Wall House 2 - John Hejduk J. Lutulistraat 17, 9728 WT Gröningen, Ολλανδία Μελέτη 1971 - 1973 | Κατασκευή 2001

[Stef_K]

Το εξαιρετικά ιδιαίτερο αυτό έργο, είναι πολύ πιθανά μια μελέτη επάνω στη σχέση ανάμεσα στο
εσωτερικό και το εξωτερικό - το μέσα και το έξω- και ενώ θυμίζει έντονα την αρχιτεκτονική του Le Corbusier, οπωσδήποτε το χαρακτηρίζει μια εκκεντρικότητα κατά πολύ περισσότερο .

Η κατοικία σχεδιάστηκε το 1973 από τον Αμερικανό αρχιτέκτονα John Hejduk για λογαριασμό ενός συναδέλφου του στη Σχολή Αρχιτεκτονικής στο Cooper Union της Νέας Υόρκης και αρχικά προοριζόταν να κατασκευαστεί στο Ridgefeld του Κονέκτικατ.

Λόγω του υψηλού εκτιμώμενου κόστους κατασκευής το έργο τέθηκε για πολλά χρόνια σε αναμονή.
Μόλις το 2001 στο Gröningen (και χάρη της προβολής του έργου στο φεστιβάλ αρχιτεκτονικής Blue Moon) ανέλαβαν την κατασκευή του τα γραφεία Thomas Muller / van Raimann Architekten και Otonomo Architecten στην Ολλανδία.

______________________

Θα μπορούσε ίσως να πεί κάποιος για το Wall House 2 πως πρόκειται για μια ιδιαίτερη συγχώνευση σουρεαλιστικής γλυπτικής, κυβιστικών ζωγραφικών πινάκων και αρχιτεκτονικής.
Όλα τα παραπάνω αντικατοπτρίζουν την ιδιότητα του σχεδιαστή John Hejduk ως καλλιτέχνη, ποιητή, παιδαγωγού και αρχιτέκτονα.

Η έμπνευση για το έργο του Hejduk προήλθε από τους Le Corbusier και Mies van der Rohe, από τους οποίους έμαθε να εστιάζει το έργο του στις επίπεδες επιφάνειες και τους καθαρούς όγκους.

Η οικία είναι οργανωμένη γύρω από έναν κεντρικό άξονα, ένα κεντρικό κατακόρυφο επιπέδο (τον τοίχο).
Ο τοίχος αυτός αποσυνδέει αλλά και ομαδοποιεί ταυτόχρονα τους λειτουργικούς χώρους, οι οποίοι λειτουργούν ξεχωριστά.

Κατά τα λεγόμενα του Hejduk:

«Αν ένας ζωγράφος μπορεί να πάρει μια τρισδιάστατη νεκρή φύση και να τη ζωγραφίσει επάνω σε έναν καμβά σε δύο διαστάσεις, άραγε μπορεί ένας αρχιτέκτονας να χρησιμοποιήσει τη νεκρή φύση ενός πίνακα μετατρέποντάς την σε ένα τρισδιάστατο σύνολο;»

Πηγή: ADClassics

[Stef_K]

Κατά τα λεγόμενα του Hejduk:

«Αν ένας ζωγράφος μπορεί να πάρει μια τρισδιάστατη νεκρή φύση και να τη ζωγραφίσει επάνω σε έναν καμβά σε δύο διαστάσεις, άραγε μπορεί ένας αρχιτέκτονας να χρησιμοποιήσει τη νεκρή φύση ενός πίνακα μετατρέποντάς την σε ένα τρισδιάστατο σύνολο;»

(Χάθηκε το κουμπί του edit )

[Didonis]

θα βρεθεί το κουμπί Στέφανε.

και....

ναι είναι ιδιαίτερα αξιόλογο ως έργο όπως το βλέπω κι εγω.

Δεν λαμβάνω όμως ως δεδομένο ότι έχει τάση προς Λε Κορμπουσιέ, εκτός αν το δήλωσε ο ίδιος ο αρχιτέκτονας Μελετητής του.

Πιο κοντά σε Γκρόπιους μου κάνει εμένα..... κι αυτό διότι ο Λε Κορμπουσιέ συνήθιζε το κουμπώνει το εξωτερικό περίγραμμα και όγκο πρώτα και μετ΄ βάση αυτό να καταλήγει στο εσωτερικό του (πάντα φυσικά με διαδραστική σκέψη και διαλεκτική μεθοδολογία)

Ενώ ο Γκρόπιους ξεκινούσε με το εσωτερικό και κατέληγε στο εξωτερικό περίγραμμα και όγκο (κι αυτός φυσικά με την ανάλογη διαδραστικόητα)

Επικουρικά.... ο Λε Κορμπουσιές από ένα σημείο και μετά της καριέρας του είχε εμμονή με τις ανθωπομετρικές αναλογίες αλλά και οπτικές γωνίες με βάση το ανθρώπινο μάτι και είχε φτιάξει το Le Modulor...... και απο ένα σημείο και μετά οτι σχεδίαζε ήταν με βάση της αναλογίες και τις γεωμετρικές σχέσεις του Μοτουλ..... 

Βάζω εδώ τα βασικά του Module και φυσικά επειδή δεν έχουμε καλές κατόψεις και όψεις σε κλίμακα 1-50 του έργου δεν μπορουμε καν να ξέρουμε αν έχει κάνει χρήση αυτού.....

(βλέπε και στο Gallery τα υπόλοιπα)

 

 

 

 

και ένα απο τα πρώτα Κτήρια (ίσως το πρώτο πλήρες) στην Γαλλία απο τον Λε Κορμπουσιέ με πλήρη εφαρμογή του Μόντουλ