atsianos

Είχα γράψει κάποτε πως "Το βασικό πρόβλημα με της ΑΠΕ, εκτός από την μεγάλης κλίμακας υλοποίηση (μεταβολή μικροκλίματος?), είναι άλλο και είναι εξίσου σημαντικό. Οι πράσινες πηγές ενέργειας δεν μπορούν να μεταβληθούν για να καλύψουν την ζήτηση. Ο άνεμος δεν θα φυσάει πιο δυνατά και ο ήλιος δεν θα λάμπει πιο έντονα, μόνο και μόνο επειδή η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας κορυφώνεται. Η ηλιακή και η αιολική ενέργεια απαιτούν λύσεις αποθήκευσης: τεράστιες συστοιχίες συσσωρευτών μη φιλικές προς το περιβάλλον και εξαιρετικά ακριβές". Και δυστυχώς επαληθεύομαι ... Ενώ η τιμή του αερίου πέφτει, διαπιστώνεται ο ετεροχρονισμός στην παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας. Για παράδειγμα το μεσημέρι που υπάρχει κορύφωση στην παραγωγή των ΑΠΕ (φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες) μειώνεται η τιμή χονδρικής, ενώ το βράδυ που τα φωτοβολταϊκά δε λειτουργούν, μεγαλώνει η ζήτηση (κλιματιστικά, φωτισμός). Τότε το τιμολόγιο του ρεύματος παίρνει την ανιούσα. Επομένως μονόδρομος για να αποδώσουν ενεργειακά οι ΑΠΕ είναι να προχωρήσουν τα έργα αποθήκευσης ενέργειας, κοινώς τεράστιες μπαταρίες που θα φορτίζουν με την υπερπαραγωγή των ΑΠΕ μέσα στην ημέρα και θα διοχετεύονται στην κατανάλωση τις νυχτερινές ώρες που η ζήτηση μεγαλώνει. That is my opinion ...

Από μια επένδυση με ισχυρές προοπτικές, τα φωτοβολταϊκά πλέον αντιμετωπίζουν το ρίσκο της καταστροφής λόγω υπερβολικής προσφοράς. Το τεράστιο κύμα των νέων φωτοβολταϊκών έργων που μπήκαν στο δίκτυο τα τελευταία χρόνια υποστηρίζουν τα σχέδια πράσινης μετάβασης της χώρας, οδηγώντας την Ελλάδα στις κορυφαίες θέσεις διεθνώς. Ωστόσο, οι περικοπές ενέργειας, λόγω της χαμηλής ζήτησης και της περιορισμένης χωρητικότητας του δικτύου, όπως και οι νέες υποχρεώσεις που επιβάλλει το ρυθμιστικό πλαίσιο, δημιουργούν σημαντικές προκλήσεις για τους παραγωγούς, ειδικά για τους μικρομεσαίους «παίκτες». Πέρυσι οι περικοπές ανήλθαν στο 3,3% της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, ένα ποσοστό που αντιστοιχεί σε 9,3TW, ενώ για το 2025 οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για αύξηση στο 6-7%. Μέχρι το 2030 πιθανόν να ξεπεράσουν το 10%, απειλώντας τη βιωσιμότητα των έργων. «Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ανεξέλεγκτη αύξηση των ΑΠΕ που μπαίνουν στο δίκτυο ενώ η ζήτηση παραμένει χαμηλή. Είναι μια κατάσταση που επιδεινώνεται συνέχεια και δεν βλέπουμε κάτι που θα αλλάξει τα πράγματα. Αντί να αξιολογούμε την βιωσιμότητα των πράσινων έργων για τα οποία περηφανεύεται η κυβέρνηση, η συζήτηση στρέφεται στις νέες διασυνδέσεις, όπως αυτή με την Αίγυπτο (GREGY), που θα αυξήσει ακόμα περισσότερο την προσφορά ρεύματος στην Ελλάδα», αναφέρουν άνθρωποι της αγοράς. Σε άλλες αγορές όπου υπάρχει επίσης υψηλή διείσδυση φωτοβολταϊκών τα σημάδια προδιαγράφουν μια δύσκολη πορεία. Στην Ισπανία, για παράδειγμα, οι περικοπές εκτιμάται ότι μπορεί να φτάσουν το 20% μέχρι το 2026, αγγίζοντας ακόμα και το 50% σε ορισμένες μέρες. Με τη δυναμική που εμφανίστηκε στις ΑΠΕ στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια οι στόχοι έχουν ξεπεραστεί και έχουν μικρή σημασία. Στοιχεία δείχνουν ότι στην Ελλάδα έχουμε περίπου 36,5 GW υλοποιημένα ή αδειοδοτημένα έργα, όταν ο στόχος του ΕΣΕΚ για το 2030 είναι 27GW , ενώ στον ΑΔΜΗΕ μόνο, περιμένουν όρους σύνδεσης αιτήματα για 50 GW. Ως απάντηση στις δύσκολες συνθήκες, ο πρόεδρος της ΠΟΣΠΗΕΦ, Γιάννης Παναγής, ζήτησε την αναστολή χορήγησης νέων όρων σύνδεσης για φωτοβολταϊκούς και αιολικούς σταθμούς, με εξαίρεση τη Δυτική Μακεδονία, μέχρι να υλοποιηθούν μονάδες αποθήκευσης ισχύος 4 GW. «Παλιοί και νέοι παραγωγοί απειλούνται με οικονομική καταστροφή», υποστήριξε ο κ. Παναγής στην ετήσια εκδήλωση της ΠΟΣΠΗΕΦ που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες. Οι ζημιές και το μπλακάουτ Εκτός από την ζημιά στους ισολογισμούς των παραγωγών, οι περικοπές επιβαρύνουν και τους καταναλωτές. Σύμφωνα με μελέτη του καθηγητή Παντελή Μπίσκα, ο τελικός καταναλωτής έχει ζημία 17 ευρώ ανά MWh που περικόπτεται, καθώς απορρίπτεται και δεν αποθηκεύεται, φθηνή ηλεκτρική ενέργεια από ΑΠΕ. «Τα επόμενα χρόνια, το κόστος των περικοπών για τον τελικό καταναλωτή θα αγγίξει τα 250 εκατ. ευρώ ετησίως», ανέφερε ο κ. Παναγής. Επίσης η αναντιστοιχία της προσφοράς ενέργειας με τη ζήτηση αυξάνει την πιθανότητα να καταρρεύσει το σύστημα. Για το Πάσχα οι διαχειριστές βρίσκονται σε επιφυλακή για το ενδεχόμενο μπλακάουτ στη χώρα καθώς η ηλεκτρική ενέργεια από τις ΑΠΕ θα συνεχίσει να φορτώνεται στο δίκτυο, ενώ η κατανάλωση θα μειωθεί κατακόρυφα λόγω των εορτών και της αναμενόμενης καλοκαιρίας. Τα set point Ένα ακόμα ζήτημα που απασχολεί έντονα τους επενδυτές του κλάδου είναι η εγκατάσταση του set point, δηλαδή του ειδικού τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού για τη διασύνδεση με τον ΔΕΔΔΗΕ, ώστε να ρυθμίζονται εξ αποστάσεως οι περικοπές