Jump to content

Ειδήσεις

Άρθρα και Ειδήσεις
Εμφάνιση όλων των κατηγοριών

Αποθηκεύσεις ενέργειας χωρίς πολεοδομική άδεια σε πάρκα ΑΠΕ – Τι λέει το Διάταγμα

Η ανάγκη για τάχιστη εγκατάσταση συστημάτων αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά ή αιολικά πάρκα που είναι ήδη σε λειτουργία κρίνεται επείγουσα και η Κυβέρνηση, με τη συνεργασία του Υπουργείου Ενέργειας και του Υπουργείου Εσωτερικών είναι έτοιμη να εκδώσει τις επόμενες 2-3 ημέρες υπουργικό διάταγμα, το οποίο θα επιτρέπει την εγκατάσταση μπαταριών χωρίς την έκδοση νέας πολεοδομικής άδειας.
Στόχος, να διευκολυνθούν οι ιδιοκτήτες και διαχειριστές υφιστάμενων πάρκων ΑΠΕ να αποφύγουν τη χρονοβόρα γραφειοκρατία για την έκδοση πολεοδομικής άδειας και να εγκαταστήσουν το ταχύτερο τα συστήματα αποθήκευσης, μειώνοντας τις αποκοπές ηλεκτρικής ενέργειας από τα συστήματα τους.
Το Διάταγμα έχει ετοιμαστεί μετά από παραστάσεις παραγωγών πράσινης ενέργειας προς το Υπουργείο Ενέργειας για επίσπευση των διαδικασιών εγκατάστασης μπαταριών και θα το υπογράψει ο υπουργός Εσωτερικών Κωνσταντίνος Ιωάννου, καθώς αφορά την πολεοδομική νομοθεσία.
Τι λέει το Διάταγμα
Όπως πληροφορείται ο Φιλελεύθερος, οι βασικές πρόνοιες του Διατάγματος που θα εκδοθεί αρχές της εβδομάδας που μπαίνει αύριο είναι οι εξής:
– Το Διάταγμα εφαρμόζεται για την εγκατάσταση συστήματος αποθήκευσης ενέργειας, σε
συνδυασμό με έργο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που έχει
εξασφαλίσει Πολεοδομική Άδεια ή/και Άδεια Οικοδομής, νοουμένου ότι το εμβαδόν των
απαιτούμενων εγκαταστάσεων για το σύστημα αποθήκευσης δεν θα υπερβαίνει τα 20 τ.μ. και το ύψος τα 3 μ.
– Καμία τέτοια ανάπτυξη δεν θα εγκαθίσταται εντός περιβάλλοντα χώρου κηρυγμένης Διατηρητέας
Οικοδομής ή κηρυγμένου Αρχαίου Μνημείου, Ελεγχόμενων Περιοχών σύμφωνα με τον περί
Αρχαιοτήτων Νόμο, Ζωνών Προστασίας αρχαιολογικού Χώρου, τεμάχια για τα οποία έχει δημοσιευτεί
Διάταγμα Προστασίας Δέντρου, Ειδική Ζώνη Αερολιμένα, περιβάλλοντα χώρο ελικοδρομίου,
περιβάλλοντα χώρο στρατιωτικής εγκατάστασης, έργου ή περιοχής του Υπουργείου Άμυνας.
-Σε κάθε ιδιοκτησία που εμπίπτει στις διατάξεις του Διατάγματος αυτού θεωρείται ότι έχει χορηγηθεί άδεια από την Πολεοδομική Αρχή για την ανέγερση συστήματος αποθήκευσης, νοουμένου ότι πληρούνται οι πρόνοιες των άρθρων (5) και (6) του παρόντος Διατάγματος και υπό τους όρους και προϋποθέσεις του Παραρτήματος Ι του παρόντος Διατάγματος.

Άρθρο 5: Για κάθε ανάπτυξη που εμπίπτει στις διατάξεις του παρόντος Διατάγματος θα πρέπει να
ισχύουν τα ακόλουθα:
α. Το σύστημα αποθήκευσης ενέργειας θα εγκατασταθεί εντός τεμαχίου στο οποίο έχει
χορηγηθεί άδεια για έργο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές
ενέργειας και έχουν τηρηθεί ο όροι της πολεοδομικής άδειας σε περίπτωση που αυτό έχει
υλοποιηθεί.
β. Το σύστημα αποθήκευσης ενέργειας δεν επηρεάζει τη διαμόρφωση, διάνοιξη ή διαπλάτυνση
υπεραστικής οδού, αυτοκινητόδρομου ή αρτηρίας πρωταρχικής σημασίας.
γ. Το σύστημα αποθήκευσης ενέργειας δεν αλλοιώνει την τοπογραφία ή/ και τα υψόμετρα του
φυσικού εδάφους και εντάσσεται στο περιβάλλον.
δ. Το σύστημα αποθήκευσης ενέργειας απέχει τουλάχιστον 6 μ. από τα σύνορα του
τεμαχίου.
-Σε ανάπτυξη που εξουσιοδοτείται με το παρόν Διάταγμα δεν είναι αναγκαία η έγκριση της
Πολεοδομικής Αρχής σχετικά με όλα τα θέματα που αναφέρονται στο εδάφιο 4(α) του άρθρου 22 του
Νόμου.
Άρθρο 6: Για αναπτύξεις που επιτρέπονται με βάση το παρόν Ειδικό Διάταγμα, για σκοπούς τήρησης
των προνοιών του Διατάγματος και ανάληψης ευθύνης των υποβαλλόμενων στοιχείων αποκλειστικά από τον μελετητή, θα υποβάλλεται από τον μελετητή στην Αρμόδια Αρχή, συμπληρωμένο το Έντυπο Υπεύθυνη Δήλωση Μελετητή. Το Έντυπο μαζί με τα υπόλοιπα
απαιτούμενα στοιχεία (ως αναφέρονται στο Έντυπο), θα υποβάλλεται μέσω του πληροφοριακού
συστήματος «ΙΠΠΟΔΑΜΟΣ».
-Ο μελετητής ο οποίος έχει διοριστεί για έργο που περιλαμβάνεται στο πεδίο εφαρμογής του
παρόντος Διατάγματος, φέρει την πλήρη ευθύνη για την ορθότητα και την ακρίβεια των στοιχείων
που περιλαμβάνονται στα απαιτούμενα έγγραφα που υποβάλλονται στην αρμόδια αρχή.
Άρθρο 7: Αν η Πολεοδομική Αρχή κρίνει σκόπιμο να μην εκτελεστεί οποιαδήποτε ανάπτυξη που ορίζεται στο Διάταγμα αυτό σε συγκεκριμένη περιοχή ή να μην εκτελεστεί οποιαδήποτε συγκεκριμένη
ανάπτυξη, εκτός αν χορηγηθεί πολεοδομική άδεια κατόπιν υποβολής σχετικής αίτησης, τότε η
Πολεοδομική Αρχή μπορεί να εκδώσει Εντολή όπως η άδεια που χορηγείται με βάση το νέο Διάταγμα μην εφαρμόζεται αναφορικά με την περιοχή ή την ανάπτυξη αυτή.
IDnews
IDnews

Η σύμβαση έργου, η ευθύνη του εργολάβου για ελλείψεις και η εγγυητική συμφωνία ορισμένης απόδοσης του έργου

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρ. 681 και 694 ΑΚ  προκύπτει ότι με τη σύμβαση έργου ο ένας συμβαλλόμενος, που καλείται εργολάβος, αναλαμβάνει την υποχρέωση να εκτελέσει το έργο και ο αντισυμβαλλόμενος, που καλείται εργοδότης, να καταβάλει τη συμφωνημένη αμοιβή.
Με την παράδοση του έργου δηλαδή ο εργολάβος, κατ` εξαίρεση όσων με τις γενικές διατάξεις ορίζονται για τις αμφοτεροβαρείς συμβάσεις, υποχρεούται σε προεκπλήρωση της κύριας παροχής του, εκτός αν συμφωνήθηκε διαφορετικά, όπως συμβαίνει όταν ορίσθηκε τμηματική παράδοση του έργου με αντίστοιχη τμηματική καταβολή της οφειλόμενης αμοιβής, αφού η υποχρέωση της προεκπλήρωσης αποτελεί ρύθμιση ενδοτικού δικαίου.
Ως έργο νοείται κάθε τελικό αποτέλεσμα της εργασίας και δραστηριότητας του εργολάβου στο οποίο απέβλεψαν τα μέρη της σύμβασης, ενώ ως παράδοση του έργου νοείται η εκπλήρωση της κύριας υποχρέωσης του εργολάβου, που συνίσταται στην εκτέλεση του έργου και στην προσπόρισή του στον εργοδότη, δηλαδή η περιέλευση του έργου στη σφαίρα εξουσίασης του εργοδότη, με την προϋπόθεση ότι το έργο είναι αυτό που συμφωνήθηκε και όχι εντελώς διαφορετικό, διότι τότε δεν θεωρείται ότι ο εργολάβος προεκπλήρωσε την παροχή του, ώστε να δικαιούται κατά το άρθρ. 694 του ΑΚ τη συμφωνημένη αμοιβή του.
Αντίθετα, η παράδοση έργου με ελλείψεις, είτε πρόκειται για έλλειψη συνομολογημένων ιδιοτήτων είτε για ουσιώδη ή επουσιώδη ελαττώματα του έργου, δεν απαλλάσσει τον εργοδότη από την υποχρέωση καταβολής της εργολαβικής αμοιβής, ακόμη και αν πρόκειται για έργο άχρηστο, ούτε μπορεί ο εργοδότης να αποποιηθεί το προσφερόμενο σ` αυτόν ελαττωματικό έργο, ώστε να αποφύγει έτσι την καταβολή αμοιβής, αλλά έχει μόνον τα προβλεπόμενα στα άρθρ. 688-690 του ΑΚ δικαιώματα, εκτός βέβαια διαφορετικής και πάλι συμφωνίας τους (ΑΠ 1184/2021, ΑΠ 139/2021, ΑΠ 286/2020, ΑΠ 1142/2019, ΑΠ 1789/2013, ΑΠ 183/2011, ΑΠ 346/2010 όλες σε ΤΝΠ Νόμος).
Κατά δε τις διατάξεις των άρθρων 688-690 του ΑΚ ρυθμίζεται η ευθύνη του εργολάβου μετά την αποπεράτωση του έργου και, ως εκ τούτου, η ενάσκηση των αξιώσεων, που πηγάζουν απ` αυτές, προϋποθέτουν έργο που εκτελέστηκε και παραδόθηκε. (ΑΠ 729/2021 σε ΤΝΠ Νόμος). Η προστασία των άρθρων 688-690 του Α.Κ. είναι ειδική, έναντι αυτής των γενικών διατάξεων των άρθρων 374 επ. του ίδιου Κώδικα. Σε περίπτωση επουσιώδους ελαττώματος του έργου, ο εργοδότης έχει το διαζευκτικό ή εκλεκτικό δικαίωμα να απαιτήσει διόρθωση του έργου ή μείωση της αμοιβής του εργολάβου.
Αν το έργο έχει ουσιώδη ελαττώματα που το καθιστούν άχρηστο ή αν λείπουν οι συμφωνημένες ιδιότητες, ο εργοδότης έχει, πλέον των δικαιωμάτων, που προαναφέρθηκαν για τα επουσιώδη ελαττώματα και το δικαίωμα υπαναχώρησης από τη σύμβαση. Αν τώρα, οι ελλείψεις του έργου, οι οποίες ανάγονται είτε σε ουσιώδη είτε σε επουσιώδη ελαττώματα είτε σε έλλειψη συμφωνημένων ιδιοτήτων, οφείλονται σε υπαιτιότητα (δόλο ή αμέλεια) του εργολάβου, ο εργοδότης δικαιούται, αντί των ανωτέρω δικαιωμάτων, να απαιτήσει κάθε ζημία, η οποία προήλθε από το γεγονός ότι ο εργολάβος δεν ανταποκρίθηκε υπαιτίως στις εκ της συμβάσεως υποχρεώσεις του να κατασκευάσει έργο, χωρίς ελαττώματα, το οποίο να φέρει τις συμφωνημένες ιδιότητες.
Η αποζημίωση περιλαμβάνει, καταρχήν, τη δαπάνη, στην οποία πρέπει να υποβληθεί ή υποβλήθηκε ο εργοδότης για να αποκαταστήσει τις ελλείψεις του έργου, καθώς επίσης, το διαφυγόν κέρδος και κάθε περαιτέρω ζημία. Οι αξιώσεις του εργοδότη από τις ανωτέρω διατάξεις τελούν έναντι αλλήλων σε σχέση διαζευκτικής ή εκλεκτικής συρροής και το δικαίωμα επιλογής έχει ο εργοδότης, με την άσκηση δε τούτου, επέρχεται η συγκέντρωση της ενοχής, υπό την έννοια ότι, όταν αυτός επιλέξει οποιοδήποτε από τα παραπάνω παρεχόμενα σε αυτόν δικαιώματα, δεν μπορεί να παραιτηθεί από αυτό ή να μεταβάλλει γνώμη και να ασκήσει κάποιο άλλο, με οποιαδήποτε μορφή, είτε κυρίως είτε επικουρικώς (Ολ.Α.Π. 50/2005, ΑΠ 1216/2020, Α.Π. 162/2020, Α.Π. 203/2019, Α.Π. 1281/2018 όλες σε σε ΤΝΠ Νόμος). Και τούτο, διότι, σύμφωνα με τον κανόνα του άρθρου 306 του ΑΚ, ο οποίος εφαρμόζεται και επί διαζευκτικής συρροής δικαιωμάτων, η ως άνω επιλογή, που μπορεί να είναι άτυπη, μονομερής και απευθυντέα δήλωση προς τον εργολάβο, είναι αμετάκλητη και αναλίσκεται με τη δήλωση του εργοδότη ότι ασκεί ένα από τα πιο πάνω δικαιώματα. Η επιλογή αυτή είναι ανεπίδεκτη αιρέσεως και προθεσμίας, των οποίων η προσθήκη καθιστά άκυρη, κατ` άρθρο 174 του ΑΚ, την επιλογή, δηλαδή, θεωρείται ότι δεν έγινε.
Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι η ύπαρξη των συρρεουσών αξιώσεων και η άσκηση του εν λόγω δικαιώματος συνδέονται με συγκεκριμένα ελαττώματα και ελλείψεις του έργου σε συγκεκριμένο χρόνο καθώς και με τη φύση και την έκταση αυτών. Αν όμως, διαπιστωθεί αργότερα και άλλη έλλειψη ή και άλλο ελάττωμα, που υφίσταντο μεν κατά το χρόνο παράδοσης του έργου, αποκαλύφθηκαν, όμως, αργότερα και επιφέρουν διαφορετικές και δυσμενέστερες συνέπειες στο έργο, ο εργοδότης δικαιούται να ασκήσει εκ νέου κάποιο από τα λοιπά δικαιώματα, που προβλέπονται από τις ανωτέρω διατάξεις.
Περαιτέρω ουσιώδη είναι τα ελαττώματα που καθιστούν το έργο άχρηστο, δηλαδή αναιρούν πλήρως τη χρησιμότητά του με κριτήριο βέβαια κατ` αρχήν τη συνηθισμένη χρήση ή αυτή που τέθηκε από τη σύμβαση. Τα υπόλοιπα ελαττώματα που δεν καθιστούν το έργο άχρηστο αλλά απλώς μειώνουν -αδιάφορο αν ουσιωδώς ή επουσιωδώς- την αξία ή την καταλληλότητά του είναι κατά την έννοια του νόμου επουσιώδη και γι’ αυτό χορηγούν το δικαίωμα διόρθωσης ή μείωσης της αμοιβής.
Περαιτέρω το επουσιώδες ελάττωμα του έργου που ενεργοποιεί το δικαίωμα του εργοδότη για μείωση της οφειλόμενης αμοιβής στον εργολάβο, κατά το άρθρο 688 ΑΚ, είναι το υφιστάμενο κατά το χρόνο παράδοσης του έργου (ΑΠ 256/2021 σε ιστοσελίδα ΑΠ, ΑΠ 703/2019 σε ΤΝΠ Νόμος, Απ Γεωργιάδης ΣΕΑΚ εκδ 2010 υπό το άρθρο 688 σημ 31, σελ 1290). Το γεγονός ότι κατά τον Κώδικα γεννούν ευθύνη και επουσιώδη ελαττώματα δεν σημαίνει ότι πρέπει λαμβάνονται υπόψη και εντελώς ασήμαντα ελαττώματα που σύμφωνα με τη συνηθισμένη αντίληψη των συναλλαγών δεν συνιστούν παρέκκλιση από την προσήκουσα εκτέλεση.
Τέτοια ελαττώματα οφείλει ο εργοδότης να τα ανέχεται σύμφωνα με την καλή πίστη, άλλως αντίθετη λύση θα προσέκρουσε στην αρχή της καλόπιστης εκπλήρωσης των ενοχών ( Βλ Κορνηλάκη Ειδικός Ενοχικό Δίκαιο Τόμος II εκδ 1992. Σελ 197,198, Ζέπος Ειδικό Ενοχικό Δίκαιο σελ 406, σημ 1). Από την παραπάνω μορφή ευθύνης του εργολάβου για συγκεκριμένες ελλείψεις (ελαττώματα ή έλλειψη σύμφωνη μένων ιδιοτήτων) του έργου, διαφέρει η περίπτωση όπου ο τελευταίος υπόσχεται με ιδιαίτερη, συνήθως παρεπόμενη, συμφωνία, που συνδέεται με τη σύμβαση έργου, και αναλαμβάνει την αντικειμενική ευθύνη για ένα εγγυημένο αποτέλεσμα που δεν περιορίζεται στην ανάληψη της εγγυητικής ευθύνης για την προσπόριση ενός έργου ποιοτικά και ποσοτικά σύμφωνου με τη σύμβαση, αλλά βαίνει πέρα απ` αυτή, εξαρτώμενο και από άλλους παράγοντες και συνιστάμενο κατεξοχήν στην ανάληψη γνήσιας υποχρέωσης για (θετική) παροχή, άλλη, εκτός από την προσήκουσα εκτέλεση του έργου που συμφωνήθηκε. Πρόκειται δηλαδή εδώ για τη λεγόμενη "αυτοτελή εγγυητική συμφωνία ή ρήτρα".
Τέτοια αυτοτελής εγγυητική συμφωνία υπάρχει όταν ο εργολάβος "εγγυήθηκε" ότι το έργο που θα κατασκευάσει θα έχει ορισμένη απόδοση. Η "εγγύηση" του εργολάβου στην προκειμένη περίπτωση αναφέρεται σε ένα αποτέλεσμα που δεν συμπίπτει με αυτό που αποτελεί το αντικείμενο της κύριας υποχρέωσης του εργολάβου από τη σύμβαση έργου. Η κύρωση για τη μη πραγματοποίηση αυτού του αποτελέσματος μπορεί να ποικίλλει, ανάλογα με τη συμφωνία των μερών.
*Επισημαίνεται ότι το ανωτέρω κείμενο έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά τις εξειδικευμένες νομικές υπηρεσίες. Η πληροφόρηση που εμπεριέχεται στο παρόν άρθρο δεν συνιστά νομική συμβουλή. Μία τέτοια νομική συμβουλή είναι δυνατόν να παρασχεθεί μόνο από αρμόδια/ιο δικηγόρο του συγκεκριμένου τμήματος του γραφείου μας που εξειδικεύεται στον ειδικό τομέα δικαίου, αφού προηγουμένως λάβει υπόψη του/της το σύνολο των δεδομένων που θα εκτεθούν και θα μελετηθούν για την υπόθεσή σας.
πηγή mcaounilaw.gr
IDnews
IDnews

Επεξηγηματικές ερωτήσεις και απαντήσεις σχετικά με τη νομοθετική ρύθμιση του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ν. 4067/2012)

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στο πλαίσιο της δέσμευσής του για ασφάλεια δικαίου, προστασία του περιβάλλοντος και τόνωση της αναπτυξιακής δραστηριότητας, κατέθεσε νομοθετική ρύθμιση με αντικείμενο την προσαρμογή των πολεοδομικών κινήτρων του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ν. 4067/2012) στις πρόσφατες αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 146–149/2025).
Η νέα ρύθμιση διασφαλίζει τη συνέχιση των εργασιών σε έργα που είχαν εκκινήσει νόμιμα έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024, ενισχύει την ασφάλεια των οικοδομικών αδειών, προβλέπει δίκαιες διαδικασίες αναθεώρησης όπου απαιτείται, και εισάγει για πρώτη φορά τον μηχανισμό του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, ως εργαλείου αντιστάθμισης και βιώσιμης αναβάθμισης του οικιστικού περιβάλλοντος.
Ακολουθούν επεξηγηματικές ερωτήσεις και απαντήσεις σχετικά με τη νομοθετική ρύθμιση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας
Ποιος είναι ο βασικός στόχος της νέας ρύθμισης του ΥΠΕΝ;
Μετά τις συγκεκριμένες αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (146-149/2025), που έκριναν την οριζόντια εφαρμογή των κινήτρων και προσαυξήσεων του ΝΟΚ αντισυνταγματική, έχει δημιουργηθεί ένα καθεστώς αβεβαιότητας, τόσο στους ιδιοκτήτες ακινήτων και επενδυτές, όσο και στη Διοίκηση, με άμεσες, δυσμενείς επιπτώσεις στην οικοδομική δραστηριότητα.
Με σεβασμό στις σχετικές αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ και στο πνεύμα τους, καταργούνται οι διατάξεις του ΝΟΚ που κρίθηκαν αντισυνταγματικές, ενώ ενσωματώνονται στον τοπικό πολεοδομικό σχεδιασμό τα κίνητρα των οποίων η οριζόντια εφαρμογή κρίθηκε αντισυνταγματική. Έτσι, αποτρέπονται η στασιμότητα, οι ματαιώσεις και οι καθυστερήσεις νέων κατασκευών που έχει ανάγκη η χώρα και οι πολίτες. Προστατεύεται το περιβάλλον και αποκαθίσταται η ασφάλεια δικαίου.
Ποιους αφορά η ρύθμιση;
Η ρύθμιση αφορά όλους τους κατόχους οικοδομικών αδειών που εκδόθηκαν βάσει του ΝΟΚ και κάνουν χρήση των συγκεκριμένων κινήτρων και προσαυξήσεων που κρίθηκαν αντισυνταγματικά. Αφορά επίσης αγοραστές, επενδυτές, κατασκευαστές αλλά και τις Υπηρεσίες Δόμησης (ΥΔΟΜ), που έχουν την αρμοδιότητα έκδοσης και αναθεώρησης των οικοδομικών αδειών.
Τι ισχύει για τις νέες άδειες;
Από εδώ και στο εξής, δεν προβλέπονται πολεοδομικά κίνητρα του ΝΟΚ οριζόντια, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι αυτά θα μπορούν να εντάσσονται προσαρμοσμένα και τεκμηριωμένα στον πολεοδομικό σχεδιασμό κάθε περιοχής.
Τι σημαίνει ότι τα κίνητρα θα μπορούν να εντάσσονται στον ολοκληρωμένο πολεοδομικό σχεδιασμό;
Αυτή την περίοδο υλοποιείται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας το εμβληματικό Πρόγραμμα Πολεοδομικών Μεταρρυθμίσεων «Κωνσταντίνος Δοξιάδης», με τα Τοπικά και Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΤΠΣ – ΕΠΣ) για το 80% της Επικράτειας. Μέσω των ΤΠΣ – ΕΠΣ οι μελετητές μπορούν να καθορίσουν, κατόπιν επιστημονικής τεκμηρίωσης, ειδικές ζώνες κινήτρων, όπου θα προβλέπονται τα κίνητρα του ΝΟΚ -τα οποία μέχρι σήμερα δίνονταν οριζόντια-, λαμβάνοντας υπόψη τη θέση, τον βαθμό της οικιστικής ανάπτυξης του κάθε οικισμού, τις ιδιαιτερότητες, τα χαρακτηριστικά και την εν γένει φυσιογνωμία του, τη φέρουσα ικανότητα, τη συνολική επιβάρυνση της περιοχής, καθώς και την οικιστική πυκνότητά της.
Ποιοι διατηρούν το δικαίωμα δόμησης με κίνητρα και προσαυξήσεις του ΝΟΚ;
Όσοι έχουν οικοδομική άδεια με κίνητρα και προσαυξήσεις του ΝΟΚ και έχουν ξεκινήσει οικοδομικές εργασίες (π.χ. εκσκαφές) έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024, μπορούν να προχωρήσουν στην υλοποίηση της οικοδομικής τους άδειας, χωρίς αναθεώρηση ή οικονομική επιβάρυνση, ενώ ρητά τους παρέχεται πλέον και η δυνατότητα αναθεώρησης της άδειας, εφόσον το επιθυμούν, χωρίς οικονομική επιβάρυνση (φόρους, παράβολα, εισφορές, κρατήσεις). Με Προεδρικό Διάταγμα, σε συνέχεια των σχετικών κατευθύνσεων του ΣτΕ, θα περιγραφούν με λεπτομέρεια οι όροι και οι προϋποθέσεις με τις οποίες αποδεικνύεται ότι έχει γίνει εκκίνηση εργασιών έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024.
Τι γίνεται με όσους δεν ξεκίνησαν οικοδομικές εργασίες (π.χ. εκσκαφές) έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024; Χάνουν το δικαίωμα δόμησης;
Σε καμία περίπτωση δεν χάνεται το δικαίωμα δόμησης, όμως για να ξεκινήσουν οικοδομικές εργασίες, οφείλουν να αναθεωρήσουν την οικοδομική τους άδεια, προκειμένου να απαλειφθούν τα κίνητρα και οι προσαυξήσεις. Έτσι, δεν χάνουν το δικαίωμα δόμησης, παρά μόνον κατά το μέρος που αφορά στα εν λόγω κίνητρα και προσαυξήσεις.
Υπάρχει κάποια μέριμνα για όσους υποχρεούνται να αναθεωρήσουν την οικοδομική τους άδεια; Θα πρέπει να πληρώσουν ξανά και για την αναθεώρηση;
Υπάρχει σχετική μέριμνα. Όχι, δεν καταβάλλονται άλλοι φόροι, παράβολα, εισφορές ή κρατήσεις για τις αναθεωρήσεις αυτές. Οι εν λόγω αναθεωρήσεις διενεργούνται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες Δόμησης ανέξοδα, χωρίς καθυστερήσεις και κατά προτεραιότητα.
Τι προβλέπεται για όσους έχουν άδειες που δεν ξεκίνησαν οικοδομικές εργασίες έως και την 11η Δεκεμβρίου του 2024, αλλά είναι ενταγμένες ή θα ενταχθούν σε χρηματοδοτικά εργαλεία (ΕΣΠΑ, ΤΑΑ);
Σε αυτές τις περιπτώσεις, προκειμένου να διατηρηθεί η αξιοπιστία της χώρας απέναντι σε θεσμικούς εταίρους, επενδυτές και δικαιούχους ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών προγραμμάτων και για να διασφαλιστεί η υλοποίηση των έργων, προβλέπεται περιβαλλοντικό ισοδύναμο, που αντισταθμίζει τη χρήση των κινήτρων και προσαυξήσεων του ΝΟΚ. Το περιβαλλοντικό ισοδύναμο έχει διπλή υπόσταση: α) την καταβολή ενός τέλους και β) στοχευμένες παρεμβάσεις για την αναβάθμιση της Δημοτικής Ενότητας ή του Δήμου, όπου κατασκευάζεται μια οικοδομή με κίνητρα και προσαυξήσεις. Τα μέτρα αυτά εξειδικεύονται σε Ειδικό Σχέδιο Περιβαλλοντικού Ισοδύναμου Αναβάθμισης Πόλεων (ΕΣΠΙΑΠ). Συμπερασματικά, για να μπορεί να γίνει χρήση των κινήτρων και των προσαυξήσεων του ΝΟΚ, θα πρέπει να πληρωθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και να έχει εγκριθεί το ΕΣΠΙΑΠ. Η διατήρηση της ισχύος των αδειών αυτών συνδέεται άρρηκτα με την ενίσχυση της χρηματοδοτικής πίστης του Ελληνικού Δημοσίου, την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας μας που απορρέουν από τις συμβατικές δεσμεύσεις έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη διατήρηση της διεθνούς επενδυτικής εμπιστοσύνης.
Τι είναι το Ειδικό Σχέδιο Περιβαλλοντικού Ισοδύναμου Αναβάθμισης Πόλης (ΕΣΠΙΑΠ);
Το ΕΣΠΙΑΠ είναι μια ειδική μελέτη που εισάγει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Μέσω του ΕΣΠΙΑΠ εξειδικεύονται τα μέτρα του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, δηλαδή οι στοχευμένες παρεμβάσεις που θα γίνουν σε επίπεδο Δήμου ή Δημοτικής Ενότητας, όπου έχουν δοθεί κίνητρα και προσαυξήσεις του ΝΟΚ. Η εκπόνηση του ΕΣΠΙΑΠ παρέχει νομική θωράκιση και δυνατότητα χρήσης των κινήτρων, χωρίς αλλαγές στην οικοδομική άδεια, για τις περιπτώσεις στις οποίες προβλέπεται. Είναι βασικό εργαλείο για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης στην αγορά και την άμεση επανέναρξη της οικοδομικής δραστηριότητας.
Μπορεί να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, περιγραφή της περιοχής και των υφιστάμενων αδειών, ανάλυση νομικών ζητημάτων και ακυρωμένων αδειών, περιβαλλοντική αξιολόγηση και επιπτώσεις, προτάσεις για διαχείριση και αναπροσαρμογή σχεδίων, χρονοδιάγραμμα υλοποίησης και οικονομική ανάλυση, παρακολούθηση – αξιολόγηση – συστάσεις – τεκμηρίωση.
Με Προεδρικό Διάταγμα θα δίνεται η δυνατότητα να εξειδικευτούν τα μέτρα του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, να καθοριστεί η διαδικασία έγκρισης του ΕΣΠΙΑΠ, καθώς και το ύψος και η διαδικασία του τέλους.
Ποια μπορεί να είναι τα περιβαλλοντικά ισοδύναμα που προτείνει ένα ΕΣΠΙΑΠ;
Δημιουργία χώρων πρασίνου και κοινόχρηστων χώρων,
Αναπλάσεις περιοχών με έντονη δόμηση,
Αστικές υποδομές ή αναβαθμίσεις (πεζοδρομήσεις, φωτισμός, υλικό αστικής επίπλωσης κ.ά.),
Η κατά προτεραιότητα κατεδάφιση αυθαίρετων ή και επικίνδυνων (ετοιμόρροπων) κτισμάτων,
Η χρηματοδότηση απόκτησης διατηρητέων κτιρίων και μνημείων από τον οικείο Δήμο, καθώς και η αποκατάσταση δημοσίων διατηρητέων κτιρίων και μνημείων,
Περιβαλλοντικές δράσεις, όπως ο καθαρισμός και η οριοθέτηση ρεμάτων και έργα διευθέτησης.
Τι προβλέπεται για όσους είχαν μεν εκκινήσει οικοδομικές εργασίες έως και την 11η Δεκεμβρίου του 2024, με βάση το νομοθετικό πλαίσιο που ίσχυε τότε, αλλά αντιμετωπίζουν αιτήσεις ακύρωσης ή οι άδειες έχουν ήδη ακυρωθεί;
Και στην περίπτωση αυτή, εφαρμόζεται το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και οι άδειες διατηρούνται σε ισχύ. Αυτό προβλέπεται, προκειμένου να αποτραπεί το φαινόμενο των εγκαταλελειμμένων ημιτελών κτισμάτων, που υποβαθμίζει το περιβάλλον και έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και ασφάλεια.
Ειδικότερα, αν έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός της οικοδομής, η κατασκευαστική διαδικασία συνεχίζεται άμεσα, με τα κίνητρα και τις προσαυξήσεις, εφόσον πληρωθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και εκκινήσει η εκπόνηση του ΕΣΠΙΑΠ.
Εάν δεν έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός, επιλαμβάνονται το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής και το Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για να εξετάσουν με τεχνικά, κοινωνικά, οικονομικά και νομικά κριτήρια την αναγκαιότητα ή μη της συνέχισης υλοποίησης της οικοδομικής άδειας με τα κίνητρα και τις προσαυξήσεις ΝΟΚ. Κατόπιν εξασφάλισης των προαναφερόμενων εγκρίσεων, μπορεί να συνεχίσει η κατασκευή με τα κίνητρα και τις προσαυξήσεις του ΝΟΚ, εφόσον καταβληθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και εκκινήσει η εκπόνηση του ΕΣΠΙΑΠ.
Υπάρχουν ειδικές κατηγορίες αδειών που εξαιρούνται από το περιβαλλοντικό ισοδύναμο;
Ναι, οι άδειες που εντάσσονται σε ειδικά χωρικά σχέδια αναπτυξιακού χαρακτήρα εξαιρούνται του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, επειδή έχει προηγηθεί ειδική επιστημονική τεκμηρίωση. Το ίδιο ισχύει και για τα διατηρητέα κτίρια και μνημεία, με στόχο την προστασία και ανάδειξή τους και την ενίσχυση της πολιτιστικής κληρονομιάς, η οποία συμβάλλει στην αναβάθμιση του πολιτιστικού περιβάλλοντος.
IDnews
IDnews

Σε 18 τμήματα αναγνωρίστηκε η ισοτιμία με Πολυτεχνικές Σχολές – Τρία παραμένουν στον «πάγο»

