Jump to content
  • Ειδήσεις

    Άρθρα και Ειδήσεις
    • IDnews
      Την ευκαιρία να διορθώσουν την εικόνα των ακινήτων τους όπως αυτή εμφανίζεται στο Ε9 έχουν οι φορολογούμενοι πριν φθάσει ο νέος λογαριασμός του ΕΝΦΙΑ.
      Οσοι έχουν διαπιστώσει λάθη ή παραλείψεις στην ακίνητη περιουσία τους μπορούν να τα διορθώσουν για να αποφύγουν έξτρα χρεώσεις, ενώ οι φορολογούμενοι που το 2022 απέκτησαν ή μεταβίβασαν κάποιο ακίνητο ή τακτοποίησαν αυθαίρετες επιφάνειες και αποκάλυψαν «ξεχασμένα» τετραγωνικά μέτρα στους δήμους θα πρέπει να εμφανίσουν τις αλλαγές αυτές στην Εφορία.
      Ακίνητα: Πώς θα κινηθούν οι τιμές πώλησης το 2023
      Οι διορθώσεις αλλά και οι μεταβολές στην περιουσιακή εικόνα των φορολογουμένων που έγιναν το 2022 δηλώνονται στην ηλεκτρονική πύλη της ΑΑΔΕ έως τις 31 Μαρτίου 2023, ενώ τις επόμενες ημέρες αναμένεται να ανοίξει η πλατφόρμα για την υποβολή Δηλώσεων Ε9 έτους 2024, δηλαδή για τις αλλαγές στην περιουσιακή κατάσταση που πραγματοποιούνται από την 1η Ιανουαρίου 2023 και μετά.
      Ο λογαριασμός του νέου ΕΝΦΙΑ θα χτυπήσει την πόρτα 7 εκατ. ιδιοκτητών ακινήτων στα τέλη Απριλίου και θα πρέπει να πληρωθεί σε 10 ίσες μηνιαίες δόσεις από τον Μάιο του 2023 έως και τον Φεβρουάριο του 2024.
      Οι φορολογούμενοι πριν λάβουν το νέο ραβασάκι έχουν τη δυνατότητα να διορθώσουν τυχόν λάθη και παραλείψεις που θα εντοπίσουν στα στοιχεία των ακινήτων τους έως το τέλος Μαρτίου.  Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται από όσους αγόρασαν ή πούλησαν ακίνητο το 2022 ή «τακτοποίησαν» επιφάνειες των ακινήτων τους τις οποίες δεν είχαν δηλώσει στο Ε9.
      Οι διορθώσεις γίνονται χωρίς την επιβολή του προστίμου των 100 ευρώ, ενώ συνήθως αποδεικνύονται σημαντικές για τους ιδιοκτήτες ακινήτων καθώς «ξεφουσκώνουν» τον λογαριασμό του ΕΝΦΙΑ.
      Τα πιο συνηθισμένα λάθη
      Ιδιαίτερη προσοχή κατά τη συμπλήρωση του Ε9 απαιτείται στα εξής σημεία:
      1. Οροφος
      Αν δεν συμπληρωθεί ο αριθμός του ορόφου όπου βρίσκεται το διαμέρισμα, για τον υπολογισμό του φόρου λαμβάνεται ο συντελεστής που αντιστοιχεί στον 6ο όροφο, οπότε το ποσό αυξάνεται σημαντικά. Στην περίπτωση μεζονέτας ως όροφος θα πρέπει να δηλωθεί ο υψηλότερος όροφός της.
      2. Εμπράγματα δικαιώματα
      Ανάλογα με το είδος των δικαιωμάτων (ψιλή κυριότητα ή επικαρπία) ο φόρος αλλάζει δραστικά και για αυτό θα πρέπει να έχουν συμπληρωθεί οι σωστοί κωδικοί στο Ε9.
      3.  Βοηθητικοί χώροι
      Λάθος που κοστίζει ακριβά είναι η αναγραφή των βοηθητικών χώρων ως κύριων ή η δήλωση των υπογείων επιφανειών ακινήτων ως χώρων κύριας χρήσης ή του παταριού που επικοινωνεί με εσωτερική κλίμακα μαζί με τους κύριους χώρους του ακινήτου. Στις περιπτώσεις αυτές χρεώνεται κανονικός φόρος ανά τετραγωνικό μέτρο και όχι ο μειωμένος κατά 90% σε σχέση με τον φόρο που αναλογεί σε χώρο κύριας χρήσης, καθώς για τους βοηθητικούς χώρους εφαρμόζεται συντελεστής 0,1.
      4. Συνιδιοκτησία
      Για μη αναγραφή ποσοστού συνιδιοκτησίας ή αναγραφή λανθασμένου ποσοστού συνιδιοκτησίας, το μηχανογραφικό σύστημα της ΑΑΔΕ υπολογίζει τον ΕΝΦΙΑ θεωρώντας ότι το ποσοστό συνιδιοκτησίας είναι 100%, δηλαδή ότι όλο το ακίνητο ανήκει στον φορολογούμενο, οπότε καταλογίζει στον ίδιο φορολογούμενο ολόκληρο το ποσό του φόρου που αναλογεί στο συγκεκριμένο ακίνητο.
      5. Ηλικία
      Θα πρέπει στον συγκεκριμένο κωδικό να αναγραφεί το έτος έκδοσης της οικοδομικής άδειας του ακινήτου και όχι το έτος αποπεράτωσής του. Η παλαιότητα του ακινήτου απομειώνει την τιμή ζώνης και περιορίζει το ύψος του φόρου.
      6. Επαγγελματικοί χώροι
      Ενα από τα συνηθισμένα λάθη είναι η δήλωση χώρων ως επαγγελματικών που στην οριζόντια ιδιοκτησία εμφανίζονται ως αποθήκη. Αυτό συμβαίνει όταν το ακίνητο είναι μισθωμένο ως επαγγελματικός χώρος. Επισημαίνεται ότι οι αποθήκες, ακόμη και αν είναι ξεχωριστή οριζόντια ιδιοκτησία, έχουν σημαντικά μειωμένο ΕΝΦΙΑ σε σχέση με τους κανονικούς επαγγελματικούς χώρους ή τις κατοικίες.
      7. Ημιτελή κενά κτίσματα
      Σε περίπτωση που δεν έχουν δηλωθεί σωστά στους αντίστοιχους κωδικούς δεν υπολογίζεται η έκπτωση φόρου κατά 60%.
      8. Απόσταση από τη θάλασσα
      Λανθασμένη αναγραφή απόστασης αγροτεμαχίου από τη θάλασσα για μικρότερη των 700 μέτρων προσαυξάνει το οφειλόμενο ποσό του φόρου.
       
      https://www.ot.gr/2023/01/18/oikonomia/akinita/forologikes-diloseis-oi-diorthoseis-sto-e9-pou-ksefouskonoun-ton-enfia/

    • IDnews
      Δέκα χιλιάδες νέοι μέχρι 39 ετών θα μπορούν να υποβάλουν αίτηση το πρώτο τρίμηνο του 2023 για τη λήψη φθηνών στεγαστικών δανείων έως 150.000 ευρώ με επιτόκιο 1,5% και αποπληρωμή έως 30 έτη. Προτεραιότητα θα έχουν οιπολύτεκνοι και τα νέα ζευγάρια με παιδιά, ενώ θα ακολουθούν τα ζευγάρια χωρίς παιδιά και οι ελεύθεροι. Από το πρόγραμμα «Σπίτι μου», συνολικού προϋπολογισμού 1,74 δισ. ευρώ, θα ωφεληθούν περισσότεροι από 137.000 πολίτες.Οσχετικόςνόμοςψηφίστηκε πρόσφατα από τηΒουλή και το πρόγραμμαθα ξεκινήσειμέχρι τονερχόμενο Μάρτιο.
      Τα χαμηλότοκα δάνεια με τη συγχρηματοδότηση της ΔΥΠΑ (πρώηνΟΑΕΔ) και των τραπεζών θα καλύπτουν έως το 90% της εμπορικής αξίας του ακινήτου με ανώτατο όριο τα 150.000 ευρώ, για αγορά πρώτης κατοικίας, και θα αφορούν αγορά διαμερισμάτων έως 150 τ.μ. και με έτος κατασκευής έως και το 2007. Οι δικαιούχοι μπορούν να αποκτήσουν πρώτη κατοικία αξίας έως 200.000 ευρώ.
      Το πρόγραμμα απευθύνεται σε νέους και νέα ζευγάρια (με θρησκευτικό/πολιτικό γάμο ή με σύμφωνο συμβίωσης) 25-39 ετών (ένας εκ των δύο).
      Τι προβλέπει το πρόγραμμα χορήγησης στεγαστικών δανείων και ποιο το όφελος για τα νέα ζευγάρια που θα ενταχθούν σε αυτό;
      Πρακτικά όσοι ενταχθούν στο πρόγραμμα αυτό θα πληρώνουν δόση στεγαστικού δανείου που θα είναι πολύ χαμηλότερη από το ενοίκιο που αντιστοιχεί στο σπίτι που επέλεξαν, καθώς το επιτόκιο θα αντιστοιχεί στο ένα τέταρτο των εμπορικών επιτοκίων. Και πάντως θα είναι μηδενικό για τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες. Το κυριότερο, με την αποπληρωμή του δανείου θα αποκτήσουν την ιδιοκτησία του σπιτιού.
      Επιπλέον, το δάνειο θα καλύπτει υψηλότερο ποσοστό της εμπορικής αξίας του ακινήτου (90%) σε σχέση με τα στεγαστικά δάνεια των τραπεζών που καλύπτουν συνήθως έως το 80%. Αυτό σημαίνει ότι η ιδιωτική συμμετοχή που πρέπει να συνεισφέρουν οι νέοι μειώνεται στο 10% της αξίας του σπιτιού αντί για 20% που προβλέπεται στις συμβάσεις των τραπεζικών στεγαστικών δανείων.
      Επίσης με το πρόγραμμα αυτό αποκτούν πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό νοικοκυριά που υπό κανονικές συνθήκες δύσκολα θα πληρούσαν τα τραπεζικά κριτήρια χρηματοδότησης.
      Ποια είναι τα νέα στοιχεία στο πρόγραμμα παροχής στεγαστικών δανείων σε νέους;
      Εχουν προστεθεί σε σχέση με τις αρχικές ανακοινώσεις ορισμένα νέα στοιχεία που αποσκοπούν στην επιτάχυνση υλοποίησης της δράσης αλλά και τη θωράκιση από ενδεχόμενη απόπειρα κατάχρησης. Συγκεκριμένα:
      Τέθηκε ανώτατο όριο 200.000 ευρώ στην αξία της κατοικίας που μπορούν να αγοράσουν οι δικαιούχοι. Ετσι αποτρέπεται το ενδεχόμενο αγοράς πολυτελών κατασκευών με το επιδοτούμενο δάνειο του προγράμματος.
      Απαγορεύεται η αγορά του ακινήτου από συγγενή πρώτου βαθμού του δανειολήπτη.
      Διευκρινίζεται ότι δεν θα υπάρχει εγγυητής του δανείου.
      Τίθεται οκτάμηνη προθεσμία (εξάμηνη αρχικά με δυνατότητα παράτασης δύο μηνών) από την προέγκριση του δανείου μέχρι την υπογραφή της δανειακής σύμβασης. Ετσι προλαμβάνονται καθυστερήσεις που θα δέσμευαν τα δανειακά κεφάλαια εις βάρος άλλων δικαιούχων που έχουν κλείσει τη συμφωνία αγοράς του ακινήτου.
       
