Μελέτη Ενεργειακής Απόδοσης και Οικοδομική Άδεια

[atsianos]

Τους προβληματισμούς του για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες εκπονείται η Μελέτη Ενεργειακής Απόδοσης, έστειλε στο B2Green.gr προς δημοσίευση ο κ. Ανδρέας Προύντζος, Μηχανολόγος Μηχανικός, διατυπώνοντας τη δική του άποψη επί του θέματος, καταγράφοντας τα επίμαχα σημεια της σχετικής νομοθεσίας.

Διαβάστε παρακάτω την επιστολή του κ. Προύντζου:

Μελέτη Ενεργειακής Απόδοσης και Οικοδομική Άδεια

Επειδή υπάρχει ένας προβληματισμός για ποιες περιπτώσεις πρέπει να εκπονείται η Μελέτη Ενεργειακής Απόδοσης (ΜΕΑ), καταθέτω τα παρακάτω στοιχεία και την προσωπική μου άποψη για το θέμα.

Στον Ν.4602/2019 (Α’ 45) Έρευνα, εκμετάλλευση και διαχείριση του γεωθερμικού δυναμικού της χώρας κλπ, στο άρθρο 70: Τροποποίηση διατάξεων του ν.4122/2013 ( Α’ 42), στην παράγραφο 2, αναφέρεται:

2. Η παρ. 1 του άρθρου 21 του ν. 4122/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Για την έκδοση οικοδομικής άδειας νέου ή ριζικά ανακαινιζόμενου υφιστάμενου κτιρίου ή κτιριακής μονάδας, εκπονείται και υποβάλλεται στην αρμόδια Υπηρεσία Δόμησης (Υ.ΔΟΜ.) η οριζόμενη στην παράγραφο 25 του άρθρου 2 Μελέτη Ενεργειακής Απόδοσης (ΜΕΑ) του κτιρίου. Από την 1.1.2020, για την έκδοση οικοδομικής άδειας νέου κτιρίου, υποβάλλεται ΜΕΑ που τεκμηριώνει ότι το κτίριο πληροί τις τεχνικές προδιαγραφές και τις ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης κτιρίου σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας.»

Η παράγραφος 25 του άρθρου 2, που αναφέρεται παραπάνω, είναι:

25. «Μελέτη Ενεργειακής Απόδοσης (ΜΕΑ) κτιρίου ή κτιριακής μονάδας»: η μελέτη που αναλύει και αξιολογεί την απόδοση του ενεργειακού σχεδιασμού του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας, σύμφωνα με τη μεθοδολογία υπολογισμού του άρθρου 3 του παρόντος νόμου.

Το άρθρο 3 στη συνέχεια, στην παράγραφο 6 διευκρινίζει τις κατηγορίες κτιρίων:

6. Για το σκοπό αυτού του υπολογισμού, τα κτίρια κατατάσσονται στις ακόλουθες κατηγορίες χρήσης, όπως αυτές εξειδικεύονται με τις εκάστοτε ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις:

α) μονοκατοικίες διαφόρων τύπων,
β) πολυκατοικίες,
γ) γραφεία,
δ) εκπαιδευτικά κτίρια,
ε) νοσοκομεία,
στ) ξενοδοχεία,
ζ) εστιατόρια,
η) αθλητικές εγκαταστάσεις,
θ) κτίρια υπηρεσιών χονδρικού και λιανικού εμπορίου, καθώς και άλλες κατηγορίες κτιρίων που καταναλώνουν ενέργεια για τη ρύθμιση των εσωτερικών κλιματικών συνθηκών, προκειμένου να διασφαλιστεί η άνεση των χρηστών τους.

Στη συνέχεια του ίδιου νομοθετήματος στο άρθρο 4, καθορίζονται οι ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης, και συγκεκριμένα η παράγραφος 1 αναφέρει:

1. Οι ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης κτιρίων καθορίζονται με τον ΚΕΝΑΚ και αφορούν, τόσο στο σύνολο του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας όσο και στα επί μέρους στοιχεία του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας, που έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ενεργειακή απόδοση, με στόχο την επίτευξη βέλτιστων από πλευράς κόστους επιπέδων.