Για τους αποφοίτους, η αναγνώριση της ισοτιμίας σημαίνει δυνατότητα εγγραφής στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος κατόπιν εξετάσεων και κατ’επέκταση απόκτησης επαγγελματικών δικαιωμάτων
Για 18 τμήματα μηχανικών τεσσάρων Πανεπιστημίων έχει ήδη αναγνωριστεί η ισοτιμία με Πολυτεχνικές Σχολές, ενώ παραμένει σε εκκρεμότητα η αντιστοίχιση για τρία ακόμη Τμήματα – ένα από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και δύο από το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος.
Τις αλλαγές, που προκύπτουν από την αντιστοίχιση των Τμημάτων με Πολυτεχνικές Σχολές θα χρειαστεί να λάβουν υπόψη για τις επιλογές τους οι φετινοί υποψήφιοι των Πανελλαδικών Εξετάσεων κατά τη συμπλήρωση του Μηχανογραφικού 2025 ενώ για τους απόφοιτους των πενταετών προγραμμάτων σπουδών των συγκεκριμένων Τμημάτων, ισχύει η αρχή της αναδρομικότητας.
Στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠΑΔΑ), στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο (ΕΛΜΕΠΑ) και στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος (ΔΙΠΑΕ) υπάγονται τα 18 Τμήματα Μηχανικών, για τα οποία αναγνωρίστηκε η ισοτιμία με Πολυτεχνικές Σχολές. Προηγήθηκε η πιστοποίηση του προγράμματος σπουδών από την Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ) και ακολούθησε η γνωμοδότηση από την Επιτροπή του άρθρου 66 του νόμου 4610/2019, η οποία υπάγεται στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Οι απόφοιτοι των Τμημάτων αυτών, μπορούν πλέον να δίνουν εξετάσεις και να εγγράφονται στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ), αποκτώντας επαγγελματικά δικαιώματα ενώ για όσους έχουν ήδη λάβει πτυχίο από πενταετές πρόγραμμα σπουδών, ισχύει η αρχή της αναδρομικότητας.
Τα τρία Τμήματα που παραμένουν χωρίς αναγνώριση
Σε εκκρεμότητα παραμένει η αναγνώριση ισοτιμίας με Πολυτεχνική Σχολή του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και από το ΔΙΠΑΕ, του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών και του Μηχανικών Τοπογραφίας και Γεωπληροφορικής.
«Βρισκόμαστε σε στάδιο επανυποβολής του φακέλου πιστοποίησης και αντιστοίχισης για το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, ώστε να ακολουθήσει η κρίση της αρμόδιας Επιτροπής του ΤΕΕ», λέει ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Αθανάσιος Κατσής.
«Κατανοούμε ότι πέρσι, ελλείψει προηγούμενης σχετικής εμπειρίας, οι διαδικασίες αξιολόγησης καθυστέρησαν, όμως ευελπιστούμε τώρα να “τρέξουν” πιο γρήγορα καθώς και τα Τμήματα είναι λιγότερα -τρία έχουν μείνει- και έχει αποκτηθεί γνώση από την αξιολόγηση των προηγουμένων», προσθέτει ο ίδιος, τονίζοντας πως όταν δοθεί η αντιστοίχιση, θα λειτουργήσει αναδρομικά, όπως συνέβη και με τα άλλα δύο τμήματα της Σχολής Μηχανικών, που αναγνωρίστηκαν ως ισότιμα με Πολυτεχνική Σχολή.
Από την πλευρά του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος, ο πρύτανης Σταμάτης Αγγελόπουλος, εξηγεί πως αν και έχουν υποβληθεί από πέρσι οι φάκελοι προς αξιολόγηση, η Επιτροπή δεν έχει συνεδριάσει ακόμη: «Το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών και το Μηχανικών Τοπογραφίας και Γεωπληροφορικής, αμφότερα στις Σέρρες, διατελούν εν αναμονή καθώς η αξιολόγησή τους ως προς την αντιστοίχισή τους με ανάλογα τμήματα πολυτεχνικών σχολών, εξαρτάται από την Επιτροπή, η οποία δεν έχει ακόμη συνέλθει για να συνεδριάσει – εμείς έχουμε υποβάλει τους φακέλους από πέρσι».
Όπως επισημαίνει ο ίδιος, «αφού τα δύο Τμήματα έχουν ήδη αξιολογηθεί από την ΕΘΑΑΕ και μάλιστα σε επίπεδο integrated master, επομένως έχει ολοκληρωθεί η ακαδημαϊκή τους πιστοποίηση, πλέον αντιμετωπίζουμε τις αντιδράσεις των φοιτητών, οι οποίοι ολοκληρώνουν τις σπουδές τους και δεν γνωρίζουν τί μέλλει γενέσθαι».
Απόρροια της κατάστασης αναφορικά με την αντιστοίχιση των Τμημάτων με ομόλογά τους Πολυτεχνικά, είναι, σύμφωνα με τον κ. Αγγελόπουλο και η παράμετρος της φοιτητικής διαρροής: «30 φοιτητές του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του ΔΙΠΑΕ πήραν μετεγγραφή, όταν εισακτέοι πέρσι ήταν 92. Αφού δεν έχει ολοκληρωθεί η αναγνώριση της ισοτιμίας αλλά δεν υπάρχει κανένα ακαδημαϊκό εμπόδιο, τα παιδιά μπορούν μετά την εγγραφή τους σε εμάς, να πάρουν μετεγγραφή σε κάποιο άλλο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών στα Πανεπιστήμια Θεσσαλίας, Πατρών, Αριστοτέλειο, Μετσόβιο, Δημοκρίτειο ή ΠΑΔΑ».
Μία απάντηση, έστω αρνητική…
Από τη στιγμή που η Πολιτεία αναγνωρίζει ακαδημαϊκά την ισοτιμία των Τμημάτων αυτών, κρίνεται αναγκαία η συνεδρίαση της αρμόδιας Επιτροπής προκειμένου να γνωμοδοτήσει σχετικά. «Ακόμη και μία αρνητική απόφαση, είναι απόφαση. Στη συνέχεια, η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου θα μπορούσε είτε να δρομολογήσει διορθωτικές κινήσεις με βάση τις υποδείξεις της Επιτροπής, όπως για παράδειγμα, να προσλάβει Καθηγητές, είτε ακόμη και να κλείσει το Τμήμα. Γιατί, ποιος θέλει να σπουδάζει σε ένα Τμήμα αν δεν υπάρχει προοπτική;», καταλήγει ο πρύτανης του ΔΙΠΑΕ.
Καθόλου ευθύγραμμη δεν ήταν μέχρι τώρα η διαδρομή για την αναγνώριση της ισοτιμίας των 18 Τμημάτων με Πολυτεχνικές Σχολές.
«Τα προγράμματα σπουδών μετατράπηκαν σε πενταετούς φοίτησης, ακολούθησε η πιστοποίησή τους από την Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης και η θετική γνωμοδότηση της αρμόδιας Επιτροπής του ΤΕΕ. Η διαδικασία ολοκληρώθηκε με τη δημοσίευση του ΦΕΚ και την έκδοση των Υπουργικών Αποφάσεων», εξηγεί ο Στράτος Στρατηγάκης, Μαθηματικός, σύμβουλος σταδιοδρομίας.
«Η αναγνώριση της ισοτιμίας των συγκεκριμένων Τμημάτων με Πολυτεχνικές Σχολές ισοδυναμεί με την απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων, αφού οι απόφοιτοι μπορούν πλέον να εγγράφονται στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ) κατόπιν εξετάσεων. Αυτομάτως αναγνωρίζονται και όσοι έχουν ήδη λάβει πτυχίο πενταετούς φοίτησης».
Πώς αλλάζει το τοπίο με τις βάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ μετά την αναγνώριση ισοτιμίας με πολυτεχνικές σχολές;
Σύμφωνα με τον κ. Στρατηγάκη, «οι βάσεις καθορίζονται από τη ζήτηση – το Μετσόβιο θα έχει πάντα μεγάλη ζήτηση, αυτό δεν αλλάζει. Εκείνο που αλλάζει είναι, ότι θα αυξηθεί η ζήτηση των 18 Τμημάτων, που έχουν λάβει αναγνώριση ισοτιμίας με πολυτεχνικές σχολές, επομένως θα ανέβουν αντίστοιχα και οι βάσεις εισαγωγής σε αυτά», αναφέρει δίνοντας ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: «Η βάση εισαγωγής στους Πολιτικούς Μηχανικούς του ΠΑΔΑ το 2022 ήταν 10.780 μόρια, το 2023 ανέβηκε στα 11.345 και το 2024 ήταν 12.785 μόρια – ανέβηκαν, δηλαδή, κατά περίπου 1.400 μόρια. Αντίθετα, στο Μετσόβιο η βάση εισαγωγής ήταν 17.497 το 2023, την επόμενη χρονιά, το 2024, ήταν 16.832 μόρια. Επομένως, παρατηρείται πως ανέβηκε το ΠΑΔΑ και έπεσε το Μετσόβιο».
Βάσει των εξελίξεων, πώς προβλέπεται να διαμορφωθεί ο ακαδημαϊκός χάρτης όσον αφορά τις Πολυτεχνικές Σχολές; «Δεν απειλείται το Μετσόβιο αλλά τα περιφερειακά πανεπιστήμια», σημειώνει ο κ. Στρατηγάκης για να προσθέσει: «Ο υποψήφιος, που μένει στην Αθήνα και μέχρι πρότινος, θα δήλωνε στο μηχανογραφικό του το Πανεπιστήμιο Πατρών, είναι πολύ πιθανό πλέον να προτιμήσει να μείνει στην Αθήνα δηλώνοντας το ΠΑΔΑ, ώστε να αποφύγει την επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού. Αυτό δεν ισχύει, φυσικά, για τον υποψήφιο που μένει στη Βέροια και ξέρει εκ των προτέρων ότι πρέπει να φύγει από την πόλη του για να σπουδάσει ή εκείνον που μένει στην Κομοτηνή αλλά προσανατολίζεται σε Θετικές Σπουδές, οπότε η απομάκρυνση από το σπίτι του είναι μονόδρομος».
Όσο για εκείνους, οι οποίοι εργάζονται σήμερα ως μηχανικοί αλλά χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα, επηρεάζονται κυρίως μόνο όταν συναλλάσσονται με το δημόσιο τομέα. «Στην πράξη, σε μία μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία, που απασχολεί εκατοντάδες μηχανικούς, ένας θα υπογράψει τη μελέτη», αναφέρει ο κ. Στρατηγάκης.
«Υπάρχουν και οι περιπτώσεις εκείνων, που ξεπερνούν το “σκόπελο” της υπογραφής, αγοράζοντας την υπογραφή άλλων, που έχουν επαγγελματικά δικαιώματα. Για παράδειγμα, κάποιος που έχει τελειώσει ΤΕΙ Μηχανολογίας, κάνει μία μελέτη για φωτοβολταϊκά και δεν έχει δικαίωμα να την υπογράψει – πηγαίνει σε ένα μηχανολόγο και τον πληρώνει, για να υπογράψει εκείνος τη μελέτη, αναλαμβάνοντας φυσικά και την ευθύνη του έργου», καταλήγει.
Οι εξελίξεις σχετικά με την αναγνώριση ισοτιμίας με Πολυτεχνικές Σχολές
Στις 20 Μαΐου δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) οι αποφάσεις για την ίδρυση Πολυτεχνικής Σχολής στη Σχολή Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με δύο Τμήματα: Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, με έδρα την Πάτρα, και Μηχανολόγων Μηχανικών, με έδρα, επίσης, την Πάτρα. Ανάλογη απόφαση έχει εκδοθεί και για το Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο.
Στις 22 Μαΐου 2025, δημοσιεύθηκαν σε ΦΕΚ οι αποφάσεις για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος, όπου προβλέπεται η ίδρυση δύο νέων Πολυτεχνικών Σχολών.
Πιο αναλυτικά, αναφορικά με το ΠΑΔΑ, στην Πολυτεχνική Σχολή, η οποία θα έχει έδρα την Πανεπιστημιούπολη Αρχαίου Ελαιώνα στο Αιγάλεω, υπάγονται πλέον τα ακόλουθα Τμήματα: Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών, Ναυπηγών Μηχανικών, Μηχανικών Τοπογραφίας και Γεωπληροφορικής, Μηχανικών Πληροφορικής και Υπολογιστών
Πολιτικών Μηχανικών, Μηχανολόγων Μηχανικών, Μηχανικών Βιομηχανικής Σχεδίασης και Παραγωγής καθώς και το Τμήμα Μηχανικών Βιοϊατρικής.
Σε ΦΕΚ και η απόφαση για την ίδρυση Πολυτεχνικής Σχολής στο Διεθνές Πανεπιστήμιο, με έδρα τις Σέρρες. Στη Σχολή Μηχανικών του ΔΙΠΑΕ εντάσσονται τα ακόλουθα Τμήματα: Μηχανικών Περιβάλλοντος (Θεσσαλονίκη), Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης (Θεσσαλονίκη), Μηχανολόγων Μηχανικών (Σέρρες), Μηχανικών Πληροφορικής, Υπολογιστών και Τηλεπικοινωνιών (Σέρρες), Μηχανικών Πληροφορικής και Ηλεκτρονικών Συστημάτων (Θεσσαλονίκη).
Ύστερα από την αναδιάρθρωση της Σχολής Μηχανικών στις Σέρρες, εντάσσονται το Τμήμα Μηχανικών Τοπογραφίας και Γεωπληροφορικής (Σέρρες) και το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών (Σέρρες).
Στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου εντάσσονται τα ακόλουθα Τμήματα: Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (Πάτρα), Μηχανολόγων Μηχανικών (Πάτρα). Επίσης, ύστερα από την ανασυγκρότηση της Σχολής Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με έδρα την Πάτρα, περιλαμβάνεται το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών (Πάτρα).
Τέλος, στην Πολυτεχνική Σχολή με έδρα το Ηράκλειο, που ιδρύεται στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο (ΕΛΜΕΠΑ), σύμφωνα με την απόφαση που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ της 5ης Μαϊου 2025, εντάσσονται τα εξής Τμήματα: Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (Ηράκλειο), Ηλεκτρονικών Μηχανικών (Χανιά), Μηχανολόγων Μηχανικών (Ηράκλειο).

πηγή agriniopress.gr
IDnews
IDnews

Τι πρέπει να κάνουν οι κληρονόμοι ακινήτων για να κατοχυρώσουν την ιδιοκτησία τους μετά την ολοκλήρωση του κτηματολογίου

Λήγει στις 30 Μαΐου η προθεσμία δηλώσεων ιδιοκτησίας στο Κτηματολόγιο για Κέρκυρα, Θεσπρωτία και στις περιοχές στο Βόρειο Ηράκλειο, Ρέθυμνο και Χανιά.
Στόχος της κυβέρνησης είναι η ολοκλήρωση του κτηματολογίου μέχρι το τέλος του 2025. Υπάρχουν όμως, εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα που δεν έχουν δηλωθεί στο Κτηματολόγιο, είτε γιατί ο ιδιοκτήτης τους απεβίωσε χωρίς να προλάβει να κάνει δήλωση, είτε διότι οι κληρονόμοι δεν έχουν κάνει αποδοχή κληρονομιάς. Αυτά τα ακίνητα καταχωρούνται ως «αγνώστου ιδιοκτήτη» στα οικεία κτηματολογικά φύλλα και κινδυνεύουν να περάσουν στην κυριότητα του Δημοσίου μετά το πέρας των σχετικών προθεσμιών διόρθωσης. Γι’ αυτό τον λόγο θα πρέπει όσοι κληρονομούν ακίνητα να τα εντοπίσουν και να τα δηλώσουν έγκαιρα στο κτηματολόγιο.
Τι πρέπει να κάνουν οι κληρονόμοι για να κατοχυρώσουν την ιδιοκτησία τους μετά την ολοκλήρωση του κτηματολογίου;
Η αίτηση για τη διόρθωση της ανακριβούς εγγραφής και την εγγραφή ως αληθούς δικαιούχου του δικαιώματος στο οικείο κτηματολογικό φύλλο κατά το χρόνο των πρώτων εγγραφών έχει άμεση σχέση και συναρτάται με το χρόνο θανάτου του κληρονομουμένου και συγκεκριμένα με το εάν αυτός συνέβη πριν ή μετά την έναρξη λειτουργίας του οικείου κτηματολογικού γραφείου. Και αυτό γιατί η κτήση της κυριότητας με κληρονομική διαδοχή έχει την ιδιαιτερότητα ότι, ανεξάρτητα από το χρόνο σύνταξης του συμβολαίου για την αποδοχή κληρονομιάς, αυτή ανατρέχει πάντοτε στο χρόνο θανάτου του κληρονομουμένου, άσχετα με το χρόνο μεταγραφής ή εγγραφής του σχετικού εγγράφου αποδοχής της κληρονομιάς.
Τι ισχύει σε περίπτωση που ο θάνατος του κληρονομούμενου συνέβη πριν την έναρξη λειτουργίας του κτηματολογικού γραφείου;
Εάν ο θάνατος του κληρονομούμενου επήλθε μετά την έναρξη ισχύος του Κτηματολογίου, δηλαδή ο αποβιώσας κατά το χρόνο έναρξης αυτού ήταν εν ζωή, τότε δικαιούχος του εγγραπτέου δικαιώματος είναι ο κληρονομούμενος και με την αίτηση θα ζητείται η αναγραφή των στοιχείων του κληρονομούμενου στο κτηματολογικό φύλλο.
Τι ισχύει σε περίπτωση που ο θάνατος του κληρονομούμενου συνέβη μετά την έναρξη λειτουργίας του κτηματολογικού γραφείου;
Εάν ο θάνατος του κληρονομούμενου επήλθε πριν την έναρξη ισχύος του Κτηματολογίου, τότε οι δικαιούχοι του εγγραπτέου δικαιώματος είναι οι κληρονόμοι αυτού, δεδομένου ότι δε νοείται να είναι φορέας εμπραγμάτων δικαιωμάτων πρόσωπο το οποίο δεν υπάρχει, και με την αίτηση θα ζητείται αναγραφή στο κτηματολογικό φύλλο των κληρονόμων του αποβιώσαντος με αιτία κτήσης Κληρονομιά και τίτλο κτήσης την πράξη δήλωσης αποδοχής κληρονομιάς.
Ποιες είναι οι υποχρεώσεις των κληρονόμων απέναντι στο κτηματολόγιο;
Με το νόμο 4934/2022 που ρυθμίζονται θέματα του κτηματολογίου θεσπίστηκαν τα εξής:
Γίνεται απευθείας σύνδεση του Ελληνικού Κτηματολογίου με τα ληξιαρχεία, με σκοπό να ενημερώνεται αυτόματα το κτηματολόγιο για τα στοιχεία της ληξιαρχικής πράξης θανάτου κάθε δικαιούχου.
Υποχρεώνονται οι πλησιέστεροι συγγενείς του θανόντος ιδιοκτήτη εντός ενός μήνα να ενημερώσουν το κτηματολόγιο, ανεξάρτητα από τη διαδικασία αποδοχής κληρονομιάς.
Ορίζεται ότι, η αγωγή διόρθωσης ανακριβούς πρώτης κτηματολογικής εγγραφής, ασκείται και κατά των διαδόχων του νομιμοποιούμενου παθητικά.
Ρυθμίζονται θέματα σχετικά με τη διόρθωση αρχικής εγγραφής σε οριζόντια ή κάθετη ιδιοκτησία με την ένδειξη «άγνωστου ιδιοκτήτη».
Εισάγεται το δικαίωμα καθολικών ή ειδικών διαδόχων δικαιούχου εγγραπτέου δικαιώματος, να ζητήσουν διόρθωση στοιχείων πρώτης εγγραφής και επανακαθορίζεται η προθεσμία καταχώρισης αίτησης στο κτηματολογικό φύλλο του ακινήτου.
Επομένως οι πολίτες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι και χωρίς να έχουν προβεί στην αποδοχή κληρονομιάς θα πρέπει, να δηλώσουν τα κληρονομούμενα ακίνητα στο κτηματολόγιο και σε περίπτωση που λειτουργεί κτηματολογικό γραφείο, θα πρέπει να δηλώσουν τα στοιχεία τους, ώστε ο κάθε ενδιαφερόμενος να μπορεί να πληροφορηθεί εάν ο κύριος ενός ακινήτου απεβίωσε, ώστε να αναζητήσει, για οποιονδήποτε λόγο, τους κληρονόμους του.
Ποια είναι τα δικαιολογητικά που συγκεντρώνουμε όταν κληρονομούμε ένα ακίνητο;
Α) Για κληρονομιά με διαθήκη καταθέτουμε τα παρακάτω δικαιολογητικά:
Τίτλο του κληρονομουμένου (αν υπάρχει), πρακτικό δημοσίευσης διαθήκης, ληξιαρχική πράξη θανάτου, πιστοποιητικό περί μη δημοσίευσης άλλης διαθήκης, πιστοποιητικό περί μη αποποίησης κληρονομιάς.
Β) Για κληρονομιά χωρίς διαθήκη, καταθέτουμε:
Τίτλο του κληρονομουμένου (αν υπάρχει), ληξιαρχική πράξη θανάτου, πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών, πιστοποιητικό περί μη δημοσίευσης διαθήκης, πιστοποιητικό περί μη αποποίησης κληρονομιάς.
Τα πιστοποιητικά αυτά, για θανάτους μετά από την 1/3/2013 εκδίδονται μόνο από το Ειρηνοδικείο, ενώ για θανάτους πριν από την 1/3/2013 εκδίδονται και από το Πρωτοδικείο.
Τι γίνεται όταν το ακίνητο κληρονομείται από πολλούς κληρονόμους;
Όλοι οι συγκληρονόμοι, ο καθένας για το ποσοστό συγκυριότητάς του, στην εξ αδιαθέτου διαδοχή υποχρεούνται σε δήλωση ιδιοκτησίας. Εάν υπάρχει διαθήκη τότε υπόχρεος σε υποβολή δήλωσης είναι ο εκ διαθήκης κληρονόμος.
Για να μην χαθεί το ακίνητο πρέπει όλοι οι κληρονόμοι να το δηλώσουν στο κτηματολόγιο;
Όχι. Ο καθένας για το ποσοστό συγκυριότητάς του, στην εξ αδιαθέτου διαδοχή υποχρεούται σε δήλωση ιδιοκτησίας. Όποιο ποσοστό δεν δηλωθεί θα εγγραφεί ως Αγνώστου Ιδιοκτήτη
Τι γίνεται όταν το ακίνητο που μου άφησε ο πατέρας μου δεν το δηλώνω στο Ε9 και δεν έχω συμβόλαιο;
Για τα ακίνητα που οι ιδιοκτήτες τους δεν τα δηλώνουν στο Ε9, απαιτείται να τροποποιήσουν το Ε9 και να γνωστοποιήσουν στη φορολογική διοίκηση τα σωστά περιγραφικά στοιχεία των ακινήτων τους, όπως αυτά προκύπτουν από τη διαδικασία υποβολής δηλώσεων στο Εθνικό Κτηματολόγιο, υποβάλλοντας εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 στο σύστημα TAXISnet.
Μου άφησε πρόσφατα ο πατέρας μου ένα χωράφι διά στόματος και τώρα το διεκδικούν και τα αδέλφια μου. Μπορούν να πάρουν μερίδιο.
Εφόσον δεν υπάρχει διαθήκη, που να φαίνεται ότι ο πατέρας το άφησε το χωράφι στο ένα του παιδί, τότε δικαιούνται να υποβάλλουν δηλώσεις ιδιοκτησίας όλοι οι συγκληρονόμοι, καταθέτοντας όλα τα νομιμοποιητικά έγγραφα της κληρονομιάς (ληξιαρχική πράξη θανάτου, πιστοποιητικό πλησιέστερων συγγενών, πιστοποιητικό μη αποποίησης κληρονομιάς, πιστοποιητικό μη δημοσίευσης διαθήκης κλπ).
Τι γίνεται όταν υπάρχει δικαστική διαμάχη για τα κληρονομικά;
Εφόσον δεν έχει γίνει αποδοχή κληρονομιάς, θα υποβληθούν δηλώσεις ιδιοκτησίας από τους συγκληρονόμους με τα νομιμοποιητικά έγγραφα της κληρονομιάς που υπάρχουν σε δημόσιες υπηρεσίες (ληξιαρχική πράξη θανάτου, πιστοποιητικό πλησιέστερων συγγενών, πιστοποιητικό μη αποποίησης κληρονομιάς, πιστοποιητικό μη δημοσίευσης διαθήκης κλπ). Επίσης, εφόσον οι δικαστικές διαμάχες αφορούν εγγραπτέες αγωγές θα δηλωθούν εκτός από τα δικαιώματα της κυριότητας και οι εγγραπτέες αγωγές ως ξεχωριστά δικαιώματα.
Τι γίνεται σε περίπτωση που στη διαθήκη γίνεται μνεία κληρονόμου, χωρίς να περιγράφεται η ακίνητη περιουσία;
Σε περίπτωση που δεν υπάρχει αποδοχή κληρονομιάς και ο κληρονομούμενος, μνημονεύει στη διαθήκη του ότι εγκαθιστά συγκεκριμένο πρόσωπο ως κληρονόμο, χωρίς, όμως να μνημονεύεται και να περιγράφεται η ακίνητη περιουσία που του καταλείπεται, εφόσον από τα προσκομιζόμενα έγγραφα προκύπτει ότι το άτομο έχει κληρονομικό δικαίωμα μπορεί να υποβάλλει δήλωση ιδιοκτησία. Από τους τίτλους του κληρονομούμενου θα πρέπει να προκύπτει η κυριότητά του για το/τα ακίνητο/ακίνητα για το/τα οποία υποβάλλεται η δήλωση.
Πηγή: taxydromos.gr
atsianos
atsianos

Σύνδεσμος Επιστημόνων Πανεπιστημίων Ιταλίας (ΣΕΠΙ) εκλογές 01-06-2025

Οι αρχαιρεσίες για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου και της Εξελεγκτικής Επιτροπής, σύμφωνα με απόφαση του Δ.Σ., ορίστηκαν να διεξαχθούν την 24η Μαΐου, ημέρα Σάββατο και ώρα 08.00 π.μ. σε αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Ρουμελιωτών, όπου στεγάζονται και τα γραφεία μας.
Οδός Σίνα και Δαφνομήλη 1Α. (Στάση Μετρό Πανεπιστήμιο)
Σύμφωνα με το καταστατικό, αν δεν υπάρξει απαρτία, η Γενική Συνέλευση θα επαναληφθεί την 31η Μαΐου, ημέρα Σάββατο και ώρα 10.30 π.μ. στον ίδιο χώρο.
Καλούνται όλα τα μέλη να λάβουν μέρος στην κορυφαία και άκρως σημαντική διαδικασία για την πορεία του Συνδέσμου μας.
Σημαντικό
Η αρχική ημερομηνία άλλαξε για Τεχνικούς λόγους και θα γίνει ΚΥΡΙΑΚΗ 01 - ΙΟΥΝΙΟΥ - 2025
ώρα έναρξης Γενικής Συνέλευσης 10.00


Σ.Ε.Π.Ι. Σύνδεσμος Επιστημόνων Πανεπιστημίων Ιταλίας
S.E.P.I. Associazione Laureati nelle Universita' Italiane
I MEMBRI DI QUESTA ASSOCIAZIONE ITALOFONA, CHE ABBIAMO VISSUTO GLI ANNI MIGLIORI DELLA NOSTRA GIOVENTU DA STUDENTI UNIVERSITARI IN ITALIA, LA CONSIDERIAMO COME NOSTRA SECONDA PATRIA E PROMUOVIAMO NEL MIGLIOR DEI MODI I LEGAMI CULTURALI E SOCIALI TRA I NOSTRI DUE PAESI. POTETE INVITARE E PROPORRE I VOSTRI EX COLLEGHI DA TUTTE LE UNIVERSITA ITALIANE DI DIVENTARE MEMBRI DELLA NOSTRA ASSOCIAZIONE
πηγή facebook.com
Didonis
Didonis

Πλατφόρμα πληροφόρησης των κατευθυντήριων γραμμών και απαιτήσεων για την έκδοση οικοδομικών αδειών

Καλώς ήρθατε στην πλατφόρμα πληροφόρησης των κατευθυντήριων γραμμών και απαιτήσεων για την έκδοση οικοδομικών αδειών.
Η πλατφόρμα αυτή σχεδιάστηκε για:
τη διάδοση εξειδικευμένων πληροφοριών σχετικά με τους κανονισμούς και τις προδιαγραφές που αφορούν στην έκδοση οικοδομικών αδειών σε όλη την Ελλάδα.
Ο καθορισμός κατευθυντήριων γραμμών και απαιτήσεων για την έκδοση οικοδομικών αδειών θα συμβάλλει αφενός στον περιορισμό των υποβαλλόμενων αιτήσεων προέγκρισης στις υπηρεσίες δόμησης, καθώς θα διασφαλίζεται η ακρίβεια των παρεχόμενων πληροφοριών, αφετέρου δε, θα περιορίσει τον χρόνο ελέγχου και επεξεργασίας των αιτήσεων από τις Υπηρεσίες Δόμησης, αφού οι υποβληθείσες αιτήσεις και τα δικαιολογητικά τα οποία τις συνοδεύουν θα είναι δομημένα με βάση σαφείς προδιαγραφές και οδηγίες.
Για τον προσδιορισμό των κατευθυντήριων γραμμών και απαιτήσεων, απαιτείται να καθοριστούν οι απαιτήσεις για την έκδοση οικοδομικών αδειών ανά την χώρα και να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής.
Προκειμένου να διασφαλιστεί η ομοιογενής αντιμετώπιση, η διαφάνεια των διαδικασιών και να περιοριστεί ο χρόνος ελέγχου, αναπτύσσεται λίστα με τα στοιχεία που τίθενται προς έλεγχο, καθώς και των κριτηρίων και των δεικτών αξιολόγησής τους.


Τέλος, με την παρούσα πλατφόρμα, επιτυγχάνεται η διάδοση των πληροφοριών στα ενδιαφερόμενα μέρη, ιδιώτες μηχανικούς, υπαλλήλους υπηρεσιών δόμησης και κοινό, ώστε να διασφαλίζεται η ενημέρωσή τους και η ορθή τήρηση των παρεχόμενων οδηγιών.


Από την πλατφόρμα αυτή μπορείτε:
να λάβετε μία βασική και πλήρη λίστα ελέγχου με όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την έκδοση οικοδομικής άδειας, προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις του κάθε έργου. Οι επιλογές του χρήση ορίζουν υποχρεωτικά για κάθε έργο την ιδιαιτερότητα της περιοχής, την επιθυμητή χρήση / δραστηριότητα και τον επιθυμητό τύπο των εργασιών της κάθε οικοδομικής άδειας.
Η παρούσα πλατφόρμα απομονώνει και εμφανίζει μόνο τα απαιτούμενα κάθε φορά δικαιολογητικά για την κάθε περίπτωση, όπως αυτή θα διαμορφώνεται μετά την εισαγωγή των κριτηρίων από το χρήστη, ενώ δικαιολογητικά που δεν είναι απαραίτητα δεν εμφανίζονται.
Σημειώνεται πως η ανάλυση της περιπτωσιολογίας και η ανάπτυξη λίστας ελέγχου αφορά μόνο στην κάλυψη των αναγκών των τυπικών ιδιωτικών έργων κάθε κατηγορίας, ενώ δε λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες που αφορούν στα δημόσια έργα.
ΕΝΑΡΞΗ






Didonis
Didonis

Δαπάνες επισκευής/αντικατάστασης ανελκυστήρα και δαπάνες λειτουργίας και τακτικής συντήρησης αυτού στις κατοικίες του Οικισμού του Ο.Ε.Κ. Διαχωρισμός όσον αφορά τις δαπάνες.

