότι όλες «οι επεμβάσεις για την αποκατάσταση και την ενίσχυση του κτιρίου θα γίνουν με γνώμονα την ανάδειξή του μορφολογικά, τυπολογικά και κατασκευαστικά». Μιλάνε για «εκτεταμένες επεμβάσεις που όμως θα δώσουν ζωή στο κτίριο και θα αναβιώσουν τη χρήση του με τον πιο σύγχρονο και μακροπρόθεσμο τρόπο» και διασαφηνίζουν ότι «οι νέες εγκαταστάσεις, κατασκευές και ενισχύσεις δεν θα επιβαρύνουν στατικά ή αισθητικά το κτίριο». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μαρμάρινη σκάλα της κεντρικής εισόδου που θα επισκευαστεί και θα διατηρηθεί.
Ο Δ. Σταθόπουλος μάς λέει ότι θα γίνει μεγάλη προσπάθεια να διατηρηθεί ο σημαντικός ζωγραφικός διάκοσμος: «Η αρχιτεκτονική πρόταση προσαρμόζεται στα ευρήματα του διακόσμου με στόχο τη μικρότερη επέμβαση και την ταυτόχρονη ανάδειξή του». Βρέθηκαν επίσης πολύ ωραία πόμολα, λάμπες, μεσόπορτες, κρεμάστρες: «Υπάρχουν αρκετά αντικείμενα που είναι ένα αυθεντικό υλικό και θέλουμε να τα διατηρήσουμε», λέει.
Η παθολογία του κτιρίου


Το κτίριο έχει πολλές φθορές, όπως συμβαίνει με όλες τις κτιριακές εγκαταστάσεις που για χρόνια μένουν χωρίς εργασίες συντήρησης.
Το κτίριο έχει πολλές φθορές, όπως συμβαίνει με όλες τις κτιριακές εγκαταστάσεις που για χρόνια μένουν χωρίς εργασίες συντήρησης. Ο Δ. Σταθόπουλος, επικαλούμενος στοιχεία της μελέτης, μας λέει ότι «η μελέτη των φθορών του συνόλου του κτιριακού όγκου έδειξε πως η κύρια αιτία πρόκλησής τους ήταν η διάβρωση που προήλθε από την εισχώρηση των όμβριων υδάτων στο κτίριο». Η εισχώρηση του νερού έγινε «από την περιοχή του αιθρίου άνωθεν του κεντρικού κλιμακοστασίου, από την πλάκα του βατού δώματος στον τρίτο όροφο (που είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του κεντρικού τμήματος του κτιρίου)».
Φανερή είναι επίσης και «η γήρανση των όψεων και οι ζημιές που προκλήθηκαν σε αυτές από περιβαλλοντικές συνθήκες κατά το πέρασμα των χρόνων. Η υγρασία με την πάροδο του χρόνου φαίνεται να έχει εισχωρήσει και στο εσωτερικό του κτιρίου όπου προκάλεσε σήψη σε πολλά ξύλινα μέλη της φέρουσας τοιχοποιίας αλλά και των ενδιάμεσων φερόντων πατοδοκών των πλακών». 
Επιπρόσθετα, «λόγω των σεισμών που έχουν πλήξει το κτίριο στη διάρκεια της ζωής του, των κατασκευαστικών παραλείψεων και ατελειών (έλλειψη κυρίως ισχυρών οριζόντιων διαζωμάτων), της περιβαλλοντικής δράσης, της παλαιότητας, αλλά και της χωρίς κεντρικό και συνολικό σχεδιασμό επισκευής και συντήρησης. Επιπρόσθετα, οι τοιχοποιίες παρουσιάζουν σημαντικές ρηγματώσεις με διαγώνιες και γραμμικές ρωγμές με σημαντικό εύρος σε κάποια σημεία. Εμφανίζονται πολλές φθορές επίσης στα κονιάματα και στα επιχρίσματα. Σε τμήματα των πεσσών της όψης αλλά και στην ενδιάμεση φέρουσα τοιχοποιία μεταξύ του Α' και Β' κτιριακού όγκου παρουσιάζονται ενδείξεις επικείμενης αστοχίας και απώλειας διατομής ή μάζας, ρηγματώσεις, αποκολλήσεις λίθων ή πλίνθων, διάκενα, ενώ εμφανίζονται πολλές φθορές στα κονιάματα και επιχρίσματα».


Όσον αφορά τα ξύλινα στοιχεία, η ανάδοχος εταιρεία αναφέρει ότι «οι δοκοί στο τμήμα της βόρειας πλευράς του πρώτου κτιριακού όγκου είναι σε καλή σχετικά κατάσταση. Σε αντίθεση με τους δοκούς στα τμήματα που περικλείουν το τμήμα του κτιρίου που κατέρρευσε, οι οποίοι φέρουν αρκετές αστοχίες λόγω της σήψης». Επιπλέον, «το κεντρικό κλιμακοστάσιο έχει καταρρεύσει στο τμήμα που οδηγεί στον Β' όροφο, ενώ στο τμήμα που οδηγεί στον Α' όροφο παρατηρούνται σημαντικές βλάβες που αφορούν κυρίως στα πατήματα και στα ρίχτια και λιγότερο στον φέροντα οργανισμό». Για την ξύλινη στέγη καταγράφεται ότι «η στέγη του Α' κτιριακού όγκου έχει αστοχήσει σχεδόν σε ποσοστό 70-80%, ενώ η στέγη του Β' κτιριακού όγκου φαίνεται να είναι σε μέτρια κατάσταση διατήρησης και πιθανολογείται ότι χρήζει επισκευής και τμηματικής αντικατάστασης».
Εφόσον το project προχωρήσει σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, ένα από τα παλαιότερα κτίρια της Αθήνας, το οποίο φέρει ένα σημαντικό φορτίο φθορών, θα αποδοθεί προς χρήση σε δύο χρόνια από σήμερα.  
Ντίνα Καράτζιου
πηγή lifo.gr
Άρθρο – παρέμβαση του Προέδρου του ΤΕΕ Γιώργου Στασινού με τίτλο: «Τι ισχύει με τα όρια των οικισμών» δημοσίευσε η εφημερίδα «Καθημερινή», στο πλαίσιο της δημόσιας συζήτησης που εξελίσσεται μετά τη δημοσίευση του ΠΔ 129/2025 του ΥΠΕΝ για την οριοθέτηση των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων (ΦΕΚ Δ 194/15.4.2025), τα προβλήματα αλλά και τις υπερβολές που αναδεικνύονται στο δημόσιο διάλογο.
Το άρθρο του Γιώργου Στασινού έχει ως εξής:
Τι ισχύει με τα όρια των οικισμών
Αναστάτωση έχει δημιουργηθεί μετά την έκδοση του προεδρικού διατάγματος σχετικά με τους κανόνες που θα πρέπει να εφαρμόζονται για την οριοθέτηση των οικισμών κάτω των 2000 κατοίκων στα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια, στα Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια και στις αυτοτελείς μελέτες οριοθέτησης οικισμών. Θα προσπαθήσω με απλά λόγια να απαντήσω στα βασικά ερωτήματα των πολιτών έτσι ώστε να σταματήσει η παραπληροφόρηση και ο λαϊκισμός σχετικά με ένα θέμα που αφορά σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες.
Κάθε οικισμός αποτελούνταν συνήθως από τρεις ζώνες. Το συνεκτικό τμήμα (είτε προϋφιστάμενο είτε μεταγενέστερο του 1923 ) ή αλλιώς το κέντρο του οικισμού, το διάσπαρτο τμήμα του οικισμού και το υπόλοιπο τμήμα (κατά κανόνα αραιοδομημένο) έως τα όρια του Νομάρχη.
Οι νέοι κανόνες που τέθηκαν από το ΣΤΕ ορίζουν ότι το υπόλοιπο τμήμα του οικισμού – αραιοδομημένο τμήμα θα αποτελεί εκτός σχεδίου περιοχή, δηλαδή θα βρίσκεται εκτός των ορίων του οικισμού.
Πότε θα συμβεί αυτό;
Όταν θα ολοκληρωθούν τα Τοπικά και Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια και θα γίνουν Προεδρικά Διατάγματα. Δηλαδή σίγουρα μετά από δύο χρόνια.
Μέχρι τότε πως θα εκδίδονται άδειες;
Θα εκδίδονται σύμφωνα με τις οριοθετήσεις των οικισμών που ισχύουν σήμερα δηλαδή με τα όρια που έχουν καθοριστεί από τις αποφάσεις Νομαρχών.
Θα αλλάξει κάτι σε όσους έχουν ακίνητα στο συνεκτικό τμήμα ή στο διάσπαρτο τμήμα;
Απολύτως τίποτα.