Και στη συνέχεια στην παράγραφο 7 αναφέρει που δεν εφαρμόζονται αυτές:

7. Οι ελάχιστες απαιτήσεις δεν εφαρμόζονται στις εξής κατηγορίες κτιρίων:

α) μνημεία,
β) κτίρια προστατευόμενα ως μέρος συγκεκριμένου περιβάλλοντος ή λόγω της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής ή ιστορικής τους αξίας, όπως διατηρητέα και εντός παραδοσιακών οικισμών κτίρια, στο βαθμό που η συμμόρφωση προς ορισμένες ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης θα αλλοίωνε κατά τρόπο μη αποδεκτό το χαρακτήρα ή την εμφάνισή τους,
γ) κτίρια χρησιμοποιούμενα ως χώροι λατρείας,
δ) βιομηχανικές εγκαταστάσεις, βιοτεχνίες, εργαστήρια,
ε) προσωρινής χρήσης κτίρια που με βάση το σχεδιασμό τους η διάρκεια χρήσης τους δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη, αποθήκες, χώροι στάθμευσης οχημάτων, πρατήρια υγρών καυσίμων, κτίρια αγροτικών χρήσεων − πλην κατοικιών − με χαμηλές ενεργειακές απαιτήσεις και αγροτικά κτίρια − πλην κατοικιών − που χρησιμοποιούνται από τομέα καλυπτόμενο από εθνική συμφωνία που αφορά την ενεργειακή απόδοση κτιρίων,
στ) μεμονωμένα κτίρια, με συνολική ωφέλιμη επιφάνεια μικρότερη από πενήντα τετραγωνικά μέτρα (50 τ.μ.), για τα οποία ισχύουν μόνο οι ελάχιστες απαιτήσεις που αφορούν σε δομικά στοιχεία του κτιριακού κελύφους.

Εφόσον τα παραπάνω κτίρια των περιπτώσεων γ΄, δ΄ και ε΄ περιλαμβάνουν χώρους − τμήματα λειτουργικά ανεξάρτητα και αυτόνομα συνολικής επιφάνειας μεγαλύτερης ή ίσης των πενήντα τετραγωνικών μέτρων (50 τ.μ.), με χρήσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ΚΕΝΑΚ (όπως χώροι γραφείων, συνάθροισης κοινού, εμπορίου κ.λπ.), για τα τμήματα αυτά ισχύουν οι ελάχιστες απαιτήσεις.

Και τέλος στον ΚΕΝΑΚ (ΦΕΚ 2367 Β’ 2017) στο άρθρο 2 έχουμε το πεδίο εφαρμογής του:

Άρθρο 2

Πεδίο εφαρμογής

1. Η παρούσα απόφαση εφαρμόζεται στις κατηγορίες χρήσεων κτιρίων ή κτιριακών μονάδων που προβλέπονται στην παράγραφο 6 του άρθρου 3 του ν.4122/2013, όπως αυτές εξειδικεύονται με τις εκάστοτε ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις, λαμβάνοντας υπόψη τις εξαιρέσεις της παραγράφου 7 του άρθρου 4 του ν.4122/2013.

2. Η ΜΕΑ εκπονείται για κάθε νέο κτίριο ή κτιριακή μονάδα, καθώς και για κάθε υφιστάμενο κτίριο ή κτιριακή μονάδα που ανακαινίζεται ριζικά, όπως προβλέπεται στα άρθρα 6 και 7 αντίστοιχα του ν.4122/2013.

(Διευκρίνηση: το άρθρο 6 αναφέρεται στα νέα κτίρια και το άρθρο 7 στα υφιστάμενα).

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, η προσωπική μου άποψη είναι, ότι εκπονείται ΜΕΑ για όλα τα κτίρια (νέα ή ριζικά ανακαινιζόμενα), της παραγράφου 6 που προαναφέρθηκε, δίνοντας έτσι την δυνατότητα στο ΠΕΑ που πρέπει να εκδοθεί, κατά την αποπεράτωση του έργου και το οποίο απαιτείται για την έκδοση του ΠΕΚ, να συγκρίνει την ενεργειακή κατηγορία του κτιρίου με αυτή που προσδιορίζεται στη ΜΕΑ, κατηγορία τουλάχιστον Β για όσα κτίρια πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις του ΚΕΝΑΚ και με όποια κατηγορία έχει προκύψει για τα κτίρια, στα οποία δεν εφαρμόζονται οι ελάχιστες απαιτήσεις.

(Σημείωση: Η εγκύκλιος 2279/2010  με θέμα: Διευκρινήσεις για την ορθή εφαρμογή του ΚΕΝΑΚ, αναφέρεται σε άρθρα του Ν. 3661/2008 τα οποία τα έχει καταργήσει στο άρθρο 22 ο Ν. 4122/2013).

Πηγή: b2green.gr