       
      Το πρόγραμμα χορήγησης στεγαστικών δανείων προβλέπει πλαφόν 150.000 ευρώ στο ύψος του δανείου. Το όριο αυτό είναι ρεαλιστικό; Υπάρχουν σπίτια σε αυτό το επίπεδο τιμών;
      Σε δεκάδες περιοχές των αστικών κέντρων, αλλά και στην περιφέρεια, υπάρχουν διαθέσιμα ακίνητα σε αυτήν την τάξη μεγέθους που μπορούν να καλύψουν τις στεγαστικές ανάγκες των νέων. Ενδεικτικά: οι αντικειμενικές αξίες στην Αγία Παρασκευή κυμαίνονται από 1.500 έως 2.050 ευρώ ανά τετραγωνικό, στο Μαρούσι 1.500-2.300 ευρώ, στην Πεύκη 1.300-2.250 ευρώ, στο 4ο Δημοτικό Διαμέρισμα Θεσσαλονίκης (Τούμπα) 1.250-1.550 ευρώ.
      Υπενθυμίζεται ότι οι αντικειμενικές αξίες αφορούν νεόδμητα ακίνητα, ενώ το πρόγραμμα των στεγαστικών δανείων αφορά ακίνητα κατασκευασμένα έως το 2007 οι αξίες των οποίων είναι προφανώς χαμηλότερες σε σχέση με τα νεόδμητα.
      Προφανώς υπάρχουν πολύ ακριβότερα ακίνητα, ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα κοινωνικό πρόγραμμα για τη διευκόλυνση της απόκτησης στέγης, που στόχο έχει να απαλλάξει τους νέους από σημαντικά κόστη, αβεβαιότητες και προβλήματα.
      Το όριο των 150.000 ευρώ όπως και το πλαφόν 200.000 ευρώ στην αξία του ακινήτου είναι η χρυσή τομή ανάμεσα στα όρια που θέτει η αγορά και την ανάγκη να ενταχθούν στο πρόγραμμα όσο το δυνατόν περισσότεροι ωφελούμενοι.
      Τι προβλέπει το πρόγραμμα «Κάλυψη» και ποιοι μπορούν να ενταχθούν σε αυτό;
      Το πρόγραμμα «Κάλυψη» βασίζεται στα κενά σπίτια που θα απελευθερωθούν από το πρόγραμμα «Εστία» μέσω του οποίου νοικιάστηκαν από το Δημόσιο περισσότερες από 1.000 ιδιωτικές κατοικίες και διατέθηκαν για μεταβατικό διάστημα σε μετανάστες. Το πρόγραμμα «Εστία» έληξε στις 31 Δεκεμβρίου.
      Αμέσως μετά οι κατοικίες αυτές (εφόσον φυσικά οι ιδιοκτήτες τους συμφωνούν) θα επισκευαστούν αν χρειάζεται με δαπάνες του Δημοσίου και θα διατεθούν δωρεάν ή με πολύ χαμηλό ενοίκιο σε ευάλωτους νέους ηλικίας 25-39 ετών, δικαιούχους του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος.
      Προτεραιότητα θα δοθεί σε πολύτεκνους, τρίτεκνους και μονογονεϊκές οικογένειες με αντικειμενικά κριτήρια (μοριοδότηση). Το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί από τη Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.
      Τι είναι το Πρόγραμμα «Ανακαινίζω – Ενοικιάζω» και τι διαφορά έχει από το «Εξοικονομώ»;
      Το πρόγραμμα «Ανακαινίζω – Ενοικιάζω» παρέχει επιδοτήσεις για ανακαίνιση κλειστών κατοικιών προκειμένου να διατεθούν για μίσθωση. Αποσκοπεί δηλαδή στην αύξηση της προσφοράς κατοικίας με την παροχή κινήτρων προκειμένου κενά ακίνητα να χρησιμοποιηθούν ξανά, αφού επανέλθουν σε κατάσταση που να μπορούν να αξιοποιηθούν. Τα προγράμματα «Εξοικονομώ» στα οποία έχουν ενταχθεί χιλιάδες κατοικίες αφορούν ακίνητα που ήδη χρησιμοποιούνται ως πρώτη κατοικία, ιδιοκατοικούμενα ή μισθωμένα.
      Υπενθυμίζεται ότι μέσω του προγράμματος «Ανακαινίζω – Ενοικιάζω» παρέχονται επιδοτήσεις έως 40% (με όριο τις 10.000 ευρώ) για ανακαίνιση κατοικιών (εργασίες και υλικά), εμβαδού έως 100 τ.μ. σε αστικά κέντρα προκειμένου αυτές να διατεθούν για μίσθωση. Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού πρέπει να έχει οικογενειακό φορολογητέο εισόδημα έως 40.000 ευρώ και ακίνητη περιουσία έως 300.000 ευρώ, ενώ το σπίτι πρέπει να είναι δηλωμένο ως κενό στο έντυπο Ε2. Ο οδηγός του προγράμματος έχει ήδη προδημοσιευτεί.
       
      https://www.ot.gr/2023/01/08/oikonomia/akinita/spiti-mou-pos-tha-paroun-fthino-stegastiko-daneio-gia-a-katoikia-oi-neoi-kai-ta-nea-zeygaria/
       
       

    • atsianos
      Ως Μηχανικός – συνιδιοκτήτης τεχνικής εταιρείας στη Θεσσαλονίκη και επιπλέον ως σύμβουλος έργου, ενεργειακός επιθεωρητής και προμηθευτής/ κατασκευαστής εκατοντάδων έργων σε παλιότερα αλλά και στο τωρινό «Εξοικονομώ», σας αποστέλλω την παρακάτω επιστολή με σκοπό την ενημέρωση για συγκεκριμένα προβλήματα που υφίστανται στα προγράμματα «Εξοικονομώ». Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουν οι υπεύθυνοι να επιληφθούν λύσεις πάνω σε αυτά.
      1. Βρισκόμαστε εδώ και περίπου 1.5 χρόνο λόγω των διεθνών συνθηκών (covid, πόλεμος στην Ουκρανία κτλ.) σε μία πρωτοφανή ενεργειακή κρίση και σε ένα πληθωριστικό ράλι.  Ο κόσμος που προστρέχει στα γραφεία μας (όπως και σε άλλους συναδέλφους-τεχνικές εταιρίες) αγωνιά και βιάζεται να αναβαθμίσει ενεργειακά το σπίτι του ενόψει του φετινού χειμώνα. Προφανώς τα προγράμματα «Εξοικονομώ» αποτελούν μέρος της αντιμετώπισης αυτών των ακραίων συνθηκών. Το υπουργείο ανταποκρινόμενο στο πρόβλημα, εν τέλει ενέκρινε στο τελευταίο πρόγραμμα το σύνολο των αιτούντων για το «Εξοικονομώ 2021»
      Ενώ λοιπόν οι προθέσεις ήταν για την υλοποίηση ενός εξαιρετικού προγράμματος δυστυχώς, αυτή τη στιγμή υλοποιείται το πιο χρονοβόρο, γραφειοκρατικό και αναποτελεσματικό πρόγραμμα ανάμεσα σε όλα τα ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ του παρελθόντος . Είναι η πρώτη φορά που έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος από την περίοδο των αιτήσεων (σσ. Οι αιτήσεις για το Εξοικονομω 2021 έγιναν τον Φεβρουάριο 2022) και μέχρι σήμερα βρισκόμενοι ήδη στο 2023, κανένα πανελλαδικά πρόγραμμα δεν έχει προχωρήσει σε φάση κατασκευής. Συνεπώς χάθηκε ο φετινός χειμώνας, καθώς θα μπορούσαν ήδη να έχουν αναβαθμιστεί ενεργειακά χιλιάδες επιπλέον κατοικίες και να μειώσουν κατακόρυφα την ζήτηση φυσικού αερίου και ρεύματος (ιδιαίτερα σημαντικό για το χειμώνα που διανύουμε). Οι συνθήκες της περιόδου είναι τέτοιες σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο που ερχόμαστε αντιμέτωποι με μεγάλη αγανάκτηση από την πλευρά του κόσμου.
      2. Με βάση τον οδηγό προγράμματος του Εξοικονομώ 2021,τα περισσότερα προγράμματα έχουν προϋπολογιστεί οριακά σε κόστος με στόχο την επίτευξη καλύτερης βαθμολογίας, ώστε να πετύχουν την ένταξή τους στο πρόγραμμα (άσχετα με το αν τελικά δεν χρειαζόταν). Επιπρόσθετα, το Εξοικονομώ απευθύνεται κατά κόρον σε χαμηλά και μικρομεσαία εισοδήματα (με βάση τα κριτήρια του), συνεπώς κάθε κόστος εργασιών εκτός επιδότησης να είναι δυσβάσταχτο για τον ωφελούμενο. Με αυτά τα δεδομένα, συνδυαστικά με το γεγονός ότι από τις αιτήσεις μέχρι σήμερα έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος άπρακτος, με έναν πληθωρισμό που καλπάζει, είναι εύκολο να γίνει αντιληπτό ότι το συντριπτικό ποσοστό των προγραμμάτων ΔΕΝ θα υλοποιηθούν, καθώς είναι ήδη εκτός προϋπολογισμού.
      Συνεπώς, η μόνη ρεαλιστική λύση για περιορισμό των απωλειών, είναι να επιδειχθεί έμπρακτη πολιτική βούληση επιτάχυνσης των διαδικασιών. Σε μια τέτοια πολιτική συγκυρία η επιτάχυνση αυτή θα πρέπει να είναι ΑΜΕΣΗ και ΔΡΑΣΤΙΚΗ. Τόσο όσον αφορά τις χρονοβόρες διαδικασίες και ελέγχους οι οποίες συνεχώς αυξάνονται, καθώς  και τις εκταμιεύσεις προκαταβολών και τελικών καταβολών σε δεύτερο χρόνο.
      Κλείνοντας πρέπει να αναφερθεί ότι τους τελευταίους μήνες παρατηρείται ξανά έντονη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση ελέγχου (είτε μέσω επαναλαμβανόμενων ανούσιων παρατηρήσεων, είτε μέσω υπερβολικής χρονοτριβής) και στις εκταμιεύσεις των προγραμμάτων του «ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ – ΑΥΤΟΝΟΜΩ».
      Ελπίζουμε να εισακουστούν τα ανωτέρω το συντομότερο, για να μην καταστεί το πολυδιαφημισμένο Εξοικονομώ 2021, ανεκτέλεστο σε ποσοστό άνω του 50% .