Υπάρχει κάποια λύση για να μην απομειωθεί η αξία της περιουσίας των πολιτών που έχουν ακίνητα στο αραιοδομημένο τμήμα του οικισμού;
Θα μπορούσε η κυβέρνηση να νομοθετήσει ορίζοντας το αραιοδομημένο τμήμα ως Περιοχή Ελέγχου Χρήσεων και να καθορίσει συγκεκριμένη αρτιότητα για να οικοδομηθεί πχ 1000 ή 2000 τμ και συγκεκριμένο συντελεστή δόμησης. Δηλαδή να είναι περιοχή εκτός των ορίων του οικισμού, αλλά που θα οικοδομείται με ευνοϊκότερους όρους από ότι στην εκτός σχεδίου περιοχή, εφόσον βέβαια υπάρχουν δρόμοι. Αυτό βέβαια θα είναι πάντα υπό την κρίση του ΣΤΕ όταν θα πρέπει να εγκρίνει τα ΤΠΣ και ΕΠΣ.
Το εναέριο αναβατόριο θα έχει δυο καμπίνες, που θα χωράει 15 άτομα η κάθε μία (10 καθήμενοι και 5 πέντε όρθιοι) ή δυο αμαξίδια ΑμεΑ με τους συνοδούς τους ή ένα φορείο ασθενοφόρου.Εγκρίθηκαν από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) οι οριστικές μελέτες (αρχιτεκτονική, στατική-αντισεισμική και γεωτεχνική) που αφορούν το έργο «Προμήθεια και εγκατάσταση αναβατορίου ατόμων για το Κάστρο της Μονεμβασίας».
Σύμφωνα με την αρχιτεκτονική μελέτη, θα υπάρχουν δυο σταθμοί, ο άνω και ο κάτω, και μόνο ένας πυλώνας ο οποίος θα τοποθετηθεί πίσω από το τείχος της 'Ανω Πόλης, κοντά στον σταθμό άφιξης. 
Ο κάτω σταθμός χωροθετείται σε σημείο που απέχει 150 μ. περίπου από την πύλη εισόδου της καστροπολιτείας, από την οποία, σύμφωνα με τους μελετητές, δεν θα είναι ορατός, ενώ η χωροθέτησή του θα είναι τέτοια ώστε το σκάμμα να είναι περιορισμένων διαστάσεων και η ένταξη στο περιβάλλον ομαλή. Αρμονικά θα εντάσσεται και ο σταθμός άφιξης (άνω), που θα έχει απόσταση από τον σταθμό εισόδου περίπου 120 μ. και δεν θα είναι ορατός από την ξηρά. 
Όπως επισήμαναν οι μελετητές, το σύνολο του έργου θα είναι ορατό μόνο από τη θάλασσα, ενώ από την ξηρά τα μόνα ορατά στοιχεία θα είναι ο πυλώνας και οι καμπίνες που θα αιωρούνται.
Το εναέριο αναβατόριο θα έχει δυο καμπίνες, που θα χωράει 15 άτομα η κάθε μία (10 καθήμενοι και 5 πέντε όρθιοι) ή δυο αμαξίδια ΑμεΑ με τους συνοδούς τους ή ένα φορείο ασθενοφόρου. Οι καμπίνες θα χρησιμοποιούνται από άτομα με αναπηρία και γενικά εμποδιζόμενα άτομα, καθώς και για έκτακτα περιστατικά ή και για μεταφορά υλικών. Την απόσταση των 120 μ. το αναβατόριο θα την καλύπτει σε λιγότερο από ένα λεπτό. Το έργο έχει χρονικό ορίζοντα υλοποίησης το τέλος του 2025.
Όπως έγινε επίσης γνωστό στη συνεδρίαση, παράλληλα με το εν λόγω έργο τρέχουν δυο υποέργα: Η αποκατάσταση μέρους της ανοδομής του αρχαίου τείχους που γειτνιάζει με τον άνω σταθμό και το οποίο έχει ολοκληρωθεί, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται το δίκτυο διαδρομών περιήγησης στην 'Ανω Πόλη που εκτελεί η Εφορεία Αρχαιοτήτων Λακωνίας και θα συνδεθεί με τον χώρο τερματισμού του αναβατορίου ώστε η πρόσβαση σε 'Ατομα με Αναπηρία ή Εμποδιζόμενα 'Ατομα να γίνεται απρόσκοπτα.
Στη συνεδρίαση του ΚΑΣ, παρεμβάσεις μέσω επιστολών έκαναν ο Σύλλογος Φίλων Μονεμβασίας που ζήτησε αναβολή του θέματος επειδή δεν είχαν γνώση της αρχιτεκτονικής μελέτης, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων που επισήμανε ότι το θέμα -που « βρίσκεται ήδη εκτός χρονοδιαγραμμάτων!»- εισάγεται προς συζήτηση εσπευσμένα, παρά «τις αντιδράσεις των πολιτών και της επιστημονικής κοινότητας», «την διαμαρτυρία της Europa Nostra» και «το ότι η υπόθεση εκκρεμεί στο ΣτΕ», καθώς και η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, που μεταξύ άλλων έκανε λόγο για «απειλή υποτίμησης της περιβαλλοντικής και πολιτιστικής αξίας του συνολικού χώρου» λόγω του τελεφερίκ.
Για το έργο, το οποίο χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης, έχει υπογραφεί Προγραμματική Σύμβαση μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού, του Δήμου Μονεμβασίας και του Αναπτυξιακού Οργανισμού «Πάρνωνας».
ered.gr
Παρά την εκρηκτική άνοδο που καταγράφει τα τελευταία χρόνια η ελληνική αγορά ακινήτων, πολυτελή και ιστορικά ακίνητα-φιλέτα σε διάφορες περιοχές της χώρας παραμένουν αναξιοποίητα. Πρόκειται για περιουσιακά στοιχεία που περιήλθαν στην κατοχή ισχυρών επιχειρηματιών και ξένων εταιρειών κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, συνοδευόμενα μάλιστα από φιλόδοξες εξαγγελίες ανάπτυξης, οι οποίες ωστόσο δεν υλοποιήθηκαν ποτέ.
Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν το ιστορικό κτίριο του ΟΤΕ στη Σταδίου, που ανήκει στον Θοδωρή Δουζόγλου, καθώς και το εμβληματικό ακίνητο στη συμβολή των οδών Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Μακρυγιάννη, ιδιοκτησίας του δισεκατομμυριούχου Ταχνούν μπιν Ζαγιέντ Αλ Ναϊάν -αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Την ίδια ώρα που ένα πέπλο ομίχλης κάλυψε τα μεγαλόπνοα σχέδια επενδυτών που φέρονται να άνηκαν στο εμιράτο του Κατάρ και οι οποίοι είχαν εξαγγείλει σημαντικές επενδύσεις στα νησιά του Ιονίου, οι οποίες ωστόσο δεν προχώρησαν.
Οι στάσιμες επενδύσεις του Δουζόγλου
Η πιο χαρακτηριστική, ωστόσο, περίπτωση ακινήτων-φιλέτων τα οποία παραμένουν αναξιοποίητα είναι αυτά που κατέχει ο ομογενής επιχειρηματίας Θεόδωρος Δουζόγλου, που κατοικεί μόνιμα σχεδόν τα τελευταία δέκα χρόνια στην Ελλάδα, μετοικώντας από τη Βενεζουέλα με την οικογένειά του. Ο εν λόγω επιχειρηματίας διατηρεί τέσσερα εμβληματικά ακίνητα, το Leto στη Μύκονο, το πρώην κτίριο του ΟΤΕ στην οδό Σταδίου, το «Πεντελικόν» στην Κηφισιά και το ξενοδοχείο Mistral, που βρίσκεται στο Μικρολίμανο Πειραιά.
Πρόσφατα, μάλιστα, υπήρχε κινητοποίηση για το Πεντέλικον, καθώς μέσω μιας έκθεσης εκτίμησης που δημοσιεύτηκε στο ΓΕΜΗ αναφερόταν ότι το ξενοδοχείο θα το διαχειρίζεται ο βρετανικός όμιλος Rocco Forte, γεγονός που προκάλεσε σύγχυση και ερωτηματικά. Η εταιρεία, ωστόσο, με ανακοίνωσή της προς αποκατάσταση της πραγματικότητας, επιβεβαίωσε ότι το ξενοδοχείο «Πεντελικόν» και το ξενοδοχείο που βρίσκεται στο Μικρολίμανο Πειραιά θα λειτουργήσουν υπό τη διαχείριση του διεθνούς ξενοδοχειακού ομίλου Hilton, στο πλαίσιο της σχετικής συμφωνίας που έχει συναφθεί.