Το Δ.Σ. του Ο.Ε.Κ. κατά, την υπ΄ αριθμ. 23/1976 συνεδρίασή του ενέκρινε τον Κανονισμό σχέσεων συνιδιοκτητών πολυορόφων κ.λπ. κτιρίων βάσει των διατάξεων του Ν. 3741/1929 “περί της κατ΄ όροφον ιδιοκτησίας όπως τροποποιήθηκε είς το Ν.Δ. 1024/1971 και τα άρθρα 1002 και 1117 του Α.Κ. και τον Α.Ν. 163/1967 όπως τροποποιήθηκε και αντικαταστάθηκε από τα Ν.Δ. 946/1971 και 145/1973. Ο Κανονισμός αυτός δημοσιεύθηκε στο υπ΄ αριθμ. 441/Β/5.4.1976 Φ.Ε.Κ. και περιλαμβάνει το Γενικό Κανονισμό των σχέσεων των συνιδιοκτητών έν σχέσει με τους κοινοχρήστους και κοινοκτήτους χώρους του όλου οικισμού και τον Ειδικό Κανονισμό συνιδιοκτητών κάθε μιας πολυκατοικίας ή στοίχου. Ο ανωτέρω Κανονισμός συμπληρώθηκε για να ρυθμίζει και τη σχέση συνιδιοκτητών στα κτίρια που διαθέτουν εγκαταστάσεις Κεντρικής θερμάνσεως και ανελκυστήρων για τις δαπάνες συντηρήσεως και λειτουργίας τους.
Σύμφωνα με το υπ’ αρ. 29089/1977 έγγραφο του Εισηγητή Διευθυντή Τεχν. Υπηρεσιών (ΦΕΚ 1296Β/1977), προκειμένου περί πολυκατοικίας που έχει ανελκυστήρα, κάθε δαπάνη συντήρησης, αντικατάστασης, επισκευής κ.λπ. της εγκατάστασης αυτής και των μηχανημάτων της (εκτός απο την τακτική περιοδική συντήρηση) βαρύνει κάθε διαμέρισμα της πολυκατοικίας (περιλαμβανομένων και των διαμερισμάτων του ισογείου) ποσοστό που θα είναι ο λόγος του εμβαδού αυτού σε σχέση με το συνολικό εμβαδό των διαμερισμάτων όλης της πολυκατοικίας (όπως δηλαδή γίνεται και η κατανομή των κοινοχρήστων δαπανών).
Όσον αφορά τον επιμερισμό της δαπάνης λειτουργίας του ανελκυστήρα, δηλαδή της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για την κίνησή του ως και της δαπάνης τακτικής περιοδικής συντηρήσεώς του, θα γίνεται -σύμφωνα πάντα με το ως άνω έγγραφο- με βάση του συντελεστές του κατωτέρω πίνακα. 
Επιμερισμός δαπάνης για κάθε όροφο:
1) Ισόγειο (περίπτωση βατού δώματος) Συντελ. 0,30, (περίπωση μη βατού δώματος, Συντελ. 0,00)
2) 1ος όροφος Συντελ. 1,00
3) 2ος όροφος Συντελ. 1,10
4) 3ος όροφος Συντελ. 1,20 κ.ο.κ.
Εν συνεχεία το έγγραφο αναλύει: “Αθροίζουμε αρχικά τους ανωτέρω συντελεστάς των ορόφων της πολυκατοικίας και το άθροισμα αυτό το παίρνουμε σαν παρανομαστή κλάσματος με αριθμητή τον αντίστοιχο συντελεστή κάθε ορόφου. Με το κλάσμα αυτό πολλαπλασιάζεται το συνολικό ποσό των δαπανών λειτουργίας του ανελκυστήρος και έτσι βρίσκεται η δαπάνη που αναλογεί σε κάθε όροφο. Στη συνέχεια η δαπάνη κάθε ορόφου επιμερίζεται αναλογικά με το εμβαδό κάθε διαμερίσματος του ορόφου δηλαδή πολλαπλασιάζεται με κλάσμα που έχει αριθμητή το εμβαδό κάθε διαμερίσματος και παρανομαστή το συνολικό εμβαδό των διαμερισμάτων του ορόφου”.
Στη συνέχεια του εγγράφου γίνεται ανάλυση παραδειγμάτων αναφορικά με την κατανομή δαπανών λειτουργίας του ανελκυστήρα σε κάθε διαμέρισμα. Αξιοπρόσεκτο ωστόσο είναι ότι άλλος είναι ο τρόπος χρέωσης των δαπανών του ανελκυστήρα όσον αφορά τα έξοδα επισκευής/αντικατάστασης ανελκυστήρα (για τα οποία πληρώνει και το ισόγειο) και άλλος ο τρόπος χρέωσης όσον αφορά την τακτική συντήρηση και λειτουργία και συνεπώς είναι πιθανόν να μην είναι τα ίδια χιλιοστά που αφορούν τα έξοδα ανελκυστήρα όσον αφορά αυτές τις δύο κατηγορίες.
Πηγή: efotopoulou.gr


atsianos
atsianos

Μετά τα ακίνητα την ανιούσα παίρνουν και τα οικόπεδα

Η αγορά ακινήτων επανέρχεται δυναμικά, με τα οικόπεδα να αποκτούν κεντρικό ρόλο στον σχεδιασμό και την υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Οικοπέδων για την Αττική της GEOAXIS property & Valuatios services. εμπεδώνεται το θετικό πρόσημο και η αύξηση των αξιών οικοπέδων και το 2025, αφού και στις πέντε περιοχές μελέτης εντός λεκανοπεδίου καταγράφεται για έβδομη συνεχόμενη χρονιά αύξηση των πιθανών τιμών πώλησης. Η αύξηση μετρήθηκε κατά μέσο όρο σε 5,60% σε σχέση με το 2024 και σε 15,06% σε σχέση με το 2023, φανερώνοντας τη δυναμική της συγκεκριμένης αγοράς. Σε βάθος δεκαετίας, οι αξίες των οικοπέδων βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο αφού καταγράφεται αύξηση 40,25%, κατά μέσο όρο.
Μεσοπρόθεσμη τάση
Σύμφωνα με την GEOAXIS, η άνοδος των αξιών οικοπέδων στην Αττική όπου επικεντρώνεται η έρευνα, αναμένεται να συνεχιστεί για τους επόμενους 12 μήνες, αλλά με μικρότερη ένταση, προδικάζοντας ίσως την κορύφωση του κύκλου. Σε καμία περίπτωση η αγορά δεν βιώνει συνθήκες φούσκας καθώς η ανισορροπία προσφοράς και ζήτησης νεόδμητων διαμερισμάτων συντηρεί την ζήτηση γης, άρα και την οικοδομική δραστηριότητα.
Μεγάλα στοιχήματα αποτελούν ο πιθανός επαναπροσδιορισμός στα ποσοστά των αντιπαροχών και ο χρόνος επανάκαμψης στις αξίες οικοπέδων των Βορείων προαστίων. Ο περιορισμός των ευεργετημάτων του ΝΟΚ δεν ευνοεί τους εργολάβους και τους τελικούς χρήστες, αν και θεωρούμε πως επαναφέρει την ομαλότητα στην αλυσίδα της οικοδομικής δραστηριότητας.
Δεκαετία 2016-2025
Ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα αποτελέσματα της χρονικά βαθύτερης ανάλυσης που προχωρήσαμε μεταξύ 2016 και 2025. Από την επεξεργασία των στοιχείων φαίνεται πως σε αντίθεση με άλλες κατηγορίες ακινήτων τα οικόπεδα δείχνουν μια αξιοσημείωτη σταθερότητα τόσο στην φάση της πτώσης όσο και στην φάση της ανόδου. Η τάση της 10ετίας δείχνει καθαρά ότι βρισκόμαστε σε ανοδική φάση του κύκλου, ίσως κοντά σε μια νέα κορύφωση. Οι αξίες των οικοπέδων βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο της δεκαετίας αφού καταγράφεται αύξηση των ζητούμενων τιμών πώλησης σε ένα μέσο όρο της τάξης 40,25% σε σχέση με το 2016, για τις πέντε τοπικές αγορές. Τη μεγαλύτερη αύξηση στις ζητούμενες τιμές (46,02%) καταγράφουν τα οικόπεδα με Σ.Δ. 3,6 στον Δήμο Αθηναίων, περιοχή Αμπελοκήπων, και τη μικρότερη αύξηση τα οικόπεδα με Σ.Δ. 1,8 στο Περιστέρι (35,43%).
Αναλυτικότερα, η εξέλιξη των τιμών πώλησης κατοικιών ανά τετραγωνικό μέτρο (ευρώ/τ.μ.) σε έξι περιοχές της Αττικής για την περίοδο 2016-2025:
•Αμπελόκηποι: Η τιμή αυξήθηκε από 1.784 ευρώ/τ.μ. το 2016 σε 2.605 ευρώ/τ.μ. το 2025, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη αύξηση μεταξύ των περιοχών.
•Μαρούσι: Από 650 ευρώ/τ.μ. το 2016, η τιμή φτάνει τα 935 ευρώ/τ.μ. το 2025, με πιο ήπιους ρυθμούς ανόδου.
•Παλαιό Φάληρο: Από 1.188 ευρώ/τ.μ. το 2016, οι τιμές φτάνουν τα 1.621 ευρώ/τ.μ. το 2025, με σταθερή αυξητική τάση.
•Περιστέρι: Οι τιμές ξεκινούν από 714 ευρώ/τ.μ. το 2016 και φτάνουν τα 967 ευρώ/τ.μ. το 2025, παρουσιάζοντας επίσης ήπια αλλά σταθερή αύξηση.
•Χολαργός: Από 929 ευρώ/τ.μ. το 2016, οι τιμές αγγίζουν τα 1.296 ευρώ/τ.μ. το 2025.
Ο Συντελεστής Δόμησης (ΣΔ) κάθε περιοχής, με υψηλότερο στους Αμπελόκηπους (3,6) και χαμηλότερο στο Μαρούσι (0,8). Οι αυξήσεις στις τιμές πώλησης αποτυπώνουν την αυξανόμενη ζήτηση και τις μεταβολές στην αγορά ακινήτων ανά περιοχή.
Συμπεράσματα έρευνας 2025 - Σύγκριση αξιών με 2024
Μεταξύ του 2ου τριμήνου 2025 και του 2ου τριμήνου 2024 καταγράφεται αύξηση των διάμεσων ζητούμενων τιμών πώλησης οικοπέδων σε ένα μέσο όρο της τάξης του 5,60% και για τις πέντε τοπικές αγορές που παρακολουθούμε. Η μεγαλύτερη αύξηση (7,22%) παρατηρείται στα οικόπεδα με Σ.Δ. 1,2 στον Χολαργό, με τη διάμεση πιθανή τιμή πώλησης το 2ο τρίμηνο του 2025 να διαμορφώνεται στα 1.296 ευρώ/τ.μ., από 1.209 ευρώ/τ.μ. πέρσι.
Ακολουθεί η περιοχή των Αμπελοκήπων του Δήμου Αθηναίων με τα οικόπεδα με Σ.Δ. 3,6 να καταγράφουν αύξηση 6,09% (στα 2.605 ευρώ/τ.μ., από 2.455 ευρώ/τ.μ.). Έπονται η περιοχή του Περιστερίου όπου οικόπεδα με Σ.Δ. 1,8 καταγράφουν αύξηση 6,07% (στα 967 ευρώ/τ.μ. από 912 ευρώ/τ.μ.) και το Παλαιό Φάληρο όπου οικόπεδα με Σ.Δ. 1,4 καταγράφουν αύξηση 4,77% (στα 1.621 ευρώ/τ.μ. από 1.547 ευρώ/τ.μ.). Τέλος, αύξηση φαίνεται να καταγράφει η περιοχή του Αμαρουσίου με οικόπεδα με Σ.Δ. 0,8 να αυξάνονται 3,91% (στα 935 ευρώ/τ.μ. από 900 ευρώ/τ.μ.).
Όλες οι αξίες που αναφέρονται στο Παρατηρητήριο είναι διάμεσες και αφορούν σε απολύτως τυπικά οικόπεδα. Είναι προφανές ότι οικόπεδα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ως προς τη θέση, την προβολή, τη θέα αλλά και την επιφάνεια, βρίσκονται στο επάνω όριο του δείγματος, με αξίες πολλές φορές μέχρι και 25% υψηλότερες.
Διάμεσες επιφάνειες οικοπέδων προς πώληση
Το Περιστέρι (204 τ.μ.) και οι Αμπελόκηποι (209 τ.μ.) καταγράφουν μικρότερα οικόπεδα συγκριτικά με τον Χολαργό (405 τ.μ.), το Παλαιό Φάληρο (380 τ.μ.) και το Μαρούσι (337 τ.μ.). Είναι φανερό ότι αδόμητα οικόπεδα επιφανείας του ενός στρέμματος είναι πλέον δυσεύρετα, ενώ σε πλείστες των περιπτώσεων τα οικόπεδα αυτά έχουν παλαιά σπίτια ή άλλες κατασκευές εντός.
Όπως αναφέρει η GEOAXIS, το ΣτΕ με τις αποφάσεις του αυστηροποίησε την εφαρμογή του ΝΟΚ, θέτοντας σοβαρά νομικά ζητήματα που εστιάζουν στο πραγματικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα και όχι μόνο στους αριθμητικούς περιορισμούς με σκοπό την αλλαγή της φιλοσοφίας στον σχεδιασμό και τη συμβατότητα με τα εργαλεία πολεοδομικού σχεδιασμού (Τ.Π.Σ., Ε.Π.Σ.), όπου αυτά υπάρχουν. Οι επιπτώσεις στον κλάδο της οικοδομής και του real estate γενικότερα προκαλούν αβεβαιότητα σε ιδιώτες, μηχανικούς, κατασκευαστές και θεσμικούς επενδυτές, ειδικά σε περιοχές υψηλής αξίας (π.χ. Αθήνα, τουριστικές περιοχές), όπου το bonus δόμησης καθορίζει την απόδοση μιας επένδυσης.
Παρόλα αυτά, ο κύκλος της υψηλής οικοδομικής δραστηριότητας που άνοιξε μετά το 2018 συνεχίζεται, αν και με μειούμενη ένταση, καθώς η ζήτηση αδόμητων οικοπέδων ή/και οικοπέδων με παλαιά κτίσματα για την ανέγερση νεόδμητων διαμερισμάτων γνωρίζει άνθιση. Βασικές αιτίες που τροφοδοτούν την υφιστάμενη ζήτηση μπορούν να αναζητηθούν:
•Στα συσσωρευμένα αιτήματα στέγασης που δεν ικανοποιήθηκαν λόγω οικονομικής κρίσης την τελευταία δεκαπενταετία,
•Στην άμεση διάθεση κεφαλαίου (υψηλή ρευστότητα) παράλληλα με την ύπαρξη αδήλωτων εισοδημάτων από τη μεσαία τάξη,
•Στη νέα πραγματικότητα για εργασία από το σπίτι,
•Στην ποιοτική και τεχνολογική απαξίωση μεγάλου αριθμού κατασκευών πριν το 1980,
•Στην ένταξη των διαμερισμάτων στα επενδυτικά προϊόντα,
•Στη δυνατότητα επίτευξης αποδόσεων μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης, και
•Στη διάθεση για διασπορά επενδυτικού ρίσκου μέσω αγοράς ακινήτων.
Ταυτόχρονα, η διαπραγμάτευση μεταξύ εργολάβων και ιδιοκτητών γης γίνεται όλο και σκληρότερη, καθώς η αύξηση των τιμών πώλησης διαμερισμάτων αντισταθμίζεται από την αύξηση του κόστους κατασκευής και χρηματοδότησης. Σήμερα ένα μέσο επιτόκιο δανεισμού βρίσκεται στο φάσμα του 5-5,5%.
Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το κόστος των πρώτων υλών για τις νέες κατασκευές αντανακλάται στον Δείκτη Τιμών Υλικών Νέων Κτηρίων. Ο μέσος δείκτης του δωδεκαμήνου Απριλίου 2024 - Μαρτίου 2025, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του δωδεκαμήνου Απριλίου 2023 - Μαρτίου 2024, παρουσίασε αύξηση 5,1%, έναντι αύξησης 6,6% που σημειώθηκε κατά τη σύγκριση των αντίστοιχων προηγούμενων δωδεκάμηνων.
Τα βασικά στάδια ανάπτυξης και οι κυρίαρχες τάσεις
Η υλοποίηση όμως ενός επενδυτικού σχεδίου στον χώρο των ακινήτων απαιτεί προγραμματισμό, τεχνική επάρκεια και επιχειρηματική οργάνωση. Από την αγορά του οικοπέδου μέχρι την τελική του αξιοποίηση, κάθε στάδιο κρίνεται από την ακρίβεια στον σχεδιασμό και την ικανότητα εκτέλεσης. Για τον επενδυτή, η ορθή διαχείριση της διαδικασίας είναι καθοριστική για την απόδοση του έργου.
Ειδικότερα, όπως επισημαίνεται από την κατασκευαστική εταιρεία ΕΠΙΚΥΚΛΟΣ, η δομή ενός σύγχρονου επενδυτικού project στον τομέα των ακινήτων ακολουθεί πλέον πέντε βασικά στάδια:
1.Ανάλυση επενδυτικού πλάνου & αρχιτεκτονικός σχεδιασμός. Η πρώτη φάση περιλαμβάνει τη στρατηγική προσέγγιση: ανάλυση δυνατοτήτων του οικοπέδου, μελέτη αγοράς, αρχιτεκτονικές λύσεις που απαντούν στις ανάγκες του ακινήτου.
2.Αδειοδότηση & προετοιμασία εργοταξίου. Από τις άδειες και τις εγκρίσεις μέχρι τη χωροθέτηση εργοταξίου, απαιτείται εμπειρία και καλός χειρισμός του γραφειοκρατικού πλαισίου.
3.Κατασκευή βάσει αυστηρών ποιοτικών προδιαγραφών. Το έργο πρέπει να υλοποιείται βάσει πιστοποιημένων υλικών, με σταθερότητα στον χρόνο και συνεχή ποιοτικό έλεγχο.
4.Παράδοση με πλήρη τεχνική & εμπορική τεκμηρίωση. Όταν το έργο ολοκληρώνεται, δεν παραδίδεται απλώς το κλειδί. Παραδίδονται φάκελοι, τεχνικές ταυτότητες, εγγυήσεις, ψηφιακή τεκμηρίωση και πλήρης εικόνα για τη μελλοντική διαχείριση.
5.Υποστήριξη στην απόδοση της επένδυσης. Το τελικό στάδιο περιλαμβάνει συμβουλευτική και υποστήριξη στην αξιοποίηση του ακινήτου: από την ενοικίαση ή πώληση μέχρι τα σενάρια εμπορικής εκμετάλλευσης.
Πέντε πρακτικές συμβουλές
Με βάση την εμπειρία του κλάδου, αλλά και στοιχεία που παρουσιάζει η εταιρεία ΕΠΙΚΥΚΛΟΣ, που διαθέτει ένα ευρύ χαρτοφυλάκιο από κτήρια κατοικιών, επαγγελματικούς χώρους και ξενοδοχειακά και τουριστικά καταλύματα, οι επενδυτές που επιλέγουν να «χτίσουν» σε σταθερές βάσεις θα πρέπει να δώσουν έμφαση στα εξής:
•Ξεκάθαρο κοστολόγιο από την αρχή. Κλειδωμένα κόστη για κάθε φάση, χωρίς αποκλίσεις και αιφνιδιασμούς, είναι βασική προϋπόθεση για βιώσιμη επένδυση.
•'Αμεση κινητοποίηση εργοταξίου. Ο χρόνος είναι χρήμα. Η ύπαρξη ετοιμοπόλεμου δικτύου συνεργείων και προμηθευτών είναι κρίσιμη για την τήρηση του χρονοδιαγράμματος.
•Πληρωμές βάσει επιβεβαιωμένης προόδου. Σταδιακές πληρωμές που αντιστοιχούν σε πιστοποιημένα στάδια εργασιών ενισχύουν τη διαφάνεια και μειώνουν τον επενδυτικό κίνδυνο.
•Ποιότητα υλικών με πιστοποιήσεις. Από τα κουφώματα μέχρι τις σωληνώσεις, τα υλικά πρέπει να έχουν τεχνικές προδιαγραφές που τεκμηριώνονται. Δεν είναι κόστος — είναι επένδυση.
•360° διαχείριση και σενάρια απόδοσης. Μια καλή εταιρεία δεν είναι απλώς εργολάβος, αλλά συνεργάτης. Παρέχει σενάρια αξιοποίησης, συμβουλευτική και στρατηγική υποστήριξη μέχρι το τέλος.
πηγή flash.gr
IDnews
IDnews

Μεταφορά συντελεστή δόμησης και… διοικητική αδράνεια: Η θέση της νομολογίας για τους αναξιοποίητους τίτλους

Το εργαλείο της μεταφοράς συντελεστή δόμησης, αν και θεωρητικά θεσπίστηκε ως ένας φιλόδοξος θεσμός κοινωνικής και πολεοδομικής εξισορρόπησης, στην πράξη παραμένει ανεφάρμοστο λόγω νομοθετικών αστοχιών, αντισυνταγματικών προβλέψεων και αδράνειας της διοίκησης. Η πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών το επιβεβαιώνει , αναδεικνοντας τα ζητήματα αστικής ευθύνης του Δημοσίου.
Η πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών (υπ’ αρ. 1137/2025) αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της αποτυχίας εφαρμογής του θεσμού της Μεταφοράς Συντελεστή Δόμησης στην Ελλάδα, ως συνέπεια της μακροχρόνιας αδράνειας της Διοίκησης. Σύμφωνα με το δικαστήριο, η μη έκδοση των αναγκαίων κανονιστικών πράξεων – επί σειρά ετών – συνιστά παραβίαση της δέσμιας αρμοδιότητας της Διοίκησης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την στέρηση των περιουσιακών δικαιωμάτων των εναγόντων, κατά παράβαση των άρθρων 17 και 24 παρ. 6 του Συντάγματος.
Νομική προστασία «στον πάγο» επί σειρά ετών
Οι ενάγοντες, πέντε ιδιώτες κάτοικοι Θεσσαλονίκης, ήταν κάτοχοι ονομαστικών τίτλων Μ.Σ.Δ., οι οποίοι είχαν εκδοθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3044/2002 και αφορούσαν ακίνητα χαρακτηρισμένα ως διατηρητέα, εντός του σχεδίου πόλης του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Παρά τη ρητή πρόβλεψη του ν. 3044/2002 για τη δυνατότητα μεταφοράς συντελεστή σε άλλες περιοχές, η Διοίκηση, επί μακρό διάστημα – από το 2002 έως και την άσκηση της αγωγής το 2017 – δεν προέβη ούτε στην έκδοση της κανονιστικής υπουργικής απόφασης για τις τεχνικές προδιαγραφές των σχετικών μελετών, ούτε στον καθορισμό των αναγκαίων Ζωνών Υποδοχής Συντελεστή (Ζ.Υ.Σ.).
Σύμφωνα με τους ενάγοντες, αυτή η παράλειψη είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη αδρανοποίηση των τίτλων Μ.Σ.Δ. και, κατ’ επέκταση, την ουσιαστική αποστέρηση των περιουσιακών τους δικαιωμάτων. Πιο συγκεκριμένα, η ζημία των εναγόντων προσδιορίστηκε στην αντικειμενική αξία της δομήσιμης επιφάνειας που αναγραφόταν στους τίτλους Μ.Σ.Δ., η οποία, λόγω της αδυναμίας πραγματοποίησης της μεταφοράς, παρέμεινε ανεκμετάλλευτη. Με το σκεπτικό αυτό, κατέθεσαν αγωγή με την οποία ζητούσαν την αναγνώριση αποζημιωτικής ευθύνης του Ελληνικού Δημοσίου, βάσει του αρ. 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα περί αστικής ευθύνης του κράτους, και την καταβολή των σχετικών ποσών.
Το Δημόσιο, από την πλευρά του, υποστήριξε ότι η έκδοση των σχετικών διοικητικών πράξεων αποτελούσε αντικείμενο τεχνικής και πολεοδομικής εκτίμησης και, ως εκ τούτου, υπαγόταν στη διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης.
Τι έκρινε το Εφετείο;
Το Διοικητικό Εφετείο, εξετάζοντας την έφεση του Ελληνικού Δημοσίου, επικύρωσε πλήρως την κρίση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, το οποίο είχε ήδη απορρίψει τον βασικό ισχυρισμό του Δημοσίου περί διακριτικής ευχέρειας της Διοίκησης ως προς την έκδοση των κανονιστικών πράξεων. Κατά την ερμηνεία του Εφετείου, η εξουσιοδοτική διάταξη του νόμου συνιστά δέσμια αρμοδιότητα, καθώς ο νόμος προβλέπει με δεσμευτικό τρόπο τόσο τη διαδικασία όσο και τις προϋποθέσεις έκδοσης των σχετικών πράξεων.
Το Δικαστήριο υπογράμμισε ότι η μεταφορά συντελεστή δόμησης αποτελεί τον θεσμοθετημένο μηχανισμό έμμεσης αποζημίωσης για τέτοιου είδους περιορισμούς, και ότι η ματαίωσή του λόγω της αδράνειας της Διοίκησης ισοδυναμεί, ουσιαστικά, με στέρηση περιουσίας χωρίς αποζημίωση. Επιπλέον, έγινε επίκληση του αρ. 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, που θεμελιώνει την αστική ευθύνη του Δημοσίου για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του.
Παρομοίως, το Διοικητικό Εφετείο απέρριψε και τα επικουρικά επιχειρήματα του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία εστίαζαν στη μεταβολή του νομοθετικού πλαισίου με τον ν. 4495/2017. Ειδικότερα, το Δημόσιο υποστήριξε ότι, με την κατάργηση των αρ. 1-7 του ν. 3044/2002 και την εισαγωγή της Τράπεζας Δικαιωμάτων Δόμησης και Κοινοχρήστων Χώρων, οι εφεσίβλητοι θα μπορούσαν να λάβουν νέους τίτλους ή αποζημίωση, οπότε δεν υφίσταται πλέον ζημία ή έχει διακοπεί ο αιτιώδης σύνδεσμος.
Το Δικαστήριο απέρριψε και τους σχετικούς ισχυρισμούς τονίζοντας ότι κρίσιμος χρόνος για τη θεμελίωση της ευθύνης είναι η ημερομηνία άσκησης της αγωγής (1.9.2017), κατά την οποία η ζημία είχε ήδη επέλθει, λόγω της επί δεκαπενταετία αδράνειας της Διοίκησης. Η μεταγενέστερη νομοθετική ρύθμιση δεν μπορούσε να αναιρέσει αναδρομικά τις έννομες συνέπειες της προηγηθείσας παράλειψης.
Τελικά, το Εφετείο, βασιζόμενο στο αρ. 105 ΕισΝΑΚ αναγνώρισε την υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου να καταβάλει συνολικό ποσό 1.273.036,03 ευρώ ως αποζημίωση, βάσει της αντικειμενικής αξίας της μη αξιοποιήσιμης δομήσιμης επιφάνειας που ενσωματώνεται στους τίτλους Μ.Σ.Δ., καθώς και το ποσό των 700 ευρώ σε καθέναν εξ αυτών ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Λίγα λόγια για τον θεσμό: Μια χαμένη ευκαιρία;
Η Μεταφορά Συντελεστή Δόμησης (ΜΣΔ) αποτελεί εδώ και δεκαετίες ένα από τα πιο φιλόδοξα αλλά και αμφιλεγόμενα εργαλεία του πολεοδομικού σχεδιασμού στην Ελλάδα. Θεωρητικά, συνιστά έναν μηχανισμό κοινωνικής δικαιοσύνης και περιβαλλοντική και πολεοδομικής εξισορρόπησης καθώς βασικός σκοπόες της ρύθμισης είναι η αποκατάσταση της περιουσιακής θέσης ιδιοκτητών που στερούνται τη δυνατότητα δόμησης, εξαιτίας περιορισμών που τίθενται χάριν του δημοσίου συμφέροντος (π.χ. ρυμοτομία, προστασία μνημείων, αρχαιολογικές ζώνες). Στην πράξη όμως, ο θεσμός έχει παραμείνει ανενεργός ή ανεφάρμοστος, εξαιτίας νομοθετικών αστοχιών, αντισυνταγματικών πρόβλεψεων και αδράνειας της διοίκησης.
Τι προβλέπεται;
Η ΜΣΔ επιτρέπει σε έναν ιδιοκτήτη βαρυνόμενου ακινήτου, ο οποίος στερείται τη δυνατότητα δόμησης (λόγω απαλλοτρίωσης, προστασίας μνημείου, ρυμοτομίας ή αρχαιολογικού ενδιαφέροντος), να μεταφέρει το δικαίωμα δόμησης σε άλλο ακίνητο – το λεγόμενο ακίνητο υποδοχής – το οποίο βρίσκεται σε προκαθορισμένη Ζώνη Υποδοχής Συντελεστή (ΖΥΣ). Το ωφελούμενο αυτό ακίνητο αποκτά δικαίωμα πρόσθετης δόμησης, πέραν των συνήθως ισχυόντων πολεοδομικών ορίων, αλλά, υπό συγκεκριμένες και αυστηρά καθορισμένες προϋποθέσεις.
Οι περιοχές στις οποίες επιτρέπεται η υποδοχή του μεταφερόμενου συντελεστή ονομάζονται Ζώνες Υποδοχής Συντελεστή Δόμησης (ΖΥΣ) και επιλέγονται με βάση πολεοδομικά κριτήρια, όπως η υφιστάμενη υποδομή, η οικιστική πυκνότητα και οι δυνατότητες επιβάρυνσης της περιοχής. Επίσης, δεν επιτρέπεται η εφαρμογή της ΜΣΔ σε περιοχές με αυστηρό προστατευτικό καθεστώς, όπως αρχαιολογικοί χώροι, παραδοσιακοί οικισμοί και ιστορικά κέντρα.
Με αυτό τον τρόπο, αντί να αποζημιώνεται με χρήματα από το Δημόσιο, ο ιδιοκτήτης μπορεί να αξιοποιήσει το δικαίωμα δόμησης που «έχασε», μεταφέροντάς το σε άλλο σημείο ή και πωλώντας τον σχετικό τίτλο μέσω της Ψηφιακής Τράπεζας Γης.
Το «πολύπαθο» νομικό πλαίσιο και η στάση του ΣτΕ
Η διαδικασία αυτή θεωρείται συνταγματικά θεμιτή, καθώς επιδιώκει να συγκεράσει τη συνταγματική προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς (αρ. 24 §6 Σ), του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος (αρ. 24 §2 Σ) και της ιδιοκτησίας (αρ. 17 Σ). Ωστόσο, στην πράξη, η εφαρμογή του θεσμού υπήρξε ιδιαίτερα προβληματική.
Έτσι, ο θεσμός βρέθηκε σε πολυετή αδράνεια λόγω των νομοτεχνικών ελλειμμάτων του προϋφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου (ν. 880/1979, 2300/1995 και 3044/2002). Ο νομοθέτης επιχείρησε να επανενεργοποιήσει τη ΜΣΔ με τους ν. 4495/2017 και ν. 4759/2020, με τον δεύτερο να εισάγει κρίσιμες καινοτόμες ρυθμίσεις, όπως:
Τη θεσμοθέτηση της Ψηφιακής Τράπεζας Γης ως υποχρεωτικού μηχανισμού για την καταγραφή, παρακολούθηση και διαχείριση των τίτλων ΜΣΔ, ενισχύοντας τη διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα του συστήματος.
Την κατάργηση των διατάξεων περί Περιοχών Αυξημένης Επιβάρυνσης Συντελεστή (ΠΑΕΣ) και της Εισφοράς Περιβαλλοντικού Ισοζυγίου (ΕΠΙ), οι οποίες είχαν προκαλέσει σοβαρές συνταγματικές ενστάσεις και αφορούσαν τη χρήση ΜΣΔ ακόμη και για νομιμοποίηση αυθαιρέτων.
Τη ρύθμιση της χωροθέτησης ΖΥΣ με προεδρικά διατάγματα, βάσει τεκμηριωμένων πολεοδομικών και περιβαλλοντικών κριτηρίων, και μετά από Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση, όπως επιτάσσει η νομολογία του ΣτΕ.
Μέχρι σήμερα, παρά τις νομοθετικές προβλέψεις και τις εν εξελίξει διαδικασίες ήδη από το 2022, η οριοθέτηση των Ζωνών Υποδοχής Συντελεστή Δόμησης δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί στην Ελλάδα.
Μαρία Καραντουμάνη
πηγή daily.nb.org
IDnews
IDnews

«Αλλάζω Σύστημα Θέρμανσης και Θερμοσίφωνα»: Άνοιξε η πλατφόρμα εγγραφής για τους προμηθευτές

Μετά την ολοκλήρωση υποβολής των 192.226 αιτήσεων που υποβλήθηκαν στο Πρόγραμμα άνοιξε σήμερα η πλατφόρμα για την εγγραφή των προμηθευτών.
Σύμφωνα με τον οδηγό του Προγράμματος και τις οδηγίες του ΥΠΕΝ η συμμετοχή στο Πρόγραμμα επιτρέπεται εφόσον δραστηριοποιείστε στο λιανικό εμπόριο ηλιακών θερμοσιφώνων, συστημάτων αντλίας θερμότητας θέρμανσης ή άλλων συναφών Κωδικών Αριθμών Δραστηριότητας (ΚΑΔ), όπως ορίζονται στην παράγραφο 5.3 του Οδηγού του Προγράμματος.
Οι προμηθευτές υποβάλλουν αιτήσεις έως τη λήξη των αγορών του Προγράμματος.
Όλοι οι προμηθευτές που διαθέτουν σχετική δραστηριότητα στην Ελλάδα μπορούν να συμμετάσχουν στο Πρόγραμμα και να διαθέτουν προς πώληση τα επιδοτούμενα προϊόντα τους, εφόσον συμμορφώνονται με κάποιες βασικές προϋποθέσεις και όρους του Προγράμματος.
Προκειμένου να συμμετάσχετε, θα πρέπει να υποβάλετε Αίτηση Συμμετοχής στην Ψηφιακή Πλατφόρμα Προμηθευτών του Προγράμματος, η οποία είναι απαραίτητο να έχει εγκριθεί πριν ξεκινήσετε να πουλάτε επιδοτούμενο εξοπλισμό σε ωφελούμενους του Προγράμματος.
Οι ειδικοί όροι και τα βήματα για την έγκριση της συμμετοχής σας στο Πρόγραμμα περιγράφονται αναλυτικά στο Κεφάλαιο 5 του Οδηγού του Προγράμματος.
Εγγραφή Προμηθευτών:
Πλατφόρμα: https://suppliers-allazosistimathermansis-thermosifona.gov.gr/go-beyond/login
Σχετικά Αρχεία:
Υπεύθυνη Δήλωση Νόμιμου Εκπροσώπου ΔΙΚ1
Υπεύθυνη Δήλωση Πιστοποίησης Εξοπλισμού
User Manual Προμηθευτών
Πρόγραμμα «Αλλάζω Σύστημα Θέρμανσης και Θερμοσίφωνα»
Το Πρόγραμμα «Αλλάζω Σύστημα Θέρμανσης και Θερμοσίφωνα» επιχορηγεί νοικοκυριά για την αντικατάσταση ενεργοβόρων ηλεκτρικών θερμοσίφωνων, με νέους σύγχρονης τεχνολογίας ηλιακούς θερμοσίφωνες ή/και με σύστημα αντλίας θερμότητας. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει:
- Την επιδότηση αγοράς νέου ηλιακού́ θερμοσίφωνα σύγχρονης τεχνολογίας (Επιλέξιμος Εξοπλισμός Κατηγορίας Α).
- Την επιδότηση αγοράς νέου συστήματος αντλίας θερμότητας θέρμανσης (συμπεριλαμβάνεται η εξωτερική μονάδα, fan coil, σωληνώσεις) (Επιλέξιμος Εξοπλισμός Κατηγορίας Β).
- Την επιδότηση της δαπάνης για την εκτέλεση αναγκαίων συμπληρωματικών εργασιών τοποθέτησης επιλέξιμου εξοπλισμού (π.χ. κόστος μεταφοράς, κόστος τοποθέτησης, αναλώσιμα, εξαρτήματα, smart system (χρονοδιακόπτης) κλπ.) (Επιλέξιμη Δαπάνη των Κατηγοριών Α και Β).
Πρόγραμμα «Αλλάζω σύστημα θέρμανσης και θερμοσίφωνα»
Χρηματοδότηση: Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας
Παρουσίαση του προγράμματος: «Αλλάζω σύστημα θέρμανσης και θερμοσίφωνα»
Οδηγός του προγράμματος: Προκήρυξη του Προγράμματος «Αλλάζω σύστημα θέρμανσης και θερμοσίφωνα»
1η Τροποποίηση: «Αλλάζω Σύστημα Θέρμανσης και Θερμοσίφωνα»: Η 1η τροποποίηση του οδηγού του προγράμματος
Πλατφόρμα: https://allazosistimathermansis-thermosifona.gov.gr/
Οδηγός Προγράμματος
Οδηγός Προγράμματος
1η Τροποποίηση Οδηγού
Χρήσιμα Αρχεία
Συχνές Ερωτήσεις
Βεβαίωση Εγκατάστασης
Υπόδειγμα Υπεύθυνης Δήλωσης Συναίνεση Ιδιοκτήτη
Πρότυπο ΥΔ DE Minimis
Οδηγίες επικοινωνίας_Αλλάζω σύστημα θέρμανσης
Συχνές Ερωτήσεις v2
Υπεύθυνη Δήλωση Νόμιμου Εκπροσώπου ΔΙΚ1
Υπεύθυνη Δήλωση Πιστοποίησης Εξοπλισμού
User Manual Προμηθευτών
IDnews
IDnews

Ένας αιώνας σχεδιασμού του χώρου: από το Διάταγμα του 1923 στον σύγχρονο χωρικό σχεδιασμό

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ: Ένας αιώνας σχεδιασμού του χώρου: από το Διάταγμα του 1923 στον σύγχρονο χωρικό σχεδιασμό
Κυκλοφόρησε ο συλλογικός τόμος (ΕΛΛΕΤ, ΣΕΠΟΧ, ΣΕΜΠΧΠΑ) “Ένας αιώνας σχεδιασμού του χώρου: από το Διάταγμα του 1923 ‘Περί σχεδίων πόλεων..’ στον σύγχρονο χωρικό σχεδιασμό” σε επιστημονική επιμέλεια των: Αιμιλίας Αλεξανδροπούλου, Σοφίας Αυγερινού-Κολώνια, Λουδοβίκου Βασενχόβεν, Μάρως Ευαγγελίδου, Μαίρης Ζήφου, Γιώργου Μελισσουργού και Μαίρης Τζιράκη.
Ο τόμος περιλαμβάνει τα πρακτικά της Επετειακής Επιστημονικής Ημερίδας με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη θεσμοθέτηση του πρώτου θεμελιακού νομοθετήματος πολεοδομικού σχεδιασμού στην Ελλάδα. Η ημερίδα διοργανώθηκε τον Δεκέμβριο του 2023 από την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ), τον Σύλλογο Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ) και τον Σύλλογο Ελλήνων Μηχανικών Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΣΕΜΠΧΠΑ).
Βασικός στόχος και φιλοδοξία της ημερίδας ήταν η διερεύνηση των σύγχρονων τάσεων και απαιτήσεων στον ολοκληρωμένο χωρικό σχεδιασμό, η ανάδειξη των διακυβευμάτων του σήμερα για τη χώρα και η εκτίμηση της ανταπόκρισης του συστήματος σε αυτά, μετά τη διαμόρφωση του πρόσφατου ενιαίου θεσμικού πλαισίου του χωρικού σχεδιασμού, περιλαμβάνει όμως και μια συνοπτική αναγνώριση της συνεισφοράς του Ν.Δ. του 1923 στην ιστορική του συγκυρία και τη διαχρονική εφαρμογή του. Με κεντρική επιδίωξη την ανάπτυξη επιστημονικού προβληματισμού αλλά και τη διατύπωση προτάσεων για την ασκούμενη πολιτική σχεδιασμού του χώρου στην Ελλάδα, η ημερίδα επικεντρώνεται στη διερεύνηση ερωτημάτων που ομαδοποιούνται στις εξής θεματικές ενότητες: (α) ιστορική αναδρομή, (β) ρόλος και χαρακτήρας του συστήματος χωρικού σχεδιασμού, (γ) διακυβεύματα του σήμερα.
Ο τόμος κυκλοφορεί με τα ISBN των τριών φορέων, με την επιμέλεια της Μαίρης Τζιράκη και σε σχεδιασμό, γλωσσική επιμέλεια και παραγωγή από τις εκδόσεις Προπομπός.
Μπορείτε να διαβάσετε/αποθηκεύσετε όλον τον τόμο σπό ΕΔΩ !
Akis
Akis

Οπλισμένο σκυρόδεμα: Ηλίας Αγγελόπουλος, ο Μηχανικός που το έφερε στην Ελλάδα.