    • IDnews
      Μετά το δήμο Αθηναίων που ζητά μείωση τουλάχιστον στο μισό της αύξησης των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα, στο «χορό» των διεκδικήσεων μειώσεων μπαίνουν ο ένας μετά τον άλλο δήμοι από όλη τη χώρα.
       
      Οι δήμοι συγκαλούν τα δημοτικά συμβούλια για να λάβουν αποφάσεις ενώ ήδη οι δήμοι Γλυφάδας, Πατρέων, Παλλήνης, Μοσχάτου- Ταύρου, Πύλου – Νέστορος, Κέρκυρας, Κορινθίων  ζητούν από το υπουργείο Οικονομικών να μειωθούν οι αντικειμενικές αξίες που έκαναν άλμα το Ιούνιο του 2021 προκαλώντας ντόμινο επιβαρύνσεων στον ΕΝΦΙΑ και σε άλλους 18 φόρους και τέλη που βαρύνουν τα ακίνητα.
      Ο δήμος Πατρέων ζητάει «κούρεμα» 30% στις αντικειμενικές τιμές, ο δήμος Παλλήνης θεωρεί ότι «είναι αδιανόητο, πολίτες  με πενιχρά εισοδήματα, να χάνουν το δικαίωμα του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, το επίδομα στέγασης, το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο, τον μειωμένο ΕΝΦΙΑ επειδή ανέβηκε υπερβολικά, άδικα και αναιτιολόγητα, η αντικειμενική αξία του σπιτιού τους.

      Με  επιστολή του στο υπουργείο Οικονομικών το δημοτικό συμβούλιο Γλυφάδας, ζήτησε την αναπροσαρμογή των τιμών ζώνης, καθώς μετά την τελευταία αναθεώρηση προέκυψαν μεγάλες αυξήσεις. Ο δήμος θα αναθέσει σε ορκωτό εκτιμητή την εκπόνηση σχετικής έκθεσης από την πλευρά του, εφόσον το υπουργείο δηλώσει ότι προτίθεται να λάβει υπόψη μια τέτοια εκτίμηση για την καλύτερη αξιολόγηση όλων των δεδομένων. Ωστόσο, ζητάει να δοθεί παράταση στην προθεσμία για την ολοκλήρωση της εκτίμησης, η οποία εκπνέει στις 20 Ιανουαρίου.
      Σύμφωνα µε το ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου στη Γλυφάδα, υπάρχουν περιπτώσεις ακινήτων που μετά την αύξηση των αντικειμενικών αξιών ο ΕΝΦΙΑ εκτοξεύτηκε στα ύψη:
      –  Για το 2022 ο ΕΝΦΙΑ ανήλθε 3.501,11 ευρώ, ενώ το προηγούμενο έτος ο φόρος είχε προσδιοριστεί στα 865,57 ευρώ, δηλαδή καταγράφηκε αύξηση φόρου της τάξης του 304%.
      –  Για το 2022 ο ΕΝΦΙΑ διαμορφώθηκε σε 2.632,51 ευρώ, ενώ το προηγούμενο οικονομικό έτος ο φόρος είχε προσδιοριστεί στα 465,94 ευρώ (αύξηση 465%).
      –  Για το 2022 ο ΕΝΦΙΑ ανήλθε σε 2.369,27 ευρώ, ενώ το προηγούμενο οικονομικό έτος ο φόρος είχε προσδιοριστεί στα 419,35 ευρώ (αύξηση φόρου 467%).
      –  Για το 2022 ο ΕΝΦΙΑ εκτοξεύτηκε στα 5.367, 42 ευρώ, επτά φορές πάνω από το προηγούμενο οικονομικό έτος, όταν ο φόρος είχε προσδιοριστεί στα 745,38 ευρώ
      Ζητούν παράταση
      Οι δήμοι, έχουν προθεσμία να υποβάλλουν τις προτάσεις τους για την αναθεώρηση των αντικειμενικών τιμών εντός των ορίων τους, έως τις 20 Ιανουαρίου 2023 και ήδη πιέζουν για παράταση της προθεσμίας.
      Η  γνώμη των δημοτικών συμβουλίων των Δήμων θα πρέπει να υποβληθεί στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων Δημόσιας Διοίκησης του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης και να συνοδεύονται από κάθε πραγματικό αποδεικτικό στοιχείο που θα αιτιολογούν τους λόγους για τους οποίους ζητούν να μειωθούν οι τιμές. Ανάμεσα στους δήμους που αναμένεται να ζητήσουν μείωση των αντικειμενικών αξιών είναι αρκετοί δήμοι της Αττικής όπου καταγράφηκαν μεγάλες αυξήσεις όπως το Χαϊδάρι, η Δάφνη, το Μαρούσι ,το Χαλάνδρι, το Καματερό, ο Άγιος Δημήτριος, η Αγία Βαρβάρα αλλά και οι δήμοι όπως της Αστυπάλαιας, του Ναυπλίου  της Λήμνου, του Λαγκαδά που οι τιμές ζώνης έκαναν άλμα.
      Χωρίς αναδρομική ισχύ
      Το υπουργείο Οικονομικών δεν έχει αφήσει το παραμικρό περιθώριο αναδρομικών διορθώσεων καθώς ορίζει ρητά πως εφόσον γίνει επανάληψη της διαδικασίας και προσδιοριστούν νέες τιμές αυτές θα ισχύσουν από το χρόνο έκδοσης της απόφασης και εφεξής. Έτσι, δεν θα επηρεαστεί ο ΕΝΦΙΑ του 2022 και ενδεχομένως ούτε του 2023.
      Οι στοιχειοθετημένες γνώμες που θα καταθέσουν οι δήμοι θα τεθούν υπόψη της αρμόδιας Επιτροπής του υπουργείου Οικονομικών, που θα τις μελετήσει  υποβάλλοντας τις προτάσεις της στον υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα προκειμένου να λάβει την τελική απόφαση.
       