Καμία εξέλιξη, ωστόσο, δεν υπάρχει και για το ακίνητο της οδού Σταδίου 15, όπου παλαιότερα στεγάζονταν οι εγκαταστάσεις του ΟΤΕ. Το κτίριο βρίσκεται στην καρδιά της Αθήνας, δίπλα στην Παλαιά Βουλή και το άγαλμα του Κολοκοτρώνη, απέναντι από την Τράπεζα της Ελλάδος. Όπως έχει δηλώσει στο παρελθόν ο επιχειρηματίας, στα σχέδιά του είναι να δημιουργήσει ένα ξενοδοχείο το οποίο θα διαφέρει απ’ όσα έχουν δημιουργηθεί. Παρόμοια σχέδια υπάρχουν για το αντίστοιχο ακίνητο στη Μύκονο, όπου και εκεί δεν φαίνεται ότι υπάρχουν νεότερα.
Οι επενδύσεις που δεν έγιναν ποτέ σε Ζάκυνθο και Οξυά 
Ούτε ένα τούβλο δεν μπήκε τελικά στις επενδύσεις που συνδέθηκαν με πρόσωπα που φέρονταν να σχετίζονται με τον πρώην εμίρη του Κατάρ, Αλ Θάνι, στα νησιά του Ιονίου. Η εταιρεία Pimana Α.Ε. προχώρησε το 2013 στην αγορά της Οξυάς, έναντι 5,6 εκατομμυρίων ευρώ, με φιλόδοξο στόχο να τη μετατρέψει στο πρώτο νησί αφιερωμένο στην τέχνη παγκοσμίως.
Το σχέδιο, που εκπονήθηκε από το αρχιτεκτονικό γραφείο του Στέλιου Αγιοστρατίτη, προέβλεπε τη δημιουργία οικισμών καλλιτεχνών, οι οποίοι θα ταξίδευαν στο νησί για να εκθέσουν τα έργα τους σε καλαίσθητους εκθεσιακούς χώρους. Παράλληλα, σχεδιάζονταν μουσεία, που θα λειτουργούσαν ως πόλοι έλξης για λάτρεις της τέχνης από κάθε γωνιά του κόσμου.
Ωστόσο, η επένδυση δεν προχώρησε ποτέ. Οι επενδυτές ενεπλάκησαν σε δικαστική διαμάχη με το αρχιτεκτονικό γραφείο, την οποία και έχασαν το 2022. Πέρα από τις νομικές περιπέτειες, η αξιοποίηση της Οξυάς βρήκε εμπόδια και στη νομοθεσία, καθώς το νησί, όπως και το υπόλοιπο σύμπλεγμα των Εχινάδων, εντάσσεται στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura. Η οικοδόμηση εκεί επιτρέπεται μόνο υπό αυστηρές προϋποθέσεις, όπως επισημάνθηκε και στην απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου.
Μία ακόμη μεγάλη επένδυση που έμεινε στα χαρτιά ήταν η υπόθεση της έκτασης των 15 στρεμμάτων στη Ζάκυνθο. Και σε αυτήν την περίπτωση, πίσω από το εγχείρημα ήταν και πάλι η εταιρεία Pimana.
Όλα ξεκίνησαν τη Μεγάλη Πέμπτη του 2014, στις 7 Μαΐου, όταν ο Γεώργιος Χάρος, ιδιώτης από τη Ζάκυνθο, υπέγραψε ένα συμβόλαιο με το οποίο πωλούσε 15.000 στρέμματα γης στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού, στην περιοχή όπου βρίσκεται το γνωστό Ναυάγιο. Η συμφωνία διαφημίστηκε ως μια μεγάλη αναπτυξιακή πρωτοβουλία, πίσω από την οποία υποστηριζόταν πως βρισκόταν ο ίδιος ο εμίρης του Κατάρ, Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι.
Ωστόσο, στη Ζάκυνθο ξέσπασαν έντονες αντιδράσεις. Κάτοικοι, δήμοι και ιδιώτες κατήγγειλαν πως η έκταση των 15.000 στρεμμάτων δεν ανήκε στον πωλητή, προκαλώντας μεγάλη αναστάτωση. Ακολούθησε μία μακρά και έντονη νομική διαμάχη, η οποία τελικά οδήγησε σε πλήρες αδιέξοδο. Όπως αποδείχθηκε, η επένδυση δεν προχώρησε ποτέ.
Το στοιχειωμένο ακίνητο στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου
Ένα ακόμη ακίνητο το οποίο έχει δημιουργήσει πολλά ερωτήματα γιατί δεν έχει βρει ακόμη νέο ιδιοκτήτη είναι η περίπτωση της υπερπολυτελούς κατοικίας στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, το γνωστό ως και «Majestic Athens». Ανήκοντας αρχικά στον γνωστό επενδυτή του Χ.Α. Γιάννη Τζιβέλη, σήμερα βρίσκεται στα χέρια της Druzy Κτηματική, συμφερόντων του Άραβα δισεκατομμυριούχου Ταχνούν μπιν Ζαγέντ αλ Ναϊάν, μέλους της δυναστείας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και αρχηγού των Μυστικών Υπηρεσιών. Πρόεδρος, μάλιστα, της Druzy Κτηματική παραμένει ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ επί ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Ρουμπάτης, και διευθύνουσα σύμβουλος η σύζυγός του, Μαρία Σάββα.
Με έντονη αρχιτεκτονική παρουσία, αυτό το γωνιακό κτίριο έχει συνολικά πέντε ορόφους. Το ισόγειο αποτελείται από δύο εμπορικά ακίνητα 146 τ.μ. και 114 τ.μ., το καθένα με δική του άμεση πρόσβαση στο υπόγειο, και ένα διαμέρισμα κατοικίας 40 τ.μ. Στον πρώτο όροφο υπάρχουν τέσσερα διαμερίσματα, που κυμαίνονται από 45 τ.μ. έως 115 τ.μ., ενώ ο δεύτερος και ο τρίτος όροφος αποτελούνται από δύο διαμερίσματα ο καθένας, που κυμαίνονται από 160 τ.μ. έως 175 τ.μ. Στον τέταρτο όροφο υπάρχει ένα ευρύχωρο διαμέρισμα 279 τ.μ., ενώ στον πέμπτο όροφο ένα διαμέρισμα παρόμοιου μεγέθους επωφελείται από την άμεση πρόσβαση στον κήπο της ταράτσας. Η Engel & Völkers, η διεθνής εταιρεία συμβούλων ακινήτων, αλλά και η Sotheby’s, συνεχίζουν να το προωθούν στην αγορά με τιμή 48 εκατ. ευρώ, παρ’ όλο που πριν από λίγο καιρό είχε φτάσει στα 55 εκατ. ευρώ. Παρά την πτώση της τιμής, το ακίνητο παραμένει ανεκμετάλλευτο, αν και σήμερα τα εμβληματικά ακίνητα στο κέντρο της Αθήνας έχουν ιδιαίτερα υψηλή ζήτηση.
Η εν λόγω εταιρεία φαίνεται ότι τα έχει βρει σκούρα και με την πεντάστερη επένδυση στο Πόρτο Χέλι. Συγκεκριμένα, πρόκειται για το πρώην ξενοδοχείο «Club Ermioni» στο Πόρτο Χέλι. Πριν από μερικούς μήνες δημοσιεύθηκαν οι λογιστικές καταστάσεις της εταιρείας Druzy Κτηματική, στις οποίες αναφέρεται ότι, παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν για την έναρξη των δραστηριοτήτων της κατά τη διάρκεια του έτους, αυτό δεν κατέστη εφικτό λόγω των αντίξοων συνθηκών που επικρατούν στην παγκόσμια αγορά. Όπως σημειώνεται, η εταιρεία ευελπιστεί ότι εντός του 2025 θα ξεπεραστούν οι δυσκολίες, ώστε να ξεκινήσει επιτέλους τη δραστηριότητά της στο Πόρτο Χέλι.
Από την Μαρία Καλούδη
powergame.gr
Πώς το ζήτημα αυτό δημιουργεί ιδιοκτήτες δύο ταχυτήτων και η κόκκινη κάρτα του ΣτΕ στο υπουργείο
Τη «χρυσή τομή» μεταξύ της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), η οποία μετουσιώθηκε στο Προεδρικό Διάταγμα του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την οριοθέτηση των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων, αλλά και των χιλιάδων ιδιοκτητών ακίνητης περιουσίας, οι οποίοι κοιμήθηκαν με οικόπεδα, αλλά ξύπνησαν με ...χωράφια, αναζητά το υπουργείο.