ενέργειας. Στις 13 Φεβρουαρίου έληξε η προθεσμία του Υπουργείου Ενέργειας (ΥΠΕΝ) για την τοποθέτηση του εξοπλισμού τηλε-εποπτείας και τηλε-ελέγχου καθώς ελάχιστα από τα 7.000 φωτοβολταϊκά που είναι συνδεδεμένα στο δίκτυο διανομής έχουν προχωρήσει στην απαραίτητα εγκατάσταση. Οι παραγωγοί υποστηρίζουν ότι υπήρχε αδυναμία έγκαιρης παράδοσης του απαιτούμενου εξοπλισμού, από τις προμηθεύτριες εταιρείες όσο και από τον ΔΕΔΔΗΕ. Η μη συμμόρφωση επιφέρει σημαντικό οικονομικό κόστος. Οι παραγωγοί μπορεί να έρθουν αντιμέτωποι με πρόστιμα που θα φτάνουν ακόμα και τα 500 ευρώ ανά μεγαβάτ. Επίσης, διατρέχουν τον κίνδυνο να μείνουν στον αέρα καθώς ο νόμος προβλέπει ότι όποιο πάρκο δεν έχει κάνει τη σχετική εγκατάσταση, θα πρέπει να αποσυνδέεται από το ηλεκτρικό σύστημα. Τα 3 αγκάθια Από την πλευρά του, το ΥΠΕΝ ενημερώνει ότι εξετάζονται, από κοινού με το ΔΕΔΔΗΕ, λύσεις στα προβλήματα που αφορούν στην εγκατάσταση συστημάτων τηλε-εποπτείας και τηλε- ελέγχου στους σταθμούς παραγωγής. Η τηλε-εποπτεία, είναι το μεγαλύτερο «αγκάθι» για το ΥΠΕΝ, σήμερα, σύμφωνα με την υφυπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Αλεξάνδρα Σδούκου, καθώς, ειδικά με την αύξηση της παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ, είναι απαραίτητος, για την ασφάλεια του δικτύου, ο έλεγχος των σταθμών παραγωγής. «Τρία είναι τα ζητήματα που μας απασχολούν στο ΥΠΕΝ, σε σχέση με παραγωγούς από φωτοβολταϊκούς σταθμούς: Αποζημιώσεις, Περικοπές, Αποθήκευση», αναφέρει η κ. Σδούκου. «Προσπαθούμε σε θεσμικό επίπεδο να αναπτύξουμε ένα κανονιστικό πλαίσιο που θα διέπει τις περικοπές. Σε επίπεδο αγορών, να εισάγουμε κανόνες οι οποίοι θα επιτρέψουν την εύρυθμη λειτουργία και την αντιμετώπιση του αυξανόμενου κορεσμού. Σε επίπεδο λειτουργίας του συστήματος, προσπαθούμε για τη διαχείριση του ρίσκου που δημιουργεί η υπερπαραγωγή», πρόσθεσε. Το ΥΠΕΝ, σε συνεργασία με την ΡΑΑΕΥ, προχωρά σε παρεμβάσεις όπως στην επαναφορά των αρνητικών τιμών στην αγορά εξισορρόπησης, για την αντιμετώπιση των περικοπών. «Προχωρούμε», είπε η υφυπουργός, «στη θέσπιση μηχανισμού αντιστάθμισης των περικοπών, ώστε να αντιμετωπισθούν οι αδικίες που προκαλούνται από την ασύμμετρη επιβολή των περικοπών στην ηλεκτροπαραγωγή , όπως επίσης και σε άλλα μέτρα για να διαχειριστούμε με ασφάλεια, το σύστημα παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ, την περίοδο της άνοιξης, όταν και αναμένεται το επόμενο κύμα περικοπών. Οι περικοπές θα πρέπει να επιβληθούν σε όλους ανεξαιρέτως και όχι ασύμμετρα». Πηγή: businessdaily.gr View full Άρθρου

Ανοίγει μέσα στην ημέρα η πλατφόρμα του βελτιωμένου προγράμματος «Ανακαινίζω – Νοικιάζω» για όσους θέλουν να ανακαινίσουν σπίτι για μακροχρόνια μίσθωση. Η πλατφόρμα ανοίγει με την αύξηση του ποσοστού από 40 σε 60% και αύξηση του ποσού από τις 10.000 ευρώ σε 13.500 ευρώ, που αναμένουν χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων. Ταυτόχρονα, όπως επισημαίνεται από το υπουργείο, υπάρχει πρόβλεψη και για εκείνους που έχουν ή είχαν ενταχθεί στο αρχικό πρόγραμμα και είχαν υποβάλει αιτήσεις όταν το ποσό της συνολικής δαπάνης ήταν μικρότερο. Στόχος του προγράμματος, εκτός από την ανακαίνιση των κατοικιών ώστε αργότερα οι ιδιοκτήτες να τις διαθέσουν προς ενοικίαση για τουλάχιστον μία τριετία, αποτελεί και η ένταξη περισσοτέρων σπιτιών στην αγορά, που θα αμβλύνει το πρόβλημα στέγασης που παρουσιάζεται τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας. Προϋποθέσεις του προγράμματος Το πρόγραμμα, προϋπολογισμού 50 εκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με το υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, έχει ως αντικείμενο την επιδότηση επισκευής και ανακαίνισης κατοικιών με σκοπό τη διάθεσή τους προς εκμίσθωση για τα τουλάχιστον επόμενα 3 έτη. Απευθύνεται σε ιδιοκτήτες ή επικαρπωτές ακινήτων με συγκεκριμένα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια. Πιο συγκεκριμένα οι προϋποθέσεις: Να έχουν την κυριότητα ή την επικαρπία του ακινήτου κατά ποσοστό ίσο ή μεγαλύτερο του 50%, το ακίνητο να έχει έκταση έως 100 τ.μ. και να βρίσκεται σε οικιστική περιοχή, να έχουν ετήσιο οικογενειακό φορολογητέο, πραγματικό ή τεκμαρτό, εισόδημα που δεν υπερβαίνει τα 40.000 ευρώ και να διαθέτουν ακίνητη περιουσία της οποίας η συνολική αξία δεν υπερβαίνει το ποσό των 300.000 ευρώ, το ακίνητο δεν έχει δηλωθεί ως πρώτη κατοικία, δεν έχει δηλωθεί ως μισθωμένο και δηλώνεται ως κενό στο έντυπο Ε2 που συνοδεύει τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος των τριών τελευταίων ετών. δεν έχουν λάβει επιδότηση για πρόγραμμα εξοικονόμησης ενέργειας ή ανακαίνισης σε ακίνητο ιδιοκτησίας τους τα τελευταία 5 χρόνια. Σημειώνεται ότι με την αρχική ρύθμιση, οι εντασσόμενοι στο Πρόγραμμα επιδοτούνταν για πραγματοποίηση δαπανών επισκευής και ανακαίνισης ύψους μέχρι 10.000 ευρώ για υλικά και εργασίες επί κλειστών κατά τα τελευταία τρία χρόνια ιδιωτικών ακινήτων. Η δε επιδότηση ανερχόταν έως το 