      πηγή ot.gr

    • tetris
      Μια αναδρομή 168 ετών στους νόμους που στόχευαν στο πολεοδομικό συμμάζεμα της χώρας, με αρχή τη ρύθμιση του 1855 για τα Αναφιώτικα – Ο ρόλος του Προσφυγικού το 1922, τα ήξεις αφήξεις με τις κατεδαφίσεις και το διαχρονικό παιχνίδι με τους ψηφοφόρους
      Το «όργιο» ασυδοσίας με την αυθαίρετη δόμηση ανά την ελληνική επικράτεια είναι σχεδόν… συνομήλικο με το νεοελληνικό κράτος. Είναι αξιοσημείωτο ότι και η νομιμοποίηση αυθαιρέτων ξεκίνησε αντίστοιχα (έστω και με αποσπασματικό τρόπο) από τα χρόνια του Οθωνα, όταν το 1855 τακτοποιήθηκε ο οικισμός Αναφιώτικα κάτω από την Ακρόπολη και παράνομα κτίσματα στο κέντρο της Αθήνας.
      Οσον αφορά το σύνολο της επικράτειας, εδώ και έναν αιώνα οι ρυθμίσεις τακτοποίησης του χώρου διαδέχονται η μία την άλλη, επιτήδειοι ανακαλύπτουν κάθε φορά νέα κόλπα για να τις παρακάμπτουν, λίγο μετά εμφανίζονται «παράθυρα» για τη νομιμοποίηση πολεοδομικών παρανομιών, με τη διοίκηση πάντα να αποποιείται τις ευθύνες της. Οσο για τις τελεσίδικες αποφάσεις κατεδάφισης αυθαιρέτων, παραμένουν ανεκτέλεστες, με μικρές εξαιρέσεις για τα… μάτια του κόσμου, οι οποίες συνήθως αφορούν φράχτες και παραπήγματα.
      Το επόμενο διάστημα αναμένεται από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) να προωθηθεί στη Βουλή η νέα νομοθετική πρωτοβουλία για την επαναφορά της δυνατότητας τακτοποίησης των μεγάλων αυθαιρέτων της λεγόμενης «Κατηγορίας 5», δηλαδή των κτιρίων με υπερβάσεις άνω του 40% των πολεοδομικών μεγεθών κάλυψης και δόμησης και άνω του 20% του επιτρεπόμενου ύψους ή δίχως οικοδομική άδεια.
      1923-1926
      Οι πρώτες απόπειρες
      Η ρύθμιση έρχεται μια εκατονταετία έπειτα από την πρώτη προσπάθεια «τακτοποίησης» της άναρχης ανάπτυξης του χώρου με το νομοθετικό διάταγμα «Περί σχεδίων πόλεων, κωμών και συνοικιών του κράτους και οικοδομής αυτών» (ΦΕΚ 228/Α/1923, 16.8.1923) και ύστερα από περίπου 150 ρυθμίσεις νομιμοποίησης αυθαιρέτων. Του διατάγματος είχε προηγηθεί η άναρχη εγκατάσταση στα αστικά κέντρα των προσφύγων μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922.
      Τρία χρόνια αργότερα, το 1926, εκδίδεται το προεδρικό διάταγμα «Περί αυθαιρέτων κατασκευών και διώξεως των παραβατών κατά την εκτέλεση οικοδομικών εργασιών», με το οποίο επιδιώκεται ο διαχωρισμός του χώρου σε εντός και εκτός σχεδίου περιοχές και ο έλεγχος των οικοδομικών εργασιών με την παροχή οικοδομικής άδειας. Μάλιστα, προέβλεπε κατεδάφιση για όσες οικοδομές εκτελούνταν χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβασή της και δεν ανταποκρίνονταν στους όρους των σχεδίων πόλεως. Ωστόσο, οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις δεν περιόρισαν το πρόβλημα, καθώς ελάχιστα εφαρμόστηκαν. Ηταν άλλωστε η φτώχεια που ωθούσε εκείνα τα χρόνια τους πολίτες στην αυθαιρεσία. Το επισημαίνει σε άρθρο του στα «Τεχνικά Χρονικά», την 1η Νοεμβρίου 1937, ο τότε επιθεωρητής δημοσίων έργων Αν. Δημητρακόπουλος: «Σήμερον, λόγω νεωτέρων συνθηκών, η κατάστασις είναι βέβαια περισσότερον έντονος. Και αυτή ακόμη η τάσις ανεγέρσεως αυθαιρέτων οικίσκων εκτός σχεδίου, η οποία και εις το παρελθόν υπήρχεν, είχε και έχει ως βαρύτεραν πρωταρχικήν αιτίαν την οικονομικήν ανεπάρκειαν μεγάλου μέρους των κατοίκων και έπειτα έρχονται όλα τα άλλα (προσπάθεια κτήσεως ιδιοκτήτου οικίας, κερδοσκοπία, αστυνομική ανεπάρκεια, κρίσις της στέγης, ταχέα μέσα συγκοινωνίας, αστάθεια του νομίσματος κ.λπ.)».
      1953-1957
      Κριτική για τις κατεδαφίσεις
      Μάλιστα, μια δεκαπενταετία αργότερα, το 1953, ο μηχανικός ο Γ. Φ. Φωτόπουλος επικρίνει σε άρθρο του στα «Τεχνικά Χρονικά» το γκρέμισμα στις φτωχογειτονιές: «Το Σχέδιον Πόλεως κατεδάφισε και άλλα φτωχόσπιτα εις το Δουργούτι ή εις την Κοκκινιά ή εις κάποιαν άλλη ακραίαν λαϊκήν συνοικίαν των Αθηνών. Είναι ζήτημα αν κανείς εσκέφθη πόσα δράματα κρύπτονται πίσω από την δημοσιογραφικήν αυτήν είδησιν. Ενα δράμα είναι ότι το Σχέδιον Πόλεων, δηλαδή οι τεχνικοί που έρχονται εις επαφήν περισσότερον με τον απλόν κόσμον, υποχρεώνονται, αντί ν’ απασχολούνται αποκλειστικώς με την ανοικοδόμησιν, ν’ απασχολούνται με την κατεδάφισιν».
      Το μέγεθος του προβλήματος αποτυπώνεται το 1956 στη «Στατιστική Επετηρίδα». Από τις 57.524 νέες κατοικίες που ανεγέρθηκαν στην Ελλάδα εκείνη τη χρονιά οι 15.558 ήταν αυθαίρετες. Εναν χρόνο αργότερα, το 1957, ο μηχανικός Γεώργιος Μάρκου, σχολιάζοντας την κατάργηση του νόμου που ίσχυε έως τότε και απαγόρευε την κατεδάφιση αυθαιρέτων των οποίων η στέγη είχε ολοκληρωθεί (γι’ αυτό χτίζονταν αυθαίρετα εν μία νυκτί), υπογραμμίζει ότι δεν έφερε αποτέλεσμα. «Ο νόμος τα κατεδαφίζει, πολλά όμως σώζονται, και όποιος εξέλθη ολίγον πέραν της περιοχής της πόλεως θα ευρεθή προ θεάματος χιλιάδων και δεκάδων χιλιάδων τοιούτων αυθαιρέτων οικοδομών. Ο νόμος δεν έφερεν αποτέλεσμα, προκάλεσε δάκρυα, δυστυχία, αγανάκτησιν, εχθρούς του καθεστώτος, αλλά δεν ωφέλησεν» σημειώνει.
      1968
      Εξαίρεση με κυρώσεις
      Κατά τη μεταπολεμική περίοδο, έως και το τέλος της χούντας, οι κυβερνήσεις υιοθέτησαν για τους αυθαιρετούχους την τακτική του… καρότου και του μαστιγίου. Οι ρυθμίσεις διαδέχονταν η μία την άλλη, αφενός δίνοντας προνόμια και παροχές για τους μικροϊδιοκτήτες και ανοίγοντας «παράθυρα» νομιμοποίησης αυθαιρέτων και αφετέρου νομοθετώντας νόμους με αυστηρές ποινές για τις πολεοδομικές αυθαιρεσίες.
      Ο αναγκαστικός νόμος 410/1968 προέβλεπε την εξαίρεση από την κατεδάφιση όλων των αυθαίρετων κατασκευών εντός σχεδίου πόλεως, με δήλωση στην Εφορία για επιβολή ειδικής εισφοράς και ποινικές κυρώσεις σε βάρος των ιδιοκτητών τους. Ακολουθούν το 1973 το νομοθετικό διάταγμα (ΝΔ) 8/73 «Περί Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού (ΓΟΚ)» ορίζοντας πρόστιμο ίσο με την αξία του αυθαιρέτου και επιβάλλοντας εκ νέου πρόστιμο πενταπλάσιο του αρχικού εάν ξαναχτιζόταν κατεδαφιστέο κτίσμα. Εναν χρόνο αργότερα δημοσιεύεται το ΝΔ 349/1974 «Περί κατεδαφίσεως αυθαιρέτως ανεγειρόμενων κτισμάτων και επιβολής κυρώσεων εις τους άνευ αδείας οικοδομούντας» με ρυθμίσεις για την άμεση κατεδάφιση των κτισμάτων, την επιβολή προστίμων, ακόμη και ποινές φυλάκισης.
      Την κατάσταση περιγράφει το 1976 ο τότε γενικός γραμματέας του τοπικού τμήματος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ) στην Κεντρική Μακεδονία, κ. Σωτήρης Κούβελας. «Ο,τι κακό δεν έγινε στα δύσκολα χρόνια του 1923, που πίεζαν ο χρόνος για την αποκατάσταση των προσφύγων και η φτώχεια μας, γίνεται σήμερα στην εποχή που τα οικονομικά μας είναι πολύ καλύτερα από τότε». Οπως αναφέρει σε άρθρο του στα «Τεχνικά Χρονικά», η Θεσσαλονίκη ήταν ζωσμένη από αυθαίρετα σπίτια, καθώς μόνο στο δεύτερο εξάμηνο του 1975 ξεφύτρωσαν 6.000 κτίσματα κάθε είδους, «από παράγκες μέχρι τετραώροφες οικοδομές με σκελετό μπετόν αρμέ». Σύμφωνα με τον ίδιο, πολλά από αυτά «ήταν χτίσματα σε οικόπεδα του Δημοσίου ή των δήμων, που έχουν καταληφθεί επίσης αυθαίρετα», όσο για τα αυθαίρετα εκτός σχεδίου, «καλύπτουν σε έκταση όσο το 1/3 της πόλης που έχει σχέδιο».
      1977
      Δημεύσεις και μηχανημάτων
      Η κατάσταση ενισχύθηκε από τις δηλώσεις στελεχών τής τότε κυβέρνησης που υπόσχονταν ότι όλα τα αυθαίρετα θα μπουν στο σχέδιο πόλεως. Παράλληλα, δήλωναν ότι θα τακτοποιούσαν όσους ζούσαν σε αυθαίρετα στις πολυκατοικίες που θα έχτιζε το κράτος, δίνοντάς τους από ένα διαμέρισμα. Ετσι, όσοι δεν είχαν χτίσει έως τότε αυθαίρετο έσπευσαν να το κάνουν «ποντάροντας» στην επικείμενη ένταξή του στο σχέδιο ή – εάν κρινόταν κατεδαφιστέο – στην απόκτηση ενός ολοκαίνουργιου διαμερίσματος.
      Από το 1977 και μετά διαιωνίζεται η κατ’ εξακολούθηση νομοθέτηση τακτοποίησης αυθαιρέτων, συνήθως ατελέσφορη, με στόχο, πέρα από τον εισπρακτικό, να μπει ένα τέλος στην πολεοδομική παρανομία. Με τον νόμο 651/1977, μεταξύ άλλων, επιβάλλονται ποινές σε ιδιοκτήτες αυθαιρέτων, εργολάβους και επιβλέποντες μηχανικούς, δημεύονται μηχανήματα και οχήματα που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή αυθαιρέτων και απαγορεύεται η ύδρευση και η ηλεκτροδότηση νέων αυθαιρέτων. Παράλληλα, εξαιρούνται από την κατεδάφιση αυθαίρετα που ανεγέρθηκαν μετά την ισχύ του ΓΟΚ του 1955 και έως την έναρξη ισχύος του ΝΔ 8/73. Τον ίδιο χρόνο, με τον νόμο 720/1977 δίνεται δυνατότητα γενικής εξαίρεσης από την κατεδάφιση, αλλά αυτή τη φορά όχι μόνο εντός σχεδίου (όπως με τον 410/1968) αλλά και εκτός σχεδίου πόλεως, με εξαίρεση αυθαίρετα σε αιγιαλό και δασικές εκτάσεις. Η ρύθμιση κρίθηκε αντισυνταγματική το 1980, καθώς παραβίαζε τη συνταγματική αρχή της ισότητας και του κράτους δικαίου και το άρθρο 24 του Συντάγματος.
      1983-1985
      Πολεοδομία σε νέες βάσεις
      Ακολουθεί η δεκαετία του 1980, οπότε η αυθαιρεσία γίνεται συνώνυμη της νομιμότητας στη δόμηση, με την ανάπτυξη της παραθεριστικής κατοικίας και την άνθηση των χωριών αυθαιρέτων, ακόμη και μέσα σε δάση, αυτά που αργότερα (κατά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) θα πάρουν την ονομασία «οικιστικές πυκνώσεις» και θα επιχειρηθεί η νομιμοποίησή τους, η οποία επίσης ακυρώθηκε από το ΣτΕ.
      Ακολούθησε ο νόμος 1337/1983 που έθετε σε νέες βάσεις το πολεοδομικό δίκαιο και όριζε τη νομιμοποίηση μεμονωμένων αυθαιρέτων με την εξαίρεσή τους από την κατεδάφιση και τη συλλογική νομιμοποίηση με την ένταξη ολόκληρων περιοχών αυθαιρέτων σε πολεοδομικό σχέδιο. Ο νόμος συμπληρώθηκε από τον 1512/1985 με τη δυνατότητα, μεταξύ άλλων διευκολύνσεων, εξαίρεσης από την κατεδάφιση και νέων κατασκευών με μικρές παραβάσεις. Ωστόσο το ΣτΕ περιόρισε την ισχύ της ρύθμισης στα αυθαίρετα που είχαν ανεγερθεί πριν από το 1983. Το 1985 εκδόθηκε και η υπουργική απόφαση για την εξειδίκευση κοινωνικών λόγων για άδεια αποπερατώσεως αυθαίρετων κτισμάτων που είχαν εξαιρεθεί από την κατεδάφιση.
      1993
      Το… ΣΑΠΟ και το ΣτΕ
      Στη δεκαετία του ’90 διάφορες τροποποιήσεις και προσθήκες στον 1337/83, οι οποίες ενσωματώθηκαν σε διάφορους άσχετους νόμους, έκαναν… λάστιχο τις διαδικασίες εξαίρεσης από την κατεδάφιση. Μεταξύ άλλων, μια προσπάθεια το 1993 μαζικής ένταξης περιοχών με αυθαίρετες παραθεριστικές κατοικίες σε σχέδια πόλης, μέσω ενός νέου «εργαλείου», του Σχεδίου Αμεσης Πολεοδομικής Οργάνωσης (ΣΑΠΟ), ανατράπηκε από το ΣτΕ.
      Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο ακύρωσε αρκετά χρόνια αργότερα και τους νόμους 3044/2002 και 3775/2009 (ο οποίος προέβλεπε νομιμοποίηση της μετατροπής ημιυπαίθριων χώρων σε κλειστούς κύριων χρήσεων έναντι χρηματικής εισφοράς), όχι όμως τον 3212/2003 και την εφαρμοστική ΚΥΑ (9732/2004) για τον καθορισμό προστίμων ανέγερσης και διατήρησης των αυθαίρετων κατασκευών, όταν παραβιάζεται η άδεια δόμησης. Ο τελευταίος προέβλεπε για αυθαίρετα σε ρέματα, βιοτόπους, παραλιακά δημόσια κτήματα, αρχαιολογικούς χώρους, δάση και αναδασωτέες εκτάσεις ποινή φυλάκισης και χρηματική ποινή έως 100.000 ευρώ.
      2010-2013
      Για το δημόσιο συμφέρον
      Ακολούθησε ο νόμος Τ. Μπιρμπίλη (3840/2010) που κρίθηκε από το ΣτΕ ως συνταγματικός, ο οποίος «τακτοποιούσε» παρανομίες εντός του νόμιμου περιγράμματος των κτιρίων (ημιυπαίθριους κ.λπ.). Ακολούθησαν ο νόμος Γ. Παπακωνσταντίνου 4014/11 που προέβλεψε ένα γενικό σύστημα εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαίρετων και ακυρώθηκε από το ΣτΕ. Ακολούθησε ο νόμος Στ. Καλαφάτη 4178/13, με την Ολομέλεια του ΣτΕ που κλήθηκε να τον κρίνει το 2015 να δέχεται για πρώτη φορά ότι η αθρόα νομιμοποίηση αυθαίρετων χρήσεων και κατασκευών είναι κατ’ εξαίρεση επιτρεπτή, εφόσον τεκμηριώνεται ότι επιβάλλεται από σπουδαίο δημόσιο συμφέρον και λαμβάνονται μέτρα για την αποτροπή επανάληψης της αυθαιρεσίας και τον περιορισμό της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος και των όρων διαβίωσης.
      2017-2020
      Παράταση στις προθεσμίες
      Στη συνέχεια ήρθε ο νόμος Γ. Σταθάκη 4495/2017, ενώ το 2020 ο τότε υπουργός Κωστής Χατζηδάκης έδωσε παράταση στην προθεσμία νομιμοποίησης όλων των αυθαιρέτων μέσω της «Ταυτότητας Κτιρίων» έως το 2025, με εξαίρεση τα μεγάλα αυθαίρετα της «Κατηγορίας 5». Για αυτά τα αυθαίρετα αναμένεται ρύθμιση που θα επιτρέπει και πάλι την «τακτοποίησή» τους, η οποία θα εισαχθεί ως τροπολογία είτε έως το τέλος Ιανουαρίου σε κάποιο άσχετο νομοσχέδιο είτε στο νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ για τις αστικές αναπλάσεις, το οποίο θα προωθηθεί προς ψήφιση στη Βουλή πριν από τις εκλογές. Σε κάθε περίπτωση, ύστερα από έναν αιώνα συστηματικών προσπαθειών «τακτοποίησης» της αυθαίρετης δόμησης, το συμπέρασμα είναι ότι έπειτα από κάθε ρύθμιση νομιμοποίησης πολεοδομικών παρανομιών εμφανίζεται μια νέα γενιά αυθαιρέτων.
      1,9 εκατ.αυθαίρετα έχουν δηλωθεί από το 2011 – σύμφωνα με τα τελευταία επεξεργασμένα στοιχεία του ΤΕΕ (έως 31.10.2021) – και το ίδιο διάστημα έχουν εισπραχθεί 2,5 δισ. ευρώ από πρόστιμα νομιμοποίησης αυθαιρέτων, από τα περίπου 4,5 δισ. ευρώ που έχουν συνολικά βεβαιωθεί και αποπληρώνονται σε δόσεις.1,16 εκατ.αυθαίρετα δηλώθηκαν μετά τον νόμο 4495/2017, ενώ βεβαιώθηκαν πρόστιμα 2,5 δισ. ευρώ. Από αυτά τα 262.000 ανήκουν στην «κατηγορία 5» των μεγάλων αυθαιρέτων και τα υπόλοιπα 900.000 στις «μικρότερες» κατηγορίες.705.307 δηλώσεις υπαγωγής σε ρύθμιση τακτοποίησης είχαν υποβληθεί μετά τους νόμους 4014/2011 και 4178/2013, για τις οποίες έχουν βεβαιωθεί πρόστιμα περίπου 2 δισ. ευρώ.