Το ζήτημα της οριοθέτησης των συγκεκριμένων οικισμών, το οποίο αφαιρεί εν μία νυκτί από τον οικοδομικό χάρτη όλα τα οικόπεδα κάτω των 2 στρεμμάτων, έχει προκαλέσει τσουνάμι αντιδράσεων σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, καθώς συρρικνώνει σημαντικά τα όρια ρίχνοντας ουσιαστικά στην εκτός σχεδίου περιοχή, ιδιοκτησίες, οι οποίες έως τώρα θεωρούνταν εντός των οικισμών και βεβαίως είχαν σαφώς μικρότερες απαιτήσεις οικοδομησιμότητας.
Πρακτικά το ΣτΕ έδειξε κόκκινη κάρτα στο υπουργείο, το οποίο επιχείρησε στο σχέδιο Π.Δ. το οποίο απέστειλε για έλεγχο να ενσωματώσει το σύνολο των ορίων των οικισμών που είχαν οριοθετήσει παλιά οι Νομάρχες συχνά «ξεχειλώνοντας» τα όρια ήδη από τη δεκαετία του 1980. Ωστόσο το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο επέστρεψε ως μη νόμιμο το σχέδιο στο υπουργείο με την αιτιολογία ότι οι Νομαρχες δεν είχαν αρμοδιότητα ή δικαιοδοσία να ενεργήσουν με αυτόν τον τρόπο.
Το υπουργείο επανήλθε με νέο ΠΔ, το οποίο δημοσιεύτηκε πριν λίγες ημέρες στην Εφημερίδα της Κυβερνήσως αφήνοντας όμως ακάλυπτους χιλιάδες ιδιοκτήτες, οι οποίοι έχασαν σε ένα βράδυ τη δυνατότητα οικοδόμησης στα γεωτεμάχια που θεωρούσαν οικόπεδα, αλλά πλέον μετατράπηκαν σε αγροτεμάχια παρά το γεγονός ότι πλήρωναν τον αντίστοιχο ΕΝΦΙΑ τόσα χρόνια, κλπ. Το ζήτημα αυτό μάλιστα δημιουργεί και ιδιοκτήτες δύο ταχυτήτων, καθώς όσοι είχαν ήδη προλάβει να χτίσουν, δε θα υποστούν κάποια συνέπεια, αλλά η δυνατότητα αυτή τερματίζεται για τους υπόλοιπους.
Το υπουργείο προσπάθησε να πείσει το ΣτΕ ότι έως και 40 χρόνια μετά την οριοθέτηση των οικισμών από το κράτος μέσω των Νομαρχών, εχουν δημιουργηθεί πραγματικά εμπράγματα δικαιώματα θεωρητικά σε εντός σχεδίου περιοχές, τα οποία έρχεται ένας επόμενος σχεδιασμός από την Πολιτεία και τα ακυρώνει. Το ΣτΕ δεν δέχτηκε το επιχείρημα αφενός επειδή έκρινε ότι οι Νομάρχες είχαν κινηθεί αναρμοδίως και αφετέρου επειδή είχαν «ξεχειλώσει» τους οικισμούς πολύ περισσότερο από όσο μπορούσε να τεκμηριωθεί.

Τι προβλέπει το νέο ΠΔ
Βάσει του ΠΔ για την οριοθέτηση των οικισμών προβλέπονται τρεις ζώνες. Η πρώτη ζώνη αναφέρεται στον παλιό πυρήνα, στους οικισμούς πριν το 1923, όπως προκύπτουν από αεροφωτογραφίες εγγύτερα στη χρονολογία αυτή και συνήθως του 1939 ή του 1945.
Από τις αεροφωτογραφίες του 1983 προκύπτει η δεύτερη ομαδοποίηση. Η ζώνη Β αφορά τον συνεκτικό πυρήνα μεταξύ 1923 – 1983 και η ζώνη Β΄1 αποτελεί ένα πιο διάσπαρτο πυρήνα, ο οποίος προκύπτει από τη δόμηση που έχει δημιουργηθεί μεταγενέστερα.
Το μεγάλο πρόβλημα προκύπτει από το 1983 και μετά και αφορά έναν τεράστιο αριθμό ιδιοκτησιών που βρέθηκαν σε μία γκρίζα ζώνη από τη μια στιγμή στην άλλη.

Λύση αλλά μόνο για τα άνω των 2 στρεμμάτων
Δεδομένου του τεράστιου προβλήματος που έχει δημιουργηθεί, το υπουργείο έξετάζει ήδη μία λύση η οποία κινείται στα όρια μεταξύ ...εντός και εκτός σχεδίου. Το σχέδιο αφορά την οργάνωση αυτών των περιοικιστικών ζωνών σε ΠΕΧ (Περιοχές Ελέγχου Χρήσεων), καθώς το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο δίνει τη δυνατότητα εισαγωγής χρήσεων γης. Μένει να προσδιοριστεί και με νομοθετική ρύθμιση η αρτιότητα προκειμένου μια έκταση να είναι οικοδομήσιμη. Σύμφωνα με τον γ.γ. Χωρικού Σχεδιασμού του υπουργείου, Ευθύμη Μπακογιάννη, η αρτιότητα εξετάζεται να κυμαίνεται μεταξύ 2 και 4 στρεμμάτων. Πρακτικά μια περιοικιστική περιοχή θα έχει μεγαλύτερη αρτιότητα και όχι τα 300 ή 500 τ.μ. που θα είχε μια ιδιοκτησία ευρισκόμενη εντός οικισμού, αλλά μικρότερη από τα 4 στρέμματα της εκτός σχεδίου δόμησης και θα οργανωθεί υπό την προυπόθεση ότι θα έχει πρόσωπο σε δρόμο.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, οικόπεδα κάτω των 2 στρεμμάτων φαίνεται ότι χάνουν οριστικά την οικοδομησιότητά τους.
Να σημειωθεί ότι το υπουργείο έχει ήδη ολοκληρώσει τη μελέτη για την καταγραφη του οδικού δικτύου στα νησιά και εκτιμάται ότι μέχρι το τέλος του έτους θα έχει προκύψει ο χαρακτηρισμός του οδικού δικτύου ώστε να γνωρίζει το σύνολο των ιδιοκτητών ποια έκταση ειναι οικοδομήσιμη και ποια όχι.
ια τη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν αεροφωτογραφίες κοντά στο 1977 και έχει αποτυπωθεί κάθε είδος δρόμου, από μονοπάτια μέχρι αγροτικοί και δασικοί δρόμοι προκειμένου να υπάρχει πλήρης εικόνα για την κλίση, το πλάτος, τη μορφή, την καμπυλότητα, τις συνδέσεις κλπ. Μέσω της μελέτης το υπουργείο κατέληξε σε κάποια κριτήρια για την οικοδομησιμότητα, τα οποία ωστόσο θα πρέπει επίσης να αποσταλούν στο ΣτΕ για έλεγχο.
Περισσότερο, πάντως, θα καθυστερήσει η αντίστοιχη μελέτη για την ηπειρωτική Ελλάδα, καθώς δεν αναμένονται ανάδοχοι πριν τον Ιούλιο. Για το διάστημα αυτό εξετάζεται η πιθανότητα ανάληψης νομοθετικής πρωτοβουλίας με το υπουργείο να ειναι έτοιμο και γι΄αυτή τη λύση, χωρίς πάντως να έχουν ληφθεί ακόμα οριστικές αποφάσεις.

Σφοδρές οι αντιδράσεις
Η δημοσίευση του ΦΕΚ για την οριοθέτηση των οικισμών προκάλεσε κύμα αντιδράσεων. Ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Δ. Κρήτης, Βασίλης Κοντεζάκης, ανέφερε ότι η συμπύκνωση των ορίων θα μετατρέψει πολλά αδόμητα οικόπεδα σε αγροτεμάχια, για τα οποία θα ισχύει το καθεστώς της εκτός σχεδίου δόμησης. «Προβλέπουν μεν μια ζώνη όπου η αρτιότητα μπορεί να πάει μέχρι 2 στρέμματα. Αλλά σίγουρα ό,τι είναι μικρότερο από 2 στρέμματα, θα είναι μη άρτιο, μη οικοδομήσιμο», τόνισε σε δηλώσεις του προσθέτοντας ότι ένα ακόμα πρόβλημα αποτελεί το γεγονός ότι η «διόγκωση» οικισμών σε ορισμένες περιπτώσεις αύξησε και τον πληθυσμό άνω των 2.000 κατοίκων με τέτοιους οικισμούς αυτή τη στιγμή να μην ανήκουν πουθενά.
Θέση για το ζήτημα πήρε και η Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), η οποία είχε ζητήσει το πάγωμα της διαδικασίας για το Π.Δ. και την αναζήτηση μιας εφαρμόσιμης λύσης. Ωστόσο οι εξελίξεις προχώρησαν και πλέον αναμένεται η αντίδραση των δημάρχων.
