Jump to content

IDforum

Μηχανικός
  • Αναρτήσεις

    130
  • Joined

  • Last visited

  • Days Won

    15

Everything posted by IDforum

  1. Υπεγράφη η ΚΥΑ με την οποία προσδιορίζονται οι περιοχές προστασίας σε όλη τη χώρα Κοινό Δελτίο Τύπου από τα Υπουργεία Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας: Υπεγράφη από τους Υπουργούς Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, κ. Κωστή Χατζηδάκη και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Θόδωρο Σκυλακάκη, η Κοινή Υπουργική Απόφαση, με την οποία καθορίζονται οι «Απάτητες παραλίες», οι οποίες θεσπίστηκαν για πρώτη φορά με το νόμο 5092/2024 («Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές»). Πρόκειται για 198 παραλίες σε ολόκληρη τη χώρα, που βρίσκονται εντός του δικτύου Natura 2000 και στις οποίες θα απαγορεύεται η παραχώρηση και κατ’ επέκταση η τοποθέτηση ομπρελών, ξαπλωστρών κ.λπ. Οι «Απάτητες παραλίες» προσδιορίστηκαν -όπως προβλέπει ο ίδιος νόμος- ύστερα από εισήγηση του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.), με κριτήρια στα οποία περιλαμβάνονται: η σημαντική παρουσία οικοτόπων που προστατεύονται από την ενωσιακή ή την εθνική νομοθεσία, σπάνιων ενδημικών ειδών χλωρίδας και πανίδας, η επιτέλεση σημαντικών οικολογικών λειτουργιών για προστατευόμενα είδη, ο χαρακτηρισμός τους ως Καίριων Περιοχών Βιοποικιλότητας η παρουσία σημαντικών οικοσυστημάτων που χρήζουν προστασίας και διατήρησης ή αποκατάστασης. Ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, κ. Κωστής Χατζηδάκης, δήλωσε: «Κεντρικός στόχος των ρυθμίσεων που θεσπίσαμε με το νόμο 5092/2024 είναι ο συνδυασμός της προστασίας του περιβάλλοντος με τη λελογισμένη ανάπτυξη. Το περιβάλλον αποτελεί άλλωστε πολύτιμο συστατικό στοιχείο του ελληνικού τουριστικού προϊόντος. Επιδίωξή μας είναι να είμαστε αποτελεσματικοί, γι’ αυτό εφαρμόζουμε τώρα το γενικό πλαίσιο προστασίας για τις “Απάτητες παραλίες”, το οποίο θα ισχύει έως ότου εκπονηθούν οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες που έχουν ανατεθεί για τις περιοχές Natura 2000. Βάζουμε τάξη στη δημόσια περιουσία, με αυστηρό πλαίσιο κανόνων, ποινών και υποχρεώσεων για τους παραχωρησιούχους, ενισχυμένο σύστημα ελέγχων, διαφάνεια και αποφασιστικότητα για την εφαρμογή του νόμου». Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Θόδωρος Σκυλακάκης, τόνισε: «Λαμβάνουμε μια εξαιρετικά σημαντική πρωτοβουλία για την προστασία 198 παραλιών -που προσδιορίστηκαν έπειτα από εισήγηση του Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.- και βρίσκονται σε διάφορες περιοχές της χώρας του δικτύου Natura 2000, δηλαδή σε περιοχές υψηλής, οικολογικής σημασίας. Η Απόφασή μας για τις λεγόμενες “Απάτητες παραλίες” προβλέπει πως δεν θα παραχωρούνται για τουριστική αξιοποίηση, καθώς αυτό που προέχει στις παραλίες αυτές είναι η περιβαλλοντική, έναντι της αναπτυξιακής – επενδυτικής διάστασης». Σύμφωνα με την ΚΥΑ, στις «Απάτητες παραλίες» απαγορεύεται η παραχώρηση του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, καθώς και οποιαδήποτε άλλη δράση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη μορφολογία τους και την ακεραιότητά τους ως προς τις οικολογικές τους λειτουργίες, και ιδίως: α) Η παρουσία μηχανοκίνητων οχημάτων, β) η διοργάνωση εκδηλώσεων με συμμετοχή περισσότερων από δέκα άτομα, γ) η μουσική ή η παραγωγή άλλων ήχων με χρήση συσκευής ηλεκτρικής αναπαραγωγής ή ενίσχυσης, για την άσκηση δραστηριοτήτων δ) η τοποθέτηση κινητών στοιχείων, όπως τραπεζοκαθισμάτων, ομπρελών, ξαπλωστρών κ.ά. ε) η άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού, για εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, στ) η λειτουργία αυτοκινούμενου ή ρυμουλκούμενου τροχήλατου αναψυκτήριου. πηγή ΥΠΕΚΑ View full Άρθρου