       
      πηγή news.b2green.gr

    • Didonis
      Ο Ιάπωνας αρχιτέκτονας που πέθανε πριν από λίγες μέρες θεωρούνταν μία από τις πιο επιδραστικές φιγούρες της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής. Ανάμεσα στα κορυφαία δείγματα της δουλειάς του ανήκει και το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
      Γιατί ο Αράτα Ισοζάκι, που έφυγε από τη ζωή στις 28 Δεκεμβρίου 2022 σε ηλικία 91 ετών, θεωρούνταν ένας από τους επιδραστικούς αρχιτέκτονες της Ιαπωνίας και του κόσμου της αρχιτεκτονικής;
      Αρκεί να δείτε ένα έργο του και θα το καταλάβετε αμέσως· θα αναρωτηθείτε ποιος το έφτιαξε. Ήταν επιδραστικός γιατί εκπροσώπησε τον πρώιμο ιαπωνικό μπρουταλισμό, έξοχο παράδειγμα του οποίου είναι η Βιβλιοθήκη της Ōita, το Δημοτικό Μουσείο Τέχνης του Κιτακιούσου. Αργότερα το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Λος Άντζελες συνέδεσε την κουλτούρα της Ανατολής με τα αναδυόμενα σύγχρονα κινήματα αρχιτεκτονικής της Δύσης.
       