Ο Ηλίας Αγγελόπουλος ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες μηχανικούς του 19ου και 20ού αιώνα, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εισαγωγή του οπλισμένου σκυροδέματος (μπετόν αρμέ) στην Ελλάδα. Γεννήθηκε το 1859 στην Τρίπολη, με καταγωγή από τη Δημητσάνα, και μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που ενθάρρυνε τη γνώση και την καινοτομία. Ο πατέρας του ήταν εκδότης της εφημερίδας «Παλιγγενεσία», γεγονός που επηρέασε την ευρύτερη παιδεία και την κοινωνική του αντίληψη.
Σπουδές και επαγγελματική πορεία
Το 1886, αποφοίτησε από τη Σχολή Γεφυροποιών Ecole des Ponts et Chaussees στη Γαλλία, όπου ήρθε σε επαφή με τις πρωτοποριακές τεχνικές κατασκευής από οπλισμένο σκυρόδεμα. Στη συνέχεια, συνεργάστηκε ως αντιπρόσωπος με την εταιρεία του François Hennebique, ενός από τους πρωτοπόρους του μπετόν αρμέ.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, ανέλαβε σημαντικές θέσεις στον δημόσιο τομέα:
Υπηρεσία Δημοσίων Έργων
Διευθυντής έργων του Δήμου Αθηναίων
Διευθυντής της Λιμενικής Επιτροπής
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, επεξεργάστηκε προτάσεις και μελέτες για την υδροδότηση της Αθήνας από τη Στυμφαλία, ένα έργο ζωτικής σημασίας για την πόλη.
Συμβολή στην εκπαίδευση και την επιστήμη
Ο Αγγελόπουλος είχε έντονη δραστηριότητα στον ακαδημαϊκό χώρο. Διετέλεσε καθηγητής στο Σχολείο Βιομηχανικών Τεχνών του Πολυτεχνείου, όπου δίδαξε καινοτόμες τεχνικές κατασκευής. Παράλληλα, εξέδωσε τη «Μηχανική Επιθεώρηση», το πρώτο ελληνικό τεχνικο-επιστημονικό περιοδικό, καθώς και το περιοδικό «Αρχιμήδης», συμβάλλοντας στη διάδοση της τεχνικής γνώσης.
Το 1898, πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Πολυτεχνικού Συλλόγου, ενώ το 1925-1927 διετέλεσε πρώτος πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ), καθορίζοντας την πορεία του τεχνικού κόσμου της χώρας.
Κοινωνική ζωή και επιρροή
Ο Αγγελόπουλος δεν ήταν μόνο ένας εξαιρετικός μηχανικός, αλλά και ένας άνθρωπος με βαθιά κοινωνική συνείδηση. Η ενασχόλησή του με την εκπαίδευση και την τεχνική αρτιότητα των κατασκευών είχε ως στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών. Η δράση του επηρέασε την εξέλιξη της ελληνικής αρχιτεκτονικής και των κατασκευών, καθώς το μπετόν αρμέ έγινε το βασικό δομικό υλικό των σύγχρονων κτιρίων, προσφέροντας μεγαλύτερη αντοχή και ασφάλεια.
Η κληρονομιά του συνεχίζει να επηρεάζει την κατασκευαστική βιομηχανία της Ελλάδας μέχρι σήμερα, καθώς οι αρχές που εισήγαγε εξακολουθούν να αποτελούν θεμέλιο της σύγχρονης μηχανικής.
Οικία Αφεντούλη.
Πρόκειται για ένα ιστορικό κτήριο που συνδέεται με την αρχιτεκτονική κληρονομιά της Ελλάδας. Ανήκε στην οικογένεια Αφεντούλη, η οποία είχε σημαντική παρουσία στον επιχειρηματικό και κοινωνικό χώρο. Το κτήριο χαρακτηρίζεται από την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του, που συνδυάζει νεοκλασικά και μοντέρνα στοιχεία, και αποτελεί ένα από τα αξιοσημείωτα δείγματα της αστικής αρχιτεκτονικής της εποχής του.
Το κτήριο κατασκευάστηκε βάση σχεδίων Γάλλου Αρχιτέκτονα με μελέτες των Όψεων από τον Αε. Μπαλανός. Ήταν όμως καθοριστική η παρέμβαση του Η. Αγγελόπουλου να πείσει την Αφεντούλη να κατασκευαστεί με οπλισμένο σκυρόδεμα.

Σταδίου και Κολοκοτρώνη. Ο ολοκληρώθηκε σε 7 μήνες το 1907 από τον Αγγελόπουλο. 5όροφοι και υπόγεια.
Είχε συμμετοχή και σε άλλα εμβληματικά έργα.

Γ' Σεπτεμβρίου 146 Εθνικής Τράπεζας. Έτος κατασκευής 1924




Γενικά


Εργασία
1886: διορισμός στην Υπηρεσία Δημοσίων Έργων και στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Αθηναίων. Αργότερα μηχανικός της Λιμενικής Επιτροπής Πειραιά. 1886-1888: Δ/ντής της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου Αθηναίων. 1892: νομομηχανικός στην Ερμούπολη. Ανώτερο κρατικό στέλεχος, ιδιοκτήτης τεχνικής εταιρείας
Λοιπή Δραστηριότητα
(1) Ιδρυτικό μέλος Πολυτεχνικού Συλλόγου. (2) Πρώτος πρόεδρος του Τ.E.Ε. (1925-1927), (3) Ιδρυτής/συνιδρυτής περιοδικών Μηχανική Επιθεώρησις (1887-1888) και Αρχιμήδης (Διευθυντής/επιμελητής 1899). (4) 1899: Υπεύθυνος του περιοδικού του Πολυτεχνικού Συλλόγου, Αρχιμήδης.
Πηγές - Βιβλιογραφία
περ. Έργα, τχ. 41, 15.2.1927, σ. 409-416, τχ. 43, 15.3.1927, σ. 459-461, τχ. 88, 30.1.1929, σ. 441-449, τχ. 91, 15.3.1929, σ. 552-553, τχ. 93, 15.4.1929, σ. 597-600, τχ. 166, 30.4.1932, σ. 618, Αντωνίου-Ασημακόπουλος-Χατζής, «The National Identity of Inter-war Greek Engineers: Elitism, Rationalization, Technocracy, and Reactionary Modernism History and Technology», vol. 23, No 3, September 2007, σ. 241-261, Γεωργία Μαυρογόνατου, Κωνσταντίνος Χατζής, «Τεχνολογία και δημόσια σφαίρα στην Ελλάδα: το ζήτημα της υδροδότησης της Αθήνας μέσα από το πρίσμα της «δημοποίησης», 1880-1914», Τα Ιστορικά, τχ. 55, Σπύρος Τζόκας, «Περιοδικά και κοινότητες μηχανικών στην Ελλάδα: Η περίοδος πριν την ίδρυση του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας», Νεύσις, τχ. 18, 2009, σ. 49-68 και Ασημακοπούλου Φωτεινή – Χατζής Κώστας, «Σπουδαστές στη Γαλλία, μηχανικοί στην Ελλάδα. Ο κόσμος των Ελλήνων μηχανικών, 19ος – αρχές 20ου αιώνα», Νεοελληνικά Ιστορικά 1, Ακαδημία Αθηνών, Αθήνα 2008, σ. 121-128





Didonis
Didonis

Ανακοινώθηκε μία ακόμα παράταση για το Εξοικονομώ 2021 • Η νέα προθεσμία & οι προϋποθέσεις

Όπως έγραψε στις 12/05 το B2Green, για μια σειρά από λόγους, το ΥΠΕΝ δεν είχε κανένα λόγο να μη χορηγήσει νέα παράταση στην υλοποίηση των έργων του «Εξοικονομώ 2021», δεδομένου ότι το πλήθος των έργων που φαινόταν μέσα από το πληροφοριακό σύστημα πως είναι σε διαδικασία υλοποίησης, έχοντας εκταμιεύσει προκαταβολές, έχοντας προχωρήσει τις εργασίες, αλλά μη έχοντας κλείσει τα έργα, εξακολουθούσε να είναι μεγάλο.
Μια ενδεχόμενη απένταξη των έργων αυτών θα προκαλούσε τεράστιο πρόβλημα στην αγορά, σε ιδιοκτήτες, μηχανικούς, προμηθευτές, εγκαταστάτες κλπ., ενώ θα έπληττε σημαντικά, τόσο τη φήμη των προγραμμάτων Εξοικονομώ, όσο και το Υπουργείο και κατ’ επέκτασιν την κυβέρνηση, η οποία δεν παρείχε επιπλέον χρόνο για την υλοποίηση των έργων.
Εξάλλου, υπενθυμίζουμε πως βάσει το οδηγού του προγράμματος, δεν είναι δυνατή η ολοκλήρωση του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου των ωφελούμενων μετά τις 30/09/2025. Ουσιαστικά, εξακολουθούν να υπάρχουν (μειωμένα) χρονικά περιθώρια, τα οποία επιτρέπουν στο ΥΠΕΝ να προχωρήσει στην απόφαση νέας παράτασης.
Κλείνοντας το άρθρο του το B2Green σημείωνε μεταξύ άλλων πως “…βάσει όλων των ανωτέρω, το ΥΠΕΝ προσανατολίζεται κατά πάσα πιθανότητα σε μία ακόμα παράταση…”. Έτσι ακριβώς έγινε στην πράξη, καθώς πριν λίγο το ΥΠΕΝ αποφάσισε να χορηγήσει νέα παράταση για τα έργα του προγράμματος. Συγκεκριμένα, η νέα ανακοίνωση του ΥΠΕΝ αναφέρει τα εξής:
Παράταση, έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2025, δίνεται για τις αιτήσεις του προγράμματος «Εξοικονομώ 2021», που έχουν υπαχθεί μετά τις 27 Ιουνίου 2023 και η συμβατική προθεσμία ολοκλήρωσης εργασιών λήγει έως τις 29 Σεπτεμβρίου 2025.
Ίδια παράταση δίνεται στις αιτήσεις που έχουν υπαχθεί πριν τις 30 Μαρτίου 2023 εφόσον έχει ολοκληρωθεί η μεταφορά των χρημάτων σε αναδόχους για την κατασκευή των έργων.
Πηγή: b2green.gr
atsianos
atsianos

Ποιοι θα καταφέρουν να χτίσουν με «μπόνους» δόμησης;

Στη Βουλή κατατέθηκε από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) η πολυαναμενόμενη ρύθμιση η οποία επιχειρεί να διασώσει όσες περισσότερες οικοδομικές άδειες είναι εφικτό από εκείνες που ακυρώθηκαν έπειτα από τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) τον περασμένο Φεβρουάριο.
Οι ανώτατοι δικαστές είχαν τότε κρίνει ότι αντίκειται στο Σύνταγμα η μη προσμέτρηση στον συντελεστή δόμησης, των εσωτερικών εξωστών (παταριών) και του χώρου κύριας χρήσης των 35 τ.μ. στο δώμα της οικοδομής, όπως και η εξομοίωση της πισίνας με φυτεμένη επιφάνεια.
Βάσει των προωθούμενων ρυθμίσεων, όσοι είχαν ξεκινήσει οικοδομικές εργασίες (π.χ. εκσκαφές) έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024 μπορούν να συνεχίσουν ως έχουν. Ωστόσο, το τί σημαίνει οικοδομικές εργασίες, το οποίο αποτελούσε και το μεγάλο ζητούμενο, τελικά θα προσδιοριστεί αργότερα με Προεδρικό Διάταγμα. Όσοι δεν είχαν ξεκινήσει εργασίες θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις άδειές τους αφαιρώντας τα έξτρα τετραγωνικά ή το ύψος που είχαν πάρει από τα «μπόνους» που προέβλεπε ο Νέος Οικοδομικός Κανονισμός (ν. 4067/2012). Οι νέες άδειες θα εκδίδονται δίχως «μπόνους».
Ωστόσο, υπάρχουν ειδικές προβλέψεις για τη διάσωση συγκεκριμένων κατηγοριών οικοδομικών αδειών με την καταβολή ενός περιβαλλοντικού τέλους. Αυτές αφορούν άδειες για έργα που είναι ενταγμένα ή θα ενταχθούν σε χρηματοδοτικά εργαλεία (ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης) αλλά δεν είχαν ξεκινήσει εργασίες έως και την 11η Δεκεμβρίου του 2024 καθώς και άδειες που είχαν ξεκινήσει οικοδομικές εργασίες έως τη συγκεκριμένη ημερομηνία αλλά αντιμετωπίζουν αιτήσεις ακύρωσης ή οι άδειες έχουν ήδη ακυρωθεί.
Είναι αξιοσημείωτο ότι στο ΣτΕ, αλλά και στα κοινά δικαστήρια, εκκρεμούν κι άλλες υποθέσεις με οικοδομικές άδειες στις οποίες τίθεται το ζήτημα της αντισυνταγματικότητας άλλων διατάξεων του ΝΟΚ που δεν είχαν κριθεί στις αποφάσεις του περασμένου Φεβρουαρίου (π.χ. υπόσκαφα, διεύρυνση υπογείων γκαράζ κλπ). Μάλιστα, προσφάτως με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Κομοτηνής κρίθηκε ως αντισυνταγματική και η εξαίρεση της σοφίτας από τον συντελεστή δόμησης.
Η προωθούμενη ρύθμιση από το ΥΠΕΝ επιχειρεί να προσαρμόσει τα πολεοδομικά κίνητρα του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ν. 4067/2012) στις αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας και να διασφαλίσει τη συνέχιση των εργασιών σε έργα που είχαν εκκινήσει νόμιμα έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024 ενώ προβλέπει διαδικασίες αναθεώρησης όπου απαιτείται.
Δείτε εδώ αναλυτικά τη ρύθμιση
Ποιους αφορά η ρύθμιση;
Η ρύθμιση αφορά όλους τους κατόχους οικοδομικών αδειών που κάνουν χρήση των συγκεκριμένων κινήτρων του ΝΟΚ που έδιναν έξτρα ύψος και τετραγωνικά στα κτίρια και
τα οποία κρίθηκαν αντισυνταγματικά. Αφορά αγοραστές, επενδυτές, κατασκευαστές αλλά και τις Υπηρεσίες Δόμησης (ΥΔΟΜ), που έχουν την έχουν την αρμοδιότητα έκδοσης και αναθεώρησης των οικοδομικών αδειών.
Ποιοι διατηρούν δικαίωμα δόμησης με «μπόνους»
Όσοι έχουν οικοδομική άδεια με κίνητρα και προσαυξήσεις του ΝΟΚ και έχουν ξεκινήσει οικοδομικές εργασίες (π.χ. εκσκαφές) έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024, μπορούν να προχωρήσουν στην υλοποίηση της οικοδομικής τους άδειας, χωρίς αναθεώρηση ή οικονομική επιβάρυνση, ενώ τους παρέχεται και η δυνατότητα αναθεώρησης της άδειας, εφόσον το επιθυμούν, χωρίς οικονομική επιβάρυνση (φόρους, παράβολα, εισφορές, κρατήσεις). Με Προεδρικό Διάταγμα, σε συνέχεια των σχετικών κατευθύνσεων του ΣτΕ, θα περιγραφούν με λεπτομέρεια οι όροι και οι προϋποθέσεις με τις οποίες αποδεικνύεται ότι έχει γίνει εκκίνηση εργασιών έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024.
Όσοι δεν ξεκίνησαν οικοδομικές εργασίες έως τη συγκεκριμένη ημερομηνία θα πρέπει να αναθεωρήσουν την οικοδομική τους άδεια, προκειμένου να απαλειφθούν τα κίνητρα και οι προσαυξήσεις που είχαν εξασφαλίσει βάσει του ΝΟΚ. Οι συγκεκριμένες αναθεωρήσεις θα διενεργούνται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες Δόμησης ανέξοδα και κατά προτεραιότητα ενώ δεν θα υποχρεούνται οι πολίτες να καταβάλλουν εκ νέου φόρους, παράβολα, εισφορές ή κρατήσεις.
Προβλέψεις για τη διάσωση χρηματοδοτούμενων έργων
Για όσους διαθέτουν οικοδομικές άδειες αλλά δεν είχαν ξεκινήσει οικοδομικές εργασίες έως και την 11η Δεκεμβρίου του 2024 ενώ τα έργα είναι ενταγμένα ή θα ενταχθούν σε χρηματοδοτικά εργαλεία (ΕΣΠΑ, ΤΑΑ), προκειμένου να διατηρηθεί η αξιοπιστία της χώρας απέναντι σε θεσμικούς εταίρους, επενδυτές και δικαιούχους ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών προγραμμάτων και για να διασφαλιστεί η υλοποίηση των έργων, προβλέπεται περιβαλλοντικό ισοδύναμο, το οποίο θα αντισταθμίζει τη χρήση των κινήτρων και προσαυξήσεων του ΝΟΚ.
Ουσιαστικά πρόκειται για ένα περιβαλλοντικό τέλος το οποίο θα συνδέεται με στοχευμένες παρεμβάσεις για την αναβάθμιση της δημοτικής ενότητας ή του δήμου όπου κατασκευάζεται μια οικοδομή με κίνητρα και προσαυξήσεις. Τα συγκεκριμένα μέτρα θα εξειδικεύονται σε ένα Ειδικό Σχέδιο Περιβαλλοντικού Ισοδύναμου Αναβάθμισης Πόλεων (ΕΣΠΙΑΠ) το οποίο θα εκπονεί το ΥΠΕΝ και θα εξειδικεύει τις παρεμβάσεις σε επίπεδο δήμου ή δημοτικής Ενότητας.
Για να μπορεί να γίνει χρήση των κινήτρων και των προσαυξήσεων δόμησης του ΝΟΚ, θα πρέπει να πληρωθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και να έχει εγκριθεί και το ΕΣΠΙΑΠ. Με Προεδρικό Διάταγμα θα δίνεται η δυνατότητα να εξειδικευτούν τα μέτρα του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου (π.χ. δημιουργία χώρων πρασίνου, αναπλάσεις, πεζοδρομήσεις, κατεδάφιση αυθαίρετων, οριοθέτηση ρεμάτων κλπ.), να καθοριστεί η διαδικασία έγκρισης του ΕΣΠΙΑΠ, καθώς και το ύψος και η διαδικασία του τέλους. Το περιβαλλοντικό ισοδύναμο ως εργαλείου αντιστάθμισης της επιβάρυνσης στο οικιστικό περιβάλλον είχε προβλεφθεί για πρώτη φορά στον νόμο Καλαφάτη (4178/2013) για την τακτοποίηση αυθαιρέτων.
Ποιες άλλες περιπτώσεις σώζει το περιβαλλοντικό τέλος;
Χρήση του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου μπορούν να κάνουν και όσοι είχαν ξεκινήσει οικοδομικές εργασίες έως και την 11η Δεκεμβρίου του 2024, με βάση το νομοθετικό πλαίσιο που ίσχυε τότε, αλλά αντιμετωπίζουν αιτήσεις ακύρωσης στα δικαστήρια ή οι άδειες έχουν ήδη ακυρωθεί. Έτσι και αυτές οι άδειες διατηρούνται σε ισχύ. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη του νομοθέτη στοχεύει στον περιορισμό του φαινομένου των εγκαταλελειμμένων ημιτελών κτισμάτων.
Ειδικότερα, αν έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός της οικοδομής, η κατασκευαστική διαδικασία συνεχίζεται, με τα κίνητρα και τις προσαυξήσεις, εφόσον πληρωθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και εκκινήσει η εκπόνηση του ΕΣΠΙΑΠ. Εάν δεν έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός, τότε θα επιλαμβάνονται το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής και το Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων του ΥΠΕΝ για να εξετάσουν με τεχνικά, κοινωνικά, οικονομικά και νομικά κριτήρια την αναγκαιότητα ή μη της συνέχισης υλοποίησης της οικοδομικής άδειας με τα κίνητρα και τις προσαυξήσεις ΝΟΚ. Εάν οι εγκρίσεις δοθούν τότε θα μπορεί να συνεχιστεί η κατασκευή με τα «ευεργετήματα» του ΝΟΚ, εφόσον καταβληθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και εκκινήσει η εκπόνηση του ΕΣΠΙΑΠ.
Όσο για τις οικοδομικές άδειες που εντάσσονται σε ειδικά χωρικά σχέδια αναπτυξιακού χαρακτήρα (ΕΣΧΑΣΕ και ΕΣΧΑΔΑ) προτείνεται να εξαιρούνται του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, επειδή έχει προηγηθεί επιστημονική τεκμηρίωση. Το ίδιο ισχύει και για τα διατηρητέα κτίρια και μνημεία.
Τι ισχύει για τις νέες άδειες;
Έπειτα από την ψήφιση της ρύθμισης από την Ολομέλεια της Βουλής, δεν θα προβλέπονται πολεοδομικά κίνητρα του ΝΟΚ οριζόντια. Αυτά, όπως έκρινε και με τις πρόσφατες αποφάσεις του το Συμβούλιο της Επικρατείας, θα μπορούν να εντάσσονται προσαρμοσμένα και έπειτα από μελέτη, στον πολεοδομικό σχεδιασμό κάθε περιοχής μέσω των Ειδικών και Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΕΠΣ και ΤΠΣ) που «τρέχουν» σήμερα για το 80% της ελληνικής επικράτειας και εκτιμάται ότι θα έχουν ολοκληρωθεί σε περίπου μια διετία. Με άλλα λόγια, μέσω των ΤΠΣ – ΕΠΣ οι μελετητές θα μπορούν να καθορίσουν, κατόπιν επιστημονικής τεκμηρίωσης, ειδικές ζώνες κινήτρων, όπου θα προβλέπονται «μπόνους» δόμησης του ΝΟΚ που ακυρώθηκαν – τα οποία έως σήμερα δίνονταν οριζόντια – λαμβάνοντας υπόψη τη θέση, τον βαθμό της οικιστικής ανάπτυξης του κάθε οικισμού, τις ιδιαιτερότητες, τα χαρακτηριστικά και τη φυσιογνωμία του, τη φέρουσα ικανότητα, τη συνολική επιβάρυνση της περιοχής και την οικιστική πυκνότητά της.

πηγή ot.gr
IDnews
IDnews

Μετατροπή καταστήματος ή γραφείου σε διαμέρισμα

Πολλοί είναι οι ιδιοκτήτες ακινήτων, κυρίως κλειστών καταστημάτων και γραφείων, που επιλέγουν να τα ανακαινίσουν και ταυτόχρονα να τα μετατρέψουν σε μικρά διαμερίσματα είτε για βραχυχρόνια μίσθωση, είτε για ενοικίαση.
Η μετατροπή όμως ενός χώρου από επαγγελματική χρήση σε χρήση κατοικίας απαιτεί στις περισσότερες περιπτώσεις και άδεια από την πολεοδομία για Αλλαγή Χρήσης του κτιρίου καθώς επίσης θα πρέπει να γίνει και ασφαλιστική τακτοποίηση για τις απαιτούμενες ημέρες εργασίας για την κατασκευή του έργου.
Γι αυτό το λόγο θα πρέπει οι πολίτες να είναι πολλοί προσεκτικοί και πριν προβούν σε κάθε εργασία θα πρέπει να συμβουλευτούν μηχανικό για να τους ενημερώσει ποιες είναι οι επιτρεπόμενες χρήσεις στην περιοχή και ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την αλλαγή χρήσης του κτιρίου και την μετατροπή του σε κατοικία, προκειμένου μα αποφύγουν τα προβλήματα με την πολεοδομία και τον ΕΦΚΑ.


Ποια είναι τα βασικά πολεοδομικά ζητήματα για την μετατροπή ενός καταστήματος ή γραφείου σε κατοικία;
Το κτίριο να είναι νόμιμα κτισμένο
Να τηρείται οπωσδήποτε η ισχύουσα ρυμοτομία
Να εφαρμόζονται οι διατάξεις του οικοδομικού κανονισμού π.χ. σκάλες, χώροι στάθμευσης κλπ, που αντιστοιχούν στη νέα χρήση
Να διασφαλίζεται υποχρεωτικά η προσβασιμότητα στα άτομα µε αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα στους κοινόχρηστους χώρους του κτιρίου µε την προϋπόθεση να µην θίγεται ο φέρων οργανισμός του κτιρίου.
Μπορεί να μετατραπεί σε κατοικία οποιοσδήποτε επαγγελματικός χώρος;
Μόνο οι χώροι κύριας χρήσης, δηλαδή καταστήματα, γραφεία κλπ, που έχουν προσμετρηθεί στον συντελεστή δόμησης μπορούν να μετατραπούν νόμιμα σε κατοικίες. Υπόγεια ή άλλοι βοηθητικοί χώροι, που δεν έχουν προσμετρηθεί, δεν μπορούν να αποκτήσουν τέτοια χρήση, ανεξαρτήτως των εργασιών που θα πραγματοποιηθούν.
Ποιοι Χώροι Πολεοδομικά είναι Κύριας Χρήσης;
Χώροι κύριας χρήσης των κτιρίων είναι όσοι προορίζονται για την εξυπηρέτηση της βασικής χρήσης του κτιρίου και την παραμονή των χρηστών του σε αυτούς, όπως είναι σε κτίρια κατοικίας τα υπνοδωμάτια, οι χώροι διημέρευσης, οι κουζίνες, τα γραφεία. Οι χώροι κύριας χρήσης έχουν για τα κτίρια, που κατασκευάζονται μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος ελεύθερο ύψος τουλάχιστον 2,50 μ.
Πότε απαιτείται για τις εργασίες έκδοση Οικοδομικής Άδειας και πότε Άδεια Μικρής Κλίμακας;
Απαιτείται η έκδοση Άδειας Δόμησης όταν:
Χρειάζεται να γίνουν εκτεταμένες κατασκευές ή εργασίες που αλλάζουν το διάγραμμα δόμησης, ως προς τους ισχύοντες όρους δόμησης, κάλυψη, αποστάσεις, φύτευση, κλπ.
Όταν προκύπτουν δυσμενέστερα φορτία και πρέπει να γίνει νέα στατική μελέτη.
Σε περίπτωση που γίνει και προσθήκη εγκατάστασης.
Όταν ο προϋπολογισμός του συνόλου των εργασιών είναι μεγαλύτερος από το ποσό των 25.000 ευρώ.
Μπορεί να εκδοθεί Άδεια Έγκρισης Εργασιών Δόμησης Μικρής Κλίμακας για αλλαγή χρήσης και τις απαραίτητες διαρρυθμίσεις, με τις προϋποθέσεις ότι:
α) από τις εργασίες διαρρύθμισης δεν θίγονται τα στοιχεία του φέροντος οργανισμού του κτιρίου
β) από τη νέα χρήση δεν μεταβάλλονται προς το δυσμενέστερο τα φορτία και η κατηγορία σεισμικής σπουδαιότητας σύμφωνα με τον Ελληνικό Αντισεισμικό Κανονισμό (Ε.Α.Κ.). Επίσης θα πρέπει να καλύπτεται και η απαίτηση επιπλέον θέσεων στάθμευσης σε περίπτωση που η αλλαγή χρήσης γίνεται προς την δυσμενέστερη κατηγορία π.χ. από κατοικία σε γραφεία.
γ) δεν ξεπερνά ο προϋπολογισμός των απαιτούμενων εργασιών το ποσό των 25.000 ευρώ
δ) εξασφαλίζονται ή εξαγοράζονται οι απαιτούμενες θέσεις στάθμευσης σε περίπτωση αλλαγής χρήσης προς το δυσμενέστερο π.χ. από κατοικία σε γραφεία.
Τι σημαίνει ακριβώς «αλλαγή κατηγορίας σεισμικής σπουδαιότητας»;
Κάθε κτίριο μελετάται και στη συνέχεια κατασκευάζεται σύμφωνα με τη στατική μελέτη που ακολουθεί τον αντισεισμικό κανονισμό, ως προς την ασφάλεια του κοινού. Διαφορετικά είναι τα φορτία όταν στο κτίριο στεγάζονται συνήθεις χρήσεις π.χ. κατοικίες, γραφεία, καταστήματα και διαφορετικά όταν στεγάζονται χώροι συνάθροισης κοινού και γενικώς κτίρια στα οποία ευρίσκονται πολλοί άνθρωποι κατά μεγάλο μέρος του 24ώρου όπως είναι γυμναστήρια, εκπαιδευτήρια, ΚΔΑΠ κλπ.
Σύμφωνα λοιπόν με τον αντισεισμικό κανονισμό υπάρχουν τέσσερις (4) κατηγορίες.
α) ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑΣ–Σ1
Κτίρια μικρής σπουδαιότητας ως προς την ασφάλεια του κοινού, όπως:
Αγροτικά οικήματα και αγροτικές αποθήκες, υπόστεγα, στάβλοι, βουστάσια, χοιροστάσια, ορνιθοτροφεία, κλπ.
β) ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑΣ–Σ2
Συνήθη κτίρια, όπως κατοικίες και γραφεία, βιομηχανικά – βιοτεχνικά κτίρια, ξενοδοχεία (τα οποία δεν περιλαμβάνουν χώρους συνεδρίων), ξενώνες, οικοτροφεία, χώροι εκθέσεων, χώροι εστιάσεως και ψυχαγωγίας (ζαχαροπλαστεία, καφενεία, εστιατόρια, μπαρ, κλπ), τράπεζες, ιατρεία, αγορές, υπεραγορές, εμπορικά κέντρα, καταστήματα, φαρμακεία, κουρεία, κομμωτήρια, ινστιτούτα γυμναστικής, βιβλιοθήκες, εργοστάσια, συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία, ξυλουργεία, εργαστήρια ερευνών, παρασκευαστήρια τροφίμων, καθαριστήρια, κέντρα μηχανογράφησης, αποθήκες, κτίρια στάθμευσης αυτοκινήτων, πρατήρια υγρών καυσίμων κλπ.
γ) ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑΣ–Σ3
Κτίρια τα οποία στεγάζουν εγκαταστάσεις πολύ μεγάλης οικονομικής σημασίας, καθώς και κτίρια δημόσιων συναθροίσεων και γενικώς κτίρια στα οποία ευρίσκονται πολλοί άνθρωποι κατά μεγάλο μέρος του 24ώρου, όπως χώροι συνεδρίων, εκπαιδευτικά κτίρια, αίθουσες διδασκαλίας, φροντιστήρια, νηπιαγωγεία, χώροι αθλητικών συγκεντρώσεων, κέντρα διασκέδασης, ιδρύματα ατόμων με ειδικές ανάγκες, ιδρύματα χρονίως πασχόντων, οίκοι ευγηρίας, βρεφοκομεία, βρεφικοί σταθμοί, παιδικοί σταθμοί, παιδότοποι, κλπ.
δ) ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑΣ–Σ4
Κτίρια των οποίων η λειτουργία, τόσο κατά τη διάρκεια του σεισμού, όσο και μετά τους σεισμούς, είναι ζωτικής σημασίας, όπως κτίρια τηλεπικοινωνίας, νοσοκομεία κλπ.
Είναι απαραίτητη η συναίνεση της πολυκατοικίας για να κάνω αλλαγή της χρήσης του ισογείου καταστήματος σε διαμέρισμα;
Στις περιπτώσεις ακινήτων που αποτελούν μέρος πολυκατοικίας, εκτός από τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στην πολεοδομική νομοθεσία για τη νόμιμη αλλαγή χρήσης, θα πρέπει να εξετάζεται αν επιτρέπεται η νέα χρήση από τον κανονισμό του κτιρίου.
Σε περίπτωση που απαγορεύεται από τον κανονισμό, θα πρέπει να εξασφαλισθεί η αλλαγή των σχετικών όρων του κανονισμού κι αυτό απαιτεί συνήθως τη συμφωνία μεγάλου μέρους των συνιδιοκτητών και για το λόγο αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο από πρακτικής άποψης, ειδικά όταν πρόκειται για παλαιά κτίρια που ανήκουν σε πολλούς συνιδιοκτήτες.
Μπορώ να κλείσω τις τζαμαρίες του ισογείου καταστήματος, να βάλω γυψοσανίδες και να αλλάξω τα ανοίγματα;
Για την μετατροπή των όψεων, όπως είναι η κάλυψη τζαμαρίας, το άνοιγμα παραθύρων κλπ, απαιτείται συναίνεση όλων των συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας, διότι οι όψεις θεωρούνται κοινόχρηστα μέρη της πολυκατοικίας.
Τι γίνεται όταν έχω αγοράσει υπόγειο διαμέρισμα και στην οικοδομική άδεια φαίνεται αποθήκη. Μπορώ τώρα να κάνω αλλαγή χρήσης;
Αυτό συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις, γιατί στις πολυκατοικίες οι εργολάβοι δείχνανε στα σχέδια του υπογείου και ημιυπόγειου βοηθητικές χρήσεις για να κερδίσουν δόμηση και στη συνέχεια μετέτρεπαν τις υπόγειες αποθήκες, γκαράζ, κλπ σε διαμερίσματα τα οποία μεταβίβαζαν με συμβολαιογραφικά έγγραφα ως διαμερίσματα με τα σχέδια μηχανικού. Έτσι σήμερα βρίσκονται στα υπόγεια των πολυκατοικιών χιλιάδες διαμερίσματα διαμορφωμένα εδώ και 50 χρόνια που στην πολεοδομία εμφανίζονται ως αποθήκες και γκαράζ και σήμερα θα πρέπει με πρόστιμο να τακτοποιήσουν οι σημερινοί ιδιοκτήτες κάνοντας την αλλαγή χρήσης. Θα πρέπει όμως να υπάρχουν αποδεδειγμένα δημόσια έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι το ακίνητο είχε χρήση κατοικίας πριν από τις 28 Ιουλίου 2011.
Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ,
τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού
πηγή taxydromos.gr
IDnews
IDnews