  2. Υπεγράφη η ΚΥΑ με την οποία προσδιορίζονται οι περιοχές προστασίας σε όλη τη χώρα Κοινό Δελτίο Τύπου από τα Υπουργεία Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας: Υπεγράφη από τους Υπουργούς Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, κ. Κωστή Χατζηδάκη και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Θόδωρο Σκυλακάκη, η Κοινή Υπουργική Απόφαση, με την οποία καθορίζονται οι «Απάτητες παραλίες», οι οποίες θεσπίστηκαν για πρώτη φορά με το νόμο 5092/2024 («Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές»). Πρόκειται για 198 παραλίες σε ολόκληρη τη χώρα, που βρίσκονται εντός του δικτύου Natura 2000 και στις οποίες θα απαγορεύεται η παραχώρηση και κατ’ επέκταση η τοποθέτηση ομπρελών, ξαπλωστρών κ.λπ. Οι «Απάτητες παραλίες» προσδιορίστηκαν -όπως προβλέπει ο ίδιος νόμος- ύστερα από εισήγηση του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.), με κριτήρια στα οποία περιλαμβάνονται: η σημαντική παρουσία οικοτόπων που προστατεύονται από την ενωσιακή ή την εθνική νομοθεσία, σπάνιων ενδημικών ειδών χλωρίδας και πανίδας, η επιτέλεση σημαντικών οικολογικών λειτουργιών για προστατευόμενα είδη, ο χαρακτηρισμός τους ως Καίριων Περιοχών Βιοποικιλότητας η παρουσία σημαντικών οικοσυστημάτων που χρήζουν προστασίας και διατήρησης ή αποκατάστασης. Ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, κ. Κωστής Χατζηδάκης, δήλωσε: «Κεντρικός στόχος των ρυθμίσεων που θεσπίσαμε με το νόμο 5092/2024 είναι ο συνδυασμός της προστασίας του περιβάλλοντος με τη λελογισμένη ανάπτυξη. Το περιβάλλον αποτελεί άλλωστε πολύτιμο συστατικό στοιχείο του ελληνικού τουριστικού προϊόντος. Επιδίωξή μας είναι να είμαστε αποτελεσματικοί, γι’ αυτό εφαρμόζουμε τώρα το γενικό πλαίσιο προστασίας για τις “Απάτητες παραλίες”, το οποίο θα ισχύει έως ότου εκπονηθούν οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες που έχουν ανατεθεί για τις περιοχές Natura 2000. Βάζουμε τάξη στη δημόσια περιουσία, με αυστηρό πλαίσιο κανόνων, ποινών και υποχρεώσεων για τους παραχωρησιούχους, ενισχυμένο σύστημα ελέγχων, διαφάνεια και αποφασιστικότητα για την εφαρμογή του νόμου». Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Θόδωρος Σκυλακάκης, τόνισε: «Λαμβάνουμε μια εξαιρετικά σημαντική πρωτοβουλία για την προστασία 198 παραλιών -που προσδιορίστηκαν έπειτα από εισήγηση του Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.- και βρίσκονται σε διάφορες περιοχές της χώρας του δικτύου Natura 2000, δηλαδή σε περιοχές υψηλής, οικολογικής σημασίας. Η Απόφασή μας για τις λεγόμενες “Απάτητες παραλίες” προβλέπει πως δεν θα παραχωρούνται για τουριστική αξιοποίηση, καθώς αυτό που προέχει στις παραλίες αυτές είναι η περιβαλλοντική, έναντι της αναπτυξιακής – επενδυτικής διάστασης». Σύμφωνα με την ΚΥΑ, στις «Απάτητες παραλίες» απαγορεύεται η παραχώρηση του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, καθώς και οποιαδήποτε άλλη δράση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη μορφολογία τους και την ακεραιότητά τους ως προς τις οικολογικές τους λειτουργίες, και ιδίως: α) Η παρουσία μηχανοκίνητων οχημάτων, β) η διοργάνωση εκδηλώσεων με συμμετοχή περισσότερων από δέκα άτομα, γ) η μουσική ή η παραγωγή άλλων ήχων με χρήση συσκευής ηλεκτρικής αναπαραγωγής ή ενίσχυσης, για την άσκηση δραστηριοτήτων δ) η τοποθέτηση κινητών στοιχείων, όπως τραπεζοκαθισμάτων, ομπρελών, ξαπλωστρών κ.ά. ε) η άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού, για εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, στ) η λειτουργία αυτοκινούμενου ή ρυμουλκούμενου τροχήλατου αναψυκτήριου. πηγή ΥΠΕΚΑ