      Ο Ιάπωνας αρχιτέκτονας έφτιαξε περισσότερα από 100 κτίρια στην εξηκονταετή καριέρα του, μεταξύ των οποίων και το κτίριο Μ2 του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, που ολοκληρώθηκε το 2010 και έχει γίνει ένα από τα πλέον αγαπημένα τοπόσημα της πόλης.
      Πρόκειται για μια μοναδική κατασκευή που συνοψίζει τις αρετές της μοντέρνας αρχιτεκτονικής. Γεωμετρικές γραμμές, μεγάλες γυάλινες επιφάνειες και μεταλλικά στοιχεία συνθέτουν ένα οικοδόμημα επιβλητικής απλότητας, που με τη διαφάνεια και την εξωστρέφειά του ανοίγει έναν αντιθετικό διάλογο με το γειτονικό Μ1.
      Γεμάτο φυσικό φως, το φουαγιέ του κτιρίου απολαμβάνει μια εξαίσια θέα στη θάλασσα και τον Όλυμπο. Το εσωτερικό του κτιρίου χαρακτηρίζεται από ποικιλία και λειτουργικότητα, καθώς διαθέτει έναν μεγάλο αριθμό χώρων που καλύπτουν μια ευρεία γκάμα πολιτιστικών, συνεδριακών και άλλων αναγκών.
      Ο Ισοζάκι σχεδίασε ένα κτίριο άπειρων δυνατοτήτων, με αποτέλεσμα σήμερα να αποτελεί έναν ζωντανό, πολυάσχολο και πολύπλευρο οργανισμό γεμάτο δραστηριότητες. Ένα κτίριο γεμάτο με πολιτιστικές και άλλες εμπειρίες, που δίνει νόημα στην αρχιτεκτονική, καθώς από τα χαρτιά του σχεδιασμού και τα οικοδομικά υλικά έχει περάσει στις καρδιές των ανθρώπων.
      Τιμήθηκε με όλα τα μεγάλα βραβεία αρχιτεκτονικής, με το Pritzker το 2019, το χρυσό μετάλλιο RIBA το 1986 και το Leone d'Oro στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1996.
      Όταν πήρε το Pritzker το 2019, η κριτική επιτροπή τον περιέγραψε ως έναν πρωτοπόρο που κατανόησε ότι η ανάγκη για αρχιτεκτονική είναι όχι μόνο παγκόσμια αλλά και τοπική, ότι αυτές οι δύο δυνάμεις αποτελούν μέρος μιας ενιαίας πρόκλησης.
      Γεννημένος σε μια χώρα με μακρά παράδοση στην αρχιτεκτονική, δεν περιορίστηκε σε αυτήν αλλά ανατροφοδότησε την έμπνευσή του μαθαίνοντας από τον υπόλοιπο κόσμο, διαδίδοντας συγχρόνως την κουλτούρα της γενέτειράς του.
      Ασκώντας την αρχιτεκτονική σε μια περίοδο μεγάλων αλλαγών της θεωρίας και της πρακτικής της, μπόρεσε να συνδέσει άυλες αξίες, το πνεύμα της χώρας του και τις αρχιτεκτονικές του επιρροές. Κάθε κτίριο που σχεδίασε ήταν μοναδικό· ο ίδιος δραπέτευε από τη μανιέρα της υπογραφής και επινοούσε κάτι καινούργιο.
      Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ταντάο Άντο τον αποκάλεσε «αυτοκράτορα της ιαπωνικής αρχιτεκτονικής». Ως μέλος μιας πρωτοπορίας που ασκούσε την αρχιτεκτονική έξω από τις αρχιτεκτονικές συμβάσεις υπέβαλε το 1962 το θεωρητικό σχέδιο «Πόλη στον αέρα», με δενδροειδείς κατασκευές να απλώνονται σαν θόλος πάνω από το Τόκιο, προφητεύοντας την πύκνωση των πόλεων.
      Για σχεδόν δύο δεκαετίες, ο Ισοζάκι έχτιζε μόνο στην Ιαπωνία και κυρίως στο νότιο νησί Kyushu, όπου γεννήθηκε. Αλλά το 1980 του ανατέθηκε να σχεδιάσει τη δομή του υπό ίδρυση Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στο Λος Άντζελες. Η συνεργασία του θα ναυαγούσε αν δεν επενέβαινε ο Φρανκ Γκέρι που του πρότεινε να κερδίσει την υποστήριξη μιας ομάδας διαχειριστών του μουσείου, οι οποίοι διέσωσαν το σχέδιό του και μαζί με αυτό τη φήμη του.
      Τελικά, έχτισε το μουσείο επενδύοντάς το με πλούσια υφή κόκκινου ινδικού ψαμμίτη και μεγάλους πυραμιδοειδείς φεγγίτες που φωτίζουν τις γαλήνιες αίθουσες από κάτω. Η πρώτη γκαλερί –ογκώδης, λαμπερή, ακίνητη στην όψη– εισήγαγε την ιαπωνική έννοια του Μα, του γεμάτου δυνατότητες κενού, και ο Γκέρι είπε ότι «αυτή η αίθουσα αξίζει όσο ολόκληρο το κτίριο».
      Το έργο έδωσε στον Ισοζάκι το έναυσμα για μια διεθνή καριέρα τεσσάρων δεκαετιών, την οποία συνέχισε με μια σειρά από διαφορετικά στυλ σε πολλές χώρες. Κατασκεύασε το πολύχρωμο, ευφάνταστο μεταμοντέρνο κτίριο Team Disney Building στο Ορλάντο της Φλόριντα, για τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη σχεδίασε το πιο νηφάλιο και συμμετρικό Sant Jordi Pavilion 18.000 θέσεων.
      Μεταξύ των πιο απροσδόκητων σχεδίων του ήταν το Εθνικό Συνεδριακό Κέντρο του Κατάρ στην Ντόχα. Η οροφή του υποστηρίζεται από ένα φαντασμαγορικό ζεύγος γιγαντιαίων «δέντρων» από σκυρόδεμα με διογκωμένους κορμούς και παχιά κλαδιά και αυτές οι σουρεαλιστικές μορφές έρχονται σε αντίθεση με την κατά τα άλλα ορθογώνια, μοντερνιστική δομή. Όπως σε πολλά από τα κτίριά του χρησιμοποίησε τη λεπτομέρεια για να υπονομεύσει το συνολικό σύστημα του κτιρίου, το παράλογο συνυπάρχει με το λογικό.
      Το Domus (La Casa del Hombre), το επιστημονικό μουσείο στην Κορούνια της Ισπανίας, αποκλίνει από τη γλώσσα των προηγούμενων κτιρίων του με μια ομαλά καμπυλωτή πρόσοψη που μοιάζει με πανί και ακουμπά σε μια κυβική πέτρινη δομή – όλα αυτά τοποθετημένα πάνω σε ένα βραχώδες και άγριο τοπίο πάνω σε λόφο.
      Η δουλειά του Ισοζάκι είναι εμπνευσμένη από τον ριζοσπαστισμό της τέχνης. Ασχολήθηκε με την τζαζ, τους νεο-ντανταϊστές του Τόκιο και τον Τζον Κέιτζ. Τον θεωρούσαν «αντάρτη-αρχιτέκτονα» και πάντα αναζητούσε και επέλεγε, ως κριτής, τα πιο αντισυμβατικά έργα. Ήταν αυτός που υπερασπίστηκε το έργο της Ζάχα Χαντίντ το 1983, μια φαινομενικά μη οικοδομήσιμη συμμετοχή σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για ένα αθλητικό κλαμπ στο Χονγκ Κονγκ. Η ψήφος του ήταν αυτή που εγκαινίασε την καριέρα της.
      Για τον Ισοζάκι η αρχιτεκτονική έγινε μια πολιτιστική πρακτική. Σύμφωνα με το ίδιο, πρόκειται για μια «μηχανή για την παραγωγή νοήματος». Σχεδίαζε κτίρια με σύμβολα και αναφορές, προσδίδοντάς τους ειρωνεία, ακόμη και ένα πειραγμένο χιούμορ. Έδωσε στο Fujimi Country Club στην Oita το σχήμα ενός ερωτηματικού, διερωτώμενος γιατί παίζουν γκολφ στην Ιαπωνία.
      Κινητήρια δύναμη του αρχιτεκτονικού νέου κύματος της Ιαπωνίας, ερμήνευσε τα δυτικά στυλ και τις φιλοσοφίες με τις ιαπωνικές έννοιες της απουσίας, του κενού, της σκιάς και του σκοταδιού. Σε μια εποχή που η μεταπολεμική Ιαπωνία ανοικοδομούνταν και ήταν ευαίσθητη στην αμερικανοποίηση, η αντιπαράθεση της δυτικοποίησης με την ιαπωνική παράδοση ήταν μια μορφή πολιτισμικής αντίστασης.
      Το 1983 έγραψε το Katsura Villa: Space and Form, αναδεικνύοντας ουσιαστικά το αυτοκρατορικό καταφύγιο στην Ιαπωνία και τοποθετώντας το ανάμεσα σε έργα όπως η Piazza del Campidoglio στη Ρώμη και ο Παρθενώνας στην Αθήνα.
      Το ζήτημα της ιαπωνικότητας τον απασχόλησε και για να αντικρούσει τις κατηγορίες ότι ένας διεθνοποιημένος Ιάπωνας αρχιτέκτονας είχε παραδώσει την πολιτιστική του ταυτότητα στη Δύση, όντας πλέον ξένος στην ίδια του τη χώρα, επέλεξε συνειδητά να εμφανίζεται δημοσίως φορώντας κιμονό.
      Ο Ισοζάκι γεννήθηκε το 1931 στην Oita, παιδί μιας οικογένειας με μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Το 1945, όταν ήταν 14 ετών, έγινε μάρτυρας της καταστροφής της Χιροσίμα που βρίσκεται απέναντι από τη γενέτειρά του. Τρεις ημέρες αργότερα βομβαρδίστηκε το Ναγκασάκι, που βρίσκεται νοτιοδυτικά.
      «Μεγάλωσα στο σημείο μηδέν», δήλωσε όταν κέρδισε το βραβείο Pritzker το 2019. «Δεν υπήρχε αρχιτεκτονική, δεν υπήρχαν κτίρια, ούτε καν μια πόλη. Έτσι, η πρώτη μου εμπειρία από την αρχιτεκτονική ήταν το κενό της αρχιτεκτονικής, οπότε άρχισα να σκέφτομαι πώς οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ξαναχτίσουν τα σπίτια και τις πόλεις τους».
      Η παροδικότητα των πόλεων και το ενδεχόμενο της καταστροφής τους έγιναν τελικά η βάση του έργου του. «Η μελλοντική πόλη βρίσκεται σε ερείπια», έγραψε κάποτε.
      Πήρε το πτυχίο της αρχιτεκτονικής από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο το 1954. Από εκεί έλαβε και το διδακτορικό του στην αρχιτεκτονική το 1961. Μαθήτευσε δίπλα στον διακεκριμένο μοντερνιστή Κένζο Τάνγκε μέχρι το 1963 και στη συνέχεια άνοιξε δικό του γραφείο στο Τόκιο.
      Το 1972 παντρεύτηκε την Άικο Μιγιαβάκι, μια Γιαπωνέζα γλύπτρια που τον έφερε σε επαφή με μια διεθνή ομάδα ριζοσπαστικών καλλιτεχνών φίλων, συμπεριλαμβανομένων των Χανς Ρίχτερ και Μαν Ρέι. Εκείνη ντυνόταν με μαύρες ολόσωμες φόρμες, ασυνήθιστες για την εποχή, και εκείνος με τα μαύρα τσαλακωμένα ρούχα του σχεδιαστή μόδας Ισέι Μιγιάκε, που ήταν φίλος του.
      Ανάμεσα στα έργα του ξεχωρίζουν το Πολιτιστικό Κέντρο Shenzhen στην Κίνα (2007), το Μουσείο Τέχνης στο Πεκίνο (2008), ο Πύργος Allianz του Μιλάνου, το Shanghai Symphony Hall και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Gunma, που θεωρείται ένα από τα αριστουργήματά του.
       