Από την πλευρά του ο δήμαρχος Μινώα Πεδιάδας, στον οποίο υπάγεται και το σεισμόπηκτο Αρκαλοχώρι, Βασίλης Κεγκέρογλου σε άρθρο του κάνει λόγο για Π.Δ. που λειτουργεί ως «Προκρούστεια κλίνη» που μηδενίζει τη δυνατότητα να καθορίσουν τα Τοπικά και Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια τα όρια των οικισμών, σύμφωνα με την προοπτική του κάθε τόπου.
«Όλα αυτά αφορούν το παρελθόν και λιγότερο το παρόν, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν το αύριο και το μέλλον αλλά και η αναπτυξιακή προοπτική κάθε οικισμού (π.χ. στο Δήμο Μινώα Πεδιάδας με την εγκατάσταση ενός νέου Διεθνούς Αεροδρομίου για το οποίο όλες οι κρατικές μελέτες δείχνουν ότι θα διπλασιαστεί και θα τριπλασιαστεί ο πληθυσμός). Αυτό είναι πολιτικός παραλογισμός ή υπακοή σε συμφέροντα;» αναρωτιέται ο κ. Κεγκέρογλου συμπληρώνοντας ότι οι αρνητικές συνέπειες θα πλήξουν τη μικρομεσαία ιδιοκτησία και θα ωφελήσουν τους μεγαλοϊδιοκτήτες ή μεγαλοκεφαλαιούχους, που μπορούν να προχωρήσουν σε ιδιωτικές πολεοδομήσεις μεγάλων εκτάσεων βάσει του ισχύοντος πλαισίου, το οποίο προφανώς θα ενισχυθεί υπέρ τους.
Το ζήτημα έφτασε και στη Βουλή μέσω ερώτησης του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Μιχάλη Κατρίνη, ο οποίος επισημαίνει πως το νέο Π.Δ, εφαρμόζοντας αυστηρά ιστορικά κριτήρια και περιορίζοντας τα όρια των οικισμών σε αυτά που είχαν διαμορφωθεί έως το 1983, «φαίνεται να αγνοεί πλήρως την πραγματική εξέλιξη και τις σύγχρονες ανάγκες των περιοχών. Αυτό οδηγεί σε μια οριζόντια και δραστική συρρίκνωση των ορίων των οικισμών, με αποτέλεσμα τη σοβαρή απαξίωση της μικρομεσαίας ιδιοκτησίας και την υποβάθμιση της τοπικής ανάπτυξης».
Ο κ. Κατρίνης προσθέτει πως απαγορεύει κάθε επέκταση των σημερινών ορίων, ακόμη και εάν υπάρχουν πιεστικές ανάγκες δόμησης λόγω πληθυσμιακών ή κοινωνικοοικονομικών παραγόντων.
Πηγή: ethnos.gr
Θαυμάζουμε τα ποτάμια που κυλούν με ελεύθερη ροή, αλλά δεν παύουμε να τοποθετούμε εμπόδια στο διάβα τους. Κι ακόμα χειρότερα, δεν απομακρύνουμε τις άχρηστες, παρωχημένες ή και επικίνδυνες κατασκευές με τις οποίες έχουμε μπαζώσει τα ποτάμια μας. Στην Ελλάδα δεν έχει απομακρυνθεί ούτε ένα εμπόδιο σε κοίτη τα προηγούμενα χρόνια, παρότι η επαναδημιουργία ποταμών ελεύθερης ροής αποτελεί διαδεδομένη πρακτική σε Ευρώπη και ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες, η οποία ενισχύεται στις σύγχρονες συνθήκες περιβαλλοντικής κρίσης. Ενα έργο του Μεσογειακού Ινστιτούτου για τη Φύση και τον Ανθρωπο (Medina) έρχεται να αναδείξει το θέμα και να διαμορφώσει όρους για μια νέα περιβαλλοντική προσέγγιση.
«Η αποκατάσταση των ποταμών δεν είναι πολυτέλεια. Είναι αναγκαιότητα και προϋποθέτει συλλογική προσπάθεια. Τα ελεύθερα ποτάμια είναι σημαντικά για το οικοσύστημα και για τον άνθρωπο. Η ελεύθερη μεταφορά ιζημάτων και έμβιων οργανισμών, ψαριών και άλλων είναι αναγκαία», λέει στην «Κ» η Ειρήνη Λυρατζάκη, υπεύθυνη του έργου «Απομάκρυνση φραγμών από ποταμούς – Σχέδιο εφαρμογής για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη». «Ηρθε η ώρα να ανοίξουμε τη συζήτηση στην Ελλάδα, να ανέβει η κατανόηση και η ευαισθητοποίηση για όλα αυτά», συμπληρώνει. Το προηγούμενο διάστημα, στο πλαίσιο του έργου, η Medina διοργάνωσε με επιτυχία σχετική ενημερωτική ημερίδα.
«Υπάρχουν πολλές παρεμβάσεις στα ποτάμια, ακόμα και πριν από τη βιομηχανική επανάσταση, που δεν έχουν πλέον καμιά χρησιμότητα. Πολλά παλιά φράγματα, παλιά αρδευτικά έργα, οχετοί, τσιμεντοποιήσεις για οδικά περάσματα μέσα σε ρέματα, οι λεγόμενες “ιρλανδικές διαβάσεις”. Προτείνουμε κατ’ αρχάς να εντοπίσουμε τα εντελώς άχρηστα κι αυτά που σχετικά πιο εύκολα μπορούν να απομακρυνθούν και να προχωρήσουμε», σημειώνει η κ. Λυρατζάκη.
Αν και μέχρι τώρα η ελληνική πολιτεία δεν είχε συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τον καθαρισμό των ποταμών από τα εμπόδια, ο νέος ευρωπαϊκός κανονισμός για την αποκατάσταση της φύσης (Nature Restoration Regulation) προβλέπει πως σε επίπεδο Ε.Ε. πρέπει να καθαριστούν συνολικά 25.000 χλμ. ποταμών μέχρι το 2030, με ό,τι αναλογεί σε κάθε χώρα-μέλος. Τον Σεπτέμβριο του 2026 η Ελλάδα θα πρέπει να καταθέσει το πρώτο σχέδιο για τις παρεμβάσεις της έως το 2030.
Αν και η ανάγκη της αποκατάστασης των ποταμών είναι γνωστή στο ειδικό επιστημονικό δυναμικό, στην Ελλάδα δεν έχει γίνει έργο απομάκρυνσης παρωχημένων ή παροπλισμένων εμποδίων. Κι όμως η πυκνότητα των παρεμβάσεων μέσα σε ποτάμια και ρέματα είναι μεγάλη.
Οι ερευνητές του Medina πρόσφατα ολοκλήρωσαν τη χαρτογράφηση της λεκάνης απορροής του ποταμού Σαρανταπόρου. «Καταγράψαμε 240 εμπόδια στον Σαραντάπορο και στο σύνολο των παραποτάμων του, μέχρι να συναντήσει τον Αώο. Οταν αυτό συμβαίνει σε μια πολύ δύσκολη λεκάνη απορροής, με υψόμετρο από 400 μέχρι 2.500 μέτρα, σε ένα από τα πιο άγρια και δύσβατα ποτάμια, σε ένα από τα πιο παρθένα οικοσυστήματα της χώρας, φανταστείτε τι γίνεται σε άλλα», τονίζει στην «Κ» ο Φανοίκος Σακελλαράκης, συντονιστής δράσεων προστασίας περιβάλλοντος του Medina.
Ο στόχος της απομάκρυνσης των εμποδίων μήπως θίξει και χρήσιμα έργα;
«Μιλάμε για παρεμβάσεις που πλέον είναι άχρηστες και παρατημένες. Γενικότερα όμως αμφισβητείται η ανάγκη δημιουργίας φραγμάτων ως αντιπλημμυρικών έργων ή για την αντιμετώπιση της ξηρασίας. Τα φράγματα απαιτούν μεγάλες περιοχές ως ταμιευτήρες. Γενικά είναι πιο λειτουργικό να γίνονται έργα παράλληλα με τη ροή του ποταμού, όπως κανάλια, παραποτάμιος ταμιευτήρας κ.ά. και όχι κάθετα στην κοίτη του. Επίσης, σε κάθε έργο σήμερα είναι κρίσιμο να υπάρχει πρόβλεψη για τη δυνατότητα των ψαριών να ανέβουν το ποτάμι με λειτουργικές ιχθυόσκαλες», εξηγεί η κ. Λυρατζάκη.