ΔΕΔΔΗΕ: Ανοίγει αύριο η πλατφόρμα για την επιδότηση ρεύματος σε επιχειρήσεις

Ανοίγει αύριο, Δευτέρα 12 Μαΐου, η ηλεκτρονική πλατφόρμα του ΔΕΔΔΗΕ για την υποβολή αιτήσεων στήριξης των επιχειρήσεων για το αυξημένο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας που κατέβαλαν κατά την περίοδο από 1 Δεκεμβρίου 2024 έως και 28 Φεβρουαρίου 2025.
Η πλατφόρμα (https://www.power4business.deddie.gr), σύμφωνα με τη σχετική υπουργική απόφαση που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα, θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι τις 12 Ιουνίου και θα εμφανίζει στους ενδιαφερόμενους άμεσα το ύψος της επιδότησης που δικαιούνται, αντλώντας στοιχεία από την ΑΑΔΕ.
Οι ενισχύσεις θα καταβληθούν σε περισσότερες από 1 εκατ. επιχειρήσεις με κύκλο εργασιών έως 10 εκατ. ευρώ, και στόχος είναι οι επιδοτήσεις να φανούν στους λογαριασμούς ρεύματος των επιχειρήσεων έως το τέλος Ιουνίου. Η επιδότηση θα εμφανιστεί στους λογαριασμούς κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, έναντι ή εκκαθαριστικούς, οι οποίοι εκδίδονται από την έναρξη ισχύος της παρούσας και εφεξής.
Κατηγορίες επιχειρήσεων και ύψος επιδότησης
Οι επιχειρήσεις διακρίνονται σε τρεις ομάδες, ανάλογα με τον κύκλο εργασιών, προκειμένου να προσδιοριστεί το ύψος της επιδότησης.
Η 1η ομάδα αφορά νομικά ή φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, με ετήσιο κύκλο εργασιών οικονομικού έτους 2023 από €0 έως €500.000. Η επιδότηση ανέρχεται σε 0,02 €/kWh και εφαρμόζεται στο 100% της κατανάλωσης της ωφελούμενης επιχείρησης.
Η 2η ομάδα αφορά νομικά ή φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, με ετήσιο κύκλο εργασιών οικονομικού έτους 2023 από €500.000,01 έως €1.000.000. Η επιδότηση ανέρχεται σε 0,02 €/kWh και εφαρμόζεται στο 80% της κατανάλωσης της ωφελούμενης επιχείρησης.
Η 3η ομάδα αφορά φυσικά ή νομικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, με ετήσιο κύκλο εργασιών οικονομικού έτους 2023 από €1.000.000,01 έως €10.000.000. Η επιδότηση ανέρχεται σε 0,02 €/kWh και εφαρμόζεται στο 60% της κατανάλωσης της ωφελούμενης επιχείρησης.
Επιπλέον, ενεργοβόρες επιχειρήσεις (υπολογίζονται σε 11.000), όπως αρτοποιεία, ζαχαροπλαστεία και καθαριστήρια, θα λάβουν επιδοτήσεις 0,04 €/kWh, για το 100% της κατανάλωσης ανεξαρτήτως του κύκλου εργασιών τους. Πρόκειται συγκεκριμένα για επιχειρήσεις με κύριο ΚΑΔ 10.71 και 10.72 («Αρτοποιία, παραγωγή νωπών ειδών ζαχαροπλαστικής» και «Παραγωγή παξιμαδιών και μπισκότων, παραγωγή διατηρούμενων ειδών ζαχαροπλαστικής», αντίστοιχα) ή κύριο ΚΑΔ 96.01 («Πλύσιμο και (στεγνό) καθάρισμα κλωστοϋφαντουργικών και γούνινων προϊόντων»).
Ειδικές περιπτώσεις και εξαιρέσεις
Για νέες συνδέσεις, εφόσον αυτές έχουν ενεργοποιηθεί μέχρι και την 28 Φεβρουαρίου 2025, οι επιδοτήσεις υπολογίζονται βάσει πιστοποιημένων καταμετρήσεων με αναλογία ημερών. Ενώ για νέες επιχειρήσεις, οι οποίες δεν παρουσιάζουν ακαθάριστα έσοδα για το φορολογικό έτος 2023 και εφόσον υπάρχουν πιστοποιημένες καταμετρήσεις της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας από τον αρμόδιο διαχειριστή, αυτές τεκμαίρεται ότι ανήκουν στην Α κατηγορία.
Καμία επιδότηση δεν θα λάβουν οι επιχειρήσεις που έχουν προβεί σε διαπιστωμένη ρευματοκλοπή, και τα κονδύλια που θα ελάμβαναν (περίπου 3 εκατ. ευρώ) θα προστεθούν στις επιδοτήσεις των υπόλοιπων. Επίσης, δεν θα λάβουν επιδότηση όσες επιχειρήσεις είχαν συμβόλαια με σταθερά τιμολόγια.
Διαδικασία εισόδου και έλεγχος στοιχείων
Οι αιτούντες θα μπαίνουν από τη Δευτέρα στην πλατφόρμα του ΔΕΔΔΗΕ, όπου θα πρέπει να επιβεβαιώσουν την ταυτότητα της επιχείρησης με τους κωδικούς (username & password) πρόσβασης στις φορολογικές υπηρεσίες της ΑΑΔΕ (πληροφοριακό σύστημα taxis-net). Με βάση τα δεδομένα που επιστρέφονται από το taxis-net, θα ελέγχεται αν ο χρήστης είναι νομικό ή φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς και αν ο πρωτεύων ΚΑΔ (Κωδικός Δραστηριότητας) της συμπεριλαμβάνεται στους κανόνες επιλεξιμότητας και επιδότησης. Αν η ταυτοποίηση είναι ολοκληρωμένη και θετική ως προς τα παραπάνω δύο ζητούμενα, τότε θα επιτρέπεται η είσοδος, διαφορετικά θα εμφανίζεται σχετικό μήνυμα.
Εάν στον ΑΦΜ δεν βρεθεί καμία συνδεδεμένη παροχή που ήταν ενεργή εντός Δεκεμβρίου 2024 – Φεβρουαρίου 2025, εμφανίζεται σχετικό μήνυμα που δεν επιτρέπει την είσοδο στην πλατφόρμα. Σε περίπτωση που η ταυτοποίηση είναι ολοκληρωμένη, τότε, στη συνέχεια, η αιτούσα επιχείρηση θα επιλέγει τον/τους αριθμό/-ούς παροχής για τον/τους οποίο/-ους θέλει να υποβάλει αίτημα επιδότησης. Οι αριθμοί παροχής που θα εμφανίζει το σύστημα θα πρέπει να είναι ενεργές παροχές ή να ήταν ενεργές έστω για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός της περιόδου επιδότησης, με χρήση εμπορική ή βιομηχανική.
Διευκρινίζεται τέλος ότι η ύπαρξη ληξιπρόθεσμων οφειλών σε λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας των δικαιούχων της επιδότησης δεν επηρεάζει τη χορήγησή της. Επομένως, οι αιτούντες με ληξιπρόθεσμες οφειλές θα λάβουν κανονικά στους λογαριασμούς τους την ενίσχυση που αφορά στην περίοδο επιδότησης, εφόσον καταστούν δικαιούχοι.
Πηγή: b2green.gr
atsianos
atsianos

To colpo grosso για την αρπαγή των ορφανών «φιλέτων» του Κτηματολογίου

Στα ψιλά της γραφειοκρατίας, μέσα σε χιλιάδες σελίδες του Κτηματολογίου, κρύβεται μία από τις πιο καλοσχεδιασμένες και διαχρονικές απάτες της τελευταίας δεκαετίας. Μια μέθοδος που εξελίσσεται αθόρυβα, κάτω από τη μύτη των Αρχών, αξιοποιώντας τα τυφλά σημεία του νόμου και τις παθογένειες ενός κρατικού συστήματος που λειτουργεί αργά και άνισα.
Μια απάτη που, όπως όλα δείχνουν, δεν αφορά μία μόνο περιοχή αλλά αποτελεί πανελλαδικό φαινόμενο, με επίκεντρο τα περιζήτητα «φιλέτα» – παραθαλάσσια ακίνητα, εκτάσεις σε νησιά, οικόπεδα σε τουριστικές ζώνες ή σε ακριβές αστικές περιοχές όπως η Γλυφάδα, η Βούλα, η Κηφισιά, η Ρόδος, η Σαντορίνη, η Μύκονος. Εκεί που η σιωπή ενός παλιού ιδιοκτήτη ή η απουσία ενός κληρονόμου μετατρέπεται σε χρυσή ευκαιρία για επιτήδειους.
Η μέθοδος δεν έχει θόρυβο. Δεν χρειάζονται ούτε σπασμένες πόρτες, ούτε ψεύτικα πληρεξούσια, ούτε βιαστικές κινήσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι χρόνος, γνώση του συστήματος και οι σωστές διασυνδέσεις. Ο πρώτος κρίκος της αλυσίδας είναι η πληροφορία. Μέσα στο Κτηματολόγιο -ή καλύτερα μέσω συγκεκριμένων υπαλλήλων που έχουν πρόσβαση στα δεδομένα- εντοπίζονται ακίνητα τα οποία έχουν καταγραφεί ως «αγνώστου ιδιοκτήτη».
ρόκειται για περιουσίες που ενώ κτηματογραφήθηκαν, δεν δηλώθηκαν εμπρόθεσμα από τους νόμιμους ιδιοκτήτες τους. Συχνά οι λόγοι είναι ανθρώπινοι: ηλικιωμένοι που πέθαναν χωρίς διαθήκη ή κληρονόμους που να γνωρίζουν την ύπαρξη του ακινήτου, Έλληνες του εξωτερικού που δεν ενημερώθηκαν ποτέ για τη διαδικασία, διαλυμένες οικογένειες, ακίνητα χωρίς τίτλους ή με προβληματικά συμβόλαια.
Αφού εντοπιστεί το ακίνητο, ξεκινά η δεύτερη πράξη. Κάποιος εμφανίζεται και καταθέτει αίτημα διόρθωσης της αρχικής εγγραφής. Με τη συνδρομή δικηγόρου, υποστηρίζει ότι κατέχει το ακίνητο επί σειρά ετών και ζητά να εγγραφεί ως ιδιοκτήτης, επικαλούμενος χρησικτησία. Συνήθως παρουσιάζονται πλαστά ή μεθοδευμένα «στοιχεία»: έγγραφα που δείχνουν ότι πληρώνει ΕΝΦΙΑ, λογαριασμούς ΔΕΗ, φωτογραφίες περίφραξης, ίσως και ψευδομάρτυρες που καταθέτουν ότι «ο κύριος το έχει από το ’95».
Αλλά η αληθινή παγίδα στήνεται στο επόμενο βήμα. Τότε εμφανίζεται ένας δεύτερος διεκδικητής. Δεν είναι τυχαίος. Είναι μέλος του ίδιου κυκλώματος και έχει έναν μόνο σκοπό: να ξεκινήσει αντιδικία. Να δημιουργηθεί δηλαδή δικαστική διαδικασία – με την ψευδαίσθηση μιας πραγματικής διαμάχης για το ακίνητο. Η υπόθεση οδηγείται στα δικαστήρια. Ξεκινά ένας δικαστικός μαραθώνιος, που μπορεί να κρατήσει χρόνια, με ενστάσεις, εφέσεις, αναβολές και μαρτυρίες.
Στο τέλος, όποιος κι αν δικαιωθεί -ο πρώτος ή ο δεύτερος- το αποτέλεσμα είναι ίδιο: υπάρχει πια τίτλος. Μια αμετάκλητη δικαστική απόφαση, η οποία αναγνωρίζει ως κύριο του ακινήτου ένα από τα δύο μέλη του κυκλώματος. Κανείς δεν θα ρωτήσει πώς ξεκίνησε αυτή η διαμάχη. Κανείς δεν θα ερευνήσει αν υπήρξε πραγματική διεκδίκηση ή θεατρική παράσταση για τα μάτια της Δικαιοσύνης.
Από τη στιγμή που υπάρχει τίτλος, το ακίνητο καθίσταται εμπορεύσιμο. Μπορεί να μεταβιβαστεί, να πουληθεί σε τρίτους, να γίνει αντικείμενο επένδυσης. Ο επίδοξος αγοραστής -ή πολλές φορές ένας ανυποψίαστος επενδυτής- αποκτά ένα «φιλέτο», στηριζόμενος σε καθαρά χαρτιά, χωρίς ποτέ να γνωρίζει το βρόμικο παρασκήνιο. Ετσι μεταφέρονται περιουσίες εκατομμυρίων ευρώ, νόμιμα στα χαρτιά, παράνομα στην ουσία.
Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι η μέθοδος αυτή δεν αφορά μεμονωμένες περιπτώσεις. Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν πως πρόκειται για ένα ευρύ δίκτυο, ένα παρασκηνιακό σύστημα με γνώση των διαδικασιών, παρουσία σε πολλές περιοχές και -ενδεχομένως- εσωτερικές άκρες. Υπάλληλοι σε κτηματολογικά γραφεία, συμβολαιογράφοι, δικηγόροι και ψευδομάρτυρες συνεργάζονται σιωπηλά για να συνθέσουν το τέλειο σκηνικό. Είναι μια μορφή εγκλήματος «λευκού κολάρου», που αφήνει πίσω του καθαρές αποφάσεις, χαμόγελα σε υποθηκοφυλακεία και ένα κράτος θεατή.
Ηδη, δύο υποθέσεις στη Γλυφάδα με συνολική αξία 14 εκατ. ευρώ φανερώνουν πως το σενάριο επαναλαμβάνεται αυτούσιο, με μόνο διαφοροποιημένο το όνομα του πρωταγωνιστή. Αλλά τα πρόσωπα είναι τα ίδια – ή έστω πολύ γνώριμα μεταξύ τους. Η σιωπή του Κτηματολογίου, η αδυναμία των ιδιοκτητών να διεκδικήσουν έγκαιρα και η δικαστική αναγνώριση μιας δήθεν «χρησικτησίας», μετατρέπονται σε τρίπτυχο υφαρπαγής. Κι όσο το κράτος δεν παρεμβαίνει, όσο δεν γίνεται έλεγχος στους τίτλους που προκύπτουν από τέτοιες αντιδικίες, η χώρα θα συνεχίσει να χάνει τα πιο πολύτιμα κομμάτια της – αθόρυβα, με σφραγίδες, με αποφάσεις, με νόμιμο μανδύα.
Τα ακίνητα της Γλυφάδας
Μέσα σε διάστημα μόλις είκοσι ημερών, το protothema.gr έφερε στο φως δύο χαρακτηριστικές υποθέσεις που αποτυπώνουν με γλαφυρό τρόπο πώς στήνεται βήμα-βήμα η υφαρπαγή περιουσιών μεγάλης αξίας, μέσω του μηχανισμού της χρησικτησίας και με όχημα τα κενά του Κτηματολογίου. Και στις δύο περιπτώσεις, ο κοινός παρονομαστής δεν είναι μόνο η περιοχή -η Γλυφάδα- αλλά και το γεγονός ότι πρόκειται για ακίνητα ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, τα οποία καταγράφηκαν ως «αγνώστου ιδιοκτήτη», αφήνοντας ανοικτό το παράθυρο σε επιτήδειους να εμφανιστούν από το πουθενά και να τα διεκδικήσουν ως δήθεν νομείς και κάτοχοί τους επί σειρά ετών.
Η πρώτη υπόθεση αφορά ένα ιστορικό ακίνητο επί της οδού Τσιτσάνη αρ. 2, στη λεγόμενη Ανω Γλυφάδα. Πρόκειται για μία προνομιακή έκταση που κάποτε ανήκε σε γνωστή παλιά οικογένεια, με ρίζες στη δεκαετία του ’50, όταν η περιοχή ήταν ακόμη αδόμητη και θεωρούνταν εξοχικό καταφύγιο. Το οικόπεδο αυτό, έκτασης περίπου 1.500 τ.μ., περιήλθε σε αδράνεια μετά τον θάνατο των αρχικών ιδιοκτητών και, όπως όλα δείχνουν, οι απόγονοι δεν ασχολήθηκαν ποτέ ενεργά με την ιδιοκτησία ή δεν δήλωσαν εμπρόθεσμα τα δικαιώματά τους κατά την κτηματογράφηση. Ετσι, το ακίνητο καταγράφηκε στο Κτηματολόγιο ως «αγνώστου ιδιοκτήτη» – μία τεχνική διατύπωση, που όμως στην πράξη λειτουργεί σαν καμπανάκι για όσους γνωρίζουν τι σημαίνει.
Χρόνια αργότερα, και ενώ η αξία του ακινήτου έχει φτάσει τα 4 εκατ. ευρώ, εμφανίζεται αίτηση για εγγραφή νέου ιδιοκτήτη στο Κτηματολόγιο, βάσει χρησικτησίας. Ο αιτών ισχυρίζεται ότι συγγενής του κατείχε το ακίνητο επί τουλάχιστον είκοσι έτη, ότι το συντηρούσε, το περιέφραξε, το καθάριζε, και ότι ουδείς άλλος το διεκδίκησε ποτέ. Ωστόσο, σχεδόν ταυτόχρονα, εμφανίζεται και δεύτερος διεκδικητής, επίσης επικαλούμενος πολυετή χρήση και παρουσία. Οι δύο πλευρές καταλήγουν στα δικαστήρια, με σκοπό να αποδείξουν ποιος από τους δύο είναι ο «αληθινός» ιδιοκτήτης.
Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι απλώς η ύπαρξη δύο διεκδικητών, αλλά η χρονική συγκυρία και η ομοιότητα της επιχειρηματολογίας τους. Και οι δύο παρουσιάζουν έγγραφα, φωτογραφίες, ακόμη και μαρτυρίες που χρονολογούνται σχεδόν στις ίδιες περιόδους. Σε ανθρώπους με γνώση των μεθοδεύσεων, η εικόνα αυτή παραπέμπει σε προσυνεννοημένο «στημένο σχήμα», στο οποίο το βασικό ζητούμενο δεν είναι ποιος από τους δύο θα κερδίσει, αλλά το γεγονός ότι -σε κάθε περίπτωση- η υπόθεση θα καταλήξει σε αμετάκλητη δικαστική απόφαση, που θα αποδίδει το ακίνητο σε έναν από τους δύο.
Αυτό ακριβώς χρειάζεται το κύκλωμα: ένα χαρτί που θα νομιμοποιεί την ιδιοκτησία και θα ανοίγει τον δρόμο για μεταβίβαση ή αξιοποίηση. Η εμπορική αξία της γης αυτής, λόγω θέσης και έκτασης, θεωρείται εκρηκτική.
Η δεύτερη υπόθεση εξελίσσεται με παρόμοιο τρόπο, αλλά αφορά ακίνητο ακόμα μεγαλύτερης αξίας – σχεδόν 10 εκατ. ευρώ. Βρίσκεται επί της οδού Οινόης 67, στο παραλιακό μέτωπο της Γλυφάδας, με πρόσοψη σε δρόμο υψηλής επισκεψιμότητας και δυνατότητα οικοδομικής εκμετάλλευσης. Και αυτό το ακίνητο χαρακτηρίστηκε «αγνώστου ιδιοκτήτη» στο Κτηματολόγιο, και πάλι λόγω έλλειψης εμπρόθεσμης δήλωσης από τους αρχικούς κατόχους ή τους κληρονόμους τους.
Όπως και στην πρώτη περίπτωση, εμφανίζεται αιφνιδιαστικά πρόσωπο που ζητά την εγγραφή του ως ιδιοκτήτη, επικαλούμενο πολυετή κατοχή. Λίγο αργότερα, παρουσιάζεται και δεύτερος διεκδικητής. Και εδώ το σενάριο δείχνει να ακολουθεί την ίδια δομή: διεκδίκηση, αντιδικία, δικαστήριο, έκδοση τίτλου.
Το πιο ανησυχητικό στοιχείο είναι ότι στα δύο ακίνητα εμφανίζεται το ίδιο πρόσωπο ως βασικός διεκδικητής. Ο ίδιος άνθρωπος που σε μία υπόθεση δηλώνει ότι κατείχε το ακίνητο από τη δεκαετία του ’90, εμφανίζεται και στην άλλη ως ο μακροχρόνιος κάτοχος διαφορετικού «φιλέτου», χωρίς να υπάρχει εμφανής σύνδεση, ούτε κάποιο προφανές επαγγελματικό ή οικογενειακό ιστορικό που να εξηγεί τη σχέση του με τις ιδιοκτησίες. Το γεγονός αυτό εγείρει εύλογα ερωτήματα για τη φύση των διεκδικήσεων και τη συστηματικότητα με την οποία εφαρμόζεται η μέθοδος.
Το protothema.gr έχει στα χέρια του τα έγγραφα και των δύο υποθέσεων και παρακολουθεί τις εξελίξεις στενά. Οι δύο υποθέσεις, όταν ιδωθούν απομονωμένα, ίσως να φαίνονται ως τυπικές νομικές διαφορές περί κυριότητας. Οταν όμως μπουν δίπλα-δίπλα, ξεδιπλώνεται μια πιο σκοτεινή εικόνα: εκείνη της μεθοδικής αξιοποίησης των κενών του Κτηματολογίου από κύκλους που γνωρίζουν πού να ψάξουν, πότε να κινηθούν και πώς να νομιμοποιήσουν την υφαρπαγή.
Στον εισαγγελέα
Ειδικότερα στην περίπτωση του οικοπέδου επί της οδού Οινόης, ο Δήμος Γλυφάδας είχε αντιληφθεί τις ύποπτες κινήσεις εδώ και περίπου έναν χρόνο, βλέποντας εγκαίρως ότι κάποιοι επιχειρούν να υφαρπάξουν μία δημόσια έκταση τεράστιας αξίας. Από τους πρώτους μήνες του 2024 είχε απευθυνθεί στο -νεοσύστατο τότε- υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, καλώντας το να παρέμβει θεσμικά, ώστε να διασφαλιστεί η κυριότητα του Δημοσίου.
Ωστόσο, η ανταπόκριση ήταν μάλλον χλιαρή. Το υπουργείο φάνηκε απροετοίμαστο, επικαλούμενο τη διοικητική του αδυναμία, καθώς -όπως ανέφεραν αρμοδίως- δεν είχε ακόμη διαμορφώσει την απαραίτητη υπηρεσιακή δομή για να χειριστεί τέτοιου είδους υποθέσεις. Το αποτέλεσμα ήταν πολύτιμος χρόνος να χαθεί.
Ετσι, με την απειλή της απώλειας να γίνεται πλέον ορατή, στις αρχές του 2025 ο Δήμος Γλυφάδας αποφάσισε να αναλάβει πρωτοβουλία και προχώρησε στην άσκηση αγωγής κατά των φυσικών προσώπων που διεκδικούσαν το ακίνητο, ζητώντας από το δικαστήριο να αναγνωρίσει την κυριότητα του υπουργείου επί της έκτασης.
Μετά από συνεχείς πιέσεις και αλλεπάλληλες επικοινωνίες, το Δημόσιο προχώρησε τελικά στην άσκηση πρόσθετης παρέμβασης υπέρ του Δήμου, συντασσόμενο με το αίτημά του και ζητώντας την αποδοχή της αγωγής. Παρά την κινητοποίηση, δεν έλειψαν οι ενστάσεις. Οπως σημειώνουν νομικές πηγές που γνωρίζουν σε βάθος την υπόθεση, η ενέργεια του Δημοσίου να περιοριστεί σε πρόσθετη παρέμβαση δεν ήταν η πιο ενδεδειγμένη νομικά. Αντιθέτως, θα ήταν προτιμότερο -και πιο ισχυρό δικονομικά- είτε να ασκήσει κύρια παρέμβαση είτε να ζητήσει από τον Δήμο να παραιτηθεί και να υποβάλει το ίδιο αυτοτελή αγωγή για την υπεράσπιση της κυριότητάς του.
Μέχρι σήμερα, η υπόθεση δεν έχει φτάσει ακόμη στο ακροατήριο. Την ίδια στιγμή, ο Δήμος Γλυφάδας ετοιμάζεται να προχωρήσει και σε πιο αποφασιστική θεσμική κίνηση. Σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται στην τελική φάση προετοιμασίας μηνυτήριας αναφοράς προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, στην οποία θα ενσωματωθούν τόσο τα στοιχεία για το ακίνητο της Οινόης όσο και όσα ανέδειξε το protothema.gr για τη δεύτερη υπόθεση, αυτή της οδού Τσιτσάνη. Ο στόχος είναι η συνολική διερεύνηση πιθανής μεθοδευμένης απάτης, με συντονισμένες ενέργειες από τα ίδια ή συναφή πρόσωπα, που επιχειρούν να βάλουν χέρι σε περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου.
Πηγή: b2green.gr
atsianos
atsianos

Ένας νέος μεσογειακός τρόπος κατοίκησης

Το συγκρότημα Earthitect 2 στην Κρήτη μεταφέρει μία ενδιαφέρουσα άποψη για το πώς θα μπορούσε να είναι η κατοίκηση του μέλλοντος στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο. Με την υπογραφή των Deplot Architects «παντρεύει» τις ποιότητες της μονοκατοικίας και της πολυκατοικίας, ενώ επιτρέπει στη φύση να εισχωρήσει στον αστικό ιστό.
Για ποιον χτίζουμε; Ποιοι θα είναι ευτυχείς να ζήσουν εδώ; Πώς αναβαθμίζουμε τον τρόπο ζωής τους και πώς συνδέουμε τη σύγχρονη καθημερινότητα με έναν οικείο, αυθεντικό τρόπο διαβίωσης;
Η αρχιτέκτονας Ουρανία Πικραμένου και οι Deplot Architects απαντούν σε αυτά τα ερωτήματα σχεδιάζοντας το Earthitect 2. Πρόκειται για ένα οικιστικό συγκρότημα στην Κρήτη, που συνδυάζει την ιδιωτικότητα της μονοκατοικίας με τη λογική της σύγχρονης micro-community. Με 12 πολυτελείς κατοικίες ενταγμένες σε ένα αρμονικό σύνολο, το Earthitect 2 προσφέρει έναν νέο τρόπο ζωής, βασισμένο στην οικειότητα, τη φύση και τον βιώσιμο σχεδιασμό.

Η εξέλιξη της κατοίκησης από την πολυκατοικία στη νέα αυτονομία
«Μετά τη δεκαετία του ’60, η αντιπαροχή άλλαξε ριζικά την ελληνική πόλη, καθιερώνοντας την πολυκατοικία ως το βασικό μοντέλο κατοίκησης. Οι νέες συνθήκες, όμως, μας οδηγούν να ξανασκεφτούμε το πώς ζούμε. Το Earthitect 2 είναι ένα βήμα προς το μέλλον. Ένα συγκρότημα που διατηρεί την αυτονομία της μονοκατοικίας, αλλά παράλληλα εισάγει κοινόχρηστους χώρους που ενισχύουν την αίσθηση κοινότητας», διευκρινίζει η Ουρανία Πικραμένου, επικεφαλής αρχιτέκτονας των Deplot Architects.


Όπως εξηγεί, στο Earthitect 2 δεν υπάρχει η έννοια της μεσοτοιχίας που χαρακτηρίζει την τυπική ελληνική πολυκατοικία. Αντί για στενούς διαδρόμους και μικρά διαμερίσματα, εδώ οι κατοικίες περιβάλλονται από αίθρια, φυτεμένα δώματα και ιδιωτικές αυλές, διαμορφώνοντας έναν ανοιχτό τρόπο ζωής που φέρνει τη φύση μέσα στον αστικό ιστό. Μάλιστα, το κύριο δώμα του συγκροτήματος φιλοξενεί έναν υπαίθριο κινηματογράφο, έναν χώρο χαλάρωσης και συνάντησης.
Αρχιτεκτονική που γεφυρώνει τη φύση με την πόλη
«Η αρχιτεκτονική μας αντιλαμβάνεται ότι γύρω της προϋπάρχει μία γειτονιά, όπως επίσης ότι γειτνιάζει με την παρθένα φύση στις παρυφές της πόλης. Δημιουργεί λοιπόν μία γέφυρα, μία νησίδα που εισάγει αυτή τη φύση στον αστικό ιστό», συνεχίζει η Ουρανία Πικραμένου.
Η πρόσβαση στο συγκρότημα είναι σχεδιασμένη έτσι, ώστε να ενισχύει αυτή την αίσθηση ένταξης. Το Earthitect 2 ανοίγεται προς όλες τις πλευρές, επιτρέποντας μια φυσική ροή προς το εσωτερικό του. Το σύνολο των κατοικιών είναι προσανατολισμένο προς το Κρητικό Πέλαγος, προσφέροντας ανεμπόδιστη θέα στη θάλασσα, ενώ η είσοδος σχεδιάστηκε έτσι, ώστε ο επισκέπτης να διασχίζει ένα φυσικό τοπίο με δέντρα και βλάστηση πριν φτάσει στο εσωτερικό.