40% των πραγματοποιηθεισών δαπανών, υπό τους πρόσθετους όρους της ηλεκτρονικής τιμολόγησης και εξόφλησης, καθώς και της εκμίσθωσης του ακινήτου για τα τουλάχιστον επόμενα 3 έτη. Μέχρι στιγμής έχουν ήδη εκταμιευθεί 2,3 εκατ. ευρώ σε 1.210 εγκεκριμένες αιτήσεις. Με τις πρόσφατες βελτιώσεις από την υπουργό Συνοχής και Οικογένειας Σοφία Ζαχαράκη, ώστε το πρόγραμμα να γίνει πιο ελκυστικό, αυξήθηκε το ύψος του ποσού της δαπάνης και το ποσοστό επιδότησης για όλους τους ιδιοκτήτες (ήδη ενταχθέντες και εντασσόμενους) με το ύψος των δαπανών να ανέρχεται πλέον έως το ποσό των 13.500 ευρώ και το ποσοστό αυξάνεται από 40% στο 60% επί των πραγματοποιηθεισών δαπανών, ήτοι έως το ποσό των 8.100 ευρώ. Επιπλέον, στις δαπάνες προστέθηκαν νέες κατηγορίες υλικών και εργασιών. Οι νέες κατηγορίες Οι νέες κατηγορίες που εντάσσονται στο πρόγραμμα είναι οι εξής: Εργολάβοι Ειδικού Εμπορίου (που δεν έχουν ταξινομηθεί σε προγενέστερες κατηγορίες εργολάβων που είναι ήδη ενταγμένες στο Πρόγραμμα) Υπηρεσίες Τηλεπικοινωνιακού Εξοπλισμού Εμπορικός εξοπλισμός (μη ταξινομημένος σε άλλες κατηγορίες) Βιομηχανικές προμήθειες Διαρκή αγαθά Χημικά και συναφή προϊόντα Μεσίτες και διαχειριστές ακινήτων Πλυντήρια, Καθαριστήρια και Υπηρεσίες Ενδυμάτων Υπηρεσίες Διαχείρισης, Παροχής Συμβουλών και Δημοσίων Σχέσεων Ενοικίαση Εξοπλισμού Επιχειρηματικές Υπηρεσίες – Μη Ταξινομημένες Αλλού Πηγή: https://news.b2green.gr/56055/ανακαινίζω-νοικιάζω-ανοίγει-σήμερ View full Άρθρου

Μέσω ΦΕΚ δημοσιεύθηκε σήμερα η τροποποίηση της αρχικής προκήρυξης του προγράμματος “Κινούμαι ηλεκτρικά ΙΙΙ”, φέρνοντας σημαντικές αλλαγές στον προϋπολογισμό του προγράμματος και στις ημερομηνίες διεξαγωγής. Συγκεκριμένα η νέα προκήρυξη διαμορφώνεται ως εξής: Αρχικά, το άρθρο 5 «Προϋπολογισμός της Δράσης – (Δημόσια Δαπάνη)» τροποποιείται ως προς το ύψος του προϋπολογισμού και την κατανομή ανά κατηγορία ωφελουμένων και κατηγορία οχημάτων και διαμορφώνεται όπως ακολούθως: Ο συνολικός προϋπολογισμός της Δράσης ανέρχεται σε ποσό σαράντα τεσσάρων εκατομμυρίων ευρώ (44.000.000 €) τα οποία αντλούνται από έσοδα πλειστηριασμών δικαιωμάτων εκπομπών αερίων ρύπων. Κατηγορία Ωφελούμενου Δημόσια Δαπάνη (σε €) Κατηγορία Α 28.000.000€) Κατηγορία Β 16.000.000 (€) Υπενθυμίζεται πως στην αρχική προκήρυξη το σύνολο του προϋπολογισμού ήταν 33.000.000 €, με κατανομή 13.000.000 € στην κατηγορία Α και 20.000.000 € στην κατηγορία Β. Τέλος, τροποποιείται το άρθρο 6 «Έναρξη και Διάρκεια της Δράσης» ως προς την καταληκτική προθεσμία υποβολής αιτήσεων και την ημερομηνία ολοκλήρωσης της δράσης και διαμορφώνεται ως εξής: Ως ημερομηνία έναρξης της Δράσης ορίζεται η δημοσίευση της παρούσας κοινής υπουργικής απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ενώ αιτήσεις υποβάλλονται έως και την 30ή Ιουνίου 2025, έναντι της 30ής Απριλίου όπως οριζόταν στην αρχική προκήρυξη. Η ολοκλήρωση της Δράσης, δηλαδή η καταβολή της επιδότησης στους ωφελούμενους θα γίνει μέχρι την 30η Απριλίου 2026, παρατείνοντας της αρχική ημερομηνία καταβολής ( 31η Δεκεμβρίου 2025) κατά τέσσερις μήνες. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το Φεκ ΕΔΩ. Πηγή: https://news.b2green.gr/55924/κινούμαι-ηλεκτρικά-ιιι-τροποποίηση View full Άρθρου

Το υψηλό 15 μηνών που καταγράφηκε στις τιμές αερίου, είχε ως αποτέλεσμα να εκτιναχθούν και οι τιμές του ηλεκτρισμού ανά την ηπειρωτική Ευρώπη. Έως και τα 55,4 ευρώ η μεγαβατώρα έφτασε χθες η τιμή του φυσικού αερίου στο δείκτη TTF της Ολανδίας, εν μέσω της αυξημένης ζήτησης λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών του χειμώνα αλλά και των ολοένα μειούμενων αποθεμάτων στις αποθήκες της Ε.Ε. Το υψηλό 15 μηνών που καταγράφηκε στις τιμές αερίου είχε ως αποτέλεσμα να εκτιναχθούν και οι τιμές του ηλεκτρισμού ανά την ηπειρωτική Ευρώπη. Χθες την υψηλότερη τιμή στην ηπειρωτική Ευρώπη παρουσίασε η Σλοβακία με 155,4 ευρώ η μεγαβατώρα, ακολούθησε η Ελβετία με 154,38 ευρώ η μεγαβατώρα, η Ουγγαρία με 153,84 ευρώ η μεγαβατώρα, ενώ συνολικά 14 αγορές είχαν τιμές πάνω από τα 150 ευρώ η μεγαβατώρα. Χθες η εικόνα για την ελληνική αγορά συγκριτικά με τις άλλες χώρες της Ευρώπης ήταν λιγότερο… απελπιστική, με τα 146,13 ευρώ η μεγαβατώρα να είναι η 20η ακριβότερη τιμή. Για σήμερα αναμένεται μικρή βελτίωση καθώς η τιμή εκκαθάρισης της αγοράς υποχωρεί 5,99% στα 136,54 ευρώ η μεγαβατώρα. Βεβαίως λόγω του τρόπου τιμολόγησης του φυσικού αερίου στην ελληνική αγορά, οι αυξημένες ευρωπαϊκές τιμές αναμένεται να έρθουν με χρονοκαθυστέρηση επηρεάζοντας την αγορά στη συνέχεια. Το ανησυχητικό είναι, ωστόσο, ότι οι αναλυτές βλέπουν αυξημένο κόστος για την αναπλήρωση των αποθεμάτων φυσικού αερίου στην Ευρώπη, προεξοφλώντας τα υψηλά επίπεδα τιμών του καυσίμου τους επόμενους μήνες. Ειδικότερα, αν και όλα τελούν υπό την αίρεση των εξελίξεων και την πορεία της ζήτησης και της κατανάλωσης του καυσίμου, εντούτοις, αυτή την περίοδο διαφαίνεται μεγαλύτερη αξιοποίηση των αποθεμάτων προς κάλυψη των αναγκών, γεγονός που προμηνύει ανάλογα αυξημένες ανάγκες για την αναπλήρωσή τους. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, διαφαίνεται να προτιμάται το αποθεματοποιημένο αέριο έναντι νέων φορτίων LNG, λόγω της σημαντικής διαφοράς που έχουν στην τιμή τους με το δεύτερο να είναι σημαντικά ακριβότερο. Σημειώνεται ότι κατά την περσινή χρονιά, η απομείωση των αποθεμάτων υπήρξε περιορισμένη λόγω των ήπιων καιρικών συνθηκών, διατηρώντας σε υψηλά επίπεδα τα αποθέματα φυσικού αερίου με το πέρας της χειμερινής περιόδου. Ως εκ τούτου, οι ανάγκες αναπλήρωσης ήταν εξαιρετικά διαχειρίσιμες χωρίς να ασκούνται πρόσθετες πιέσεις στις τιμές φυσικού αερίου. Ωστόσο, η εικόνα της αγοράς εξελίσσεται διαφορετικά φέτος, συμπαρασύροντας και τα χαρακτηριστικά που αναμένεται να κυριαρχήσουν κατά την περίοδο αναπλήρωσης των αποθεμάτων, δηλαδή την άνοιξη και το καλοκαίρι μέχρι τον Σεπτέμβριο. Πηγή: https://www.news247.gr/energia/ekrixi-timon-sto-fisiko-aerio-kai-pieseis-sto-revma/ View full Άρθρου

Μέσα στον αναβρασμό μιας ενεργειακής κρίσης που μαίνεται χωρίς να φαίνεται κάποιο δείγμα αποκλιμάκωσης στον ορίζοντα, η Ευρώπη ψάχνει να βρει το ενεργειακό της αποκούμπι. Το σχέδιο της ΕΕ, ως γνωστόν, στοχεύει στην πλήρη απανθρακοποίηση μέχρι το 2050. Αυτό πρακτικά επιβάλει αποκλειστική ενεργειακή τροφοδότηση από ΑΠΕ και πλήρη κατάργηση της χρήσης ορυκτών καυσίμων. Σύσσωμα τα ΕΣΕΚ των Ευρωπαϊκών χωρών συγκλίνουν στην επιδότηση και την διευκόλυνση της χρήσης ηλεκτρικής ενέργειας. Το πετρέλαιο, ο άνθρακας και ο λιγνίτης έχουν από καιρό αποκηρυχθεί ως ρυπογόνα και επιζήμια για το περιβάλλον και τους ανθρώπους, ενώ το φυσικό αέριο χαίρει μεγαλύτερης επιείκειας, ως λιγότερο επιβαρυντικό. Εξ ου και ο ρόλος του ως μεταβατικό καύσιμο, μέχρι την πραγμάτωση του ηλεκτρικού ονείρου, όταν θα έρθει και η δική του κατάργηση. Φυσικά, οι παραπάνω ισχυρισμοί δεν θα μπορούσαν να μην έχουν πολέμιους και υποστηρικτές, ωστόσο η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση καθώς τόσο η ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ όσο και η χρήση ορυκτών καυσίμων εμπεριέχουν δυσκολίες, προτερήματα και μειονεκτήματα. Επιπλέον, στο τελικό σχέδιο του αναθεωρημένου ΕΣΕΚ που παρουσιάστηκε επίσημα από την κυβέρνηση τον Οκτώβριο και δημοσιεύθηκε επίσημα σε ΦΕΚ τον περασμένο Δεκέμβριο, προβλέπεται ρητά η απαγόρευση χορήγησης κινήτρων για τη χρήση φυσικού αερίου, η οποία ουσιαστικά είχε δρομολογηθεί ήδη με ΦΕΚ που εκδόθηκε τον Μάιο του 2022. Το ΦΕΚ, μεταξύ πολλών άλλων, όριζε την επικείμενη κατάργηση της ευρωπαϊκής επιδότησης των καυστήρων φυσικού αερίου, η οποία τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Ιανουαρίου του 2025. Την ίδια στιγμή που περιθωριοποιείται η οικιακή χρήση του αερίου, τα στατιστικά στοιχεία χρήσης και εισαγωγών δείχνουν πως η αυξημένη χρήση προέρχεται κυρίως από την ηλεκτροπαραγωγή. Ο ρόλος του αερίου δηλαδή είναι πολύ κομβικός για μια βιομηχανία σαφώς πιο ενεργοβόρα από τα νοικοκυριά. Θα είχε νόημα λοιπόν να δούμε πως μπορεί να λειτουργήσει η προσπάθεια αποδυνάμωσης του φυσικού αερίου, σε συνάρτηση με τα πραγματικά δεδομένα, αλλά και να διερευνήσουμε τις εναλλακτικές οδούς. Η χρήση του φυσικού αερίου σήμερα Εν μέσω σημαντικών εξελίξεων υποδεχθήκαμε το 2025, κρατώντας όμως πλήθος εξαγγελιών, καθησυχαστικών δηλώσεων και προσδοκιών ανά χείρας. Ήδη μέσα στο πρώτο μισό του Ιανουαρίου οι ενεργειακές μας προσδοκίες διαψεύστηκαν, καθώς το ρεύμα παραμένει στα ύψη, ενώ οι αποθήκες φυσικού αερίου της ΕΕ αδειάζουν και οι τιμές του αερίου εκτοξεύονται. Παρά την διαβεβαίωση της Κομισιόν πως ο ανεφοδιασμός με μη ρωσικό αέριο και LNG έχει εξασφαλιστεί από εναλλακτικές πηγές, η θηλιά γύρω από το λαιμό της ΕΕ σφίγγει, καθώς η εκλογή του Τραμπ μπορεί να επηρεάσει τις γεωπολιτικές ισορροπίες, δεδομένης της φιλικής σχέσης που διατηρεί με την Ρωσία. Άλλωστε, βαρύνουσας σημασίας είναι και η απόφαση της Gazprom να διακόψει την ροή αερίου προς την Ουκρανία (κατά συνέπεια και την Ευρώπη), τερματίζοντας μια συμφωνία που κρατάει από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης. Επικρατεί δηλαδή ένα κλίμα γενικευμένης αβεβαιότητας, καθώς η πλήρης αξιοποίηση της ηλεκτροπαραγωγής σκοντάφτει στο ζήτημα της αποθήκευσης, αυξάνοντας έτσι τη χρήση φυσικού αερίου, το οποίο ωστόσο, σε μεγάλο βαθμό προερχόταν (και εξακολουθεί να προέρχεται) από την Ρωσία. Πρόσφατα στοιχεία του ΔΕΣΦΑ σημείωσαν αυξημένες ανάγκες σε αέριο στη διάρκεια του 2024, με την κατανάλωση να εκτινάσσεται σε 30,03% για τη βιομηχανία και 17,7% για τους οικιακούς καταναλωτές, σε σχέση με το 2023. Είναι αυταπόδεικτο λοιπόν, πως βρισκόμαστε πολύ μακριά από την απεξάρτηση από το φυσικό αέριο, ίσως και πιο μακριά απ’ ότι μπορούσαμε να προβλέψουμε. Ενδεικτική είναι η χρόνια εξάρτηση της Γερμανίας από το ρωσικό αέριο μέχρι πρόσφατα. Γεγονός πραγματικά αξιοπερίεργο, αν αναλογιστούμε, τόσο ότι η Γερμανία, τουλάχιστον μέχρι πρότινος , αποτελούσε