      πηγή lifo.gr

    • atsianos
      Εντός του τρέχοντος μήνα ή το πολύ στις αρχές Φεβρουαρίου «ανοίγει» -σύμφωνα με τον σχεδιασμό- η ειδική πλατφόρμα που θα υποδεχτεί τις αιτήσεις νέων 18 έως 39 ετών για το πρόγραμμα «Εξοικονομώ – Ανακαινίζω»: Μέσω του συγκεκριμένου προγράμματος ένας νέος μπορεί να εξασφαλίσει επιδοτήσεις που αγγίζουν τα 23.250 ευρώ, με το ποσό αυτό να μπορεί να το «ξοδέψει» για να αντικαταστήσει πλακάκια, τέντες ή ακόμη και είδη υγιεινής στο σπίτι του.
      Προσοχή όμως: Για να μπορέσει ο δυνητικός δικαιούχος να φτάσει να χρηματοδοτηθεί για εργασίες ανακαίνισης της οικίας του (όπως είναι για παράδειγμα η αντικατάσταση των πλακιδίων, ειδών υγιεινής, τέντας, ακόμη και αγοράς νέου ψυγείου ή κουζίνας) θα πρέπει να υποβάλει αίτηση πρώτα για το σκέλος «Εξοικονομώ» του προγράμματος.
      Σε περίπτωση δωρεάν παραχώρησης/ενοικίασης σε επιλέξιμη κατοικία, ο αιτών (επιλέξιμος σύμφωνα με τα ηλικιακά κριτήρια) θα πρέπει να έχει εμπράγματο δικαίωμα πλήρους κυριότητας/επικαρπίας (αποκλείεται η ψιλή κυριότητα).
      Για την υπαγωγή και στο σκέλος «Ανακαινίζω», ο αιτών (επιλέξιμος σύμφωνα με τα ηλικιακά κριτήρια) θα πρέπει να έχει εμπράγματο δικαίωμα πλήρους κυριότητας/επικαρπίας σε ποσοστό 100% (αποκλείεται η ψιλή κυριότητα).
      Πάντως, το πρόγραμμα δεν αφορά παρεμβάσεις ακινήτων βραχυχρόνιας μίσθωσης.
      Τα εισοδηματικά όρια και οι επιδοτήσεις
      Για το σκέλος του «Εξοικονομώ» υπάρχουν τέσσερις εισοδηματικές κατηγορίες. Αντίθετα, για το «Ανακαινίζω» το εισοδηματικό όριο είναι 20.000 ευρώ για όλους και επιπλέον το σύνολο της ακίνητης περιουσίας του αιτούντος δεν πρέπει να υπερβαίνει το ποσό των 300.000 ευρώ.
      Οι τέσσερις κατηγορίες του «Εξοικονομώ» είναι οι εξής:
      Έως 5.000 ευρώ ετήσιο ατομικό εισόδημα ή 10.000 ευρώ οικογενειακό. 5.000-10.000 ευρώ ετήσιο ατομικό εισόδημα ή 10.000-20.000 ευρώ οικογενειακό. 10.000-20.000 ευρώ ετήσιο ατομικό εισόδημα ή 20.000-30.000 ευρώ οικογενειακό. 20.000-30.000 ευρώ ετήσιο ατομικό εισόδημα ή 30.000-50.000 ευρώ οικογενειακό Το ποσοστό επιχορήγησης είναι κλιμακωτό, ανάλογα με την εισοδηματική κατηγορία στην οποία εντάσσεται ο αιτών, αλλά και με το αν πρόκειται για ιδιοκατοίκηση ή χρήση του ακινήτου από έτερο πρόσωπο.
      Συγκεκριμένα, το βασικό ποσοστό επιχορήγησης για το σκέλος «Εξοικονομώ» διαμορφώνεται ως εξής:
      Για την πρώτη εισοδηματική κατηγορία, 75% για ιδιοκατοίκηση και 65% για χρήση του ακινήτου από έτερο πρόσωπο. Για τη δεύτερη εισοδηματική κατηγορία, 70% ιδιοκατοίκηση και 60% χρήση του ακινήτου από έτερο πρόσωπο. Για την τρίτη εισοδηματική κατηγορία, 55% για ιδιοκατοίκηση και 50% για χρήση του ακινήτου από έτερο πρόσωπο. Για την τέταρτη εισοδηματική κατηγορία, 45% ιδιοκατοίκηση και 40% για χρήση του ακινήτου από έτερο πρόσωπο. Για όλες τις κατηγορίες προβλέπεται μπόνους αποκέντρωσης 15%. Αφορά αιτήσεις όπου η επιλέξιμη κατοικία βρίσκεται σε δημοτική ενότητα με πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων.
      Για το «Ανακαινίζω», το ποσοστό επιχορήγησης είναι 30% οριζόντια για όλους. Σε περίπτωση ύπαρξης περισσότερων συγκυρίων σε επιλέξιμη κατοικία ή αν η χρήση κατοικίας γίνεται από έτερο πρόσωπο, (άλλος συγκύριος, δωρεάν παραχώρηση, ενοικίαση), τότε ο αιτών (επιλέξιμος σύμφωνα με τα ηλικιακά κριτήρια) θα πρέπει να έχει εμπράγματο δικαίωμα πλήρους κυριότητας/επικαρπίας (αποκλείεται η ψιλή κυριότητα).
      Ποιοι μένουν εκτός
      Σύμφωνα πάντα με τον προδημοσιευμένο οδηγό, το πρόγραμμα δεν αφορά σε παρεμβάσεις ακινήτων βραχυχρόνιας μίσθωσης. Επίσης δεν είναι επιλέξιμες οι αιτήσεις που αφορούν σε ενεργειακή αναβάθμιση/ανακαίνιση κτιρίου πολυκατοικίας.
      Παράλληλα, δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής κατοικία με ενεργή αίτηση σε κάποιο από τα προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης, «Εξοικονόμηση κατ’ Οίκον ΙΙ», «Εξοικονομώ – Αυτονομώ» και «Εξοικονομώ 2021». Εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση συμμετέχοντος διαμερίσματος αίτησης πολυκατοικίας «τύπου Β» του Προγράμματος «Εξοικονομώ – Αυτονομώ», για το οποίο επιτρέπεται να υποβληθεί αίτηση ως μεμονωμένο διαμέρισμα στο τρέχον πρόγραμμα.
       
      Πηγή: b2green.gr

    • IDnews
      Ο πληθωρισμός της οικοδομής «τρέχει» με ρυθμό άνω του 11%, ενώ φαίνεται ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμη στην κορύφωση του φαινομένου. Ο προβληματισμός στις τάξεις των ειδικών της οικοδομής είναι έκδηλος, καθώς με τις απαιτήσεις που έχουν δημιουργηθεί για τα νεόδμητα ακίνητα -υψηλή ενεργειακή απόδοση, καλή ενεργειακή βαθμολογία, «πράσινη» συμπεριφορά του ακινήτου κλπ- το κόστος κατασκευής ανά τετραγωνικό μέτρο είναι πλέον πολύ δύσκολ0 να συγκρατηθεί κάτω από τα 1.500 ευρώ.
      Και ύστερα, πρέπει να προσμετρηθεί και το κόστος του οικοπέδου το οποίο επίσης έχει ανέβει τα τελευταία χρόνια. Να προστεθεί και το εργολαβικό κέρδος; Με αυτά τα δεδομένα δεν θα πρέπει να πωλείται νεόδμητο διαμέρισμα για λιγότερα από 2.500-3.000 ευρώ το μέτρο.
      Και το ερώτημα είναι: τώρα που ανεβαίνει το κόστος του χρήματος και κανείς δεν μπορεί να δανειστεί με επιτόκιο χαμηλότερο του 4-5%, πώς ακριβώς θα απορροφηθεί (και πότε) η προσφορά των νεόδμητων ακινήτων; Εύλογο το ερώτημα και σε μεγάλο βαθμό δικαιολογεί τον λόγο για τον οποίο η στατιστική της ΕΛΣΤΑΤ που παρακολουθεί την πορεία της οικοδομικής δραστηριότητας αρχίζει να καταγράφει πτώση και μάλιστα εντεινόμενη μήνα με τον μήνα.

      Μπορεί το 2006 και το 2007 να είναι πλέον μακρινές χρονιές ωστόσο οι πληγές που άνοιξαν τότε στον κλάδο της οικοδομής έκαναν πολλά χρόνια να επουλωθούν, ενώ προκάλεσαν και αρκετούς «οικονομικούς θανάτους». Κεφάλαια εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ (ή και εκατομμυρίων σε ορισμένες περιπτώσεις) εγκλωβίστηκαν σε ακίνητα που έμειναν απούλητα για σειρά ετών.
      Αυτό τον εγκλωβισμό, τον θυμούνται οι εργολάβοι γι’ αυτό και σίγουρα δεν θα θελήσουν να τον ξαναζήσουν. Έτσι, δεδομένου ότι δεν είναι εύκολο να συγκρατηθεί το κόστος κατασκευής (πλέον αυτός που θα δανειστεί 150-200.000 ευρώ για να πάρει ένα νεόδμητο ακίνητο θέλει τουλάχιστον να διασφαλίσει ότι δεν θα επιβαρύνεται κάθε χρόνο με υψηλό ενεργειακό κόστος) αυτό που περιμένουμε να καταγραφεί στην αγορά είναι η συγκράτηση της προσφοράς ακινήτων.
      Το στοκ αδειών που εκδόθηκαν από το 2019 και μετά είναι τεράστιο. Όσοι έβγαλαν τα χαρτιά έχουν εξασφαλίσει ότι μπορούν να παράξουν ακίνητα που δεν θα υπόκεινται σε ΦΠΑ. Αυτό λοιπόν που θα ενεργοποιεί τις άδειες είναι η εξασφάλιση ότι σημαντικό κομμάτι του κάθε κτηρίου θα προπωλείται ώστε να εξασφαλίζεται τουλάχιστον η επιστροφή του κεφαλαίου.
      Θα είναι εύκολο; Θα φανεί στην πράξη. Το βέβαιο είναι ότι το 2023 θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα χρονιά για την κτηματαγορά, η οποία θα κληθεί να προσαρμοστεί σε πρωτόγνωρες ιδιαιτερότητες.
       