  3. Σε οικόπεδο ελεύθερο στις τρεις όψεις του, που εξηγεί την απόδοση στο οικοδομικό τετράγωνο του τοπωνύμιου Μεσονήσι. στην αστική (URBAN) περιοχή του Αγίου Δημητρίου Αττικής, μελετήθηκε και κατασκευάστηκε τριώροφο κτίριο με υπόγειο και φυτεμένο δώμα. Ένα κουτί (BOX) απαντά στο αίτημα για συνομιλία με το αστικό περιβάλλον., ενώ την απόλυτη γεωμετρία της χειρονομίας εμπλουτίζουν πρισματικοί όγκοι, που προσθαφαιρούμενοι στον κύβο, αφενός δημιουργούν ημιυπαίθριους χώρους και αφετέρου ένα κεντρικό γωνιακό εξώστη που εξασφαλίζει απρόσκοπτη θέα στο άλσος ως ένα περισκόπιο (PERISCOPE). Τα κατακόρυφα υαλοστάσια από τη στάθμη εισόδου ως την απόληξή του κεντρικού κλιμακοστασίου, είναι δηλωτικά της θέσης του στον όγκο του κτιρίου και «χαράσσουν» στη βόρεια όψη έναν ισχυρό άξονα συμμετρίας. Η επικλινής απόληξη του κλιμακοστασίου, δεσπόζουσα στη δυτική όψη, έχει αντιστικτική λειτουργία προς την κυριαρχία της ορθής γωνίας στο σχεδιασμό. Η ευελιξία του κτιρίου, προκειμένου να καλύπτει τις ανάγκες τόσο στο παρόν, όσο και στο ενδεχόμενο εναλλακτικού σεναρίου κατοίκησης στο μέλλον, αποδεικνύεται αφού σχεδιάστηκε για πέντε ανεξάρτητα διαμερίσματα, με το κτίριο να αξιοποιείται σήμερα ως μια ενιαία κατοικία, με εξαίρεση τα δύο ισόγεια διαμερίσματα, με ανεξάρτητες εισόδους και εκτόνωση στο ανατολικό και δυτικό προκήπιο αντίστοιχα. Στην πρώτη στάθμη διατάσσονται χώροι φαγητού, κουζίνας, υγιεινής και ύπνου (master) ενώ ο χώρος διημέρευσης, διπλού ύψους, είναι λειτουργικά συνδεδεμένος με εσωτερικό εξώστη, μέσω κλίμακας με ξύλινα προβολικά πατήματα. Η εσωτερική κλίμακα εντείνει την εντύπωση αιώρησης του εξώστη πάνω από το χώρο διημέρευσης. Στη δεύτερη στάθμη, διατάσσονται χώροι ύπνου και υγιεινής, οι οποίοι συνδέονται με την υποκείμενη στάθμη αποκλειστικά μέσω του κεντρικού κλιμακοστασίου. Η επιλογή αυτή προσφέρει τη δυνατότητα κατοίκησής τους ως εάν ήταν ανεξάρτητο διαμέρισμα. Στο δώμα του κτιρίου, προσβάσιμο μέσω του κεντρικού κλιμακοστασίου, αλλά και του ανελκυστήρα, όπως οι υποκείμενες στάθμες, ξεδιπλώνεται απρόσκοπτη θέα μέχρι τη θάλασσα. Διαιρείται σε τέσσερις διακριτούς τομείς όπου αφενός φιλοξενούνται οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις και οι ηλιακοί συλλέκτες, αφετέρου δύο από τις λοιπές τρεις ζώνες αποδίδονται σε φύτευση και έχουν μαλακό δάπεδο, ενώ η κεντρική περιοχή του δώματος (διημέρευση – φαγητό) καλύπτεται από ξύλινο πάτωμα (deck) σε ενιαία στάθμη με τις γειτονικές και σκιάζεται με πέργκολα. Στην υπόγεια στάθμη βρίσκουμε θέσεις στάθμευσης, αποθήκη και διαμέρισμα το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί συμπληρωματικά ως ξενώνας, όπου ο φυσικός φωτισμός και αερισμός εξασφαλίζονται από cour- anglaise. Η ανάδειξη της αδρότητας του γυμνού σκυροδέματος των τοιχίων, που φωτίζεται από ψηλά, συμπληρώνει την αίσθηση της οικειότητας και της απτικής σχέσης με τη γη, σε αντίθεση με τη στιλπνότητα και καθαρή λευκότητα της ανωδομής. Δύο ευθύγραμμοι κλάδοι ανά όροφο και μεγάλο πλατύσκαλο ανάμεσα τους, εξασφαλίζουν άνεση και ασφάλεια στο κλιμακοστάσιο, ενώ τα κατακόρυφα ανοίγματα με τα οποία στοιχίζονται, καδράρουν τη θέα προς το άλσος κατά την ανάβαση και την κατάβαση. Μεταξύ των λεπτομερειών που μελετήθηκαν για την ανάδειξη του συγκεκριμένου κλιμακοστασίου ξεχωρίζουν η σκοτία μεταξύ ριχτιού και πατήματος από μάρμαρο Διονύσου, η διακριτική προβολή των πατημάτων και των ριχτών προς το φανάρι και η δημιουργία σχισμής ανάμεσα στο πλατύσκαλο και τον τοίχο, διαμέσου της οποίας διαχέεται το φως. Τα μεγάλα υαλοστάσια, ενιαίο υλικό κάλυψης δαπέδου με συνεχείς αρμούς μέσα και έξω, καθώς και η προβολική ποδιά του τζακιού που συνεχίζει στον εξώστη ως κάθισμα, δημιουργώντας την εντύπωση της διάτρησης, είναι επιλογές που υπογραμμίζουν τη συνέχεια αυτή και εξαϋλώνουν το όριο ανάμεσα στο μέσα και το έξω. Οι αρχές βιοκλιματικού σχεδιασμού, καθόρισαν τη συνθετική διαδικασία, την επιλογή υλικών και την αποκρυστάλλωση λεπτομερειών. Τα ανοίγματα σε χώρους κύριας χρήσης στο Βορρά ελαχιστοποιούνται, ενώ οι χώροι ύπνου, διαταγμένοι στην ανατολή, έχουν τα ανοίγματά