Οι Deplot Architects αξιοποίησαν τη βιώσιμη αρχιτεκτονική σε μεγαλύτερη κλίμακα από αυτήν μιας μονοκατοικίας. Οι φυσικές επικλινείς επιφάνειες των κήπων λειτουργούν ως φυσική περίφραξη, αλλά και ως ένα βιωματικό τοπίο περιήγησης. Οι προσβάσιμες φυτεμένες ταράτσες δεν είναι μόνο ένας τρόπος να επεκταθεί ο λειτουργικός χώρος του συγκροτήματος, αλλά δημιουργούν μικροκλίμα και φυσική θερμομόνωση.

Το συγκρότημα διαθέτει ενεργειακή κλάση Α++, μειώνοντας το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα στο ελάχιστο. Το κτίριο δεν παράγει κανένα ενεργειακό αποτύπωμα, ενσωματώνοντας έξυπνες τεχνολογίες που το καθιστούν ανθεκτικό και βιώσιμο στον χρόνο.
Τι σημαίνει «αίσθηση μονοκατοικίας» όταν ζούμε σε συγκρότημα;
Η ιδιωτικότητα είναι κεντρικό στοιχείο του σχεδιασμού. Κάθε κατοικία διαθέτει ιδιωτική πισίνα, ευρύχωρο κήπο, καθιστικό, BBQ ή τραπεζαρία, προσφέροντας μια εμπειρία διαμονής που ξεπερνά την τυπική αστική κατοικία. Ταυτόχρονα, η κοινωνικότητα αποτελεί μια εξίσου σημαντική πτυχή.



«Η αρχιτεκτονική μας βασίζεται στην προσαρμοστικότητα. Θέλουμε να δημιουργούμε κτίρια που ανταποκρίνονται στις ανάγκες του σήμερα, αλλά ταυτόχρονα να παραμένουν επίκαιρα και λειτουργικά για τις μελλοντικές γενιές. Για αυτόν τον λόγο, σχεδιάσαμε διακριτικούς κοινόχρηστους χώρους, που δίνουν τη δυνατότητα στον κάτοικο να επιλέξει πότε και πώς θέλει να συνδεθεί με την κοινότητά του», εξηγεί η αρχιτέκτονας. Χαρακτηριστική είναι η ύπαρξη κινηματογράφου σε μία από τις κοινόχρηστες ταράτσες.


Συνολικά η αρχιτεκτονική προτείνει μια σύγχρονη, smooth luxury προσέγγιση στη ζωή, όπως αρμόζει στο πνεύμα της Μεσογείου. «Το Earthitect 2 φιλοδοξεί να προσφέρει ένα νέο αφήγημα για το πώς θα μπορούσε να είναι η κατοίκηση του μέλλοντος στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο».




πηγή mononews.gr
IDnews
IDnews

25 χρόνια πυρκαγιών στην Ελλάδα: Τι δείχνουν τα δεδομένα

Τι μάθαμε από 25 χρόνια πυρκαγιών στην Ελλάδα;
Τα δεδομένα δεν μιλούν από μόνα τους. Όταν όμως τα εξετάζεις προσεκτικά, λένε πολλά. Το αρχείο των τελευταίων 25 ετών του Πυροσβεστικού Σώματος δείχνει ότι ο κίνδυνος στη χώρα μας εξελίσσεται — και συχνά δεν μένει στο ημερολόγιο.
- Λιγότερες ενάρξεις πυρκαγιών, μεγαλύτερη ζημιά: Αν και οι πυρκαγιές εντός αντιπυρικής περιόδου μειώνονται, η συνολική καμένη έκταση αυξάνεται σταθερά.
- Όλο και μεγαλύτερες μεγάλες πυρκαγιές: Οι πυρκαγιές άνω των 2.000 στρεμμάτων γίνονται συχνότερες και μεγαλύτερες.
- Αθόρυβη έξαρση εκτός εποχής: Οι χειμερινοί και ανοιξιάτικοι μήνες παρουσιάζουν αύξηση τόσο σε ενάρξεις πυρκαγιών όσο και σε καμένες εκτάσεις.
- Ο χάρτης αλλάζει: Η Βόρεια Ελλάδα και άλλες περιοχές με όχι σημαντικό ιστορικό πυρκαγιών εμφανίζουν πλέον σημάδια επιδείνωσης.
Διαβάστε παρακάτω την πλήρη ανάλυση των δεδομένων.
Η μεγάλη εικόνα: Τι δείχνει το αρχείο του Πυροσβεστικού Σώματος (2000–2024);
Τα δεδομένα δεν μιλούν από μόνα τους. Όταν όμως τα εξετάζεις προσεκτικά, λένε πολλά.
Από το 2000 έως το 2024, καταγράφεται σαφής μείωση στις ετήσιες πυρκαγιές εντός της αντιπυρικής περιόδου (Εικόνα 1). Από περίπου 4.300 ετησίως, κατά μέσο όρο, την περίοδο 2000–2012, πέφτουμε στις 3.700 την περίοδο 2013–2024.
Εικόνα 1. Ετήσιος αριθμός πυρκαγιών στην Ελλάδα, Μάιος – Οκτώβριος (2000–2024).
Όμως, αυτή η μείωση στις ενάρξεις δεν μεταφράζεται σε μείωση της συνολικής καμένης έκτασης. Αντίθετα, η καμένη έκταση μέσα στην αντιπυρική περίοδο παρουσιάζει αυξητική τάση, περίπου ίση με επιπλέον 6.000 στρέμματα κάθε χρόνο (Εικόνα 2).
Εικόνα 2. Ετήσια καμένα στρέμματα στην Ελλάδα, Μάιος – Οκτώβριος (2000–2024).
Με απλά λόγια, η ανάλυση των δεδομένων του Πυροσβεστικού Σώματος δείχνει πως όταν ξεφεύγει μια πυρκαγιά, ξεφεύγει πολύ. Από το 2000 έως το 2024, ο αριθμός των πυρκαγιών που ξεπερνούν τα 2.000 στρέμματα —μέγεθος που αντιστοιχεί μόλις στο 0.5% καταγεγραμμένων πυρκαγιών της περιόδου 2000–2024— παρουσιάζει αύξηση (Εικόνα 3).
Εικόνα 3. Ετήσιος αριθμός πυρκαγιών άνω των 2.000 στρεμμάτων στην Ελλάδα, Μάιος – Οκτώβριος (2000–2024).
Παράλληλα, αν εξετάσουμε το ελάχιστο μέγεθος των μεγαλύτερων πυρκαγιών κάθε έτους — δηλαδή εκείνων που αντιστοιχούν μόλις στο 0.5% των ετήσιων καταγεγραμμένων περιστατικών — διαπιστώνουμε ότι αυτό αυξάνεται σταθερά από το 2000 έως το 2024 (Εικόνα 4).
Εικόνα 4. Ελάχιστο μέγεθος των μεγαλύτερων πυρκαγιών κάθε έτους στην Ελλάδα (πυρκαγιών που αντιστοιχούν στο 0.5% των ετήσιων καταγεγραμμένων περιστατικών), Μάιος – Οκτώβριος (2000–2024).
Αυτό το εύρημα ίσως αντικατοπτρίζει τις επιδεινούμενες λόγω της κλιματικής κρίσης πυρομετεωρολογικές συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη μεγάλων πυρκαγιών. Ίσως όμως να αντανακλά και μια αδυναμία του μηχανισμού να ανταποκρίνεται και να προσαρμόζεται αποτελεσματικά στις πυρκαγιές που ξεφεύγουν της πρώτης προσβολής και αποκτούν διαστάσεις. Τα δεδομένα δεν απαντούν στο “γιατί”, αλλά μας καλούν να το διερευνήσουμε.
Την ίδια στιγμή, η εκτός αντιπυρικής περιόδου δραστηριότητα των πυρκαγιών εξελίσσεται αθόρυβα αλλά ανησυχητικά. Οι χειμερινοί και ανοιξιάτικοι μήνες εμφανίζουν αύξηση τόσο στις ενάρξεις όσο και στη συνολική καμένη έκταση. Ο μέσος ετήσιος αριθμός πυρκαγιών αυξήθηκε κατά 47% μετά το 2012 (Εικόνα 5), ενώ η μέση καμένη έκταση αυξήθηκε από περίπου 18.000 σε πάνω από 23.000 στρέμματα (Εικόνα 6).
Εικόνα 5. Ετήσιος αριθμός πυρκαγιών στην Ελλάδα, Νοέμβριος – Απρίλιος (2000–2024). Εικόνα 6. Ετήσια καμένα στρέμματα στην Ελλάδα, Νοέμβριος – Απρίλιος (2000–2024).
Έχει αλλάξει η γεωγραφία των πυρκαγιών;
Η μεγάλη εικόνα των πυρκαγιών στην Ελλάδα δεν έχει αλλάξει μόνο στο χρόνο. Έχει επίσης αλλάξει και στο χώρο.
Κατά την αντιπυρική περίοδο, οι περισσότερες περιοχές της χώρας παρουσιάζουν μείωση στις ενάρξεις (Εικόνα 7). Αυτό όμως δεν αποτυπώνει ολόκληρη την αλήθεια. Σε ορισμένες περιοχές —ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα, όπου ιστορικά η παρουσία της φωτιάς ήταν περιορισμένη— οι ενάρξεις αυξάνονται. Μικροί, τοπικοί θύλακες αύξησης κάνουν την εμφάνισή τους σε μια περίοδο όπου, πανελλαδικά, οι πυρκαγιές υποχωρούν.
Εικόνα 7. Μεταβολή μέσου ετήσιου αριθμού πυρκαγιών από το 2000–2012 στο 2013-2024, Μάιος – Οκτώβριος.
Ακόμα πιο ανησυχητική είναι η εικόνα εκτός αντιπυρικής περιόδου. Οι χειμερινοί και ανοιξιάτικοι μήνες δείχνουν γενικευμένη αύξηση στις ενάρξεις σχεδόν σε όλη την επικράτεια, ακόμα και σε περιοχές που δεν θεωρούνταν ποτέ ιδιαίτερα πυρόπληκτες (Εικόνα 8).
Εικόνα 8. Μεταβολή μέσου ετήσιου αριθμού πυρκαγιών από το 2000–2012 στο 2013-2024, Νοέμβριος – Απρίλιος.
Σε ό,τι αφορά την καμένη έκταση, η γενική αύξηση εντός της αντιπυρικής περιόδου δεν κατανέμεται ομοιόμορφα. Την τάση οδηγούν συγκεκριμένες περιοχές — η Αττική, η Εύβοια, ο Έβρος, η Βοιωτία και τα Δωδεκάνησα — που έχουν βιώσει πολλαπλά μεγάλα περιστατικά πυρκαγιών τα τελευταία λίγα χρόνια (Εικόνα 9). Εκτός αντιπυρικής περιόδου, η αύξηση στην καμένη έκταση είναι ευρύτερη, με πολλές περιοχές να παρουσιάζουν σαφή επιδείνωση (Εικόνα 10).
Εικόνα 9. Μεταβολή της μέσης ετήσιας καμένης έκτασης από το 2000–2012 στο 2013-2024, Μάιος – Οκτώβριος. Εικόνα 10.

Μεταβολή της μέσης ετήσιας καμένης έκτασης από το 2000–2012 στο 2013-2024, Νοέμβριος – Απρίλιος.
Τι δεν δείχνουν τα δεδομένα (κι όμως έχει σημασία);
Η ανάλυση δεδομένων είναι απαραίτητη. Αλλά από μόνη της δεν αρκεί.
Τα επίσημα δεδομένα του Πυροσβεστικού Σώματος προσφέρουν μια μοναδική ευκαιρία να σχεδιάσουμε την μεγάλη εικόνα των πυρκαγιών στην Ελλάδα. Να καταγράψουμε τάσεις, να αναγνωρίσουμε υφιστάμενα και αναδυόμενα μοτίβα, να ποσοτικοποιήσουμε την επιβάρυνση. Αλλά η ανάλυση τους αδυνατεί να μας απαντήσει στο “γιατί;”. Και χωρίς το γιατί, η κατανόηση μας παραμένει περιορισμένη.
Πρώτον, δεν γνωρίζουμε τι προκαλεί τις ενάρξεις πυρκαγιών. Τα δεδομένα του Πυροσβεστικού Σώματος δεν περιλαμβάνουν ως πληροφορία τις αιτίες έναρξης. Και αυτό είναι κρίσιμο. Αν δεν ξέρουμε τι ή ποιος προκαλεί τις φωτιές, πώς θα μπορέσουμε να τις προλάβουμε; Δεν μπορούμε να περιορίσουμε αυτό που δεν κατανοούμε.
Δεύτερον, τα στοιχεία είναι περιγραφικά, όχι αναλυτικά. Μας λένε πόσες φωτιές ξεκίνησαν και πόσα στρέμματα κάηκαν. Αλλά δεν μας λένε πώς εξαπλώθηκαν, πόσο γρήγορα, με τι ένταση, με ποιες πυρομετεωρολογικές συνθήκες. Δεν έχουμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των πυρκαγιών. Και χωρίς αυτά, δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι ενδεχομένως πήγε λάθος — ούτε να σχεδιάσουμε καλύτερα για το μέλλον.
Τρίτον, τα δεδομένα είναι γεωχωρικά περιορισμένα. Η γεωγραφία τους περιορίζεται στο επίπεδο των νομών — διοικητικών ενοτήτων που πλέον δεν υφίστανται. Δεν γνωρίζουμε τις ακριβείς θέσεις των ενάρξεων. Δεν έχουμε δεδομένα των τελικών ή/και ενδιάμεσων περιμέτρων. Και χωρίς αυτά τα κρίσιμα δεδομένα, δεν μπορούμε να συσχετίσουμε με λεπτομέρεια τις πυρκαγιές με το ανάγλυφο, τη βλάστηση ή τον καιρό. Χάνουμε την ευκαιρία να κατανοήσουμε τους τοπικούς παράγοντες που ενισχύουν ή υποβαθμίζουν τον κίνδυνο.
Με λίγα λόγια: δεν αμφισβητούμε τη χρησιμότητα των επίσημων δεδομένων. Αλλά αναγνωρίζουμε τα όρια τους. Αν θέλουμε να περάσουμε από την καταγραφή στην κατανόηση — και από την κατανόηση στην πρόληψη και την πρόγνωση — χρειαζόμαστε καλύτερα δεδομένα.
Η ουσία — Όχι στον πανικό, ναι στο μοτίβο
Η κινδυνολογία δεν αποτελεί στρατηγική. Η απάθεια, όμως, είναι εξίσου επικίνδυνη.
Αυτό που μας δείχνουν τα δεδομένα της τελευταίας 25ετίας δεν είναι μια καταστροφή χωρίς ελπίδα. Είναι ένα μοτίβο που, αν το διαβάσουμε σωστά, μας δίνει κατευθύνσεις — όχι μόνο για το πού βρισκόμαστε, αλλά και για το πού πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα.
🔹 Οι πυρκαγιές εντός αντιπυρικής περιόδου μειώνονται, αλλά γίνονται πιο καταστροφικές. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ενισχυθεί η ικανότητα άμεσης προσβολής και η επιχειρησιακή διαχείριση των περιστατικών όταν η πρώτη προσβολή αποτύχει.
🔹 Οι πυρκαγιές εκτός αντιπυρικής περιόδου αυξάνονται — και συχνά περνούν «κάτω από το ραντάρ». Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αναθεωρηθεί η χρονική στόχευση της πρόληψης και της επιτήρησης. Ο κίνδυνος δεν ακολουθεί πλέον το αυστηρό ημερολόγιο του παρελθόντος.
🔹 Ορισμένες περιοχές επαναλαμβάνονται στον χάρτη των μεγάλων πυρκαγιών. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να εκπλησσόμαστε κάθε φορά. Αυτές οι περιοχές χρειάζονται εστιασμένη ετοιμότητα — όχι μόνο επιχειρησιακή, αλλά και πολιτική, τεχνική, επιστημονική.
🔹 Τέλος, η έλλειψη λεπτομερών δεδομένων δεν πρέπει να μας παγιδεύει στην αδράνεια. Αντίθετα, είναι η καλύτερη υπενθύμιση πως η καλύτερη εικόνα προκύπτει όταν οι ανάγκες των επιχειρησιακών, θεσμικών και ερευνητικών φορέων ευθυγραμμιστούν.
Καθώς μια ακόμη αντιπυρική περίοδος έχει ξεκινήσει, η ουσία δεν είναι να προφητεύσουμε τι θα συμβεί, ούτε να επιδοθούμε σε αγώνες δηλώσεων ετοιμότητας. Είναι να είμαστε παρόντες — και προετοιμασμένοι — με τα σωστά ερωτήματα, τις σωστές προτεραιότητες και τα σωστά εργαλεία.
Γιατί η φωτιά, όπως δείχνει το ιστορικό αρχείο, δεν περιμένει ποτέ να είμαστε έτοιμοι.
Πηγή: fireweather.eu


IDnews
IDnews

Έναρξη Διαλειτουργίας του «e-Άδειες» με το σύστημα «e-EΦΚΑ»

Με την υπ' αριθ. πρωτ.: 19517, 06 Μαΐου 2025 διαπιστωτική πράξη του ΤΕΕ με θέμα: Έναρξη Διαλειτουργίας του πληροφοριακού συστήματος «e-Άδειες» του ν.4495/2017 με το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα «e-EΦΚΑ» τίθεται σε λειτουργία η διασύνδεση των δύο πληροφοριακών συστημάτων. Πιο συγκεκριμένα η πράξη αναφέρει:
Ο Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις του ν. 4495/2017 “Έλεγχος και προστασία του Δομημένου Περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις.” (Α’ 167/03.11.2017), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει,
2. Την υπ’ αριθμ. ΥΠΕΝ/ΥΠΡΓ/48123/6983 απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Διαδικασίες ηλεκτρονικής υποβολής, ελέγχου και έκδοσης των διοικητικών πράξεων του άρθρου 29 του ν.4495/2017 και καθορισμός ηλεκτρονικών
υπηρεσιών σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 33 του ν.4495/2017» (ΦΕΚ Β’ 3136/31-07-2018)
3. Την υπ’ αριθμ. ΥΠΕΝ/ΔΑΟΚΑ/43266/1174 απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Εργασίες για τις οποίες απαιτείται Έγκριση Εργασιών Δόμησης Μικρής Κλίμακας (ΕΕΔΜΚ) και απαιτούμενα δικαιολογητικά για την χορήγησή της» σε αντικατάσταση της 69701/4461/12-10-2018 απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Διαδικασία έγκρισης και απαιτούμενα δικαιολογητικά για εργασίες για τις οποίες απαιτείται Έγκριση Εργασιών Δόμησης Μικρής Κλίμακας (ΕΕΔΜΚ) καθώς και συμπλήρωση της εργασίας α. και τροποποίηση της εργασίας κη. της παρ. 2 του άρθρου 29 του ν. 4495/2017» (ΦΕΚ Β ́ 4520)» (ΦΕΚ Β’ 1843/13-05-2020) και ιδίως την παρ. 6 του άρθρου 5 αυτής,
εκδίδει την διαπιστωτική πράξη έναρξης της διαλειτουργίας του πληροφοριακού συστήματος «e-Άδειες» του ν. 4495/2017 με το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα «e-EΦΚΑ» για την διαβίβαση δεδομένων για τις άδειες τύπου «Εγκρίσεις Εργασιών Δόμησης Μικρής Κλίμακας (ΕΕΔΜΚ)» από την Τρίτη 6 Μαίου2025.
Η διαπιστωτική πράξη εδώ: diavgeia.gov.gr
IDnews
IDnews

Οδηγός ηλεκτρονικής απογραφής οικοδομοτεχνικού έργου στον e-ΕΦΚΑ

Η ηλεκτρονική υπηρεσία απογραφής ιδιωτικών οικοδομοτεχνικών έργων παρέχει τη δυνατότητα στον κύριο του έργου ή εργολάβο με αντιπαροχή (φυσικά και νομικά πρόσωπα) να πραγματοποιήσει αυτοματοποιημένα την απογραφή του οικοδομοτεχνικού έργου, χωρίς την αυτοπρόσωπη παρουσία του σε Τοπική Διεύθυνση του e-ΕΦΚΑ.

Η ηλεκτρονική διαδικασία περιλαμβάνει τα ακόλουθα βήματα:

Καταχώρηση/άντληση στοιχείων των υπευθύνων,
Καταχώρηση στοιχείων εκτέλεσης και τεχνικών στοιχείων του έργου (πίνακες Ι ή/και ΙΙ  ή/και ΙΙΙ),

Υποβολή απαιτούμενων δικαιολογητικών (επισύναψη σε μορφή ηλεκτρονικού αρχείου),
Ηλεκτρονική αποδοχή της απογραφής από όλους τους συνιδιοκτήτες του έργου,
Απόδοση Αριθμού Μητρώου Οικοδομοτεχνικού Έργου (Α.Μ.Ο.Ε.) και ταυτοτήτων πληρωμής τρεχουσών εισφορών για τον e-Ε.Φ.Κ.Α. και το Τ.Ε.Κ.Α.,
Έκδοση (με δυνατότητα αποθήκευσης/εκτύπωσης) των κάτωθι εντύπων:

«Έντυπο Απόδοσης Αριθμού Μητρώου Οικοδομοτεχνικού Έργου/Α.Μ.Ο.Ε.»
«Σημείωμα για Ημέρες Εργασίας Έργου»
«Προσωρινό Γραμμάτιο Είσπραξης» με RF πληρωμής της προκαταβολής
«Σημείωμα Κατάθεσης Εισφορών για Έκδοση Οικοδομικής Άδειας».

Δείτε ένα αναλυτικό βίντεο οδηγιών με την διαδικασία βήμα-βήμα:

Είσοδος στην υπηρεσία από εδώ: https://apps.e-efka.gov.gr/ePrivateConstructions

IDforum
IDforum

Τα κριτήρια για οριοθέτηση, όρους και περιορισμούς δόμησης, χρήσεις γης σε οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων

Εκδόθηκε στο ΦΕΚ το ΠΔ 194 (ΦΕΚ 194/Δ/15.04.2025) με θέμα: Καθορισμός κριτηρίων, τρόπου και διαδικασιών οριοθέτησης των οικισμών της Χώρας με πληθυ- σμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων, περιλαμβανομένων και των προϋφιστάμενων του 1923, καθώς και καθορισμός χρήσεων γης και γενικών όρων και περιορισμών δόμησης.
Αντικείμενο - Πεδίο Εφαρμογής
1. Το παρόν προεδρικό διάταγμα (π.δ.) αφορά στον καθορισμό των κριτηρίων, του τρόπου και των διαδικασι-
ών οριοθέτησης των οικισμών της χώρας που φέρονται απογεγραμμένοι ως αυτοτελείς οικισμοί, σε απογραφή
προ του έτους 1983 με πληθυσμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων, και οι οποίοι εξακολουθούν, κατά
την εκάστοτε τελευταία απογραφή, να έχουν πληθυσμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων, περιλαμβανο-
μένων και των προϋφιστάμενων του 1923 οικισμών. Οι οικισμοί αυτοί είτε δεν έχουν οριοθετηθεί είτε το όριό
τους επανεγκρίνεται βάσει των διατάξεων του παρόντος, λόγω καθορισμού του ορίου τους από αναρμόδια όρ-
γανα, είτε αναοριοθετείται, στις περιπτώσεις που αυτό κρίνεται αναγκαίο.
2. Με το παρόν καθορίζεται, επίσης, το πλαίσιο των γενικών όρων και περιορισμών δόμησης και επιτρεπό-
μενων χρήσεων γης των οικισμών ανάλογα με την κατηγορία του οικισμού, κατά το άρθρο 3, για την προστασία της φυσιογνωμίας του.
3. Οι διατάξεις του παρόντος θέτουν το πλαίσιο κανόνων για την οριοθέτηση του οικισμού και δεν εφαρμόζονται ευθέως από τις αρμόδιες Υπηρεσίες Δόμησης αν δεν έχει προηγηθεί η έκδοση του π.δ. οριοθέτησης του οικισμού.
4. Το παρόν δεν εφαρμόζεται σε οικισμούς: 
α) Με πληθυσμό άνω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων, ανεξαρτήτως του χρόνου δημιουργίας τους,
β) οι οποίοι δημιουργήθηκαν μετά την έναρξη εφαρμογής του ν. 1337/1983,
γ) οι οποίοι εμπίπτουν σε παραθεριστικές παραλιακές περιοχές, οι οποίες έχουν καθοριστεί μέσα σε Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) των νομών Αττικής, Εύβοιας, Κορινθίας, Θεσσαλονίκης, Πιερίας και Χαλκιδικής.
Κατηγορίες οικισμών
1. Για την εφαρμογή του παρόντος, οι οικισμοί, αναλόγως της γεωγραφικής θέσης τους, των αρχιτεκτονικών, μορφολογικών ή πληθυσμιακών στοιχείων τους, της δυναμικής τους, της πυκνότητας των οικοδομών και του λειτουργικού ρόλου τους στον χώρο, διακρίνονται ως εξής:
α) Περιαστικοί: όσοι βρίσκονται σε επαφή ή πλησίον αστικών κέντρων και έχουν ή αναμένεται να αποκτήσουν άμεση λειτουργική εξάρτηση, ως τόποι προαστιακοί. Δεν θεωρούνται περιαστικοί οικισμοί όσοι αποτελούν ενιαίο οικιστικό σύνολο με τα αστικά ή ημιαστικά κέντρα και περιλαμβάνονται, μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος, εντός εγκεκριμένων ορίων Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ),
β) παραλιακοί: όσοι εμπίπτουν στο σύνολο ή κατά τμήμα τους σε ζώνη πεντακοσίων (500) μ. από τον αιγιαλό ή βρίσκονται έξω από τη ζώνη αυτή, αλλά η ανάπτυξή τους επηρεάζεται σημαντικά από τη θάλασσα. Δεν θεωρούνται παραλιακοί όσοι οικισμοί εμπίπτουν εντός της ζώνης των πεντακοσίων (500) μ. αλλά το συνεκτικό ή και διάσπαρτο τμήμα τους έχει υψόμετρο μεγαλύτερο ή ίσο των εκατό (100) μ., σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ),
γ) ορεινοί: εκείνοι που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους βρίσκονται σε υψόμετρο άνω των οκτακοσίων (800) μ.,
δ) ημιορεινοί: εκείνοι που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους βρίσκονται σε υψόμετρο μεταξύ τριακοσίων έως και οκτακοσίων (300-800) μ.,
ε) πεδινοί: όσοι βρίσκονται σε πεδιάδες και σε υψόμετρο έως τριακόσια (300) μ. ή και μεγαλύτερο, σε περιοχή όμως που δεν παρουσιάζει κλίσεις (π.χ. οροπέδιο),
στ) τουριστικοί: όσοι λειτουργούν ως πόλοι τακτικών ή εποχιακών τουριστικών συγκεντρώσεων,
ζ) παραδοσιακοί: οικισμοί που έχουν χαρακτηριστεί ή χαρακτηρίζονται με π.δ., βάσει του άρθρου 6 του ν. 4067/2012 ή αντίστοιχων διατάξεων του ν.δ. 8/1973 (Α’ 124) ή του ν. 1577/1985 (Α’ 210),
η) αξιόλογοι: οικισμοί που τα μορφολογικά και πολεοδομικά χαρακτηριστικά τους συγκροτούν σύνολο σημαντικού αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος,
θ) ενδιαφέροντες: όσοι συγκροτούν σύνολο περιορισμένου αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος ή παρουσιάζουν ενδιαφέροντα πολιτιστικά, ιστορικά, λαογραφικά στοιχεία ή βρίσκονται εντός τοπίου ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.
Ο χαρακτηρισμός ενός οικισμού ως (η) αξιόλογου ή (θ) ενδιαφέροντος τεκμηριώνεται με βάση το Δελτίο Αναγνώρισης, όπως ορίζεται στο άρθρο 19,
ι) απλοί: όσοι δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερα μορφολογικά ή πολεοδομικά χαρακτηριστικά ή αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον,
ια) συνεκτικοί: οικισμοί των οποίων τουλάχιστον το ενενήντα τοις εκατό (90%) των οικοδομών δεν απέχουν ανά δύο (2) μεταξύ τους απόσταση μεγαλύτερη των σαράντα (40) μ.,
ιβ) διάσπαρτοι: οικισμοί που δεν είναι συνεκτικοί,
ιγ) δυναμικοί: όσοι έχουν πληθυσμό ίσο ή μεγαλύτερο των διακοσίων (200) κατοίκων σύμφωνα με την τελευταία απογραφή πληθυσμού, κατά την απογραφική δεπερίοδο της τελευταίας δεκαετίας εμφανίζουν πληθυσμιακή αύξηση μόνιμου πληθυσμού μεγαλύτερη του δέκα τοις εκατό (10%) ή κατά την τελευταία τριετία εμφανίζουν αριθμό νέων οικοδομών και προσθηκών
κύριων χώρων σε ποσοστό μεγαλύτερο του δέκα τοις εκατό (10%) του συνολικού αριθμού των υφιστάμενων κτιρίων του οικισμού.
Σε περίπτωση οικισμού στον οποίο διαπιστώνεται πληθυσμιακή μόνο αύξηση, η οποία όμως προκύπτει από πληθυσμιακές μετακινήσεις, όπως π.χ. κτηνοτροφικός οικισμός, ο οικισμός δύναται να μη χαρακτηρίζεται δυναμικός,
ιδ) μικροί: όσοι, κατά την τελευταία απογραφή, είχαν πληθυσμό έως και διακόσιους (200) κατοίκους ή έως εκατό (100) οικοδομές,
ιε) μεσαίοι: όσοι, κατά την τελευταία απογραφή, είχαν πληθυσμό από διακόσιους έναν έως και χίλιους (201-1.000) κατοίκους ή έως πεντακόσιες (500) οικοδομές,
ιστ) μεγάλοι: όσοι, κατά την τελευταία απογραφή, είχαν πληθυσμό από χίλιους έναν έως δύο χιλιάδες (1.001-2.000) κατοίκους.
2. Η κατάταξη στις ως άνω κατηγορίες πραγματοποιείται με δεδομένα του χρόνου οριοθέτησης του οικισμού, μετά από συναξιολόγηση των χαρακτηριστικών και της φυσιογνωμίας του κατά τα οριζόμενα στην παρ. 1, λαμβάνοντας υπόψη και τα στοιχεία εκτίμησης για τον προσδιορισμό του ορίου του κατά το άρθρο 4. 
Στοιχεία εκτίμησης για τον προσδιορισμό ορίου και Ζωνών οικισμού Για τον προσδιορισμό της πολυγωνικής γραμμής του
ορίου του οικισμού και τον καθορισμό των εντός του ορίου του Ζωνών, συνεκτιμώνται τα παρακάτω στοιχεία:
α) Απογραφή: ο οικισμός πρέπει να καταγράφεται σε απογραφή προ του έτους 1983 με πληθυσμό μη υπερ-
βαίνοντα τους δύο χιλιάδες (2.000) κατοίκους και σε επόμενες απογραφές της ΕΛΣΤΑΤ και να μην έχει υπερβεί τους δύο χιλιάδες (2.000) κατοίκους κατά την τελευταία απογραφή πριν από την οριοθέτησή του. Επίσης, καταγράφονται στοιχεία της εξέλιξης του πληθυσμού του βάσει όλων των μεταγενεστέρων απογραφών, προκειμένου να συνεκτιμηθούν με τα υπόλοιπα στοιχεία.
β) Ειδικά για τη διαπίστωση ύπαρξης εντός του οικιστικού συνόλου οικισμού προϋφιστάμενου της 16.08.1923 και τον προσδιορισμό της πολυγωνικής γραμμής αυτού, εκτός από τα κατωτέρω, συνεκτιμώνται και τα εξής στοιχεία: αα) απογραφή του 1920, ββ) αεροφωτογραφίες κατά το δυνατόν εγγύτερες στο 1923, εφόσον υφίστανται, άλλως ιστορικοί ορθοφωτοχάρτες της περιόδου 1945-1960, γγ) τοπογραφικά διαγράμματα της Γεωγραφικής Υπηρεσίας του Στρατού (ΓΥΣ) σε κλίμακα 1:5.000
και οποιοδήποτε επίσημο χαρτογραφικό υλικό πλησιέστερο στο 1923, και δδ) επικουρικά, τίτλοι ιδιοκτησίας μαζί με τα λοιπά στοιχεία. Επίσης, λαμβάνονται υπόψη προγενέστερες πράξεις της Διοίκησης περί καθορισμού του ορίου του οικισμού σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, καταχωρισμένες στο αρχείο της αρμόδιας Υπηρεσίας Δόμησης (ΥΔΟΜ) ή άλλων συναρμοδίων Υπηρεσιών, καθώς και οποιαδήποτε διαπιστωτική πράξη σχετική με το όριο του οικισμού.
γ) Θέση: ταυτοποιείται η ύπαρξη του οικισμού στην εξεταζόμενη θέση και ερευνάται τυχόν μετονομασία του ή μεταφορά/μετακίνησή του από άλλη θέση/τοποθεσία.
δ) Μέγεθος/έκταση: συνεκτιμώνται μεταβολές του πληθυσμού, βάσει των καταγραφών και των απογραφών, και λοιπά χωρικά ή πολεοδομικά δεδομένα και στοιχεία που αφορούν στη μορφολογία του εδάφους, στη και στον τύπο της πληθυσμιακής πυκνότητας (χαμηλή, μεσαία ή υψηλή).
ε) Αεροφωτογραφίες κατά το δυνατόν εγγύτερες στην 14.03.1983 (ημερομηνία έναρξης ισχύος του ν. 1337/1983), χαρτογραφικό υλικό.
στ) Κάθε σχετική προγενέστερη διοικητική πράξη, γνωμοδοτήσεις και έγγραφα στοιχεία των αρμόδιων
Υπηρεσιών για περιοχές, οι οποίες εμπίπτουν σε ίδιο νομικό καθεστώς (δάση, αρχαιολογικοί χώροι, παραδο-
σιακοί οικισμοί κ.λπ.) ή περιοχές προστασίας φυσικού περιβάλλοντος (Natura κ.ά.).
ζ) Νομολογία σχετική με τον καθορισμό των ορίων οικισμού (δικαστικές αποφάσεις, γνωμοδοτήσεις του
Συμβουλίου της Επικρατείας).
--
ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΔΟΜΗΣΗΣ - ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ
Άρθρο 9
Αρτιότητα
Α. Στη Ζώνη Α του οικισμού καθορίζεται αρτιότητα ως εξής:
1. α) Άρτια θεωρούνται τα οικόπεδα που έχουν ελάχιστο εμβαδόν δύο χιλιάδων (2.000) τ.μ. και ελάχιστο μήκος προσώπου δεκαπέντε (15) μ. σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
β) Κατ’ εξαίρεση, τα οικόπεδα μικρών οικισμών, απομακρυσμένων από αστικά κέντρα, όπως ορεινοί, ημιορεινοί, θεωρούνται άρτια εφόσον έχουν ελάχιστο εμβαδόν πεντακοσίων (500) τ.μ. και πρόσωπο ελάχιστου μήκους δέκα (10) μ. σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
2. Κατά παρέκκλιση των διατάξεων της προηγουμένης περίπτωσης, θεωρούνται άρτια τα οικόπεδα που έχουν:
α) Κατά τη δημοσίευση του παρόντος: ελάχιστο εμβαδόν δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ. και πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
β) Κατά την 13.03.1981, ημερομηνία δημοσίευσης του από 02.03.1981 π.δ.: ελάχιστο εμβαδόν τριακόσια (300) τ.μ. και πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
γ) Κατά την 25.07.1979, ημερομηνία δημοσίευσης του από 19.07.1979 π.δ. (Δ’ 401): ελάχιστο εμβαδόν εκατόν πενήντα (150) τ.μ. και πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
δ) Στις ανωτέρω υποπερ. α, β και γ, με το π.δ. οριοθέτησης καθορίζεται και ελάχιστο μήκος προσώπου του οικοπέδου σε κοινόχρηστο χώρο, βάσει της φυσιογνωμίας, των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών και της μορφής των οικοπέδων του οικισμού, ως και της από μακρού χρόνου διαμορφωμένης κατάστασης, για την εξασφάλιση ακώλυτης πρόσβασης στο ακίνητο.
Β. Στις Ζώνες Β και Β1 του οικισμού καθορίζεται αρτιότητα ως εξής:
Άρτια θεωρούνται τα οικόπεδα με εμβαδόν αρτιότητας από τριακόσια (300) τ.μ. έως δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ. και
πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο ελάχιστου μήκους δέκα (10) μ. Το εμβαδόν αρτιότητας και το πρόσωπο σε κοινό-
χρηστο χώρο εξειδικεύονται με το π.δ. οριοθέτησης του οικισμού, λαμβάνοντας υπόψη εκείνα που θεωρούνται
τα πλέον αντιπροσωπευτικά του χαρακτήρα του και του πολεοδομικού ιστού του.
Εντός του ως άνω εύρους αρτιότητας είναι δυνατόν να ορίζονται, κατά περίπτωση, τομείς με διαφορετική
αρτιότητα οικοπέδων, προκειμένου να διασφαλισθεί η προστασία του ιδιαίτερου πολεοδομικού χαρακτήρα του
εκάστοτε τομέα του οικισμού.
Για οικόπεδα που δημιουργήθηκαν μετά την 04.11.2011, ημερομηνία δημοσίευσης του από 04.11.2011 π.δ. (ΑΑΠ 289), ισχύει πρόσθετη προϋπόθεση ελάχιστου μήκους προσώπου δέκα (10) μ. για εμβαδόν οικοπέδου έως πεντακοσίων (500) τ.μ. και δεκαπέντε (15) μ. για εμβαδόν μεγαλύτερο των πεντακοσίων (500) τ.μ.
Γ. Διατάξεις για όλες τις Ζώνες
1. Οικόπεδα άρτια κατά κανόνα ή κατά παρέκκλιση, που απομειούνται συνεπεία απαλλοτριώσεων ή διάνοι-
ξης διεθνών, εθνικών ή επαρχιακών οδών, θεωρούνται άρτια, εφόσον, μετά την απομείωση, έχουν τουλάχιστον
τα μεγέθη της κατά παρέκκλιση αρτιότητας της Ζώνης στην οποία εμπίπτουν και δύναται να εγγραφεί σε αυτά
οικοδομή κάλυψης κατ’ ελάχιστον πενήντα (50) τ.μ. και πλευράς τουλάχιστον πέντε (5) μ.
2. Για την αρτιότητα και μόνο των οικοπέδων των Ζωνών Β και Β1 προσμετράται και η έκταση που παραχωρείται από τον ιδιοκτήτη για τη διαπλάτυνση του κοινόχρηστου χώρου στον οποίο έχουν πρόσωπο, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 12 του παρόντος.
3. Οικόπεδα που, μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος, δημιουργήθηκαν ή κατατμήθηκαν νομίμως με βάση προϊσχύουσες διατάξεις ή με βάση τα ορισθέντα μεγέθη σε προγενέστερη πράξη οριοθέτησης του οικισμού, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα κατά κανόνα ή κατά παρέκκλιση, εφόσον έχουν πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
Άρθρο 10
Μέγιστο ποσοστό κάλυψης και συντελεστής δόμησης
Α. Στη Ζώνη Α του οικισμού καθορίζεται μέγιστο ποσοστό κάλυψης των ακινήτων και συντελεστής δόμησης (ΣΔ) ως εξής:
1. Μέγιστο επιτρεπόμενο ποσοστό κάλυψης των οικοπέδων: εξήντα τοις εκατό (60%) της επιφάνειας αυτών.
2. Ο μέγιστος επιτρεπόμενος ΣΔ των οικοπέδων ορίζεται ως εξής:
α) Για τις χρήσεις των περ. β, γ, ε και η της παρ. Α του άρθρου 14:
αα. Για οικόπεδα εμβαδού έως και δύο χιλιάδες πεντακόσια (2.500) τ.μ., ΣΔ: οκτώ δέκατα (0,8),
ββ. για οικόπεδα εμβαδού μεγαλύτερου των δύο χιλιάδων πεντακοσίων (2.500) τ.μ., ΣΔ: οκτώ δέκατα (0,8) για τα πρώτα δύο χιλιάδες πεντακόσια (2.500) τ.μ. και για το επιπλέον των δύο χιλιάδων πεντακοσίων (2.500) τ.μ. εμβαδόν του οικοπέδου ΣΔ: τέσσερα δέκατα (0,4).
β) Για κτίρια αμιγούς χρήσεως των περ. θ, ι, ια, ιβ, ιγ και ιδ της παρ. Α του άρθρου 14:
αα. Για οικόπεδα εμβαδού έως και δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ., ΣΔ: οκτώ δέκατα (0,8).
ββ. για οικόπεδα εμβαδού μεγαλύτερου των δύο χιλιάδων (2.000) τ.μ., ΣΔ: οκτώ δέκατα (0,8) για τα πρώτα δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ. και για το επιπλέον των δύο χιλιάδων (2.000) τ.μ. εμβαδόν του οικοπέδου ΣΔ: τέσσερα
δέκατα (0,4).
γ) Για κατοικία και χρήσεις των λοιπών περιπτώσεων της παρ. Α του άρθρου 14:
αα. Για οικόπεδα εμβαδού έως και εκατό (100) τ.μ., ΣΔ: ένα και έξι δέκατα (1,6), με δυνατότητα το ποσοστό κάλυψης να υπερβαίνει το εξήντα τοις εκατό (60%) και να φθάνει έως και το ογδόντα τοις εκατό (80%),
ββ. για οικόπεδα εμβαδού άνω των εκατό (100) τ.μ. έως και διακόσια (200) τ.μ., ΣΔ: ένα και δύο δέκατα (1,2),
με δυνατότητα ελάχιστης συνολικής δόμησης εκατόν εξήντα (160) τ.μ. και δυνατότητα το ποσοστό κάλυψης
να υπερβαίνει το εξήντα τοις εκατό (60%) και να φθάνει έως και το ογδόντα τοις εκατό (80%),
γγ. για οικόπεδα εμβαδού άνω των διακοσίων (200) τ.μ. έως και τριακόσια (300) τ.μ., ΣΔ: ένα (1,0), με δυνατό-
τητα ελάχιστης συνολικής δόμησης διακόσια σαράντα (240) τ.μ.,
δδ. για οικόπεδα εμβαδού άνω των τριακοσίων (300) τ.μ. έως και δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ., ΣΔ: οκτώ δέκατα (0,8), με δυνατότητα ελάχιστης συνολικής δόμησης τριακόσια (300) τ.μ. και μέγιστης επιτρεπόμενης δόμησης τετρακόσια (400) τ.μ.,
εε. για οικόπεδα εμβαδού άνω των δύο χιλιάδων (2.000) τ.μ., η μέγιστη επιτρεπόμενη δόμηση υπολογίζεται βάσει του τύπου:
Επιτρεπόμενη Δόμηση = 400 τ.μ. + (εμβαδόν οικοπέδου - 2.000 τ.μ.) Χ 0,05.
Β. Στις Ζώνες Β και Β1 του οικισμού καθορίζεται μέγιστο ποσοστό κάλυψης των ακινήτων και ΣΔ ως εξής:
1. Μέγιστο ποσοστό κάλυψης των οικοπέδων: εξήντα τοις εκατό (60%) της επιφάνειας αυτών.
2. Ο μέγιστος ΣΔ ορίζεται ως εξής:
α) Για τις χρήσεις των περ. β, γ, ε και η της παρ. Β του άρθρου 14, ΣΔ: οκτώ δέκατα (0,8), ο οποίος δύναται, με
την έγκριση τοπικού ρυμοτομικού σχεδίου κατά τις ισχύουσες διατάξεις, να καθορίζεται μεγαλύτερος, ανάλογα
με τις ανάγκες του οικισμού, χωρίς να υπερβαίνει το ένα και οκτώ δέκατα (1,8),
β) για κτίρια αμιγούς χρήσεως των περ. θ, ι, ια, ιβ, ιγ και ιε της παρ. Β του άρθρου 14, ο ΣΔ ορίζεται κλιμακωτός,
ως εξής:
αα. Για τα πρώτα χίλια (1.000) τ.μ. του εμβαδού του
οικοπέδου: έξι δέκατα (0,6),
ββ. για τα επόμενα χίλια (1.000) τ.μ. του εμβαδού του
οικοπέδου: πέντε δέκατα (0,5),
γγ. για τα επόμενα χίλια (1.000) τ.μ. του εμβαδού του
οικοπέδου: τέσσερα δέκατα (0,4),
δδ. για τα επόμενα χίλια (1.000) τ.μ. του εμβαδού του
οικοπέδου: τρία δέκατα (0,3),
εε. για το άνω των τεσσάρων χιλιάδων (4.000) τ.μ. τμή-
μα του εμβαδού του οικοπέδου: δύο δέκατα (0,2).
γ) Για κατοικία και χρήσεις των λοιπών περιπτώσεων
της παρ. Β του άρθρου 14:
αα. Για οικόπεδα εμβαδού έως διακοσίων (200) τ.μ.,
ΣΔ: ένα (1,0),
ββ. για οικόπεδα εμβαδού από διακόσια (200) τ.μ. έως
επτακόσια (700) τ.μ., επιτρέπεται η ανέγερση κτιρίου μέ-
γιστης δόμησης διακοσίων σαράντα (240) τ.μ.,
γγ. για οικόπεδα εμβαδού ίσου ή μεγαλύτερου των
επτακοσίων (700) τ.μ. επιτρέπεται η ανέγερση κτιρίου
μέγιστης δόμησης τετρακοσίων (400) τ.μ.
Γ. Διατάξεις για όλες τις Ζώνες:
Στην περίπτωση ανέγερσης κτιρίου ή κτιρίων ή προ-
σθήκης εντός του ίδιου οικοπέδου, με περισσότερες
της μίας χρήσης από τις καθοριζόμενες στο άρθρο 14,
εφαρμόζονται οι δυσμενέστεροι, κατά περίπτωση, όροι
δόμησης.
Άρθρο 11
Μέγιστο ύψος κτιρίων -
μέγιστος αριθμός ορόφων
Α. Στη Ζώνη Α του οικισμού καθορίζεται μέγιστο ύψος
κτιρίων και μέγιστος αριθμός ορόφων ως εξής:
1. Ο μέγιστος αριθμός ορόφων των κτιρίων ορίζεται σε
δύο (2), με δυνατότητα κατασκευής και τρίτου (3ου) ορό-
φου λόγω κλίσεως του εδάφους, χωρίς υπέρβαση του ΣΔ.
2. Το μέγιστο ύψος των κτιρίων ορίζεται σε επτά και
μισό (7,50) μ.
3. Σε περίπτωση προσθήκης καθ’ ύψος ορόφου σε νό-
μιμα υφιστάμενο κτίριο κατά τη 13.03.1981, ημερομηνία
δημοσίευσης του από 02.03.1981 π.δ., επιτρέπεται υπέρ-
βαση του μέγιστου ύψους των επτά και μισό (7,50) μ.
μέχρι ένα (1,00) μ.
Β. Στις Ζώνες Β και Β1 του οικισμού καθορίζεται μέγι-
στο ύψος κτιρίων και μέγιστος αριθμός ορόφων ως εξής:
1. Ο μέγιστος αριθμός ορόφων των κτιρίων ορίζεται
σε δύο (2). Σε περίπτωση που από το κατ’ άρθρο 19 Δελ-
τίο Αναγνώρισης του οικισμού προκύπτουν τριώροφα
κτίρια ως κυρίαρχος τύπος των κτισμάτων του, λόγω
κλίσεως εδάφους, είναι δυνατή, με τη σύμφωνη γνώμη
του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής, η κατασκευή και τρίτου
ορόφου, χωρίς υπέρβαση του ΣΔ.
2. Το μέγιστο ύψος των κτιρίων ορίζεται επτά και μισό
(7,50) μ. Κατ’ εξαίρεση, για τους πεδινούς οικισμούς το μέ-
γιστο ύψος κτιρίου μπορεί να ορίζεται στα οκτώ (8,00) μ.
Γ. Διατάξεις για όλες τις Ζώνες:
1. Το μέγιστο ύψος του κτιρίου μετράται από το ψηλό-
τερο σημείο της τομής του περιγράμματος της κάτοψης
του κτιρίου με το φυσικό ή το οριστικά διαμορφωμένο
έδαφος. Τo κτίριο δεν επιτρέπεται, λόγω κλίσης του εδά-
φους, να υπερβαίνει το μέγιστο ύψος των δέκα (10) μ. σε
οποιοδήποτε σημείο αυτού.
2. Η στάθμη οροφής τυχόν υπόγειου ορόφου δεν
δύναται να υπερβαίνει σε οποιοδήποτε σημείο το ένα
μέτρο και είκοσι εκατοστά (1,20) μ. από το φυσικό ή το
οριστικά διαμορφωμένο έδαφος.
3. Για τη διαμόρφωση των ακάλυπτων χώρων των
οικοπέδων επιτρέπονται μόνο οι απολύτως αναγκαίες
εκσκαφές, επί κεκλιμένου δε εδάφους επιτρέπεται η δια-
μόρφωση του οικοπέδου σε επίπεδα ελάχιστου πλάτους
πέντε (5) μ. με αναλημματικά τοιχία ή πρανή μέγιστου
ύψους ενός και μισού (1,50) μ.
4. Το ύψος των προβολών των όψεων του κτιρίου, μη
συμπεριλαμβανομένης της υπάρχουσας στέγης, σε αντί-
στοιχα κατακόρυφα επίπεδα διερχόμενα από την τομή
του περιγράμματος αυτού με το έδαφος, δεν μπορεί να
υπερβαίνει τα ανωτέρω κατά περίπτωση οριζόμενα. Σε
περίπτωση μη εξάντλησης της επιτρεπόμενης δόμησης
κατά τα ως άνω, επιβάλλεται η διάσπαση του κτιρίου σε
ανεξάρτητα κτίρια εντός του οικοπέδου.
5. Όταν η κλίση του οικοπέδου, στο τμήμα που χωρο-
θετείται το υπό ανέγερση κτίριο, είναι μεγαλύτερη από
είκοσι τοις εκατό (20%) και βρίσκεται στην κατωφέρεια
(κατάντη) της οδού, η προβολή της όψης του κτιρίου
πάνω από τη στάθμη της οδού δεν δύναται να υπερβαίνει
τα τέσσερα και μισό (4,50) μ. Στην περίπτωση που η φυ-
σική στάθμη του οικοπέδου στο όριο της οδού βρίσκεται
χαμηλότερα των τριών (3,00) μ. από τη στάθμη της οδού,
η προβολή της όψης του κτιρίου πάνω από τη στάθμη της
οδού δε δύναται να υπερβαίνει τα τρία (3,00) μ.
6. Προκειμένου περί τουριστικών καταλυμάτων, σε
οικόπεδα μεγαλύτερα των χιλίων (1.000) τ.μ., η κάλυψη
με ισόγειους όγκους κτιρίων μέγιστου ύψους τεσσάρων
(4,00) μ. είναι κατ’ ελάχιστον το τριάντα τοις εκατό (30%)
της πραγματοποιούμενης κάλυψης.
7. Πάνω από το καθοριζόμενο, σύμφωνα με τις προη-
γούμενες διατάξεις, μέγιστο επιτρεπόμενο ή υλοποιού-
μενο ύψος των κτιρίων επιτρέπονται:
α) Η κατασκευή στέγης ύψους έως δύο (2,00) μ. Η υπο-
χρέωση ή μη κατασκευής στέγης εξειδικεύεται για κάθε
οικισμό με το π.δ οριοθέτησης, αναλόγως των χαρακτη-
ριστικών αυτού,
β) οι κατασκευές που προβλέπονται στις παρ. 2
περ. β, στ και η και 3 περ. α και β του άρθρου 19 του
ν. 4067/2012,
γ) κτιστή δεξαμενή αποθήκευσης νερού, ύψους έως
ένα (1,00) μ.,
δ) απολήξεις κλιμακοστασίων με στάση ή μη ανελ-
κυστήρα στο δώμα (φυτεμένο ή μη) και φρεατίων
ανελκυστήρων αντίστοιχα, με τις ελάχιστες αναγκαίες
διαστάσεις και μέγιστο εξωτερικό ύψος δύο και μισό
(2,50) μ. Επί των απολήξεων, απαγορεύεται η τοποθέτη-
ση οποιασδήποτε κατασκευής ή εγκατάστασης,
ε) Στηθαία και κιγκλιδώματα ασφαλείας. Στηθαία ή
τμήματα στηθαίων του δώματος ή και της εγκιβωτισμέ-
νης στέγης δύνανται να αποτελούν ανεστραμμένες δο-
κούς του φέροντος οργανισμού του κτιρίου,
στ) Κατασκευές αντιθορυβικής προστασίας (ηχοπετά-
σματα) για την απόσβεση θορύβου των μηχανημάτων
κλιματισμού. Τοποθετούνται σε απόσταση τουλάχιστον
μισού (0,50) μ. από κάθε όψη του κτιρίου και έχουν μέ-
γιστο ύψος τρία και μισό (3,50) μ. με τη βάση στήριξής
τους. Στη Ζώνη Α του οικισμού, οι εν λόγω κατασκευές
επιτρέπονται μόνο σε κοινωφελή ή δημόσια κτίρια και
στις Ζώνες Β και Β1 του οικισμού, επιπροσθέτως και σε
ειδικά κτίρια.
8. Όλες οι κατασκευές πάνω από το μέγιστο επιτρε-
πόμενο ή υλοποιούμενο ύψος των κτιρίων αποτελούν
ένα ενιαίο αισθητικό σύνολο, δύναται να συνδέονται ή
να περιφράσσονται με ελαφρά ή διάτρητα στοιχεία, οι
θέσεις τους δε αποτυπώνονται υποχρεωτικά στις μελέτες
που συνοδεύουν την οικοδομική άδεια.
9. Με το π.δ. οριοθέτησης του οικισμού και για λό-
γους προστασίας του αρχιτεκτονικού χαρακτήρα του,
δύνανται να επιβάλλονται περιορισμοί στις κατασκευές
που επιτρέπονται κατά τις περ. 7 και 8 της παρ. Γ του
παρόντος.
Άρθρο 12
Γραμμή δόμησης - Θέση κτιρίου στο οικόπεδο -
Οικοδομησιμότητα
Α. Γραμμή Δόμησης
1. Στη Ζώνη Α του οικισμού:
α. Για να είναι οικοδομήσιμο το οικόπεδο, πρέπει να
έχει πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο,
β. ως γραμμή δόμησης νοείται η εν τοις πράγμασι υφι-
στάμενη. Το κτίριο τοποθετείται επ’ αυτής ή και εσώτερα
αυτής,
γ. στις περιπτώσεις που δεν υφίσταται συμπαγής ανά-
πτυξη του πολεοδομικού μετώπου επί του προσώπου
των οικοπέδων προς τον κοινόχρηστο χώρο, σε οικόπε-
δα εμβαδού ίσου ή μεγαλύτερου των πεντακοσίων (500)
τ.μ. το κτίριο τοποθετείται σε υποχώρηση τουλάχιστον
τεσσάρων (4,00) μ. από το πρόσωπο αυτών.
2. Στις Ζώνες Β και Β1 του οικισμού:
α. Για να είναι οικοδομήσιμο το οικόπεδο, πρέπει να
έχει πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο πλά-
τους τουλάχιστον τεσσάρων (4,00) μ. Όπου το πλάτος
υπολείπεται των τεσσάρων (4,00) μ., προκειμένου να
καταστεί οικοδομήσιμο, τίθεται με συμβολαιογραφική
πράξη σε κοινή χρήση λωρίδα αυτού τόση ώστε, από
το πρόσωπο του εναπομένοντος οικοπέδου μέχρι τον
άξονα του κοινόχρηστου χώρου, να επιτυγχάνεται πλά-
τος τουλάχιστον δύο (2,00) μ. Αντίγραφο της ως άνω
συμβολαιογραφικής πράξης κοινοποιείται με απόδειξη
στον οικείο Δήμο, ο οποίος υποχρεούται να τηρεί σχετικό
αρχείο των παραχωρημένων λωρίδων, προς ενημέρωση
του δικτύου κοινόχρηστων χώρων του οικισμού. Από την
ανωτέρω ρύθμιση εξαιρούνται τμήματα του οικοπέδου
που καταλαμβάνονται από υφιστάμενες οικοδομές,
β. το κτίριο τοποθετείται κατά την κύρια όψη του, είτε
ολόκληρη, είτε κατά τμήμα της, επί της γραμμής δόμη-
σης, όπως αυτή διαμορφώνεται με την εφαρμογή των
διατάξεων της προηγουμένης παραγράφου ή και εσώ-
τερα αυτής,
γ. σε οικόπεδα ίσα ή μεγαλύτερα των πεντακοσίων
(500) τ.μ. εντός της Ζώνης Β και ειδικότερα στις περιπτώ-
σεις που δεν υφίσταται συμπαγής ανάπτυξη του πολε-
οδομικού μετώπου επί του προσώπου των οικοπέδων
προς τον κοινόχρηστο χώρο, το κτίριο τοποθετείται σε
υποχώρηση δύο και μισό (2,50) μ. τουλάχιστον από το
πρόσωπο αυτών,
δ. σε οικόπεδα ίσα ή μεγαλύτερα των πεντακοσίων
(500) τ.μ. εντός της Ζώνης Β1 και ειδικότερα στις περι-
πτώσεις που δεν υφίσταται συμπαγής ανάπτυξη του πο-
λεοδομικού μετώπου επί του προσώπου των οικοπέδων
προς τον κοινόχρηστο χώρο, το κτίριο τοποθετείται σε
υποχώρηση τεσσάρων (4,00) μ. τουλάχιστον από το πρό-
σωπο αυτών.
3. Διατάξεις για όλες τις Ζώνες:
α. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν ισχύουν
στις περιπτώσεις τμημάτων του οικισμού που διαθέτουν
εγκεκριμένο σχέδιο,
β. διατάξεις περί ελάχιστων αποστάσεων δόμησης για
την ασφάλεια της υπεραστικής συγκοινωνίας δυσμενέ-
στερες από τις καθοριζόμενες στο παρόν άρθρο, κατι-
σχύουν των διατάξεών του,
γ. για λόγους κυκλοφοριακούς, μετά από σχετική
γνωμοδότηση του οικείου Δημοτικού Συμβουλίου,
γνωμοδότηση του οικείου ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α. και απόφαση του
Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, δύναται να
επιβάλλεται η τοποθέτηση του κτιρίου κατά την κύρια
όψη του σε υποχώρηση από την ως άνω γραμμή δόμη-
σης, στο σύνολο ή σε τμήμα του. Στην περίπτωση που
τμήμα του οικοπέδου, κατ’ εφαρμογή των ανωτέρω, απο-
δίδεται σε κοινή χρήση για διευκόλυνση της κυκλοφο-
ρίας, δεν επηρεάζονται η αρτιότητα και ο υπολογισμός
των πολεοδομικών μεγεθών αυτού, η δε αποδιδόμενη
έκταση συμπεριλαμβάνεται στο δίκτυο κοινόχρηστων
χώρων του οικισμού με ενημέρωση του αρχείου της
περ. α της παρ. 2 της ενότητας υπό στοιχείο Α του πα-
ρόντος άρθρου,
δ. κατά τη διαδικασία οριοθέτησης του οικισμού, μετά
από γνωμοδότηση του οικείου Δήμου και αιτιολογημένη
γνωμοδότηση του οικείου ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α., είναι δυνατόν να
ορίζεται ελάχιστη απόσταση των κτιρίων από το όριο
των υφιστάμενων κοινόχρηστων χώρων ή από τον άξο-
να της οδού διαφορετική από εκείνη που ορίζεται στις
ανωτέρω περιπτώσεις του παρόντος άρθρου είτε για
ολόκληρο τον οικισμό είτε για τμήμα του είτε και για
μεμονωμένη περίπτωση, εφόσον κρίνεται αναγκαίο για
λόγους κυκλοφοριακούς, περιβαλλοντικούς, αρχιτεκτο-
νικούς και προστασίας εν γένει της φυσιογνωμίας του
οικισμού,
ε. κατά την οριοθέτηση του οικισμού και μόνο στις
Ζώνες Β και Β1, είναι δυνατό να καθορίζεται για την
εφαρμογή της περ. α της περ. 2 της παρ. Α του παρόντος
άρθρου, πλάτος κοινόχρηστου χώρου μεγαλύτερο των
τεσσάρων (4,00) μ. και έως οκτώ (8,00) μ., εφόσον αυτό
επιβάλλεται για λόγους κυκλοφοριακούς, περιβαλλο-
ντικούς, αρχιτεκτονικούς και προστασίας εν γένει της
φυσιογνωμίας του οικισμού. Η εφαρμογή της παρούσας
διάταξης είναι δυνατή και μετά την οριοθέτηση του οι-
κισμού, τηρουμένης της διαδικασίας της ως άνω περ. γ.
Β. Θέση κτιρίου στο οικόπεδο
Το κτίριο τοποθετείται ελεύθερα εντός του οικοπέδου,
τηρουμένων των ρυθμίσεων περί γραμμής δόμησης.
Όπου το κτίριο δεν εφάπτεται στα πλάγια ή και τα πίσω
όρια του οικοπέδου, επιβάλλεται υποχρεωτική από-
σταση τουλάχιστον δύο και μισό (2,5) μ. από αυτά. Η
απόσταση μεταξύ ανεξάρτητων κτιρίων εντός του ίδιου
οικοπέδου ορίζεται σε δύο και μισό (2,5) μ. τουλάχιστον.
Άρθρο 13
Γραμμή δόμησης παραλιακών οικισμών
Στους παραλιακούς οικισμούς και σε ό,τι αφορά στη
γραμμή δόμησης αυτών προς την θάλασσα, ως «διαμορ-
φωμένη γραμμή δόμησης» νοείται εκείνη που διαμορ-
φώθηκε από κτίσματα νομίμως υφιστάμενα ή ανεγερ-
θέντα με βάση οικοδομική άδεια, αλλά και κτίσματα και
κατασκευές τα οποία έχουν νομιμοποιηθεί ή εξαιρεθεί
της κατεδάφισης, σύμφωνα με τις οικείες κατά περίπτω-
ση διατάξεις, εξαιρουμένων των αυθαίρετων επεκτάσε-
ων με πέργκολες και άλλες συναφείς κατασκευές προς
τη θάλασσα. Ειδικότερα ισχύουν τα εξής:
1. Στα παραλιακά οικόπεδα, το κτίριο τοποθετείται σε
απόσταση τουλάχιστον δεκαπέντε (15,00) μ. από την
καθορισμένη, κατά τις ισχύουσες διατάξεις, γραμμή αιγι-
αλού και οπωσδήποτε μετά τη γραμμή παραλίας, εφόσον
έχει καθοριστεί. Στην περίπτωση που η γραμμή δόμησης
είναι διαμορφωμένη σε απόσταση μεγαλύτερη των δε-
καπέντε (15,00) μ. από τη γραμμή αιγιαλού, η οικοδομή
τοποθετείται επ’ αυτής ή και εσώτερα αυτής.
2. α) Όπου υφίσταται εν τοις πράγμασι διαμορφωμέ-
νη γραμμή δόμησης, η οποία εντοπίζεται σε απόσταση
μικρότερη των δεκαπέντε (15,00) μ. από τη γραμμή αιγι-
αλού και εκτός της ζώνης παραλίας, η οικοδομή δύναται
να τοποθετείται επί της γραμμής δόμησης που καθορί-
ζεται, κατόπιν σχετικής μελέτης, με το π.δ. της οριοθέ-
τησης του οικισμού ή με αυτοτελές π.δ., με πρόταση του
Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
β) Στην ως άνω περ. α, ο καθορισμός γραμμής δό-
μησης, περιλαμβάνει και τον καθορισμό και την απο-
τύπωση κοινόχρηστων διόδων, πλάτους τουλάχιστον
τεσσάρων (4,00) μ., που συνδέουν το εσωτερικό δίκτυο
κοινόχρηστων χώρων του οικισμού με τη ζώνη παρα-
λίας, σε αποστάσεις μεταξύ τους που προσδιορίζονται
κατά περίπτωση, αναλόγως του πολεοδομικού ιστού
του οικισμού. Οι αποδιδόμενες σε κοινή χρήση λωρί-
δες των οικοπέδων για τη δημιουργία των ανωτέρω δι-
όδων προσμετρούνται στο απομειούμενο εμβαδόν των
οικοπέδων για την αρτιότητα και τον υπολογισμό των
λοιπών πολεοδομικών τους μεγεθών. Για την απόδοση
σε κοινή χρήση λωρίδων των οικοπέδων κατά τα ανω-
τέρω, συντάσσεται σχετική συμβολαιογραφική πράξη
με επισπεύδοντα τον ενδιαφερόμενο ιδιοκτήτη ή τον
Δήμο, κατά περίπτωση, αντίγραφο της οποίας καταχω-
ρίζεται υποχρεωτικά σε σχετικό αρχείο παραχωρημένων
λωρίδων, προς ενημέρωση του δικτύου κοινόχρηστων
χώρων του οικισμού. Σε περίπτωση μη συναίνεσης ή
αγνώστου ιδιοκτήτη για την παραχώρηση της ως άνω
λωρίδας προς υλοποίηση των εν λόγω κοινόχρηστων
διόδων, ο επισπεύδων Δήμος μεριμνά για την κίνηση της
διαδικασίας αναγκαστικής απαλλοτρίωσης της έκτασης
της διόδου σύμφωνα με τις διατάξεις του κώδικα περί
αναγκαστικών απαλλοτριώσεων. Στην τελευταία περί-
πτωση, η λωρίδα που καταλαμβάνεται δεν προσμετράται
στον εμβαδόν του οικοπέδου από το οποίο αφαιρείται,
προκειμένου για την αρτιότητα και τον υπολογισμό των
λοιπών πολεοδομικών του μεγεθών. Από την ανωτέρω
ρύθμιση για τον καθορισμό κοινόχρηστων διόδων εξαι-
ρούνται τμήματα του οικοπέδου που καταλαμβάνονται
από νομίμως υφιστάμενες οικοδομές, κατά το πρώτο
εδάφιο του παρόντος. Η υλοποίηση των διόδων εκτε-
λείται με ευθύνη και δαπάνη του Δήμου.
3. Κατ’εξαίρεση της περ. 8 της παρ. Α του άρθρου 6,
στην περίπτωση που η διαμορφωμένη γραμμή δόμησης,
όπως ορίζεται ανωτέρω, ή τμήμα αυτής εμπίπτει εντός
της καθορισμένης ζώνης παραλίας, για την οποία δεν
έχει συντελεσθεί η σχετική απαλλοτρίωση, όπου απαι-
τείται, επανακαθορίζεται η γραμμή παραλίας και με βάση
αυτήν καθορίζεται η γραμμή δόμησης με π.δ., καθώς
και εφαρμόζονται τα οριζόμενα στην παρ. 2. Για την έκ-
δοση οικοδομικής άδειας ή έκδοση άλλης πράξης που
σχετίζεται με τη δόμηση των ακινήτων που εντοπίζονται
εντός της ζώνης παραλίας, απαιτείται προηγουμένως
ο επανακαθορισμός αυτής, προκειμένου η οριογραμ-
μή της παραλίας να μην υπερβαίνει τη διαμορφωμένη
γραμμή δόμησης κατά τα οριζόμενα στην παρ. 5 του
άρθρου 7 του ν. 2971/2001 σε συνδυασμό με την παρ. 1
του άρθρου 5 του ν. 5092/2024.
4. Στη Ζώνη Α όλων των παραλιακών οικισμών, ο ως
άνω καθορισμός κοινόχρηστων διόδων είναι δυνητικός
και εξετάζεται κατά περίπτωση, βάσει της πολεοδομικής
συγκρότησης του παράκτιου μετώπου του οικισμού.
5. Νομίμως υφιστάμενα κτίσματα που βρίσκονται
εντός της εδαφικής λωρίδας που ορίζεται από τη γραμ-
μή δόμησης και τη γραμμή παραλίας, επιτρέπεται να
επισκευάζονται μόνο για λόγους χρήσης, υγιεινής και
ασφάλειας.
6. Με έκδοση π.δ., μετά από γνωμοδότηση του Δή-
μου και σύμφωνη γνώμη του ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α. ή του αρμόδιου
ΚΕ.ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α. στην περίπτωση παραδοσιακών οικισμών,
είναι δυνατόν να καθορίζεται γραμμή δόμησης διαφο-
ρετική από αυτήν που προκύπτει από την εφαρμογή
των ανωτέρω.
7. Η περίφραξη των οικοπέδων που έχουν πρόσωπο προς τη θάλασσα τοποθετείται επί της καθορισμένης γραμμής παραλίας.
Άρθρο 14
Χρήσεις γης
Με το π.δ. οριοθέτησης του οικισμού, εντός των Ζωνών του και μέχρι την πολεοδόμηση αυτού, επιτρέπεται να καθορίζονται οι κατωτέρω χρήσεις γης, οι οποίες δύνανται, ανά κατηγορία και περίπτωση οικισμού, να ορίζονται είτε στο σύνολό τους είτε σε μέρος αυτών, με βάση τη φυσιογνωμία του, τα ειδικότερα χαρακτηριστικά του, την προστασία του και τις προβλέψεις υπερκείμενου σχεδιασμού. Ειδικά στην περίπτωση παραδοσιακού οικισμού, για τον καθορισμό των χρήσεων γης απαιτείται
εξειδίκευση των κατά τα κατωτέρω επιτρεπόμενων χρήσεων γης και ειδική τεκμηρίωση στο πλαίσιο της μελέτης οριοθέτησης, με σκοπό την ανάδειξη της ιδιαίτερης ιστορικής, πολεοδομικής, αρχιτεκτονικής, λαογραφικής, κοινωνικής και αισθητικής φυσιογνωμίας του καθώς και την αποτροπή αλλοίωσής του. Ειδικότερα, επιτρέπεται να καθορίζονται οι εξής χρήσεις γης, σύμφωνα με το άρθρο 16 του π.δ. 59/2018:
Α. Στη Ζώνη Α του οικισμού:
α. (1) Κατοικία.
β. (2) Κοινωνική πρόνοια.
γ. (3) Εκπαίδευση: Επιτρέπονται μόνο Νηπιαγωγεία (3.1), Πρωτοβάθμια (3.2) Δευτεροβάθμια (3.3) και Ειδική
εκπαίδευση (3.5).
δ. (4.1) Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (κατηγορίες Α1, Α2, Β1, Δ, Ε1).
ε. (5) Θρησκευτικοί χώροι.
στ. (6) Πολιτιστικές εγκαταστάσεις.
ζ. (7) Διοίκηση τοπικής κλίμακας.
η. (8.1) Πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας χωρίς νοσηλεία.
θ. (10.1) Εμπορικά καταστήματα και (10.2) Καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, συνολικής επιφάνειας δόμησης έως εκατόν πενήντα (150) τ.μ. ανά οικόπεδο.
ι. (11) Γραφεία, συνολικής επιφάνειας δόμησης έως διακόσια (200) τ.μ. ανά οικόπεδο.
ια. (12) Εστιατόρια, συνολικής επιφάνειας δόμησης έως διακόσια (200) τ.μ. ανά οικόπεδο.
ιβ. (13) Αναψυκτήρια, συνολικής επιφάνειας δόμησης έως εκατόν πενήντα (150) τ.μ. ανά οικόπεδο.
ιγ. (15) Τουριστικά καταλύματα μέχρι πενήντα (50) κλίνες.
ιδ. (22) Επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης που συνδέονται με την άσκηση παραδοσιακών δραστηριοτήτων οικισμού και προϊόντων που εξάγονται, τα οποία δεν επιβαρύνουν τη λειτουργία του οικισμού.
ιε. (30) Γωνιές ανακύκλωσης και μικρά πράσινα σημεία.
ιστ. (48) Κατασκευές σε δημόσιους κοινόχρηστους χώρους κατά το άρθρο 20 του ν. 4067/2012, με την εξαίρεση της παρ. 5 αυτού.
Β. Στις Ζώνες Β και Β1 του οικισμού:
α. (1) Κατοικία.
β. (2) Κοινωνική πρόνοια.
γ. (3) Εκπαίδευση: Επιτρέπονται μόνο Νηπιαγωγεία (3.1), Πρωτοβάθμια (3.2) Δευτεροβάθμια (3.3) και Ειδική
εκπαίδευση (3.5).
δ. (4.1) Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (κατηγορίες Α1, Α2, Β1, Δ, Ε1).
ε. (5) Θρησκευτικοί χώροι.
στ. (6) Πολιτιστικές εγκαταστάσεις.
ζ. (7) Διοίκηση τοπικής κλίμακας.
η. (8.1) Πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας χωρίς νοσηλεία.
θ. (10.1) Εμπορικά καταστήματα και (10.2) Καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών μέχρι εκατόν πενήντα (150) τ.μ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο και (10.3) υπεραγορές μέχρι τριακόσια (300) τ.μ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο.
ι. (11) Γραφεία μέχρι τριακόσια (300) τ.μ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο.
ια. (12) Εστιατόρια μέχρι τριακόσια (300) τ.μ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο.
ιβ. (13) Αναψυκτήρια μέχρι εκατόν πενήντα (150) τ.μ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο.
ιγ. (15) Τουριστικά καταλύματα μέχρι εκατό (100) κλίνες.
ιδ. (20) Αποθήκες χαμηλής όχλησης, μέχρι τριακόσια (300) τ.μ. συνολικής επιφάνειας, εξαιρουμένων των αποθηκών με κωδικό (20.1).
ιε. (22) Επαγγελματικά εργαστήρια (άρθρο 17 του ν. 3982/2011, Α’143).
ιστ. (30) Γωνιές ανακύκλωσης και μικρά πράσινα ση-
μεία.
ιζ. (48) Κατασκευές σε δημόσιους κοινόχρηστους χώ-
ρους κατά το άρθρο 20 του ν. 4067/2012.
Γ. Με το π.δ. της οριοθέτησης μπορεί να καθορίζονται
εντός της Ζώνης Β1 του οικισμού, με βάση τα ειδικότε-
ρα χαρακτηριστικά και τη φυσιογνωμία του, πέραν των
επιτρεπόμενων χρήσεων, και οι εξής:
α. (16.1) Στάθμευση αυτοκινήτων μέχρι 3,5 τόνους κοι-
νής χρήσης, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων.
β. (17) Πρατήρια παροχής καυσίμων και ενέργειας.
γ. (18) Πλυντήρια, λιπαντήρια αυτοκινήτων.
δ. (19.1) Συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων συνήθων
οχημάτων (συμπεριλαμβάνονται μοτοσικλέτες και μο-
τοποδήλατα) μέχρι 3,5 τόνους μικτού φορτίου ή δυνα-
τότητα μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων.
ε. (24.1) Γεωργικές, δασικές, κτηνοτροφικές, αλιευτικές
και λοιπές αγροτικές εκμεταλλεύσεις και (24.2) γεωργικές
αποθήκες και λοιπές εγκαταστάσεις αγροτικού τομέα.
στ. (26) Εγκαταστάσεις Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
ζ. (34) Εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας
(φωτοβολταϊκά).
η. (21.Α) Κέντρα Δεδομένων και τεχνολογικής υποστή-
ριξης επιχειρήσεων και λοιπές συνοδευτικές δραστηρι-
ότητες (Data Centres).
θ. (36.Α) Κέντρα Περίθαλψης Ειδών Άγριας Πανίδας
(ΚΕΠΕΑΠ).
ι. (41) Eγκαταστάσεις προσωρινής υποδοχής και φιλο-
ξενία προσφύγων μέχρι εκατό (100) ατόμων.
Για τις εν λόγω χρήσεις εφαρμόζονται οι όροι δόμησης
των περ. 1 και 2 υποπερ. γ της παρ. Β του άρθρου 10.
Δ. Διατάξεις για όλες τις Ζώνες
1. Εκτός του ορίου του οικισμού και σε απόσταση έως
και πεντακοσίων (500) μ. περιμετρικά αυτού, απαγορεύ-
εται η ανέγερση βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκα-
ταστάσεων κατηγορίας Α της παρ. 1 του άρθρου 1 του
ν. 4014/2011 (Α’ 209), όπως εξειδικεύεται με τις εκάστοτε
ισχύουσες σχετικές κανονιστικές ρυθμίσεις, και εν γένει
οχλουσών εγκαταστάσεων.
2. Με απόφαση του Γραμματέα Αποκεντρωμένης Δι-
οίκησης, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερ-
νήσεως, μετά από γνώμη του οικείου δημοτικού ή κοι-
νοτικού συμβουλίου, γνωμοδότηση του ΚΕ.ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α.
και γνώμη της αρμόδιας Υπηρεσίας του Υπουργείου
Ανάπτυξης που πρέπει να διατυπωθεί σε προθεσμία
είκοσι (20) ημερών από την υποβολή του ερωτήματος,
είναι δυνατόν:
α) Για οικισμούς τουριστικούς ή αξιόλογους ή συνεκτι-
κούς ή περιαστικούς να καθορίζεται πλάτος ζώνης μεγα-
λύτερο από πεντακόσια (500) μ. και έως χίλια (1.000) μ.,
β) για τους μη δυναμικούς οικισμούς το πλάτος της
ζώνης να μειώνεται μέχρι τα διακόσια (200) μ. σε όλη την
περίμετρο του οικισμού ή σε τμήμα αυτής,
γ) για όλους τους οικισμούς να καθορίζεται γραφικά
ζώνη ποικίλου πλάτους, όταν η εφαρμογή των παραπάνω
αποστάσεων δεν είναι δυνατή (μικρή απόσταση μεταξύ
των οικισμών-απαγορευτικό ανάγλυφο κ.ά.) και επιβάλ-
λεται για τις ανάγκες χωροθέτησης της βιομηχανίας.
Για την εφαρμογή των υποπερ. β και γ, ελέγχεται υπο-
χρεωτικά και η απόσταση από τη Ζώνη Α του οικισμού, η
οποία δεν επιτρέπεται να είναι μικρότερη της οριζόμενης
στην περ. 1.
3. Σε κάθε περίπτωση ελέγχεται υποχρεωτικά η από-
σταση από τη Ζώνη Α του οικισμού, η οποία δεν επιτρέ-
πεται να είναι μικρότερη της οριζόμενης στην περ. 1.
4. Εντός των αποστάσεων της περ. 1, επιτρέπεται ο εκσυγχρονισμός και η επέκταση των υφιστάμενων κτιριακών και λοιπών εγκαταστάσεων δικτύων κοινής ωφέλειας. Επιτρέπεται, επίσης, ο εκσυγχρονισμός και η επέκταση των υφιστάμενων βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων, οι οποίες ιδρύθηκαν και λειτουργούν σε εφαρμογή διατάξεων που ίσχυαν κατά τον χρόνο ίδρυσής τους, τηρουμένων των προϋποθέσεων και προδιαγραφών του σχετικού θεσμικού πλαισίου.
Άρθρο 15
Ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης
Οι ειδικοί όροι δόμησης των οικισμών καθορίζονται με το π.δ. οριοθέτησης οικισμού στο πλαίσιο ΤΠΣ, ΕΠΣ ή αυτοτελούς π.δ.
Α. Τρόπος καθορισμού ειδικών όρων.
1. Για τον καθορισμό των ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης των οικισμών, απαιτείται η συμπλήρωση Δελτίου Αναγνώρισης του οικισμού, όπως περιγράφεται στο άρθρο 19. Κατά την αναγνώριση, καταγράφεται ο κυρίαρχος αρχιτεκτονικός τύπος των προϋφισταμένων του 1985 κτισμάτων του οικισμού, η πολεοδομική του διάρθρωση και εν γένει η φυσιογνωμία του, καθώς και λαογραφικά και πολιτιστικά στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν.
2. Ως κυρίαρχος τύπος των κτισμάτων και των κατασκευών (π.χ. λιθόστρωτα, κρήνες κ.λπ.), θεωρείται ο πλέον διαδεδομένος ή αντιπροσωπευτικός τύπος στον οικισμό. Κτίριο μεμονωμένο, έστω και πολύ αξιόλογο, δεν εκφράζει τον κυρίαρχο τύπο.
Β. Περιεχόμενο των ειδικών όρων δόμησης.
Οι ειδικοί όροι δόμησης αφορούν, κατ’ αρχήν, όλες τις κατηγορίες οικισμών:
1. Απλοί οικισμοί: στην περίπτωση οικισμού, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως απλός, με το π.δ. οριοθέτησης δύναται να καθορίζονται ειδικοί όροι δόμησης που αφορούν:
α) Στον τρόπο κάλυψης των κτιρίων και, σε περίπτωση στέγης, στην επικάλυψη κατά το υλικό και το χρώμα του
υλικού αυτού (π.χ. τύπος κεραμιδιού, χρώμα),
β) στο χρώμα των όψεων του κτιρίου,
γ) στους ανοιχτούς εξώστες ως προς τη θέση τους στις όψεις του κτιρίου, το πλάτος και το μήκος τους,
δ) στα στηθαία ή κιγκλιδώματα εξωστών, εξωτερικών κλιμάκων και δωμάτων ως προς το υλικό κατασκευής τους,
ε) στις αναλογίες των εξωτερικών ανοιγμάτων,
στ) στην αναλογία κενών και πλήρων των όψεων,
ζ) στον τύπο και τον χρωματισμό της περίφραξης του οικοπέδου.
2. Ενδιαφέροντες οικισμοί: με το π.δ. οριοθέτησης οικισμού, δύναται να καθορίζονται ειδικοί όροι δόμησης επιπροσθέτως των αναφερομένων στην παρ. 1 που αφορούν:
α) Στα εμφανή υλικά των όψεων του κτιρίου,
β) στη διαμόρφωση του υπέρθυρου (πρέκι) των εξωτερικών ανοιγμάτων,
γ) στο υλικό κατασκευής, τον τύπο και το χρώμα των εξωτερικών ανοιγμάτων.
3. Αξιόλογοι οικισμοί: οι ειδικοί όροι δόμησης επιβάλλουν την τήρηση όλων των επικρατούντων χαρακτηριστικών του κατ’ άρθρο 19 Δελτίου Αναγνώρισης του οικισμού.
Το π.δ. οριοθέτησης του οικισμού δύναται να προβλέψει ότι, κατά την έκδοση οικοδομικών αδειών, απόκλιση από τα ανωτέρω είναι δυνατή μόνο μετά από έγκριση του οικείου Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 7 παρ. 1 περ. ε του ν. 4495/2017 (Α’ 167).