την κραταιότερη βιομηχανία της ΕΕ και μία απ’ τις ισχυρότερες οικονομικές δυνάμεις στον κόσμο. Παράδοξο να βασίζεται ένα πολύ μεγάλο μέρος της ενεργειακής επάρκειας της Γερμανίας, στην συμβολή μιας δύναμης που δεν είχε ποτέ ουσιαστικά φιλικές σχέσεις με την ΕΕ. Αέριο ή ρεύμα; Ένα ζητούμενο της συγκεκριμένης κουβέντας, είναι το κατά πόσο συμφέρει τελικά η στροφή στο ρεύμα. Ή μάλλον, πιο σωστά, κατά πόσο η αποκοπή από το φυσικό αέριο είναι ενεργειακά, περιβαλλοντικά και οικονομικά βιώσιμη. Απ’ τη μία έχουμε το τέλμα στο οποίο έχουν περιέλθει οι ΑΠΕ. Οι προβλεπόμενες άδειες εγκατάστασης έχουν ουσιαστικά υπερκαλυφθεί, ωστόσο υπάρχουν δύο σοβαρά ζητήματα, τα οποία ουσιαστικά εμποδίζουν την πλήρη αξιοποίηση των ωφελειών από τους καταναλωτές. Αφενός το αίτημα εγκατάστασης μονάδων αποθήκευσης είναι επιτακτικό, για την αποσυμπίεση του ενεργειακού κόστους που επωμίζονται οι καταναλωτές. Η αποθήκευση όμως είναι μια δαπανηρή επένδυση που οι παραγωγοί ανανεώσιμης ενέργειας δεν έχουν ουσιαστικό λόγο να χρηματοδοτήσουν, δεδομένου του ότι έχουν εναλλακτικούς τρόπους πώλησης του ρεύματος. Γι’ αυτό έχουν οριστεί και κρατικές επιδοτήσεις για την αποθήκευση, με προγράμματα όπως το “Συστήματα αποθήκευσης στις επιχειρήσεις” κλπ. Αφετέρου έχουμε και το μικρότερης κλίμακας ζήτημα, το λεγόμενο «Dunkelflaute». Πρόκειται δηλαδή, για μια καιρική συγκυρία κατά την οποία δεν μπορούν να παραχθούν σημαντικές ποσότητες αιολικής και ηλιακής ενέργειας, καθώς δεν υπάρχει ούτε ήλιος ούτε άνεμος. Αυτό, φυσικά, συνεπάγεται μειωμένη παραγωγή αιολικής και ηλιακής ενέργειας, οδηγώντας στα ύψη τις τιμές του ρεύματος. Ευτυχώς βέβαια, η χώρα μας δεν πάσχει από τέτοιες ελλείψεις το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, με εξαίρεση τις νύχτες του καλοκαιριού που υπάρχει αρκετή άπνοια. Αδιαμφισβήτητα η ανανεώσιμη ενέργεια έχει το μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, ενώ αποτελεί και μια από τις οικονομικότερες ενεργειακές λύσεις, όσον αφορά την κατανάλωση. Πρέπει ωστόσο να σημειώσουμε πως οι λύσεις θέρμανσης που λειτουργούν με ρεύμα όπως είναι οι αντλίες θερμότητας, αποτελούν επένδυση λόγω του κόστους εγκατάστασης τους. Παρόλα αυτά, αποτελούν πολύ αποδοτική λύση, συν του ότι εντάσσονται σε κρατικά προγράμματα επιδότησης όπως το “Εξοικονομώ 2025”, το “Αλλάζω θέρμανση και θερμοσίφωνα” κ.α. Απ’ την άλλη, το φυσικό αέριο είναι ένα καύσιμο το οποίο υπάρχει σε αφθονία στη φύση και είναι ευκολότερα αξιοποιήσιμο, σχεδόν στην φυσική του μορφή. Την θέση του μεταβατικού αερίου την κατέκτησε ως εύκολα προσβάσιμο καύσιμο, επαρκώς οικολογικό ώστε να αντικαταστήσει το λιγνίτη. Σίγουρα, αποτελεί καλύτερη λύση, ωστόσο δεν έχουν λείψει και τα στοιχεία που αμφισβητούν την οικολογική φύση του αερίου, επικαλούμενα κυρίως τους ατμοσφαιρικούς ρύπους που παράγει η καύση τους (ακόμη κι αν είναι λιγότεροι από τα άλλα ορυκτά), και τον ρυπογόνο τρόπο εξόρυξης τους. Τα στοιχεία για το περιβαλλοντικό κόστος της χρήσης αερίου είναι αδιαμφισβήτητα, όπως αδιαμφισβήτητα όμως είναι και τα προτερήματα του. Για αρκετά χρόνια το αέριο αποτελούσε μια αρκετά οικονομική και σταθερή ενεργειακή λύση, ενώ οι εγκαταστάσεις του είναι σαφώς οικονομικότερες από αυτές των τεχνολογιών που αξιοποιούν το ρεύμα και εξακολουθεί να αποτελεί ένα ικανοποιητικό υποκατάστατο του λιγνίτη, έστω και προσωρινά. Εν κατακλείδι Ως συνήθως, η απάντηση στο δίλημμα που τίθεται δεν μπορεί να είναι ούτε απόλυτη ούτε κάθετη. Σαφώς και η αποκλειστική εξάρτηση από την ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ αφορά ένα ιδανικό σενάριο όσον αφορά τη βιώσιμη αξιοποίηση και παραγωγή ενέργειας. Επίσης, δεδομένου πάντα και του “διαζυγίου” με τη Ρωσία καθώς και της εκλογής Τραμπ, φαίνεται πως η μέγιστη δυνατή αποστασιοποίηση από το αέριο αποτελεί μια ενεργειακά σταθερότερη επιλογή. Συσχετίζοντας όμως αποφάσεις που επενδύουν περαιτέρω στις ΑΠΕ, με τα στατιστικά χρήσης και εισαγωγών αερίου, διαπιστώνουμε πως πρόκειται για μια ενεργειακή πολιτική δύο ταχυτήτων. Απ’ τη μία η ευρωπαϊκή ενεργειακή γραμμή προχωράει ολοταχώς προς την ολική κατάργηση του αερίου, απ’ την άλλη όμως τα εθνικά δεδομένα φανερώνουν πως η χρήση του αερίου είναι ακόμα διάχυτη, τόσο σε βιομηχανικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο οικιακών καταναλωτών. Αν κρίνουμε αντικειμενικά το “ενεργειακό σήμερα” της χώρας, θα δούμε πως το ελληνικό δίκτυο δεν διαθέτει τις κατάλληλες υποδομές για να απορροφήσει την απαιτούμενη ποσότητα ρεύματος από ΑΠΕ για να καλυφθούν οι ανάγκες. Το έργο της αποθήκευσης ενέργειας βρίσκεται σε αρκετά πρώιμο στάδιο, ώστε να μην θεωρείται επαρκές. Αναμφίβολα, οι κρατικές επιδοτήσεις, στρώνουν τον δρόμο της πράσινης μετάβασης, μακροπρόθεσμα. Ίσως όμως ο εξοστρακισμός του αερίου να μην βρίσκει την ελληνική πραγματικότητα αρκετά ώριμη ώστε να την ενσωματώσει αρμονικά. Πιθανώς ένα ενεργειακό μίγμα που περιλαμβάνει κυρίως ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ, μικρότερη (αλλά όχι μηδαμινή) συμμετοχή του φυσικού αερίου και ακόμη μικρότερη συμμετοχή του λιγνίτη και των συναφών ορυκτών, να είναι μια πιο ισορροπημένη πολιτική, απ’ όλες τις απόψεις. Το ερώτημα με το οποίο αξίζει να κλείσουμε είναι το ποιος θα πληρώσει το τίμημα της ενεργειακής κρίσης, σε κάθε περίπτωση. Μέχρι στιγμής το οικονομικό βάρος το επωμίζονται οι καταναλωτές, οι οποίοι (όπως αποδεικνύεται από πρόσφατη έρευνα) δαπανούν μεγάλο μέρος των εισοδημάτων τους στην κάλυψη ενεργειακών λογαριασμών. Είναι ασφαλές να πούμε λοιπόν πως οι αποφάσεις που θα ληφθούν στη συνέχεια, οφείλουν να έχουν ως προτεραιότητα την οικονομική αποφόρτιση των καταναλωτών. Πηγή: https://news.b2green.gr/55266/η-ευρώπη-ανάμεσα-σε-απε-φυσικό-αέριο View full Άρθρου

Στην κρίση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) τέθηκε την Παρασκευή, σε μια ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα, η υπόθεση περί αντισυνταγματικότητας διατάξεων του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ΝΟΚ) για τα ύψη και το μέγεθος των κτιρίων, καθώς οι ανώτατοι δικαστές της χώρας συζήτησαν ένα θέμα με μεγάλο ενδιαφέρον, δεδομένου ότι τους τελευταίους μήνες η κτηματαγορά έχει βρεθεί σε ομηρία εξαιτίας της εκκρεμότητας με το ΝΟΚ. Βέβαια, θα χρειαστεί ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να βγει η σχετική απόφαση, κατά συνέπεια, έως τότε, εκατοντάδες οικοδομικές άδειες θα παραμείνουν σε εκκρεμότητα, κι ενώ κατασκευές που ξεκίνησαν να «χτίζονται» έχουν μείνει στη μέση, συμβόλαια αντιπαροχής ακυρώθηκαν ή «μπήκαν στον πάγο» μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Στο τέλος της διαδικασίας ο πρόεδρος του ΣτΕ, Μιχάλης Πικραμένος, ζήτησε από τις δύο πλευρές να υποβάλλουν υπομνήματα έως 21 Οκτωβρίου (και έως 24 του ίδιου μήνα να διαβαστούν από τους διαδίκους και να αντικρουστούν) προκειμένου το δικαστήριο να λάβει την απόφαση του. Πάντως, όλες οι πλευρές συμφωνούν ότι πρέπει να δοθεί άμεσα λύση, να βγει σύντομα η απόφαση, αν είναι δυνατόν έως τα τέλη του έτους, όπως εκτιμάται ότι μπορεί να γίνει λόγω του κατεπείγοντος του θέματος, ώστε να γνωρίζει η κτηματαγορά που βαδίζει. Ανάλογα με την απόφαση του ΣτΕ θα φανεί αν το αρμόδιο ΥΠΕΝ χρειαστεί να νομοθετήσει εκ νέου. Οι διατάξεις στο «μικροσκόπιο» Ειδικότερα, η Ολομέλεια του ΣτΕ καλείται, μεταξύ άλλων, να εξετάσει και να αποφασίσει εάν είναι σύμφωνες με το Σύνταγμα οι διατάξεις του ΝΟΚ, με τις οποίες δίνονται κίνητρα για την αύξηση της δόμησης και την προσαύξηση του μέγιστου επιτρεπόμενου ύψους (έτσι όπως αυτό καθορίζεται σε ειδικές ανά περιοχή διατάξεις), προκειμένου να κατασκευαστούν φιλικά για το περιβάλλον κτίρια και να δημιουργηθούν χώροι πρασίνου. Συγκεκριμένα η Ολομέλεια θα κρίνει αν είναι συνταγματικές οι διατάξεις που επιτρέπουν την αύξηση του συντελεστή δόμησης (κατά 10%, 15% και 20%), εάν ο κατασκευαστής μειώσει το ποσοστό κάλυψης του οικοπέδου (κατά 10%, 15% και 20% αντίστοιχα), την αύξηση του συντελεστή δόμησης (κατά 5% ή 10%), εάν αναβαθμιστεί ενεργειακά το κτίριο, την αύξηση του μέγιστου επιτρεπόμενου ύψους κάθε κτιρίου κατά 1 μ., εάν χρησιμοποιηθεί το ισόγειο και η πιλοτή ως χώρος στάθμευσης οχημάτων ή εάν κατασκευαστεί φυτεμένο δώμα με κτίσμα ή εάν μειωθεί το ποσοστό κάλυψης του οικοπέδου κατά 5%. Επίσης, υπό εξέταση είναι διατάξεις που επιτρέπουν την κατασκευή φυτεμένου δώματος (το οποίο περιλαμβάνει κτίσμα μέγιστης επιφάνειας 35 τ.μ. και μέγιστου ύψους 3,40 μ.) χωρίς να προσμετράται στο μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος κάθε κτιρίου, να μην προσμετρώνται στον οριζόμενο συντελεστή δόμησης ορισμένες κατασκευές, όπως πατάρια, σοφίτες, φυτεμένα δώματα και κλιμακοστάσια ή εάν πριν από τη θέσπιση των επίμαχων διατάξεων έπρεπε να προηγηθεί στρατηγική εκτίμηση των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων. Οι αντίθετες πλευρές Παρεμβάσεις, έκαναν δικηγόροι που εκπροσωπούν κατασκευαστικές εταιρίες και το ΤΕΕ (Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας) από τη μια πλευρά και από την άλλη την Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΕ) και τον Δήμο Αλίμου που πρωτοστατεί ενάντια στις επίμαχες διατάξεις του ΝΟΚ. Μάλιστα, ο δήμαρχος Αλίμου, Ανδρέας Κονδύλης, είπε ότι τα περισσότερα μπόνους στη δόμηση και η συνδυαστική εφαρμογή τους θεσπίστηκαν το 2019. Όπως είπε προκαλούν «βίαιη επιδείνωση» των συνθηκών στις πόλεις, μεταξύ άλλων αυξάνοντας το πληθυσμό τους χωρίς να υπάρχουν οι αναγκαίες υποδομές. Να θυμίσουμε ότι οι οικοδομικές άδειες οι οποίες έχουν προσβληθεί και έφεραν τη υπόθεση στο ανώτατο δικαστήριο βρίσκονται στην περιοχή του. Γενικότερα, όσοι τάσσονται υπέρ του ΝΟΚ έχουν κατά καιρούς αναφέρει ότι περιλαμβάνει ρυθμίσεις για την ανέγερση των νέων κτιρίων, στην λογική της αύξησης του πρασίνου και των κοινόχρηστων χώρων, τη βελτίωση του μικροκλίματος, την παροχή ελευθεριών για την παραγωγή ποιοτικής αρχιτεκτονικής, μορφολογικά και