«Υπάρχουν έργα που έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής τους. Δεν είναι ενεργά και δεν εξυπηρετούν τώρα. Για παράδειγμα, στον Σαραντάπορο υπάρχουν κάποια φράγματα που δημιουργήθηκαν το 1950 και το 1960 όταν οι πλαγιές των βουνών ήταν λιβάδια και έπρεπε να συγκρατηθεί το νερό. Τώρα τα βουνά έχουν δασωθεί, το νερό συγκρατείται από τα δέντρα», δίνει ένα παράδειγμα ο κ. Σακελλαράκης.
Ιδιαίτερα προβληματίζει ο πολλαπλασιασμός της χωροθέτησης των λεγόμενων Μικρών Υδροηλεκτρικών Εγκαταστάσεων (ΜΥΗΕ). «Τα “μικρά υδροηλεκτρικά” έχουν μεγάλες επιπτώσεις», τονίζει η κ. Λυρατζάκη. Σύμφωνα με στοιχεία του Medina, τον προηγούμενο χρόνο είχαν φτάσει τα 117 τα ΜΥΗΕ με άδεια λειτουργίας και 597 βρίσκονταν σε διαφορετικά στάδια ωριμότητας, εκ των οποίων τα 415 διέθεταν άδεια παραγωγού!
«Πρέπει να δούμε το θέμα της χωροθέτησης, τώρα δεν εξυπηρετεί την προστασία του περιβάλλοντος. Δεν μπορούν να δίνονται άκριτα άδειες για μικρά υδροηλεκτρικά, χωρίς να έχουμε συνολική εικόνα των επιπτώσεών τους», υπογραμμίζει ο συντονιστής των δράσεων περιβαλλοντικής προστασίας.
Ειδικό στοίχημα αποτελεί ο Αώος. «Πρόκειται για το μοναδικό ελεύθερο ποτάμι στην Ευρώπη. Σήμερα έχει 260 χλμ. ελεύθερης ροής από την Πίνδο μέχρι τη θάλασσα. Πρέπει να το διατηρήσουμε. Ξεκινάμε από αυτό. Υπάρχει πρόταση για κοινή προστασία σε Ελλάδα και Αλβανία, που ονομάζεται Βιόσα», λέει στην «Κ» ο Αλέξης Κατσαρός, διευθυντής του Medina. Η Αλβανία μάλιστα έχει κηρύξει τον Βιόσα Εθνικό Πάρκο – Ελεύθερο Ποτάμι. «Δεν πάμε να απομακρύνουμε κάτι χρήσιμο για την τοπική κοινωνία, με την οποία θέλουμε να συνεργαστούμε. Δεν κάνουμε σχεδιασμό από τα γραφεία, αλλά στο πεδίο, συζητώντας με τις τοπικές κοινότητες», συμπληρώνει ο κ. Κατσαρός.
Ανεπαρκής προστασία
Η κατάσταση γύρω από τον Αώο όμως μόνο ανέφελη δεν είναι. Αν και έχουν κηρυχθεί από το υπουργείο Περιβάλλοντος δύο περιοχές Προστατευόμενου Τοπίου και Προστατευόμενου Φυσικού Σχηματισμού, που δείχνουν την περιβαλλοντική αξία της περιοχής, δεν έχει εκδοθεί η υπουργική απόφαση, η οποία θα θέτει όρους και περιορισμούς. Eτσι ο χαρακτηρισμός μένει «επί της ουσίας ανεπαρκής, αφήνοντας τον αναλλοίωτο χαρακτήρα και την οικολογική ακεραιότητα της περιοχής έκθετα σε ανθρωπογενείς παρεμβάσεις υποβάθμισης», σημειώνει η Medina. Χαρακτηριστικό: O συνολικός αριθμός των μικρών υδροηλεκτρικών εγκαταστάσεων στη λεκάνη απορροής Αώου, που βρίσκονται σήμερα σε διαφορετικά στάδια αδειοδότησης, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΡΑΕ, είναι 51(!), εκ των οποίων τέσσερα έχουν λάβει άδεια λειτουργίας και ένα άδεια εγκατάστασης. Στο τελευταίο ελεύθερο ποτάμι της Ευρώπης…

Από τον Γιάννη Ελαφρό
πηγή news.b2green.gr
Σε βελτιώσεις και απλοποιήσεις στην υποβολή στοιχείων των εργολάβων ή υπεργολάβων που αναλαμβάνουν τεχνικά έργα άνω των 6.000 €, προχωράει η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων.
Ειδικότερα, με την Α.1058/2025 απόφαση του Διοικητή της ΑΑΔΕ, Γιώργου Πιτσιλή, εισάγεται νέος τρόπος υποβολής δήλωσης των στοιχείων και περαιτέρω ορίζεται ότι:
• η υποβολή γίνεται εφεξής είτε από τον αναθέτοντα το έργο είτε από τρίτο εξουσιοδοτημένο πρόσωπο
• η εκπρόθεσμη υποβολή των στοιχείων έως και τις 23/5/2025, δεν επισύρει πρόστιμο, εφόσον πρόκειται για τεχνικά έργα με:
χρόνο έναρξης εργασιών από την 1η/11/2024 και μετά
εκκρεμή συμφωνητικά στην Εφαρμογή Ψηφιακής Υποδοχής και Διαχείρισης Αιτημάτων της ΑΑΔΕ «Τα Αιτήματά μου» κατά την 1η/11/2024, για τα οποία δεν έχει διενεργηθεί ανάρτηση και ψηφιακή βεβαίωση στην εφαρμογή της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης (gov.gr-ΕΨΠ). Σημειώνεται ότι θα σταλεί ενημερωτικό μήνυμα για την εκ νέου δυνατότητα υποβολής των στοιχείων έως και τις 23/5/2025 χωρίς την επιβολή προστίμου.
• στις περιπτώσεις που έχει αναρτηθεί το συμφωνητικό μέχρι και τις 16/4/2025 αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί η ψηφιακή υπογραφή από τον αντισυμβαλλόμενο, η γνωστοποίηση των στοιχείων εξακολουθεί να είναι δυνατή μέσω της εφαρμογής της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης (gov.gr-ΕΨΠ), έως και τις 23/5/2025.
Ο νέος τρόπος υποβολής της δήλωσης στοιχείων των εργολάβων ή υπεργολάβων που αναλαμβάνουν τεχνικά έργα άνω των 6.000 € πραγματοποιείται μέσω της ψηφιακής πύλης myAADE (myaade.gov.gr), ακολουθώντας τη διαδρομή: Εφαρμογές > Φορολογικές Υπηρεσίες > Εισόδημα > Συμφωνητικά ανάληψης τεχνικών έργων από εργολάβο/υπεργολάβο (άρθρο 19 του ν.820/1978).
Επισημαίνεται ότι ο αντισυμβαλλόμενος λαμβάνει ειδοποίηση για τη δυνατότητα απόρριψης της υποβληθείσας δήλωσης εντός 30 ημερών:
στην ψηφιακή πύλη myAADE (myaade.gov.gr), στη διαδρομή Μητρώο & Επικοινωνία > Τα Μηνύματά μου
στο myAADEapp, για όσους έχουν εγκαταστήσει την εφαρμογή στο κινητό τους και
με e-mail, στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έχουν δηλώσει.
Για περισσότερες πληροφορίες, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με το Κέντρο Εξυπηρέτησης Φορολογουμένων (ΚΕΦ) της ΑΑΔΕ στο (+30) 213 162 1000, τις εργάσιμες ημέρες και ώρες 7:30 – 17:00.
πηγή news.b2green.gr
Σε εξέλιξη είναι προγράμματα επιδότησης παρεμβάσεων ενεργειακής αναβάθμισης  για τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις και το Δημόσιο, ενώ πριν από λίγες ημέρες έκλεισε η πλατφόρμα για την υποβολή αιτήσεων για το «Εξοικονομώ 2025», το οποίο απευθύνεται στο ευρύ κοινό και τους ευάλωτους. Πρόκειται για τη συνέχεια των δράσεων ενίσχυσης των νοικοκυριών για μείωση του ενεργειακού κόστους, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες δεν αναμένεται να ξεκινήσει άμεσα κάποιο νέο «Εξοικονομώ» καθώς ήδη οι πόροι έχουν κατανεμηθεί και απορροφώνται από τα υπάρχοντα προγράμματα.
Μέσω του «Εξοικονομώ 2025» αναμένεται να αναβαθμιστούν ενεργειακά 11.500 κατοικίες, ενώ ο τελικός στόχος είναι η ενεργειακή αναβάθμιση 400.000 κατοικιών μέχρι το τέλος του 2030 (αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε πάνω από το 50% του στόχου).