IDforum
IDforum

Ένα από τα πιο παλιά κτίρια της Αιόλου ξαναγεννιέται

ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΒΥΡΩΝ βρίσκεται στο νούμερο 38 της οδού Αιόλου. Πιθανότατα χτίστηκε το 1839 και αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της αρχιτεκτονικής των κτιρίων του νεοσύστατου ελληνικού κράτους που σώζονται μέχρι σήμερα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Λίγο νωρίτερα, το 1833, εμφανίστηκε στην τοπογραφία της Αθήνας, όπως καταγράφει το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ), η «Αιολική οδός». Είναι ο δρόμος ο οποίος την περίοδο 1840-1860 θα φιλοξενήσει τα καλύτερα και τα περισσότερα ξενοδοχεία της Αθήνας. Ανάμεσα σ’ αυτά και το ξενοδοχείο Βύρων.  
Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα κτίρια της πόλης και η αποκατάστασή του «είναι μια πρόκληση και παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον», λέει στη LiFO ο Δημήτρης Σταθόπουλος, ιδιοκτήτης της εταιρείας ARDH Ι.Κ.Ε. - Architecture Reuse Development Heritage.
Ένα κτίριο-έργο τέχνης
Η εταιρεία του Δημήτρη Σταθόπουλου έχει νοικιάσει το κτίριο για 49 χρόνια από το Ίδρυμα Γεωργίου και Ειρήνης Χατζηκώστα, στην κυριότητα του οποίου βρίσκεται το ξενοδοχείο Βύρων, με την υποχρέωση της πλήρους αποκατάστασης. Ο επικεφαλής της ARDH Ι.Κ.Ε., μηχανολόγος μηχανικός με ειδικές μεταπτυχιακές σπουδές στη διοίκηση επιχειρήσεων αλλά και στη διαχείριση μνημείων, μας λέει ότι το βασικό αντικείμενο της επιχειρηματικής του δραστηριότητας «είναι η αποκατάσταση κτιρίων τα οποία έχουν μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον».
Το ξενοδοχείο Βύρων δεν αποτελεί εξαίρεση. Κάθε άλλο. Το 1980 το κτίριο χαρακτηρίστηκε διατηρητέο από το υπουργείο Πολιτισμού. Θεωρείται έργο τέχνης επειδή «συνιστά μια ενδιαφέρουσα μορφή του 19ου αιώνα και ιστορικό κτίριο γιατί αποτελεί ένα αξιόλογο οικοδόμημα, ιδιαίτερα σημαντικό για την ιστορία της αρχιτεκτονικής της πόλεως των Αθηνών», όπως αναφέρει η μελέτη. Το project σήμερα βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της αδειοδότησης, καθώς αναμένεται η τελική έγκριση της μελέτης από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων.
Ένα hôtel de charme στην Αιόλου
Όταν ολοκληρωθεί η αποκατάσταση, θα λειτουργήσει ως μικρό ξενοδοχείο, «μια χρήση συμβατή με τις χρήσεις και τις απαιτήσεις των σημερινών αναγκών της γειτονιάς», λέει ο Δ. Σταθόπουλος. Ένα μικρό ξενοδοχείο τύπου «hôtel de charme», ένας όρος που δεν αποτελεί επίσημη κατάταξη στον ξενοδοχειακό κλάδο, ο οποίος αφορά κυρίως μικρά ατμοσφαιρικά ξενοδοχεία που στεγάζονται σε ιστορικά κτίρια μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας, τα οποία έχουν αποκατασταθεί χωρίς να αλλοιωθούν τα μορφολογικά στοιχεία και η αρχιτεκτονική τους ταυτότητα. Μάλιστα, ακριβώς επειδή στην Αθήνα και στο ιστορικό κέντρο υπάρχουν πάρα πολλά κτίρια εξαιρετικής αρχιτεκτονικής και πολλά νεοκλασικά τα οποία καταρρέουν σιωπηλά, η αντιπρόταση όσων διαφωνούν με τη δημιουργία θηριωδών ξενοδοχειακών μονάδων είναι ακριβώς αυτή. Αυτά τα αξιόλογα κτίρια που μέρα με τη μέρα πεθαίνουν, ή κάποια εξ αυτών, θα μπορούσαν να μετατραπούν σε μικρά ξενοδοχεία (hôtel de charme), τα οποία είναι συμβατά με την κλίμακα της περιοχής και του μοναδικού αθηναϊκού ιστορικού τοπίου.
Ένα πονεμένο κτίριο: Από αστεροσκοπείο, ξενοδοχείο και μετά υφασματάδικο


Ο Δ. Σταθόπουλος μιλάει για ένα «πονεμένο κτίριο λόγω της εγκατάλειψης». Το 2019 κατέρρευσε ένα τμήμα του και τότε το Ίδρυμα Χατζηκώστα σε συνεργασία με το ΥΠ.ΠΟ. προχώρησε σε κάποιες εργασίες αποκατάστασης. Το κτίριο έχει μεγάλη και ενδιαφέρουσα ιστορία. Αν και είναι γνωστό ως ξενοδοχείο, η πρώτη του χρήση ήταν μετεωρολογικός σταθμός. Το τριώροφο κτίριο στη βορινή γωνία της πλατείας Αγίας Ειρήνης με την οδό Αιόλου ήταν αρχικά κατοικία. Σ’ αυτήν την κατοικία ο καθηγητής Πανεπιστημίου Γιάννης Βούρης είχε εγκαταστήσει παρατηρητήριο και μετεωρολογικό σταθμό από το 1839 ως το 1842, πριν δηλαδή λειτουργήσει το αστεροσκοπείο. Εκείνος ήταν που πρότεινε την ίδρυση αστεροσκοπείου στην Αθήνα, του οποίου έγινε ο πρώτος διευθυντής, διασφαλίζοντας σχετική δωρεά για τη λειτουργία του από τον Γιώργο Σίνα.
Από το 1878 μέχρι το 1974 το κτίριο λειτούργησε ως ξενοδοχείο. Η έλλειψη συντήρησης αλλά και το ανύπαρκτο επιχειρηματικό ενδιαφέρον για τέτοιου είδους επενδύσεις στην περιοχή εκείνη την εποχή το οδήγησαν στην παρακμή. Την τελευταία δεκαετία λειτούργησε ως ξενοδοχείο ημιδιαμονής. Το 1974 τού αφαιρέθηκε η άδεια από τον ΕΟΤ και έκτοτε η χρήση του περιορίστηκε στην εμπορική λειτουργία κάποιων καταστημάτων· για πολλά χρόνια στέγασε υφασματάδικα. Το 2019 έφυγε και η τελευταία εμπορική επιχείρηση φυτοφαρμάκων που στεγαζόταν στο ισόγειο, η οποία μετακόμισε σε άλλο κτίριο της ίδιας γειτονιάς. Ο επικεφαλής της ARDH Ι.Κ.Ε μάς εξηγεί ότι για τις ανάγκες των επεμβάσεων στο κτίριο θα ληφθούν υπόψη όλες οι χρονικές φάσεις της ιστορίας του: «Το έργο του προσδιορισμού της παρθενικής κατάστασης του κτιρίου καθίσταται εξαιρετικά δύσκολο καθώς σε όλη τη διάρκεια της ζωής του έχει υποστεί αλλαγές χρήσεων και σημαντικές μεταβολές των μορφολογικών του στοιχείων μέχρι τη μερική κατάρρευσή του και την εφαρμογή μέτρων προσωρινής αντιστήριξης», λέει.


Το τριώροφο κτίριο στη βορινή γωνία της πλατείας Αγίας Ειρήνης με την οδό Αιόλου ήταν αρχικά κατοικία. Φωτ.: Αρχείο Δ. Σταθόπουλου
«Το ακίνητο χτίστηκε με προδιαγραφές κατοικίας και μεταγενέστερα μετατράπηκε σε ξενοδοχείο, ενώ αργότερα φιλοξενούσε χρήσεις εμπορίου μέχρι την εγκατάλειψή του. Προσδιορίζονται για τις ανάγκες ανάλυσης των επεμβάσεων στο κτίριο τέσσερις διαφορετικές χρονικές φάσεις, οι οποίες χαρακτηρίζονται από τις αλλαγές χρήσεων και κατά συνέπεια τις αλλαγές μορφολογικών στοιχείων στο σώμα του ακινήτου. Η πρώτη φάση συμπεριλαμβάνει το χρονικό διάστημα 1839-1878, όταν το κτίριο ήταν κατοικία. Η δεύτερη φάση αφορά το χρονικό διάστημα 1878-1974, κατά το οποίο το κτίριο φιλοξενούσε στους ορόφους του το ξενοδοχείο με την επωνυμία “Βύρων”. Η τρίτη φάση συμπεριλαμβάνει το  διάστημα 1974-2019 κατά το οποίο στο κτίριο δραστηριοποιούνταν εταιρείες εμπορίου ρούχων. Τέλος, η τέταρτη φάση ορίζεται από το 2019-2024, μετά την τμηματική κατάρρευση και τις επεμβάσεις που έγιναν στο κτίριο ως σήμερα», προσθέτει.
«Θα διασωθούν όλο το αυθεντικό υλικό και τα αντικείμενα»
Από την ARDH Ι.Κ.Ε υπογραμμίζεται ότι όλες «οι επεμβάσεις για την αποκατάσταση και την ενίσχυση του κτιρίου θα γίνουν με γνώμονα την ανάδειξή του μορφολογικά, τυπολογικά και κατασκευαστικά». Μιλάνε για «εκτεταμένες επεμβάσεις που όμως θα δώσουν ζωή στο κτίριο και θα αναβιώσουν τη χρήση του με τον πιο σύγχρονο και μακροπρόθεσμο τρόπο» και διασαφηνίζουν ότι «οι νέες εγκαταστάσεις, κατασκευές και ενισχύσεις δεν θα επιβαρύνουν στατικά ή αισθητικά το κτίριο». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μαρμάρινη σκάλα της κεντρικής εισόδου που θα επισκευαστεί και θα διατηρηθεί.
Ο Δ. Σταθόπουλος μάς λέει ότι θα γίνει μεγάλη προσπάθεια να διατηρηθεί ο σημαντικός ζωγραφικός διάκοσμος: «Η αρχιτεκτονική πρόταση προσαρμόζεται στα ευρήματα του διακόσμου με στόχο τη μικρότερη επέμβαση και την ταυτόχρονη ανάδειξή του». Βρέθηκαν επίσης πολύ ωραία πόμολα, λάμπες, μεσόπορτες, κρεμάστρες: «Υπάρχουν αρκετά αντικείμενα που είναι ένα αυθεντικό υλικό και θέλουμε να τα διατηρήσουμε», λέει.
Η παθολογία του κτιρίου


Το κτίριο έχει πολλές φθορές, όπως συμβαίνει με όλες τις κτιριακές εγκαταστάσεις που για χρόνια μένουν χωρίς εργασίες συντήρησης.
Το κτίριο έχει πολλές φθορές, όπως συμβαίνει με όλες τις κτιριακές εγκαταστάσεις που για χρόνια μένουν χωρίς εργασίες συντήρησης. Ο Δ. Σταθόπουλος, επικαλούμενος στοιχεία της μελέτης, μας λέει ότι «η μελέτη των φθορών του συνόλου του κτιριακού όγκου έδειξε πως η κύρια αιτία πρόκλησής τους ήταν η διάβρωση που προήλθε από την εισχώρηση των όμβριων υδάτων στο κτίριο». Η εισχώρηση του νερού έγινε «από την περιοχή του αιθρίου άνωθεν του κεντρικού κλιμακοστασίου, από την πλάκα του βατού δώματος στον τρίτο όροφο (που είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του κεντρικού τμήματος του κτιρίου)».
Φανερή είναι επίσης και «η γήρανση των όψεων και οι ζημιές που προκλήθηκαν σε αυτές από περιβαλλοντικές συνθήκες κατά το πέρασμα των χρόνων. Η υγρασία με την πάροδο του χρόνου φαίνεται να έχει εισχωρήσει και στο εσωτερικό του κτιρίου όπου προκάλεσε σήψη σε πολλά ξύλινα μέλη της φέρουσας τοιχοποιίας αλλά και των ενδιάμεσων φερόντων πατοδοκών των πλακών». 
Επιπρόσθετα, «λόγω των σεισμών που έχουν πλήξει το κτίριο στη διάρκεια της ζωής του, των κατασκευαστικών παραλείψεων και ατελειών (έλλειψη κυρίως ισχυρών οριζόντιων διαζωμάτων), της περιβαλλοντικής δράσης, της παλαιότητας, αλλά και της χωρίς κεντρικό και συνολικό σχεδιασμό επισκευής και συντήρησης. Επιπρόσθετα, οι τοιχοποιίες παρουσιάζουν σημαντικές ρηγματώσεις με διαγώνιες και γραμμικές ρωγμές με σημαντικό εύρος σε κάποια σημεία. Εμφανίζονται πολλές φθορές επίσης στα κονιάματα και στα επιχρίσματα. Σε τμήματα των πεσσών της όψης αλλά και στην ενδιάμεση φέρουσα τοιχοποιία μεταξύ του Α' και Β' κτιριακού όγκου παρουσιάζονται ενδείξεις επικείμενης αστοχίας και απώλειας διατομής ή μάζας, ρηγματώσεις, αποκολλήσεις λίθων ή πλίνθων, διάκενα, ενώ εμφανίζονται πολλές φθορές στα κονιάματα και επιχρίσματα».


Όσον αφορά τα ξύλινα στοιχεία, η ανάδοχος εταιρεία αναφέρει ότι «οι δοκοί στο τμήμα της βόρειας πλευράς του πρώτου κτιριακού όγκου είναι σε καλή σχετικά κατάσταση. Σε αντίθεση με τους δοκούς στα τμήματα που περικλείουν το τμήμα του κτιρίου που κατέρρευσε, οι οποίοι φέρουν αρκετές αστοχίες λόγω της σήψης». Επιπλέον, «το κεντρικό κλιμακοστάσιο έχει καταρρεύσει στο τμήμα που οδηγεί στον Β' όροφο, ενώ στο τμήμα που οδηγεί στον Α' όροφο παρατηρούνται σημαντικές βλάβες που αφορούν κυρίως στα πατήματα και στα ρίχτια και λιγότερο στον φέροντα οργανισμό». Για την ξύλινη στέγη καταγράφεται ότι «η στέγη του Α' κτιριακού όγκου έχει αστοχήσει σχεδόν σε ποσοστό 70-80%, ενώ η στέγη του Β' κτιριακού όγκου φαίνεται να είναι σε μέτρια κατάσταση διατήρησης και πιθανολογείται ότι χρήζει επισκευής και τμηματικής αντικατάστασης».
Εφόσον το project προχωρήσει σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, ένα από τα παλαιότερα κτίρια της Αθήνας, το οποίο φέρει ένα σημαντικό φορτίο φθορών, θα αποδοθεί προς χρήση σε δύο χρόνια από σήμερα.  
Ντίνα Καράτζιου
πηγή lifo.gr
Didonis
Didonis

Τι ισχύει με τα όρια των οικισμών • Απαντήσεις σε 4 ερωτήματα

Άρθρο – παρέμβαση του Προέδρου του ΤΕΕ Γιώργου Στασινού με τίτλο: «Τι ισχύει με τα όρια των οικισμών» δημοσίευσε η εφημερίδα «Καθημερινή», στο πλαίσιο της δημόσιας συζήτησης που εξελίσσεται μετά τη δημοσίευση του ΠΔ 129/2025 του ΥΠΕΝ για την οριοθέτηση των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων (ΦΕΚ Δ 194/15.4.2025), τα προβλήματα αλλά και τις υπερβολές που αναδεικνύονται στο δημόσιο διάλογο.
Το άρθρο του Γιώργου Στασινού έχει ως εξής:
Τι ισχύει με τα όρια των οικισμών
Αναστάτωση έχει δημιουργηθεί μετά την έκδοση του προεδρικού διατάγματος σχετικά με τους κανόνες που θα πρέπει να εφαρμόζονται για την οριοθέτηση των οικισμών κάτω των 2000 κατοίκων στα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια, στα Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια και στις αυτοτελείς μελέτες οριοθέτησης οικισμών. Θα προσπαθήσω με απλά λόγια να απαντήσω στα βασικά ερωτήματα των πολιτών έτσι ώστε να σταματήσει η παραπληροφόρηση και ο λαϊκισμός σχετικά με ένα θέμα που αφορά σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες.
Κάθε οικισμός αποτελούνταν συνήθως από τρεις ζώνες. Το συνεκτικό τμήμα (είτε προϋφιστάμενο είτε μεταγενέστερο του 1923 ) ή αλλιώς το κέντρο του οικισμού, το διάσπαρτο τμήμα του οικισμού και το υπόλοιπο τμήμα (κατά κανόνα αραιοδομημένο) έως τα όρια του Νομάρχη.
Οι νέοι κανόνες που τέθηκαν από το ΣΤΕ ορίζουν ότι το υπόλοιπο τμήμα του οικισμού – αραιοδομημένο τμήμα θα αποτελεί εκτός σχεδίου περιοχή, δηλαδή θα βρίσκεται εκτός των ορίων του οικισμού.
Πότε θα συμβεί αυτό;
Όταν θα ολοκληρωθούν τα Τοπικά και Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια και θα γίνουν Προεδρικά Διατάγματα. Δηλαδή σίγουρα μετά από δύο χρόνια.
Μέχρι τότε πως θα εκδίδονται άδειες;
Θα εκδίδονται σύμφωνα με τις οριοθετήσεις των οικισμών που ισχύουν σήμερα δηλαδή με τα όρια που έχουν καθοριστεί από τις αποφάσεις Νομαρχών.
Θα αλλάξει κάτι σε όσους έχουν ακίνητα στο συνεκτικό τμήμα ή στο διάσπαρτο τμήμα;
Απολύτως τίποτα.
Υπάρχει κάποια λύση για να μην απομειωθεί η αξία της περιουσίας των πολιτών που έχουν ακίνητα στο αραιοδομημένο τμήμα του οικισμού;
Θα μπορούσε η κυβέρνηση να νομοθετήσει ορίζοντας το αραιοδομημένο τμήμα ως Περιοχή Ελέγχου Χρήσεων και να καθορίσει συγκεκριμένη αρτιότητα για να οικοδομηθεί πχ 1000 ή 2000 τμ και συγκεκριμένο συντελεστή δόμησης. Δηλαδή να είναι περιοχή εκτός των ορίων του οικισμού, αλλά που θα οικοδομείται με ευνοϊκότερους όρους από ότι στην εκτός σχεδίου περιοχή, εφόσον βέβαια υπάρχουν δρόμοι. Αυτό βέβαια θα είναι πάντα υπό την κρίση του ΣΤΕ όταν θα πρέπει να εγκρίνει τα ΤΠΣ και ΕΠΣ.
IDnews
IDnews

Θέματα