λειτουργικά και την ενσωμάτωση στοιχείων που βελτιώνουν την ενεργειακή συμπεριφορά των κτιρίων και προάγουν την περιβαλλοντική προστασία. Σύμφωνα το σκεπτικό αυτό ο ΝΟΚ δεν αποτελεί σχέδιο ή πρόγραμμα, υπό την έννοια που αποδίδει στους όρους η νομοθεσία (ενωσιακή και εθνική) για αυτό και δεν απαιτείται η προηγούμενη εκπόνηση ΣΜΠΕ (περιβαλλοντική μελέτη). Ο κ. Ανδρέας Παπαπετρόπουλος δικηγόρος, ειδικός σε πολεοδομικά θέματα από την πλευρά των κατασκευαστών τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι «ο ΝΟΚ δεν ανατρέπει τον πολεοδομικό σχεδιασμό. Λειτουργεί μαζί του συμπληρωματικά. Το πρόβλημα είναι ότι, ενώ υπάρχει σύγχρονος οικοδομικός κανονισμός, δεν υπάρχει ο αντίστοιχος πολεοδομικός σχεδιασμός. Αυτός θα έπρεπε να τον πλαισιώσει και να του επιτρέψει να λειτουργήσει ορθολογικά και αποτελεσματικά. Εκεί ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα. Αν ακυρώσουμε τον ΝΟΚ δεν πετυχαίνουμε απολύτως τίποτα». Ο εκπρόσωπος του ΤΕΕ, Σπύρος Βλαχόπουλος, τόνισε ότι το ζητούμενο στην Ευρώπη είναι η ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων και πρόσθεσε ότι υπάρχουν παρόμοιες με το ΝΟΚ ρυθμίσεις και σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία. Αντίθετα, για παράδειγμα, η ΚΕΔΕ κάνει λόγο για αντισυνταγματικότητα του νόμου υποστηρίζοντας ότι τα πολεοδομικά μεγέθη κάθε περιοχής πρέπει να προκύπτουν από τοπικό πολεοδομικό σχεδιασμό. Τονίζει ότι μια τέτοια παρέμβαση μπορεί να σταθεί μόνο εφόσον προηγηθεί τεκμηριωμένη επιστημονική μελέτη, διαφορετικά στρεβλώνεται ο υφιστάμενος πολεοδομικός σχεδιασμός, αφού επιτρέπεται να ανεγερθούν μεγαλύτερα κτίρια από ότι αυτός ορίζει σε κάποια περιοχή. «Δικάζουμε την πιο σοβαρή πολεοδομική υπόθεση των τελευταίων ετών» είπε ο νομικός Δημήτρης Μέλισσας, για λογαριασμό της ΚΕΔΕ, και συμπλήρωσε: «Επέρχεται γενικευμένη επιβάρυνση. Στην Κηφισιά τον τελευταίο ένα χρόνο κόπηκαν 1.000 δέντρα. Η αύξηση του συντελεστή δόμησης είναι μπόνους με αμφίβολη αξία για τον ιδιοκτήτη». Όσοι είναι κατά του ΝΟΚ αναρωτήθηκαν επίσης γιατί εξαιρούνται περιοχές όπως η Φιλοθέη και το Ψυχικό. Τι ρωτούν οι Δικαστές Οι βασικότερες ερωτήσεις που τέθηκαν από τους δικαστές προκειμένου να απαντηθούν με τα υπομνήματα των διαδίκων σχετίζονταν με το ποιες αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης εξυπηρετεί η αύξηση της δόμησης σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, για το αν ανατρέπεται πολεοδομικός σχεδιασμός όταν σε μια γειτονιά με διώροφα τώρα χτίζονται 4ώροφα, αν η εφαρμογή του ΝΟΚ έλυσε το στεγαστικό πρόβλημα κ.α. Πηγή: https://news.b2green.gr/52014/μπόνους-δόμησης-νοκ-τι-ειπώθηκε-στην-ε View full Άρθρου

Καλησπέρα! Ποιος μπορεί να μας ενημερώσει τα ραδιοφωνικά στούντιο/studio τι χρήση θεωρούμε πως έχουν για την εκπόνηση μελέτης πυρασφάλειας? (Η απάντηση είναι μίλα με την τοπική πυροσβεστική υπηρεσία ε?).

Τα τύμπανα της «πράσινης υπερθέρμανσης» χτυπούν όλο και πιο δυνατά. Οι ώρες με σχεδόν μηδενικές ή αρνητικές τιμές ήταν 148 στο πρώτο πεντάμηνο, οι περικοπές υπερδιπλάσιες όλου του 2023, αλλά το επενδυτικό κοινό κάνει σαν τα σινιάλα να αφορούν μια άλλη χώρα. Απτόητο, σαν να υποτιμά τον κίνδυνο και να μην δέχεται να πιστέψει τις ανατροπές, συνεχίζει να καταθέτει με μανία αιτήσεις για νέα έργα, σκορπώντας φόβο σε όσους παρακολουθούν την αγορά να «φουσκώνει». Στον κύκλο Ιουνίου, που ολοκληρώθηκε προ ημερών, παρ’ ότι είναι προφανές ότι το story των ΑΠΕ ξαναγράφεται από την αρχή, υποβλήθηκαν αιτήματα για όρους σύνδεσης που αφορούν 47 νέα έργα, συνολικής ισχύος 1,5 GW. Δηλαδή νούμερο υπερδιπλάσιο εκείνο του Μαίου (0,6 GW), τα οποία έρχονται να προστεθούν σε ένα ήδη εξωπραγματικό portfolio. Αν κρίνει κανείς από τη μεγάλη αύξηση των αιτήσεων έναντι του Μαίου, είναι προφανές ότι η αγορά συνεχίζει να μην αυτορυθμίζεται με δεκάδες μικρούς και μεσαίους επενδυτές να επιμένουν να δεσμεύουν χρήματα σε εγγυητικές επιστολές για έργα τα οποία έχουν ελάχιστες πιθανότητες να γίνουν. Στον αντίποδα είναι θετικό ότι αυξάνονται τα αιτήματα για μπαταρίες, χωρίς τα οποία ακόμη μεγαλύτερες ποσότητες πράσινης ενέργειας θα κατέληγαν στα αζήτητα. Στις μπαταρίες είχαμε 17 νέα αιτήματα για 1,24 GW έναντι 0,91 GW το Μαϊο, νούμερο σταθερά αυξητικό, που ναι μεν λειαίνει το πρόβλημα, ωστόσο δεν αλλάζει τη μεγάλη πληθωριστική εικόνα. Σε λειτουργία, μαζί με όσα έχουν πάρει όρους σύνδεσης, έχουμε σήμερα 28 GW έργων ΑΠΕ. Στην ουρά περιμένουν επιπλέον 42 GW κι όλα αυτά, μαζί με τα φωτοβολταϊκά στη στέγη και τον προγραμματισμό για υπεράκτια αιολικά, αθροίζουν νούμερο άνω των 70 GW, ξεπερνώντας τους εθνικούς στόχους ακόμη και του 2050. Δυόμισι φορές τις ανάγκες του συστήματος και όσα προβλέπει το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), που μιλά για 24,5 GW από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας το 2030. Σαν να μιλάμε για μια άλλη χώρα, όχι για την Ελλάδα, αλλά για τη Γερμανία, όπου η εγκατεστημένη ισχύ των