      πηγή liberal.gr

    • IDnews
      Με αφορμή την έναρξη της χειμερινής σεζόν 2022-2023, το Εργαστήριο Ατμοκινητήρων και Λεβήτων του ΕΜΠ σε συνεργασία με το Εργαστήριο Θερμικών Διεργασιών και λαμβάνοντας σημαντική υποστήριξη από το Ινστιτούτο Χημικών Διεργασιών και Ενεργειακών Πόρων του ΕΚΕΤΑ, προχώρησε πρόσφατα στη δημοσίευση μελέτης (1
      η Έκδοση) σχετικά με τα επίπεδα που αναμένεται να κυμανθεί φέτος το κόστος θέρμανσης στην Ελλάδα (με έμφαση στις δυο μεγαλύτερες αστικές περιοχές: Αττική & Θεσσαλονίκη), υπό το καθεστώς της παρατεταμένης ενεργειακής κρίσης που επικρατεί στην Ευρώπη και της απολύτως ευμετάβλητης κατάστασης που απορρέει από αυτήν. Πλέον, αντίστοιχα χρηματοοικονομικά στοιχεία όπως αυτά που αξιοποιήθηκαν για τους μήνες Οκτώβριο & Νοέμβριο 2022 είναι διαθέσιμα και για το μήνα Δεκέμβριο 2022 (εμπορικές χρεώσεις, λιανικές τιμές στερεών καυσίμων θέρμανσης, κρατικές επιδοτήσεις κ.α.). Συνεπώς, κρίθηκε σκόπιμη η κατάλληλη αναθεώρηση της μελέτης μέσω της δημοσίευσης μιας 2ης έκδοσης όπου τα νέα στοιχεία ενσωματώνονται στα ήδη υπάρχοντα. Ταυτόχρονα, έχουν προστεθεί κάποια επιπλέον σενάρια που σχετίζονται με τα συστήματα θέρμανσης που χρησιμοποιούν ηλεκτρική ενέργεια και δη τις αντλίες θερμότητας.
      Α. Κόστος ωφέλιμης θερμικής ενέργειας ανά είδος θερμικού συγκροτήματος
      Στο Διάγραμμα 1 αποτυπώνεται το κόστος ωφέλιμης θερμικής ενέργειας ανά είδος θερμικούσυγκροτήματος. Ειδικότερα, παρουσιάζεται τόσο το καθαρό κόστος της ωφέλιμης θερμικής ενέργειας σε €/kWhth όσο και το σύνολο των φόρων & τελών, αναλόγως με το είδος καυσίμου ή την χρησιμοποιούμενη ηλεκτρική ενέργεια. Ως εκ τούτου, η συνολική τιμή του κόστους ωφέλιμης θερμικής ενέργειας προκύπτει στο διάγραμμα ως συνδυασμός του καθαρού κόστους, της φορολόγησης και των λοιπών επιβαρύνσεων.
      Όλοι οι σχετικοί με τα μοναδιαία κόστη θέρμανσης υπολογισμοί έχουν ως κοινό σημείο αναφοράς την τετραμηνιαία κατανάλωση καυσίμου/ηλεκτρικής ενέργειας ενός μέσου νοικοκυριού με θερμικές ανάγκες που προσεγγίζουν τις 3.000 kWhth/4μηνο (Βασικό Σενάριο), ή ισοδύναμα τις 4.500 kWhth/σεζόν (όπου χειμερινή σεζόν = 6 μήνες: Οκτ.22 - Μαρ. 23).
      Σε σχέση με τον υπολογισμό του κόστους της ωφέλιμης θερμικής ενέργειας σε €/kWhth των εξεταζόμενων συστημάτων θέρμανσης με ηλεκτρική ενέργεια, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι έχουν ληφθεί υπόψη και οι 4-μηνιαίες καταναλώσεις ηλεκτρικού ρεύματος του νοικοκυριού και για άλλες χρήσεις εκτός θέρμανσης. Σε αυτό το πλαίσιο, μια τυπική τιμή για τη μηνιαία κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας μιας κατοικίας εμβαδού 120m2 θεωρείται ότι είναι οι 300 kWhel, αριθμός που αντιστοιχεί σε 1.200 kWhel ανά τετράμηνο
      (πάγιες καταναλώσεις).
      Τέλος, παρατίθεται το κόστος ωφέλιμης θερμικής ενέργειας σε €/kWhth ενός συνήθους συγκροτήματος λέβητα – καυστήρα πετρελαίου όπως αυτό θα διαμορφωνόταν στην περίπτωση που ένα μέσο νοικοκυριό (οικογένεια με 2 τέκνα) είναι δικαιούχος επιδόματος θέρμανσης για τη σεζόν 2022-2023.
      Σημειώνεται πως το βασικό ποσό του επιδόματος θέρμανσης έχει καθοριστεί για τη σεζόν 2022-2023 στα 350 ευρώ από 300 ευρώ που ήταν για την προηγούμενη σεζόν. Το επίδομα για κάθε δικαιούχο υπολογίζεται μέσω του πολλαπλασιασμού του ποσού βάσης (350 ευρώ) με ένα προκαθορισμένο συντελεστή επιδότησης ανά οικισμό στον οποίο βρίσκεται η κύρια κατοικία του. Ο ονομαζόμενος ως «συντελεστής βαθμοημέρας» μπορεί να πάρει τιμές από 0,12 μέχρι 1,62, αποτελώντας αντιπροσωπευτικό δείκτη των κλιματικών συνθηκών που επικρατούν σε κάθε περιοχή της χώρας. Έπειτα, το ποσό του επιδόματος, όπως αυτό διαμορφώνεται μετά τον πολλαπλασιασμό με το συντελεστή κάθε περιοχής, θα προσαυξάνεται κατά 20% για κάθε εξαρτώμενο τέκνο του δικαιούχου.
      Για την χορήγηση του επιδόματος ισχύουν εισοδηματικά κριτήρια και κριτήρια ακίνητης περιουσίας, ενώ προβλέπεται ο διπλασιασμός του ποσού βάσης του επιδόματος στις περιπτώσεις:
      • Νέων δικαιούχων του επιδόματος θέρμανσης, αυτών δηλαδή που δεν έλαβαν πέρσι επιδότηση (μπορεί να είχαν επιδοτηθεί άλλη χρονιά στο παρελθόν) και φέτος θα αιτηθούν επιδότηση για άλλο καύσιμο πλην φυσικού αερίου, καθώς πληρούν τα πιο στενά εισοδηματικά κριτήρια που τίθενται για αυτήν την ειδική κατηγορία (περσινά εισοδηματικά όρια).
      • Περσινών δικαιούχων που επιδοτήθηκαν την περίοδο 2021-2022 για φυσικό αέριο και φέτος θα αιτηθούν επιδόματος για πετρέλαιο θέρμανσης ή άλλο επιδοτούμενο καύσιμο, χωρίς να υφίσταται κάποιο περαιτέρω (περιοριστικό) εισοδηματικό όριο, πλην των νέων αυξημένων εισοδηματικών κριτηρίων.
      Για τις δυο προαναφερόμενες κατηγορίες δικαιούχων το ύψος του επιδόματος (ποσό βάσης) ανέρχεται στα 700 ευρώ, έναντι 350 ευρώ που θα ισχύει για όλους τους υπόλοιπους (Κοινή Υπουργική Απόφαση Α.1156/2022 – ΦΕΚ 5646/Β/3-11-2022).

      Εκτιμώμενο κόστος θέρμανσης ανά σεζόν και έτη απόσβεσης ως συνάρτηση της απαιτούμενης ωφέλιμης θερμικής ενέργειας για τα εξεταζόμενα θερμικά συγκροτήματα
      Στον Πίνακα 5 παρουσιάζεται το εκτιμώμενο κόστος θέρμανσης για τη χειμερινή σεζόν 2022-2023 μαζί με τα έτη απόσβεσης για τα διάφορα εξεταζόμενα θερμικά συγκροτήματα, συναρτήσει της απαιτούμενης ωφέλιμης θερμικής ενέργειας. Επιπρόσθετα, παρέχονται εκτιμήσεις αναφορικά με τα κόστη επένδυσης και συντήρησης που αντιστοιχούν σε καθένα από τα εναλλακτικά συστήματα θέρμανσης, στα πλαίσια της αντικατάστασης ενός συμβατικού λέβητα πετρελαίου.
      Όσον αφορά την επενδυτική δαπάνη σαν μέγεθος, αυτή έχει προκύψει αθροιστικά ως συνδυασμός του κόστους αγοράς του εξοπλισμού και ενός τυπικού κόστους εργασιών εγκατάστασης συμπεριλαμβανομένου και του ΦΠΑ. Σε κάθε περίπτωση, οι εκτιμήσεις του πίνακα είναι ενδεικτικές και μπορεί να διαφέρουν σημαντικά από τα κόστη που θα κληθεί να καταβάλει τελικά ο καταναλωτής καθώς δεν μπορούν να προβλεφθούν κόστη τα οποία εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαιτερότητες της εγκατάστασης και τυχόν επιπλέον επεμβάσεις που μπορεί να απαιτηθούν.
      Σχετικά με τα έτη απόσβεσης, επισημαίνεται ότι αυτά υπολογίστηκαν χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι μεταβολές στη χρονική αξία του χρήματος καθώς και ότι αναφέρονται στην κάλυψη του συνόλου των θερμικών αναγκών από το νέο σύστημα. Η επιλογή τοπικών συστημάτων θέρμανσης ενδέχεται να είναι οικονομική επιλογή μόνο στη περίπτωση αλλαγής των συνηθειών ή/και της θερμικής άνεσης του χρήστη.

      Κατέβασε την Πλήρη Mελέτη κόστους θέρμανσης ΕΜΠ - 2η έκδοση.pdf

×
×
  • Δημιουργία Νέου...