Εκτός από τα «Εξοικονομώ», ένα ακόμη πρόγραμμα που αφορά στα νοικοκυριά και καταγράφει ρεκόρ αιτήσεων είναι το «Αλλάζω Σύστημα Θέρμανσης και Θερμοσίφωνα». Η δράση ύψους 223,2 εκατ. ευρώ επιδοτεί την εγκατάσταση νέων ηλιακών θερμαντήρων νερού ή/και συστημάτων αντλίας θερμότητας σύγχρονης τεχνολογίας. Αφορά σε κύρια ή δευτερεύουσα κατοικία, ενοικιαζόμενη η παραχωρούμενη και οι αιτήσεις υποβάλλονται στην πλατφόρμα του προγράμματος μέχρι τις 30 Απριλίου 2030.

Ποια προγράμματα επιδότησης «τρέχουν» για επιχειρήσεις και Δημόσιο
Εκτός από τα «Εξοικονομώ» που αφορούν στα νοικοκυριά, σε εξέλιξη είναι οι αιτήσεις για τις δράσεις εξοικονόμησης ενέργειας σε επιχειρήσεις και Δημόσιο.
Στον δημόσιο τομέα, επιδοτούνται παρεμβάσεις για νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία αλλά και βρεφικούς και παιδικούς σταθμούς ενώ σε εξέλιξη είναι και η προώθηση της ενεργειακής απόδοσης στις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης. Οι αιτήσεις και για τα τρία προγράμματα λήγουν στις 30 Απριλίου του 2025 και υποβάλλονται στις σχετικές πλατφόρμες.
Πιο συγκεκριμένα, το πρόγραμμα «Αθηνά» ύψους 37,2 εκατ. ευρώ αφορά στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των εν λειτουργία νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολείων στο σύνολο της Επικράτειας. Δικαιούχοι ενίσχυσης είναι ΟΤΑ Α’ βαθμού, καθώς και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) αυτών, που λειτουργούν δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία. Καλύπτονται παρεμβάσεις που αφορούν, μεταξύ άλλων, στην ενέργεια που χρησιμοποιείται για τα τεχνικά συστήματα (π.χ. για θέρμανση, ψύξη), καθώς και σε ευπαθή σημεία του κτιρίου, τα οποία επιτρέπουν θερμικές απώλειες (π.χ. κουφώματα, οροφές, κ.λπ.).
Οι αιτήσεις κατατίθενται μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του προγράμματος:  https://exoikonomo-scholeia.gov.gr/go-beyond/, ενώ οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλούν στο τηλέφωνο: 213 151 3740 (καθημερινές, 9:00 π.μ. – 5:00 μ.μ.).

Το πρόγραμμα «Φοίβος» ύψους 12,4 εκατ. ευρώ αφορά στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των εν λειτουργία δημοτικών βρεφικών, βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών στο σύνολο της Επικράτειας. Δικαιούχοι ενίσχυσης είναι ΟΤΑ Α’ βαθμού, καθώς και τα ΝΠΔΔ αυτών, που λειτουργούν δημοτικούς βρεφικούς, βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς.
Η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης σχετίζεται με παρεμβάσεις στο κέλυφος των κτιρίων και στα τεχνικά συστήματα αυτών (π.χ. θερμομόνωση αδιαφανών στοιχείων και υγρομόνωση οροφών, αντικατάσταση διαφανών στοιχείων, όπως κουφώματα και υαλώσεις, εγκατάσταση αντλιών θερμότητας, κ.λπ.).
Οι αιτήσεις κατατίθενται μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του προγράμματος:  https://exoikonomo-scholeia.gov.gr/go-beyond/, ενώ οι ενδιαφερόμενοι για περισσότερες πληροφορίες μπορούν να καλούν στο τηλέφωνο: 213 151 3740 (καθημερινές, 9:00 π.μ. – 5:00 μ.μ.).

Ομοίως, αιτήσεις εξακολουθεί να δέχεται και το πρόγραμμα για την προώθηση της ενεργειακής απόδοσης στις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης ύψους 40 εκατ. ευρώ στοχεύει στη μείωση της κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας αντλιοστασίων ύδρευσης τουλάχιστον κατά 20% και των εκπομπών CO₂ κατά 20% ετησίως, μέσω παρεμβάσεων ενεργειακής αναβάθμισης και βελτίωσης της λειτουργικής αποδοτικότητας στα αντλιοστάσια των ΔΕΥΑ.
Οι επιλέξιμες δράσεις του προγράμματος χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες:
Άμεσες Επεμβάσεις Ενεργειακής Αναβάθμισης, που περιλαμβάνουν βελτιώσεις εξοπλισμού σε αντλιοστάσια και υποστήριξη μέσω ενεργειακών ελέγχων και προετοιμασίας φακέλων. Στρατηγικές Μελέτες Μακροπρόθεσμης Εξοικονόμησης Ενέργειας
Οι αιτήσεις κατατίθενται μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του προγράμματος:  https://deya-repower.gov.gr/, ενώ οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλούν στο τηλέφωνο: 213 151 3740 (καθημερινές, 9:00 π.μ. – 5:00 μ.μ.) για περισσότερες πληροφορίες.

Για τις επιχειρήσεις, σε εξέλιξη είναι το πρόγραμμα για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης ορεινών τουριστικών καταλυμάτων καθώς και εκείνο για τα συστήματα αποθήκευσης στις επιχειρήσεις. Οι προθεσμίες για την υποβολή των αιτήσεων λήγουν για το μεν πρώτο στις 30 Απριλίου και για το δεύτερο στις 31 Μαΐου.
Το πρόγραμμα για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης ορεινών τουριστικών καταλυμάτων ύψους 10 εκατ. ευρώ, αφορά στην ενεργειακή αναβάθμιση ορεινών, τουριστικών καταλυμάτων. Το 10% του προϋπολογισμού του θα διατεθεί, αποκλειστικά, σε παραδοσιακά-διατηρητέα κτίρια (1 εκατ. ευρώ) και το 90% (9 εκατ. ευρώ) σε όλα τα υπόλοιπα κτίρια ορεινών τουριστικών καταλυμάτων. Καλύπτονται δαπάνες για την υλοποίηση των επεμβάσεων ενεργειακής αναβάθμισης, καθώς και υποστηρικτικές δαπάνες, όπως. για υπηρεσίες, οι οποίες είναι απαραίτητες για την υποβολή, την παρακολούθηση και τον έλεγχο της αίτησης.
Οι αιτήσεις κατατίθενται μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του προγράμματος : https://oreinaxenodochia.gov.gr/, ενώ οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλούν στο τηλέφωνο: 213 151 3740 (καθημερινές, 9:00 π.μ. – 5:00 μ.μ.) για περισσότερες πληροφορίες.

Τέλος, το πρόγραμμα «Συστήματα Αποθήκευσης στις Επιχειρήσεις» ύψους 153,7 εκατ. ευρώ επιχορηγεί επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως μεγέθους και κλάδου οικονομικής δραστηριότητας, για την εγκατάσταση συστημάτων αποθήκευσης (μπαταρίας) σε σχεδιαζόμενα φωτοβολταϊκά συστήματα ή για την εγκατάσταση συστημάτων αποθήκευσης (μπαταρίας) σε υφιστάμενα, ενεργά φωτοβολταϊκά συστήματα.
Και στις δύο περιπτώσεις, επιδοτείται, αποκλειστικά, το σύστημα αποθήκευσης.
Οι αιτήσεις κατατίθενται μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του προγράμματος:  https://exoikonomo-epixeiro-fotovoltaika.gov.gr, ενώ οι ενδιαφερόμενοι για περισσότερες πληροφορίες μπορούν να καλούν στο τηλέφωνο: 213 151 3740 (καθημερινές, 9:00 π.μ. – 5:00 μ.μ.).

Τα παραπάνω προγράμματα υλοποιούνται στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης–NextGeneration EU.

Πηγή: b2green.gr
Ο Κανονισμός Πυροπροστασίας δεν άλλαξε και παραμένει σημαντικός πονοκέφαλος με πολλές ασάφειες και πολλά προβλήματα, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζει να έχει υψηλό κόστος.
Για ακόμη μία χρονιά δεκάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων σε όλη τη χώρα που βρίσκονται εντός δασών ή σε ακτίνα 300 μέτρων από δάση, δασικές εκτάσεις και περιαστικό πράσινο βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.
Ο Κανονισμός Πυροπροστασίας δεν άλλαξε και παραμένει σημαντικός πονοκέφαλος με πολλές ασάφειες και πολλά προβλήματα, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζει να έχει υψηλό κόστος.
Ο Κανονισμός προβλέπει συγκεκριμένα μέτρα υψηλού κόστους, ενώ όλα δείχνουν ότι θα επικρατήσει ο περυσινός χαμός…. Σημειώνεται ότι πέρυσι τελικά υπήρξαν υποδείξεις στους μηχανισμούς να περιοριστούν στα βασικά όπως είναι το κλάδεμα των δένδρων και η απομάκρυνση των εύφλεκτων υλικών.