φωτοβολταϊκών αγγίζει τα 87 GW. Αρκούν τα ελληνικά νούμερα να καλύψουν τη ζήτηση μιας χώρας 85 εκατομμυρίων με βαριά βιομηχανία, άρα πολύ μεγάλα φορτία, όχι όμως κάποια σαν την Ελλάδα, όπου η ζήτηση για ηλεκτρική ενέργεια, δεν υπερβαίνει τα 6 – 10 GW το χρόνο, κι αυτό μόνο στις αιχμές, δηλαδή για λίγες ώρες. Ενα τέτοιο πράσινο δυναμικό μπορεί να παράγει ετησίως ενέργεια ίση με πάνω από 65 TWh, άρα συγκρινόμενο με τη κατανάλωση που είναι καθοδική από το 2008 και μετά και παραμένει καθηλωμένη στις 49,5 TWh οδηγεί σε ένα μόνιμο πλεόνασμα, που καμία αποθήκευση δεν μπορεί να διασώσει. Από τη πλευρά του, ο καθηγητής του ΑΠΘ, Παντελής Μπίσκας είχε χαρακτηρίσει εντελώς ανεπαρκή τον στόχο του ΕΣΕΚ για μπαταρίες συνολικής ισχύος 3,1 GW το 2030, λέγοντας ότι για να περιοριστούν τα επόμενα χρόνια οι περικοπές παραγωγής ΑΠΕ κάτω του 15%, θα πρέπει να βάλουμε μπαταρίες 7-8 GW. Η αποθήκευση ωστόσο, το μόνο που μπορεί να πετύχει όσες επενδύσεις και να κάνουμε, είναι να ετεροχρονίζει τη παραγωγή. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα μιας μόνιμης ηλεκτροπαραγωγής υπερδυναμικότητας ως προς τη τελική ζήτηση, όπως είχε πει πρόσφατα ο πρόεδρος του Συνδέσμου Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταικά Στέλιος Λουμάκης. Το μόνο που απομένει επομένως είναι οι περικοπές της πράσινης παραγωγής σε συνδυασμό με τις μηδενικές και αρνητικές τιμές, προκειμένου να αποθαρρυνθούν οι επενδύσεις. Στις νομοτελειακές αυτές εξελίξεις που θα αποθαρρύνουν πολλούς επενδυτές, μαζί με το επικείμενο τέλος των επιδοτήσεων στις ΑΠΕ και τις αυξανόμενες επενδύσεις στις μπαταρίες, ποντάρει στην ουσία και το ΥΠΕΝ για να συγκρατήσει την υπερθέρμανση της αγοράς. Στο πρώτο πεντάμηνο του 2024, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ, η πλεονάζουσα παραγωγή πράσινης ενέργειας έφτασε τις 430 GWh – εκ των οποίων 308 GWh στο α’ 4μηνο και 122 GWh μόνο το Μάιο- σημαντικό τμήμα της οποίας περικόπηκε. Το νούμερο είναι σχεδόν διπλάσιο των περικοπών περίπου 228 GWh που εκτιμάται ότι καταγράφηκε για όλο το 2023. Και τα χειρότερα θα έρθουν από το φθινόπωρο, όπου οι ειδικοί αναμένουν συνθήκες ανάλογες της περασμένη άνοιξης, δηλαδή χαμηλά σχετικά φορτία και υπεραπαραγωγή ΑΠΕ, στοιχείο που προφανώς δημιουργεί επενδυτική ανασφάλεια, όπως και οι μηδενικές και αρνητικές τιμές. Σύμφωνα με την εξιδεικευμένη δεξαμενή σκέψης Green Tank, που επικαλείται τα στοιχεία του ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας, κατά τους πρώτους 5 μήνες του 2024 είχαμε 29 ώρες με μηδενικές ή αρνητικές τιμές χονδρικής στο ρεύμα. Αλλά το νούμερο φτάνει στις 148 ώρες αν συμπεριλάβει κανείς και εκείνες όπου η τιμή ήταν χαμηλότερη του 1 ευρώ / MWh. Τακτική που ακολουθούν συχνά οι Φορείς Σωρευτικής Εκπροσώπησης (ΦοΣΕ), ώστε να κρατούν τη χονδρεμπορική τιμή με θετικό πρόσημο (πχ στα 0,01 – 0,05 ευρώ / MWh), καθώς όταν οι τιμές είναι αρνητικές, ο επενδυτής όχι μόνο δεν αμείβεται, αλλά και πρέπει να πληρώσει για να εγχυθεί η ενέργεια του έργου του στο σύστημα. Σε ό,τι αφορά το τέλος των επιδοτήσεων, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει κάνει αρκετά σαφές ότι είμαστε πολύ κοντά σε αυτό το σημείο. «Πρέπει να συνηδειτοποιήσουμε ότι η περίοδος των επιδοτήσεων στις ΑΠΕ έχει τελειώσει. Δεν υπάρχει η δυνατότητα ο καταναλωτής να πληρώνει, ήδη έχουμε ένα λογαριασμό της τάξης των 800 εκατ. ευρώ το χρόνο, που θα πληρώνουμε για χρόνια, για τις «παλιές» ΑΠΕ», είχε πει πρόσφατα ο Θ. Σκυλακάκης, μιλώντας στο Balkan Energy Forum στη Κοζάνη. Στην ουσία, τα αδιέξοδα των ΑΠΕ δεν οφείλονται ούτε στα ανεπαρκή δίκτυα, ούτε στην απουσία μπαταριών αποθήκευσης, παρ’ ότι η παρουσία αμφότερων θα λείαινε το πρόβλημα. Των πρώτων καθώς θα διευκόλυναν τις εξαγωγές, των δεύτερων επειδή η παραγωγή θα αποθηκευόταν για να εγχυθεί άλλες ώρες. Οφείλονται στην ολοένα μεγαλύτερη ανισορροπία μεταξύ μεγάλης προσφοράς πράσινης παραγωγής και της πεπερασμένης ζήτησης για ενέργεια. Και όταν για ένα προϊόν δεν υπάρχει ζήτηση, δηλαδή δεν μπορεί ούτε να εξαχθεί, ούτε να καταναλωθεί εντός της χώρας, τότε μετατρέπεται αυτόματα σε «σκουπίδι». Μηνύματα τα οποία αρνείται να τα ακούσει μεγάλο μέρος των υποψηφίων επενδυτών, θεωρώντας προφανώς ότι κάποιος «μαγικός» τρόπος θα βρεθεί για να ξεπεραστούν τα προβλήματα, κάποιο παράθυρο θα ανοίξει και για αυτούς, έστω για να καταφέρουν να πουλήσουν την άδεια του έργου τους. Το σήμα αυτό στέλνει άλλωστε το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έχει βάλει φρένο σε νέες αιτήσεις, παρά η πόρτα παραμένει ανοικτή, καλλιεργώντας προσδοκίες, συντηρώντας αβάσιμες ελπίδες και φυσικά βάζοντας τις βάσεις για άσκηση πιέσεων, τις οποίες είναι σίγουρο ότι θα δούμε να εκδηλώνονται πιο έντονα στη πορεία, αφού το μήνυμα που λαμβάνουν οι νεόκοποι επενδυτές είναι ότι υπάρχει χώρος και για νέα έργα. Πηγή: https://www.euro2day.gr/news/economy/article/2250560/foyntonei-o-kindynos-foyskas-sthn-prasinh-metavash.html View full Άρθρου