τους σε εσοχή, για λόγους σκίασης, χωρίς την ανάγκη για μηχανικό μέσο ηλιοπροστασίας που θα αλλοίωνε την όψη του κτιρίου. Στη δυτική όψη, σύστημα κατακόρυφων κινητών μεταλλικών περσίδων συνδυάζει το πλεονέκτημα της προστασίας από τον ήλιο, με το άνοιγμα προς το ηλιοβασίλεμα. Η επιδερμίδα του κτιρίου αποτελείται από σύστημα θερμοπρόσοψης, και τέλος, το φυτεμένο δώμα πολλαπλασιάζει τα ενεργειακά οφέλη, με επιλογές φύτευσης συμβατές με το κλίμα της περιοχής. Η χρωματική παλέτα που επιλέχθηκε για το κτίριο συνάδει με τη συνθετική οικονομία που παρουσιάστηκε. Το σώμα του κτιρίου είναι λευκό, επιλογή που ακολουθείται και στο εσωτερικό, σε πόρτες, κουζίνα και ερμάρια. Οι όγκοι που δημιουργούν εσοχές και εξοχές στον κυρίαρχο κύβο έχουν διακριτή ταυτότητα και χρώμα ανθρακί, το οποίο επεκτείνεται στα δάπεδα και τα κουφώματα αλουμινίου. Η επιλογή αυτή των σκουρόχρωμων προφίλ αποδυναμώνει επιπλέον το όριο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οι ξύλινες λεπτομέρειες, στα ντουλάπια και τη σκάλα προς τον εσωτερικό εξώστη, προτείνουν μια ευχάριστη αντίθεση. Ο φωτισμός του κτιρίου υπαγορεύθηκε από τις ανάγκες άνεσης και ασφάλειας με την πρόβλεψη πολλαπλών φωτεινών πηγών διαφορετικών ειδών και εντάσεων, με ανεξάρτητα ανάμματα, προκειμένου να εξυπηρετούνται τα πολλαπλά σενάρια ζωής στο χώρο. Συγχρόνως, η εικόνα του κτιρίου τη νύχτα αποτελεί μια δήλωση της κεντρικής συνθετικής ιδέας, με τον άξονα συμμετρίας στη βόρεια όψη να ισχυροποιείται μέσω του φωτός που διαχέεται από τα κατακόρυφα ανοίγματα και το άπλετο φως στη βορειοδυτική γωνία να πρωταγωνιστεί. Ένα μάτι που κοιτάζει την πόλη μέσα από περισκόπιο. Αρχιτεκτονική μελέτη: KOUTSIKOS URBAN DEVELOPMENT Επικεφαλής αρχιτέκτονας: Παντελής Κούτσικος Ομάδα μελέτης: Παντελής Κούτσικος - Χρυσοβαλάντης Κούτσικος Interior design: Παντελής Κούτσικος Στατική μελέτη: Δημήτριος Ντάσος (πολιτικός μηχανικός) Η/Μ μελέτη: Σπυρίδων Μουτζούκος (ηλεκτρολόγος μηχανικός) Μελέτη φωτισμού: LIGHT PROJECT / Χρήστος Σταθούλιας Αρχιτεκτονική τοπίου: Παντελής Κούτσικος Development: KOUTSIKOS URBAN DEVELOPMENT Project management: KOUTSIKOS URBAN DEVELOPMENT Κείμενο: Παντελής Κούτσικος Φωτογραφίες: Γιώργος Μεσσαριτακης, Βαλεντίνα Βαγενά πηγή ktirio.gr View full Άρθρου
  4. Σε οικόπεδο ελεύθερο στις τρεις όψεις του, που εξηγεί την απόδοση στο οικοδομικό τετράγωνο του τοπωνύμιου Μεσονήσι. στην αστική (URBAN) περιοχή του Αγίου Δημητρίου Αττικής, μελετήθηκε και κατασκευάστηκε τριώροφο κτίριο με υπόγειο και φυτεμένο δώμα. Ένα κουτί (BOX) απαντά στο αίτημα για συνομιλία με το αστικό περιβάλλον., ενώ την απόλυτη γεωμετρία της χειρονομίας εμπλουτίζουν πρισματικοί όγκοι, που προσθαφαιρούμενοι στον κύβο, αφενός δημιουργούν ημιυπαίθριους χώρους και αφετέρου ένα κεντρικό γωνιακό εξώστη που εξασφαλίζει απρόσκοπτη θέα στο άλσος ως ένα περισκόπιο (PERISCOPE). Τα κατακόρυφα υαλοστάσια από τη στάθμη εισόδου ως την απόληξή του κεντρικού κλιμακοστασίου, είναι δηλωτικά της θέσης του στον όγκο του κτιρίου και «χαράσσουν» στη βόρεια όψη έναν ισχυρό άξονα συμμετρίας. Η επικλινής απόληξη του κλιμακοστασίου, δεσπόζουσα στη δυτική όψη, έχει αντιστικτική λειτουργία προς την κυριαρχία της ορθής γωνίας στο σχεδιασμό. Η ευελιξία του κτιρίου, προκειμένου να καλύπτει τις ανάγκες τόσο στο παρόν, όσο και στο ενδεχόμενο εναλλακτικού σεναρίου κατοίκησης στο μέλλον, αποδεικνύεται αφού σχεδιάστηκε για πέντε ανεξάρτητα διαμερίσματα, με το κτίριο να αξιοποιείται σήμερα ως μια ενιαία κατοικία, με εξαίρεση τα δύο ισόγεια διαμερίσματα, με ανεξάρτητες εισόδους και εκτόνωση στο ανατολικό και δυτικό προκήπιο αντίστοιχα. Στην πρώτη στάθμη διατάσσονται χώροι φαγητού, κουζίνας, υγιεινής και ύπνου (master) ενώ ο χώρος διημέρευσης, διπλού ύψους, είναι λειτουργικά συνδεδεμένος με εσωτερικό εξώστη, μέσω κλίμακας με ξύλινα