Σημειώνεται ότι δύο είναι οι βασικές υποχρεώσεις:
Η πρώτη αφορά τα οικόπεδα που πρέπει να καθαριστούν και να γίνει δήλωση στη σχετική πλατφόρμα
Η δεύτερη αφορά τα ακίνητα κοντά σε δάση και δασικές εκτάσεις που πρέπει να τηρούν συγκεκριμένα μέτρα πυροπροστασίας.
Τι λέει η ΠΟΜΙΔΑ
Να μην αξιώνεται το αδύνατον από τους ιδιοκτήτες οικοπέδων, ζήτησε με επιστολή της η ΠΟΜΙΔΑ προς τον Υπουργό Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας κ. Γιάννη Κεφαλογιάννη, χαρακτηρίζοντας ως ανέφικτα τόσο την ασφυκτική μηνιαία προθεσμία καθαρισμού και δηλώσεων στην πλατφόρμα akatharista.gov.gr, η οποία πρέπει να είναι το τρίμηνο Απριλίου-Ιουνίου κάθε έτους, όσο και την υποχρέωση των ιδιοκτητών εκτός από τον καθαρισμό, να προβούν και στην αποκομιδή της βιομάζας, κάτι που μόνον οι Δήμοι έχουν τη δυνατότητα και τα μέσα να υλοποιήσουν.
Στις συνθήκες μεγάλης ζήτησης που δημιουργούνται από την ασφυκτική μηνιαία προθεσμία, προσθέτει η ΠΟΜΙΔΑ, το αποτέλεσμα είναι οι ιδιοκτήτες αφενός μεν να μην βρίσκουν συνεργείο για να καθαρίσουν εμπρόθεσμα το οικόπεδα τους ή αν βρουν στον ασφυκτικό χρόνο της 30.4, πέφτουν θύματα βαριάς εκμετάλλευσης γιατί υποχρεώνονται να πληρώσουν εξωπραγματικά ποσά για τον καθαρισμό τους.
Το πλήρες κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:
Η ΠΟΜΙΔΑ κάλεσε εγκαίρως τους ιδιοκτήτες οικοπέδων όλης της χώρας να καθαρίσουν τα οικόπεδά τους και με ανακοίνωσή της και τους ενημέρωσε συνοπτικά για τις σχετικές υποχρεώσεις τους. Όμως κε Υπουργέ, οι πολίτες ανταποκρίνονται πράγματι στις υποχρεώσεις τους, με πολύ κόπο και συχνά μεγάλο κόστος, όταν αυτό που τους ζητείται είναι εφικτό και πραγματοποιήσιμο. Δεν μπορούν όμως να ανταποκριθούν όταν αυτό που τους ζητείται είναι το ΑΔΥΝΑΤΟΝ, όπως συμβαίνει εν προκειμένω:
Όταν η προθεσμία καθαρισμού και υποβολής δηλώσεων έως 30 Απριλίου 2025 είναι εκ των πραγμάτων μη ρεαλιστική και ανεφάρμοστη, δεδομένου μεσολαβούν οι αργίες του Πάσχα και το μηνιαίο διάστημα είναι εξ αντικειμένου συντομότατο και ασφυκτικό, ιδιαίτερα για τους πολίτες με περιουσιακά στοιχεία εκτός και μακράν του τόπου κατοικίας τους. Στις συνθήκες μεγάλης ζήτησης που δημιουργούνται από την ασφυκτική μηνιαία προθεσμία, το αποτέλεσμα είναι οι ιδιοκτήτες αφενός μεν να μην βρίσκουν συνεργείο για να καθαρίσουν εμπρόθεσμα το οικόπεδα τους ή αν βρουν στον ασφυκτικό χρόνο της 30.4, πέφτουν θύματα βαριάς εκμετάλλευσης γιατί υποχρεώνονται να πληρώσουν εξωπραγματικά ποσά για τον καθαρισμό τους!
Όταν εκτός από τον καθαρισμό του οικοπέδου τους, τους ζητείται και η αποκομιδή της βιομάζας του καθαρισμού. Όταν δηλαδή αξιώνουμε από τους απλούς πολίτες να επιφορτιστούν και με την επιπλέον ευθύνη και τα έξοδα που συνεπάγεται η υποχρέωση να βρουν συνεργεία με γερανούς, φορτηγά κλπ. και να βρουν τόπο αποκομιδής και διάθεσης της βιομάζας. Όλα αυτά μόνον οι Δήμοι μπορούν να τα πράξουν, είναι εθελοτυφλία να προσπαθήσει το Κράτος με οποιαδήποτε μορφή, να καταστήσει τους πολίτες υπεύθυνους για το αδύνατον!
Εν όψει των ανωτέρω, αλλά και προς επίλυση προβλημάτων που ανέκυψαν κατά την περυσινή περίοδο των δηλώσεων καθαρισμού, επειδή η ισχύουσα μηνιαία προθεσμία είναι λανθασμένη ως απόλυτα ανεπαρκής και ανεδαφική, και η επικείμενη λήξη της θα αποθαρρύνει τους πολίτες από οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια και προσπάθειά τους να φανούν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, και με δεδομένο ότι πέρυσι, κατόπιν παράτασης που ζητήθηκε από την ΠΟΜΙΔΑ και ορθά δόθηκε από τον προκάτοχό σας Υπουργό κ. Βασίλη Κικίλια, ως καταληκτική ημερομηνία υποβολής της υπεύθυνης δήλωσης ορίστηκε τελικά η 15η Ιουλίου 2024, ζητούμε με νομοθετική πρωτοβουλία σας:
Η περίοδος του καθαρισμού των οικοπέδων και της υποβολής των υπευθύνων δηλώσεων στη σχετική πλατφόρμα να καθοριστεί εκ του νόμου ΤΡΙΜΗΝΗ, ήτοι από την 1η Απριλίου έως και την 30ή Ιουνίου κάθε έτους, ώστε να είναι ρεαλιστική η προθεσμία και να είναι πράγματι εφικτός ο καθαρισμός και η υποβολή των σχετικών δηλώσεων, χωρίς να χρειάζεται η χορήγηση αλλεπάλληλων παρατάσεων, που διαφορετικά θα είναι αναπόφευκτη, αλλά και να αποφευχθεί ο οικονομικός «στραγγαλισμός» των ιδιοκτητών…
Να οριστεί ρητά στο νόμο το ορθό και μόνο ρεαλιστικό: ότι αποκλειστικά υπόχρεοι για την αποκομιδή της βιομάζας από τον καθαρισμό των οικοπέδων είναι οι Δήμοι της χώρας.
Να μετατραπεί η υπεύθυνη δήλωση στο «Εθνικό Μητρώο» (πλατφόρμα «Ακαθάριστα Οικόπεδα») σε απλή υπεύθυνη δήλωση που τιμωρείται σύμφωνα με την παρ. 6 του αρ. 22 του Ν. 1599/1986, προκειμένου να μην υπάρχουν υπέρμετρες και ανεπιεικείς ποινικές συνέπειες σε περίπτωση που η δήλωση θεωρηθεί ανακριβής. Αυτό δεδομένου ότι εν όψει εφαρμογής των αυστηρών διατάξεων του νέου Ποινικού Κώδικα, ο υπόχρεος θα καλείται να δηλώσει υπεύθυνα στην πλατφόρμα ότι εκτός από τον καθαρισμό όπως αυτός εξειδικεύεται, θα μεριμνά και για τη συντήρηση αυτού καθ’ όλη τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου, κάτι που σε πολλές περιπτώσεις θα είναι πρακτικά αδύνατον να τηρηθεί, και δεδομένων των ισχυουσών συνεπειών της ψευδούς/ανακριβούς δηλώσεως, εγκυμονεί σοβαρότατος κίνδυνος ποινικής καταδίκης και έκτιση πραγματικού χρόνου φυλάκισης των πολιτών.
Να οριστεί ότι δεν επιβάλλεται το απαράδεκτο πρόστιμο των 1.000€ ή άσκηση οποιασδήποτε ποινικής δίωξης χωρίς προηγούμενη έγγραφη ατομική ειδοποίηση του κάθε ιδιοκτήτη οικοπέδου από τον οικείο Δήμο για την εν λόγω υποχρέωση του.
Στην πλατφόρμα δηλώσεων καθαρισμού να δοθεί η δυνατότητα διόρθωσης των ηλεκτρονικών δηλώσεων, να προστεθεί πεδίο σημειώσεων και να καταργηθεί η δυνατότητα υποβολής ανώνυμων καταγγελιών.
Πηγή: b2green.gr

Θέματα