προβολικά πατήματα. Η εσωτερική κλίμακα εντείνει την εντύπωση αιώρησης του εξώστη πάνω από το χώρο διημέρευσης. Στη δεύτερη στάθμη, διατάσσονται χώροι ύπνου και υγιεινής, οι οποίοι συνδέονται με την υποκείμενη στάθμη αποκλειστικά μέσω του κεντρικού κλιμακοστασίου. Η επιλογή αυτή προσφέρει τη δυνατότητα κατοίκησής τους ως εάν ήταν ανεξάρτητο διαμέρισμα. Στο δώμα του κτιρίου, προσβάσιμο μέσω του κεντρικού κλιμακοστασίου, αλλά και του ανελκυστήρα, όπως οι υποκείμενες στάθμες, ξεδιπλώνεται απρόσκοπτη θέα μέχρι τη θάλασσα. Διαιρείται σε τέσσερις διακριτούς τομείς όπου αφενός φιλοξενούνται οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις και οι ηλιακοί συλλέκτες, αφετέρου δύο από τις λοιπές τρεις ζώνες αποδίδονται σε φύτευση και έχουν μαλακό δάπεδο, ενώ η κεντρική περιοχή του δώματος (διημέρευση – φαγητό) καλύπτεται από ξύλινο πάτωμα (deck) σε ενιαία στάθμη με τις γειτονικές και σκιάζεται με πέργκολα. Στην υπόγεια στάθμη βρίσκουμε θέσεις στάθμευσης, αποθήκη και διαμέρισμα το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί συμπληρωματικά ως ξενώνας, όπου ο φυσικός φωτισμός και αερισμός εξασφαλίζονται από cour- anglaise. Η ανάδειξη της αδρότητας του γυμνού σκυροδέματος των τοιχίων, που φωτίζεται από ψηλά, συμπληρώνει την αίσθηση της οικειότητας και της απτικής σχέσης με τη γη, σε αντίθεση με τη στιλπνότητα και καθαρή λευκότητα της ανωδομής. Δύο ευθύγραμμοι κλάδοι ανά όροφο και μεγάλο πλατύσκαλο ανάμεσα τους, εξασφαλίζουν άνεση και ασφάλεια στο κλιμακοστάσιο, ενώ τα κατακόρυφα ανοίγματα με τα οποία στοιχίζονται, καδράρουν τη θέα προς το άλσος κατά την ανάβαση και την κατάβαση. Μεταξύ των λεπτομερειών που μελετήθηκαν για την ανάδειξη του συγκεκριμένου κλιμακοστασίου ξεχωρίζουν η σκοτία μεταξύ ριχτιού και πατήματος από μάρμαρο Διονύσου, η διακριτική προβολή των πατημάτων και των ριχτών προς το φανάρι και η δημιουργία σχισμής ανάμεσα στο πλατύσκαλο και τον τοίχο, διαμέσου της οποίας διαχέεται το φως. Τα μεγάλα υαλοστάσια, ενιαίο υλικό κάλυψης δαπέδου με συνεχείς αρμούς μέσα και έξω, καθώς και η προβολική ποδιά του τζακιού που συνεχίζει στον εξώστη ως κάθισμα, δημιουργώντας την εντύπωση της διάτρησης, είναι επιλογές που υπογραμμίζουν τη συνέχεια αυτή και εξαϋλώνουν το όριο ανάμεσα στο μέσα και το έξω. Οι αρχές βιοκλιματικού σχεδιασμού, καθόρισαν τη συνθετική διαδικασία, την επιλογή υλικών και την αποκρυστάλλωση λεπτομερειών. Τα ανοίγματα σε χώρους κύριας χρήσης στο Βορρά ελαχιστοποιούνται, ενώ οι χώροι ύπνου, διαταγμένοι στην ανατολή, έχουν τα ανοίγματά τους σε εσοχή, για λόγους σκίασης, χωρίς την ανάγκη για μηχανικό μέσο ηλιοπροστασίας που θα αλλοίωνε την όψη του κτιρίου. Στη δυτική όψη, σύστημα κατακόρυφων κινητών μεταλλικών περσίδων συνδυάζει το πλεονέκτημα της προστασίας από τον ήλιο, με το άνοιγμα προς το ηλιοβασίλεμα. Η επιδερμίδα του κτιρίου αποτελείται από σύστημα θερμοπρόσοψης, και τέλος, το φυτεμένο δώμα πολλαπλασιάζει τα ενεργειακά οφέλη, με επιλογές φύτευσης συμβατές με το κλίμα της περιοχής. Η χρωματική παλέτα που επιλέχθηκε για το κτίριο συνάδει με τη συνθετική οικονομία που παρουσιάστηκε. Το σώμα του κτιρίου είναι λευκό, επιλογή που ακολουθείται και στο εσωτερικό, σε πόρτες, κουζίνα και ερμάρια. Οι όγκοι που δημιουργούν εσοχές και εξοχές στον κυρίαρχο κύβο έχουν διακριτή ταυτότητα και χρώμα ανθρακί, το οποίο επεκτείνεται στα δάπεδα και τα κουφώματα αλουμινίου. Η επιλογή αυτή των σκουρόχρωμων προφίλ αποδυναμώνει επιπλέον το όριο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οι ξύλινες λεπτομέρειες, στα ντουλάπια και τη σκάλα προς τον εσωτερικό εξώστη, προτείνουν μια ευχάριστη αντίθεση. Ο φωτισμός του κτιρίου υπαγορεύθηκε από τις ανάγκες άνεσης και ασφάλειας με την πρόβλεψη πολλαπλών φωτεινών πηγών διαφορετικών ειδών και εντάσεων, με ανεξάρτητα ανάμματα, προκειμένου να εξυπηρετούνται τα πολλαπλά σενάρια ζωής στο χώρο. Συγχρόνως, η εικόνα του κτιρίου τη νύχτα αποτελεί μια δήλωση της κεντρικής συνθετικής ιδέας, με τον άξονα συμμετρίας στη βόρεια όψη να ισχυροποιείται μέσω του φωτός που διαχέεται από τα κατακόρυφα ανοίγματα και το άπλετο φως στη βορειοδυτική γωνία να πρωταγωνιστεί. Ένα μάτι που κοιτάζει την πόλη μέσα από περισκόπιο. Αρχιτεκτονική μελέτη: KOUTSIKOS URBAN DEVELOPMENT Επικεφαλής αρχιτέκτονας: Παντελής Κούτσικος Ομάδα μελέτης: Παντελής Κούτσικος - Χρυσοβαλάντης Κούτσικος Interior design: Παντελής Κούτσικος Στατική μελέτη: Δημήτριος Ντάσος (πολιτικός μηχανικός) Η/Μ μελέτη: Σπυρίδων Μουτζούκος (ηλεκτρολόγος μηχανικός) Μελέτη φωτισμού: LIGHT PROJECT / Χρήστος Σταθούλιας Αρχιτεκτονική τοπίου: Παντελής Κούτσικος Development: KOUTSIKOS URBAN DEVELOPMENT Project management: KOUTSIKOS URBAN DEVELOPMENT Κείμενο: Παντελής Κούτσικος Φωτογραφίες: Γιώργος Μεσσαριτακης, Βαλεντίνα Βαγενά πηγή ktirio.gr
  5. Σ’ ένα δυσμενές περιβάλλον, αντιμέτωποι μ’ έναν κυκεώνα γραφειοκρατικών διαδικασιών δίνουν καθημερινά τη «μάχη» της επιβίωσης οι ιδιώτες μηχανικοί, που εύλογα βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ας προσεγγίσουμε μερικά από τα πιο σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο κλάδος: Ταυτότητα κτιρίων: Μια πονεμένη ιστορία Όπως είναι γνωστό για οποιαδήποτε διαδικασία μεταβίβασης ακινήτου απαιτείται η έκδοση ηλεκτρονικής ταυτότητας κτηρίου. Η ηλεκτρονική ταυτότητα ήταν εδώ και πολλά χρόνια πάγιο αίτημα του τεχνικού κόσμου με σκοπό να θωρακιστεί η ιδιοκτησία των πολιτών και να αποτραπεί νέα γενιά αυθαίρετων κατασκευών. Φυσικά ο στόχος ήταν να μειωθεί σημαντικά η γραφειοκρατία αφού αυτό το μέτρο δίνει οριστικά τέλος στους «εξαφανισμένους» ή χαμένους φακέλους που έκαναν «φτερά» σε πλημμύρες, φωτιές, σεισμούς κι άλλα δεινά. Η φυσιολογική λοιπόν σειρά θα ήταν να ψηφιοποιηθούν όλα τα αρχεία των Υπηρεσιών πριν από την εφαρμογή της ηλεκτρονικής ταυτότητας. Όμως επειδή ζούμε στη Μπανανία, οι ιδιώτες μηχανικοί καλούνται να διορθώσουν λάθη άλλων μηχανικών, δικηγόρων, συμβολαιογράφων και εργολάβων κάνοντας δουλειά κυρίως ντεντέκτιβ, ώστε να καταφέρουν την ανασύσταση των φακέλων των ακινήτων και την ίδια ώρα οι ιδιοκτήτες καλούνται να πληρώσουν για άλλη μια φορά το μάρμαρο. Κυνηγώντας τις προθεσμίες Κάθε φορά που ξεφυτρώνει ένας καινούριος νόμος για νομιμοποίηση αυθαιρέτων ξεκινάει μια ξέφρενη κούρσα για να προλάβουμε τις προθεσμίες. Αυτό όμως που έχει ξεχωριστή σημασία είναι άραγε τι σημαίνει ο όρος «νομιμοποίηση», ο οποίος είναι μια παγκόσμια πρωτιά για τη χώρα μας! Κι αυτό, γιατί εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως κάνω ότι θέλω και μετά απλά νομιμοποιώ κάτι παράνομο! Αλήθεια που αλλού στον κόσμο συμβαίνει αυτό; Νομοθεσία που προκαλεί ναυτία… Ο ιδιώτης μηχανικός πνίγεται μέσα σε μια πολυδαίδαλη νομοθεσία. Καλείται να κατανοήσει ασαφείς και αλληλοαναιρούμενους πολλές φορές, νόμους γραμμένους συχνά σε ελληνικά επιπέδου «Λόλα, να ένα μήλο». Νόμους που αλλάζουν προγενέστερους χωρίς όμως να τους καταργούν, εγκυκλίους που αντί να δίνουν απαντήσεις, περιπλέκουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Είναι σαφές ότι για έναν νέο μηχανικό δεν υπάρχει καμία περίπτωση να βρει άκρη, ενώ οι παλαιότεροι ακροβατούν σε τεντωμένο σκοινί αφού ποτέ δεν είναι σίγουροι ότι έχουν πράξει τα νόμιμα. Όσο για αυτούς που απευθύνουν ερωτήματα σε αρμόδιους φορείς μπορεί να βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να λάβουν απαντήσεις με εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις στο ίδιο ερώτημα. Και το οξύμωρο είναι πως οι απαντήσεις ναι μεν είναι διαφορετικές, είναι όμως φαινομενικά τεκμηριωμένες, συνεπώς και ορθές αφού οι υπάλληλοι ουσιαστικά κάνουν ερμηνεία ενός νόμου που είναι γραμμένος με «δημιουργική ασάφεια». Κάποτε ο πάντα επίκαιρος Ροΐδης είχε πει ότι στην Ελλάδα χρειαζόμαστε μόνο ένα νόμο, εκείνον που θα προβλέπει την εφαρμογή των υπολοίπων. Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι αριθμητικά παράγεται ένας νόμος κάθε τρεις μέρες! Χωρίς να περιλαμβάνονται σε αυτό τον αριθμό οι υπουργικές αποφάσεις που αναπαράγονται με το ρυθμό του συμπαθέστατου κατά τ’ άλλα κουνελιού. Χαμηλές αμοιβές με δυσανάλογες ευθύνες Οι μηχανικοί τελικά έχουν την απόλυτη ευθύνη για τις περιουσίες των πολιτών χωρίς όμως να αμείβονται ανάλογα. Εργάζονται σε ένα περιβάλλον γεμάτο αμφιβολία σε κάθε τους βήμα. Δεν είναι τυχαίο ότι καθημερινά αυξάνονται τα στοιχεία που συγκεντρώνονται για μη σύννομες οικοδομικές άδειες και υπαγωγές αυθαιρέτων. Και όσοι εκτελούν χρέη ελεγκτών δόμησης τι πρέπει να ελέγχουν τελικά; Αν έχει εφαρμοστεί η μελέτη φυσικά! Και αν η μελέτη έχει λάθη τι γίνεται; Και ύστερα ήρθε η εξέλιξη… Στο νέο κατά φαντασία «ψηφιοποιημένο κόσμο» της κυβέρνησης μπαίνει ως προτεραιότητα ο ψηφιακός μετασχηματισμός του κατασκευαστικού κλάδου με την εφαρμογή του Building Information Modelling (BIM), που ουσιαστικά αποτελεί μια ψηφιακή διαδικασία μελέτης, κατασκευής και λειτουργίας των έργων του δομημένου περιβάλλοντος. Σε μια χώρα που οι μηχανικοί κινούνται με «κάρο», σε μια λογική που τα στοιχεία (σχέδια, έγγραφα) συγκεντρώνονται και ελέγχονται ένα-ένα ξεχωριστά με χειροκίνητο σχεδόν τρόπο ακόμα και στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες, εμείς θέλουμε να πάμε στο διάστημα. Η παραπάνω εφαρμογή των τρισδιάστατων μοντέλων πληροφοριών ΒΙΜ χρησιμοποιείται ήδη στην Εσθονία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου ουσιαστικά όλοι οι έλεγχοι ενός ιδιωτικού ή δημόσιου έργου, γίνονται επί του μοντέλου κατασκευής. Δηλαδή κάθε έλεγχος που αφορά πολεοδομικές διατάξεις, διατάξεις πυρασφάλειας, περιβαλλοντικές διατάξεις, κατανάλωση ενέργειας κλπ. γίνεται μέσω αυτού του συστήματος. Έχει σκεφτεί κανείς τι θα γίνει όταν σε αυτό το «μηχάνημα» περάσουμε τα δεδομένα της ελληνικής νομοθεσίας που διέπει τις κατασκευές; Μπουρλότο! Η Ολυμπία Λόη είναι Αρχιτέκτονας -Μηχανικός, πολιτευτής του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής. thebest.gr View full Άρθρου
  6. Σ’ ένα δυσμενές περιβάλλον, αντιμέτωποι μ’ έναν κυκεώνα γραφειοκρατικών διαδικασιών δίνουν καθημερινά τη «μάχη» της επιβίωσης οι ιδιώτες μηχανικοί, που εύλογα βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ας προσεγγίσουμε μερικά από τα πιο σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο κλάδος: Ταυτότητα κτιρίων: Μια πονεμένη ιστορία Όπως είναι γνωστό για οποιαδήποτε διαδικασία μεταβίβασης ακινήτου απαιτείται η έκδοση ηλεκτρονικής ταυτότητας κτηρίου. Η ηλεκτρονική ταυτότητα ήταν εδώ και πολλά χρόνια πάγιο αίτημα του τεχνικού κόσμου με σκοπό να θωρακιστεί η ιδιοκτησία των πολιτών και να αποτραπεί νέα γενιά αυθαίρετων κατασκευών. Φυσικά ο στόχος ήταν να μειωθεί σημαντικά η γραφειοκρατία αφού αυτό το μέτρο δίνει οριστικά τέλος στους «εξαφανισμένους» ή χαμένους φακέλους που έκαναν «φτερά» σε πλημμύρες, φωτιές, σεισμούς κι άλλα δεινά. Η φυσιολογική λοιπόν σειρά θα ήταν να ψηφιοποιηθούν όλα τα αρχεία των Υπηρεσιών πριν από την εφαρμογή της ηλεκτρονικής ταυτότητας. Όμως επειδή ζούμε στη Μπανανία, οι ιδιώτες μηχανικοί καλούνται να διορθώσουν λάθη άλλων μηχανικών, δικηγόρων, συμβολαιογράφων και εργολάβων κάνοντας δουλειά κυρίως ντεντέκτιβ, ώστε να καταφέρουν την ανασύσταση των φακέλων των ακινήτων και την ίδια ώρα οι ιδιοκτήτες καλούνται να πληρώσουν για άλλη μια φορά το μάρμαρο. Κυνηγώντας τις προθεσμίες Κάθε φορά που ξεφυτρώνει ένας καινούριος νόμος για νομιμοποίηση αυθαιρέτων ξεκινάει μια ξέφρενη κούρσα για να προλάβουμε τις προθεσμίες. Αυτό όμως που έχει ξεχωριστή σημασία είναι άραγε τι σημαίνει ο όρος «νομιμοποίηση», ο οποίος είναι μια παγκόσμια πρωτιά για τη χώρα μας! Κι αυτό, γιατί εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως κάνω ότι θέλω και μετά απλά νομιμοποιώ κάτι παράνομο! Αλήθεια που αλλού στον κόσμο συμβαίνει αυτό; Νομοθεσία που προκαλεί ναυτία… Ο ιδιώτης μηχανικός πνίγεται μέσα σε μια πολυδαίδαλη νομοθεσία. Καλείται να κατανοήσει ασαφείς και αλληλοαναιρούμενους πολλές φορές, νόμους γραμμένους συχνά σε ελληνικά επιπέδου «Λόλα, να ένα μήλο». Νόμους που αλλάζουν προγενέστερους χωρίς όμως να τους καταργούν, εγκυκλίους που αντί να δίνουν απαντήσεις, περιπλέκουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Είναι σαφές ότι για έναν νέο μηχανικό δεν υπάρχει καμία περίπτωση να βρει άκρη, ενώ οι παλαιότεροι ακροβατούν σε τεντωμένο σκοινί αφού ποτέ δεν είναι σίγουροι ότι έχουν πράξει τα νόμιμα. Όσο για αυτούς που απευθύνουν ερωτήματα σε αρμόδιους φορείς μπορεί να βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να λάβουν απαντήσεις με εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις στο ίδιο ερώτημα. Και το οξύμωρο είναι πως οι απαντήσεις ναι μεν είναι διαφορετικές, είναι όμως φαινομενικά τεκμηριωμένες, συνεπώς και ορθές αφού οι υπάλληλοι ουσιαστικά κάνουν ερμηνεία ενός νόμου που είναι γραμμένος με «δημιουργική ασάφεια». Κάποτε ο πάντα επίκαιρος Ροΐδης είχε πει ότι στην Ελλάδα χρειαζόμαστε μόνο ένα νόμο, εκείνον που θα προβλέπει την εφαρμογή των υπολοίπων. Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι αριθμητικά παράγεται ένας νόμος κάθε τρεις μέρες! Χωρίς να περιλαμβάνονται σε αυτό τον αριθμό οι υπουργικές αποφάσεις που αναπαράγονται με το ρυθμό του συμπαθέστατου κατά τ’ άλλα κουνελιού. Χαμηλές αμοιβές με δυσανάλογες ευθύνες Οι μηχανικοί τελικά έχουν την απόλυτη ευθύνη για τις περιουσίες των πολιτών χωρίς όμως να αμείβονται ανάλογα. Εργάζονται σε ένα περιβάλλον γεμάτο αμφιβολία σε κάθε τους βήμα. Δεν είναι τυχαίο ότι καθημερινά αυξάνονται τα στοιχεία που συγκεντρώνονται για μη σύννομες οικοδομικές άδειες και υπαγωγές αυθαιρέτων. Και όσοι εκτελούν χρέη ελεγκτών δόμησης τι πρέπει να ελέγχουν τελικά; Αν έχει εφαρμοστεί η μελέτη φυσικά! Και αν η μελέτη έχει λάθη τι γίνεται; Και ύστερα ήρθε η εξέλιξη… Στο νέο κατά φαντασία «ψηφιοποιημένο κόσμο» της κυβέρνησης μπαίνει ως προτεραιότητα ο ψηφιακός μετασχηματισμός του κατασκευαστικού κλάδου με την εφαρμογή του Building Information Modelling (BIM), που ουσιαστικά αποτελεί μια ψηφιακή διαδικασία μελέτης, κατασκευής και λειτουργίας των έργων του δομημένου περιβάλλοντος. Σε μια χώρα που οι μηχανικοί κινούνται με «κάρο», σε μια λογική που τα στοιχεία (σχέδια, έγγραφα) συγκεντρώνονται και ελέγχονται ένα-ένα ξεχωριστά με χειροκίνητο σχεδόν τρόπο ακόμα και στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες, εμείς θέλουμε να πάμε στο διάστημα. Η παραπάνω εφαρμογή των τρισδιάστατων μοντέλων πληροφοριών ΒΙΜ χρησιμοποιείται ήδη στην Εσθονία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου ουσιαστικά όλοι οι έλεγχοι ενός ιδιωτικού ή δημόσιου έργου, γίνονται επί του μοντέλου κατασκευής. Δηλαδή κάθε έλεγχος που αφορά πολεοδομικές διατάξεις, διατάξεις πυρασφάλειας, περιβαλλοντικές διατάξεις, κατανάλωση ενέργειας κλπ. γίνεται μέσω αυτού του συστήματος. Έχει σκεφτεί κανείς τι θα γίνει όταν σε αυτό το «μηχάνημα» περάσουμε τα δεδομένα της ελληνικής νομοθεσίας που διέπει τις κατασκευές; Μπουρλότο! Η Ολυμπία Λόη είναι Αρχιτέκτονας -Μηχανικός, πολιτευτής του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής. thebest.gr
  7. Η ευελιξία του κτιρίου, προκειμένου να καλύπτει τις ανάγκες τόσο στο παρόν, όσο και στο ενδεχόμενο εναλλακτικού σεναρίου κατοίκησης στο μέλλον, αποδεικνύεται αφού σχεδιάστηκε για πέντε ανεξάρτητα διαμερίσματα, με το κτίριο να αξιοποιείται σήμερα ως μια ενιαία κατοικία
×
×
  • Δημιουργία Νέου...